“อร๊ายยย” คำหวานร้องครางออกมาเมื่อแท่งเนื้อกดกระแทกเข้ามา
“ซี๊ด...ร่องหวานแน่นชะมัด” ธามไทครางกระเส่าแล้วเริ่มโยกสะโพก เขาจับเอวคอดไว้มั่นแล้วซอยลำเอ็นใส่ร่องรักของหญิงสาว ร่างเธอไถลไปตามแรงกระแทกจากด้านหลังจนต้องยึดโต๊ะไว้ให้มั่น ปล่อยให้คนด้านหลังขยับโยก
“อูยย อ่าส์ มันลำมากเลยหวาน”
ธามไธก้มมองท่อนเนื้อที่ผลุบเข้าออกมาร่องรัก มันอาบน้ำรักของหญิงสาวทำให้เคลื่อนเข้าออกได้สะดวกขึ้น
“ซี๊ด...อ่าส์”
“ธาม...”
คำหวานได้แต่เรียกชื่อเขา รับรู้ได้ว่าเขากระแทกลำเอ็นรัวๆ จนร่างของเธอสั่นไหว สองขาแทบไม่มีแรงยืน
“อีกนิดนะหวาน เรา...ใกล้..อะ...ใกล้แล้ว ซี๊ด เสียวมากเลย...อะ อ่า...”
ร่องรักขมิบรัดลำเอ็นทำให้เขาได้แต่แหงนหน้าคราง ธามไทเกร็งกระตุกด้วยถึงจุดสุดยอด เขาสูดลมหายใจลึกแล้วค่อยๆ ถอนแก่นกายออกตามด้วยถอดถุงยางมัดแล้วโยนทิ้งในถังขยะใกล้ๆ กัน คำหวานรู้สึกโหวงเหวงชอบกล แต่กระนั้นก็ทรุดตัวลงนั่งอย่างหมดแรง ชายหนุ่มหัวเราะอารมณ์ดี ประคองหญิงสาวขึ้นยืนแล้วดึงกางเกงของเธอขึ้น โน้มหน้าลงจูบกลีบปากเบาๆ ก่อนพาเธอไปนั่งที่โซฟา
“ขอเข้าห้องน้ำแป๊บนะ” เขาพูดแล้วผลุบหายไปในห้องน้ำ
คำหวานยกมือขึ้นแตะหน้าอก เธอเริ่มหายใจเป็นเป็นปกติ แต่ยังรู้สึกแปลกๆอยู่ มันเหมือนเธออยากยืดเวลาออกไปอีกนิด แต่เธอไม่กล้าพูด เธอกลัวว่าธามไทจะคิดว่าเธอเรียกร้องมากเกินไป ไม่กี่นาทีต่อมา ชายหนุ่มก็ออกมาจากห้องน้ำ เขาล้างหน้าและดูสดชื่นขึ้นแต่เธอยังเหมือนไม่มีแรงอยู่ ธามไทยิ้มให้หญิงสาวแล้วจูบหน้าผากเธอเบาๆ เข้าใจไปว่าเขาทำรักได้มันส์หยดขนาดหญิงสาวยังตาลอย
“เราไปทำงานก่อนนะ”
“อื้ม”
คำหวานได้แต่พยักหน้ารับ มองเขาเดินออกไปแล้วจึงเดินตามไปปิดประตูบ้านก่อนจะกลับมาทิ้งตัวลงนอนบนโซฟา เธออยากกรีดร้องเหมือนพี่คำรัก อยากรู้สึกเสียวซ่านมากกว่านี้ แล้วภาพพี่เขยก็ผุดขึ้นมา เธอส่ายหน้าไปมา ไม่เอาสิ เธอก็มีแฟนแล้วนะ ทำไมถึงไปคิดถึงสามีของพี่สาวได้เล่า ถ้าเธอยังคิดแบบนี้อีก คงต้องหาทางย้ายออกเร็วๆ แล้ว
คำหวานหิ้วถุงของใช้ที่ซื้อตามใบรายการที่พี่สาวจดไว้ให้ รวมทั้งของใช้ส่วนตัวเธอเข้ามาในบ้าน เธอเป่าปากระบายลมหายใจแล้วจัดการเก็บข้าวของเข้าที่ เมื่อครู่ธามไทขับรถมอเตอร์ไซค์มาส่งแล้วรีบกลับเพราะต้องไปทำงานต่อ ‘คนเป็นแฟนกันไม่ต้องทำตัวติดกันตลอดเวลา’ เธอบอกตัวเองอย่างนั้น แต่เธอก็เฝ้ารอมีเวลากับเขามากกว่าที่เคยเป็นมา เธอไม่อยากทำตัวงี่เง่าแต่ก็อดรู้สึกไม่ได้ว่าที่ผ่านมา เหมือนเขาไม่ได้ใส่ใจเธอเท่าไหร่นัก เหมือนเป็นแค่มีเซ็กส์เวลาที่เขาต้องการ ส่วนเรื่องอื่นเขาแทบไม่สนใจเธอเลย
มีแฟนที่ไม่ซัพพอร์ตความรู้สึกกัน บางที ไม่มีจะดีกว่าไหม แต่เธอก็อดคิดไม่ได้ว่าจะบอกเลิกธามไทยังไงดี ถ้าพูดกันตามตรง เธอรู้สึกดีกับเขาแต่ก็ไม่ถึงขั้นเรียกว่ารัก หรืออย่างน้อยก็...เวลามีอะไรกัน ใส่ใจความรู้สึกกันสักนิดก็ยังดี ให้เธอได้เสร็จบ้าง พอคิดถึงเรื่องนี้ทีไหร่ เธอก็อดคิดถึงเสียงครางกระเส่าของพี่สาวไม่ได้ หญิงสาวตบแก้มตัวเองเบาๆ เรียกสติตัวเองให้เลิกคิดเรื่องที่รบกวนจิตใจ เย็นวันศุกร์พี่สาวกับพี่เขยจะกลับค่ำ เธอไม่ต้องเตรียมอาหารเย็น คำหวานทำงานบ้านเสร็จก็เข้าไปอาบน้ำผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้ามานั่งเอกเขนกที่โซฟา เปิดโทรทัศน์ไล่หาซีรีย์ที่อยากดู พี่สาวกับพี่เขยไม่เคยว่าหากเธอจะดูหนังบ้างอะไรบ้าง แต่เธอเกรงใจ และที่สำคัญ ทั้งสองชอบทำกิจกรรมนอกห้องนอน
อาจเพราะไม่ถูกเติมเต็มให้อิ่ม คำหวานนั่งดูซีรีย์เกาหลีแต่ใจลอยคิดถึงเสียงครวญครางของพี่สาว มือไม้เลื่อนลูบไล้หน้าอวบอิ่มที่อยู่ใต้ชุดนอนแบบเสื้อยืดตัวยาวใหญ่ และด้วยความมั่นใจว่าจะไม่มีใครกลับเข้าบ้านมาตอนนี้ มืออีกข้างจึงลูบคลำเนินเนื้อใต้กางเกงชั้นใน สองขาแยกออกเพื่อให้นิ้วเรียวแทรกเข้าไปได้สะดวกขึ้น ริมฝีปากสวยเผยอขึ้นส่งเสียงเบาๆ เรียกชื่อชายหนุ่มอย่างลืมตัว
“อือ...พี่รบ พี่รบขา”
คำหวานแทบไม่รู้ตัวว่าตัวเองไม่ได้เรียกชื่อแฟนหนุ่ม แต่กลับเรียกหาพี่เขยของตัวเอง คิดถึงเรือนร่างกำยำของเขา รวมทั้งเสียงของพี่สาว ทำให้เธออยากรู้สึกถึงรสชาติคาวใคร่อย่างที่พี่คำรักได้รับ ร่างกายร้อนวูบขึ้นมา มือที่เคล้นหน้าอกก็หนักขึ้น การขยับนิ้วก็เร็วขึ้น
“พี่รบขา แรงอีก....หวานเสียว”
ทว่าร่างบางก็ผวาเฮือกเมื่อรู้สึกได้ว่ามีนิ้วอีกนิ้วแทรกเพิ่มความเสียวให้เธออีก คำหวานเบิกตากว้างอย่างตกใจ และยิ่งตกใจหนักขึ้นเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าคือพี่เขยที่เธอเรียกชื่อเขาออกมา
“พะ...พี่...พี่รบ อึก...” น้ำเสียงคำหวานกระท่อนกระแท่น เพราะนิ้วสองนิ้วอยู่ในร่องรัก และตื่นตกใจที่เห็นพี่เขยอยู่ใกล้ขนาดนี้ที่สำคัญ นิ้วของเขาอยู่ในร่องรักที่เปียกชุ่มของเธอด้วย
“ไม่ต้องเกร็ง แยกขาออกอีกสิ กว้างอีกนิด อย่างนั้นแหละ”
เขาพูดทั้งที่ตัวเองโน้มตัวค้ำร่างน้องเมียอยู่ ใบหน้าสวยแดงเรื่อ ทั้งเขินอายและหวาดกลัว นักรบเองก็ไม่คิดว่ากลับมาบ้านจะมาเจอน้องเมียนอนอ้าขาช่วยตัวเองอยู่แบบนี้ ยิ่งได้ยินเสียงครางเรียกชื่อเขาแล้ว ยิ่งไม่ต้องคิดอะไรอื่น
“พี่รบ...พี่รบขา...” คำหวานบิดกายยกสะโพกขึ้นรับจังหวะซอยนิ้วของเขา ความหิวกระหายลืมไปหมดสิ้นว่าคนที่อยู่ตรงหน้ามีฐานะเป็นพี่เขย
“ไม่ต้องกลั้น พี่จะทำให้น้ำแตก” เขาพูดเสียงพร่าพลางขยับนิ้วเร็วขึ้นกว่าเดิมจนได้ยินเสียงฉ่ำแฉะดังออกมา ใช้อีกนิ้วขยี้จุดอ่อนไหวส่งความเสียวซ่านไปทั่วร่างของหญิงสาว
“ชอบให้ทำแบบนี้ใช่ไหม น้ำออกเยอะมาก” น้ำเสียงปนหัวเราะในลำคอพอใจกับการเห็นน้องเมียทรมานและสุขสมไปพร้อมกัน “แฉะมากเลยนะ”
“พี่รบ...หวานไม่ไหว อะ อ๊า!”
คำหวานถูกนิ้วแกร่งกระแทกรัวจนส่งเธอเธอถึงจุดสุดยอด ร่องรักขยิบรัดนิ้วสองนิ้วของเขาแน่น ชายหนุ่มเองก็ยิ้มอย่างพอใจปล่อยให้เธอค่อยๆ ผ่อนลมหายใจลงแล้วจึงถอนนิ้วออกมาเลียชิมน้ำหวานของหญิงสาว คำหวานเหมือนเพิ่งได้สติ รีบหุบขาที่ยังสั่นๆ ของตัวเองแล้วกระเถิบกายไปชิดด้านหนึ่งของโซฟา
“พี่...พี่เขย เข้ามาตอนไหนคะ”
วิรัชถอนลำเอ็นออกจากปากของเด็กสาว ร่างแกร่งเกร็งกระตุกปล่อยน้ำรักใส่ปากที่เผยอขึ้นรอน้ำรักที่อัดอั้นมา น้ำสีขาวขุ่นไหลย้อยเปื้อนมุมปาก “มัดสอบผ่านไหมคะ ทำคุณอาน้ำแตกแบบนี้เป็นแฟนได้หรือยัง” เธอยิ้มยั่วพลางยกมือขึ้นลูบหน้าอกของตัวเอง เมื่อครู่ถูกเขาแกล้ง เธอยังไม่ทันเสร็จเขาก็หยุดเสียก่อน มือข้างหนึ่งเลื่อนไปด้านล่าง นิ้วเล็กๆ เขี่ยติ่งเสียวแล้วบิดกาย “คุณอาขา...”แต่มองเธอเขี่ยติ่ง ลำเอ็นก็แข็งขึ้นอีกรอบ เขาจับแท่งเนื้อเขี่ยปลายถันที่ชูชัน ท่อนเนื้ออุ่นร้อนก็พองโตพร้อมรบ เขาจับร่างเล็กให้พลิกนอนคว่ำหน้า จับสะโพกเธอขึ้นแล้วกดแก่นกายแทรกเข้าไปในร่องสวาทที่เปียกชุ่มอยู่ก่อนแล้ว โดนกระทุ้งทีเดียวมิดด้ามทำเอามัดหมี่หวีดร้องออกมา“อ๊า!” “อยากได้เอ็นอุ่นไม่ใช่เหรอ” เขากัดฟันพูดเพราะร่องสาวขมิบรัดลำเอ็นแน่นไปหมด “อาใส่ไม่ยั้งแล้วนะ”“อื้อ...คุณอาขา...” เหมือนท่อนเนื้อของเขาจะขยายขึ้นกว่าเดิม มันใหญ่กว่าตอนที่อยู่ในปากเธอเสียอีก สัมผัสกระแทกกระทั้นจากด้านหลังทำมันลึกและแน่นจนเธอจุก แต่มันก็เสียวไปทั่วร่างจนถึงปลายนิ้วเท้า เขาจับเอวเธอแน่นแล้วซอยเอวดุดัน ช่องสวาทเล็กแคบแต่ขยายรับท่อน
วิรัชประคองร่างที่อ่อนปวกเปียกกลับมาที่ห้องพัก เดิมทีก็คิดว่าจะชวนดื่มเล่นๆ แต่ไม่คิดว่าคนตัวเล็กจะคออ่อนขนาดนี้ แล้วนี่เวลาที่เขาไม่อยู่ด้วย คนอื่นจะหิ้วเธอไปไหนต่อไหนละเนี้ย แค่คิดก็โมโหขึ้นมา เขาพาร่างอ่อนนุ่มไปทิ้งบนเตียงนอน แล้วก็ยืนมองพยายามสงบใจ“คุณอา...คุณอาขา..”เสียงหวานเรียก ดวงตาหวานฉ่ำจ้องมองร่างกำยำที่กำลังถอนเสื้อผ้าของตนออกจนเหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่า ส่วนนั้นแข็งขันตั้งตระหง่านพร้อมรบ มัดหมี่ยันกายขึ้นนั่ง เลียริมฝีปากอย่างไม่รู้ตัว ดูกี่ครั้งเขาก็น่ากินเสมอจริงสิ คืนนี้เธอต้อง ‘ขอบคุณ’ ที่เขาพามาเที่ยวนี่น่ามัดหมี่เพิ่งเคยดื่มไวน์เป็นครั้งแรก เธอไม่รู้เลยว่าน้ำหวานๆ นี่จะเมาได้เร็วขนาดนี้ ไม่เหมือนเวลาดื่มเหล้ายังรู้สึกขมจึงยั้งตัวเองได้ เธอมองเขาแล้วก็เลิกชุดกระโปรงขึ้นทางศีรษะ เหลืองชุดชั้นในสีแดงสดตัดกับผิวขาวนวล ดวงตาคมหรี่ตามองแล้วปีนขึ้นเตียง เขาเอื้อมมือไปปลดตะขอชุดชั้นในออก หน้าอกอวบใหญ่ปรากฏตรงหน้า ผิวเนียนสัมผัสแอร์เย็นฉ่ำในห้อง แต่เพียงครู่เดียว ดวงตาของเธอก็เบิกกว้างขึ้นเมื่อเขาใช้บราเซียสีแดงมัดข้อมือสองข้างของเธอไว้ด้วยกัน
“ชอบอาไงคะ”“พูดให้คนแก่ดีใจอีกแล้ว”“ก็แค่เกิดก่อนมัดหมี่ไม่กี่ปีเอง” เธอหัวเราะอารมณ์ดี“งานอาเสร็จแล้ว” เขานิ่งไปครู่หนึ่ง “ไปเที่ยวกันไหม เอาใกล้ๆ ค้างสักคืนค่อยกลับ”“ไปค่ะ!” มัดหมี่รีบตอบรับทันที ดวงตาเป็นประกายวิบวิบ “ไปไหนดีคะ”“อาให้มัดหมี่เลือกเอาเลย” เห็นยิ้มแบบนี้ทีไรก็ใจอ่อนทุกที“ทะเลได้ไหมคะ”“ได้ครับ” เขายิ้ม “กินข้าวแล้วก็เตรียมตัวเลยดีไหม มัดหมี่เพลียหรือเปล่า”“ได้ค่ะ สำหรับอาวิรัชแล้ว มัดหมี่พร้อมเสมอ”มัดหมี่ไม่ได้พูดเกินจริง ต่อให้มีเรียนเธอก็โดดเรียนได้ แค่ไม่อยากเสียประวัติก็เท่านั้นเอง ที่สำคัญ ตั้งแต่มีอะไรกันมา เขาไม่เคยชวนเธอไปเที่ยวไหนเลย เขาอาจจะใจอ่อนกับเธอแล้วก็ได้.ทะเล “ทะเล!” มัดหมี่ร้องดีใจเมื่อได้เห็นทะเลตรงหน้า ทั้งสองไม่ได้ไปจากกรุงเทพฯ นักเพราะไม่อยากเสียเวลาขับรถนานเกินไป จึงเลือกมาที่หาดจอมเทียน จังหวัดชลบุรี “หาที่พักก่อน” วิรัชหัวเราะที่เห็นเด็กสาวยิ้มจนดวงตาหยีเล็ก “อยากได้แบบไหน โรงแรมหรือรีสอร์ทดี” “โรงแรมที่มีอาหารเช้าและมีสระว่ายน้ำ” “ได้ครับเจ้าหญิง” วิรัชเลือกโ
“อึก...อ๊ะ...อ๊ะ มัดเสียวจัง เอ็นคุณอาทำร่องมัดเสียวมาก” มัดหมี่ครางกระเส่าเธอขย่มลำเอ็นเร็วๆด้วยความเสียวซ่าน “อื้ม ร่องหนูมัดก็รัดลำเอ็นอา” เขาพูดเสียงแหบพร่ามองหน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลงตรงหน้า แล้วก็อ้าปากกัดปลายจุกสีหวาน “อ๊ะ! คุณอา!” เธอบิดตัวเร่าๆ เสียวทั้งบนเสียวทั้งร่าง “มัดจะไม่ไหวแล้ว จะแตกแล้ว...อะ อร๊ายยย” มัดหมี่ขย่มลำเอ็นจนตัวเองเสร็จไปก่อน เธอนั่งทับท่อนเอ็นที่ยังแข็งขัน ร่องรักเธอขมิบรัวทำเอาวิรัชได้แต่ครางซี๊ดเสียวไปทั่วร่าง เขารัดเอวบางแล้วจับเด้งเอวกระแทกร่องที่ร้อนฉ่า “ร่องตอดดี เสียวมาก” “มัดก็เสียวค่ะคุณอาขา”เธอยื่นหน้าไปจูบปากแลกลิ้นในขณะที่ท่อนล่างถูกเขากระเด้าเอวรัวๆ เขามอบความสุขเสียวซ่านให้เธอมากกว่าที่เคยได้รับจากเพื่อนชายในมหา’ลัย พวกนั้นดีแต่กระแทกๆ พอน้ำแตกก็แยกย้าย แต่อาวิรัชทำเธอเสร็จทุกครั้ง ลีลาเด็ดแถมยังอึดและทน แม้นานๆ จะเจอกันที แต่ได้มีความสัมพันธ์กับเขาทีไหร่ก็เสียวถึงใจทุกครั้ง “เสียวก็ร้อง อาจะได้รู้ว่าหนูมัดชอบ” เขากระแทกสุดโคนเหมือนปลายหัวบากจะชนเข้ากับม
เรื่อง คุณอาใจร้าย“แต่...คุณอาไม่ใช่แฟนของมัด...มัดไปใครก็ได้” เธอก็น้อยใจเขาเป็นเหมือนกันนะ มีอะไรกัน โทรคุยกัน ใส่ใจทุกเรื่อง เหมือนเป็นคนรักทุกอย่าง แต่สถานะมันไม่ใช่ มันคลุมเครือจนใจเจ็บ แต่เธอก็จำยอมเพราะรักเขามาก ทั้งที่เคยคิดเปิดใจกับคนอื่น แต่ไม่เคยลืมเขาได้เลย แค่เขาโทรมาหรือบอกว่าจะมาหา เธอก็ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อเขา. เรื่องของ มัดหมี่ “ทำไมดื้อแบบนี้นะ” “มัดหมี่ไม่ได้ดื้อนะคะ” “ดื้อ” น้ำเสียงทุ้มต่ำดุ “ดื้อแล้วยังชอบเถียง” “คุณอาขา...มัดหมี่ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ...เสียว” เสียงหวานครางกระเส่า ร่างอวบอิ่มเสื้อผ้าหลุดรุ่ยเอนหลังผิงแอ่นอกของคุณอาหนุ่มวัยสามสิบห้าที่กำลังใช้นิ้วเรียวยาวขยับซอยในร่องรักของมัดหมี่ -เด็กสาววัยยี่สิบปี กระโปรงพลีทสั้นเหนือเข่าร่นขึ้นมากองที่เอว กางเกงชั้นในลูกไม้สีชมพูถูกรูดไปอยู่ที่ข้อเท้า กระดุมเสื้อนักศึกษาถูกปลดออกเผยให้เห็นหน้าอกคัพซีที่ล้นมือ สองขาถูกแยกออกพาดกับขาของชายหนุ่มเจ้าของคอนโดหรู เขาชอบสีหน้าเธอเวลาเสร็จ อยากเห็นเธอแตกด้วยมือของเขา “คุณอาข
เมื่อวานออกสนามบินก็ตรงดิ่งกลับบ้าน เธอบอกแม่กับพ่อไว้ก่อนแล้วทั้งสองจึงไม่แปลกใจที่เห็นลูกสาวกลับบ้าน เธอก็พยายามฉีกยิ้มร่าเริงแต่ไม่ได้เล่าเรื่องทั้งหมดว่าเกิดอะไรขึ้น จริงๆ แล้วก็ไม่มีเรื่องให้น่าเล่าเท่าไหร่นัก อย่างน้อยก็รู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้จริงจังหรือสานความสัมพันธ์ เขาก็ยังคงเป็นลุงดินของเจ้าขา แต่ไม่ใช่ฐานะของคนรัก(กัน) อย่างที่เธออยากให้เป็น เอกสารเกี่ยวกับการเรียนต่อกองอยู่ตรงหน้า เธอตั้งใจจัดการให้เรียบร้อยแต่ยังไม่มีอารมณ์อยากทำอะไรทั้งสิ้น ได้แต่นอนเล่นกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่แบบนี้ เสียงเปิดประตูห้องดังขึ้น จันทร์เจ้าคิดว่าเป็นคนรับใช้นำของว่างมาให้ก็ไม่ได้ให้ไปมอง “เอาวางไว้ที่โต๊ะนั้นแหละ” เธอออกปากสั่งแต่ไม่ได้ยินเสียงขานรับจึงลุกขึ้นมาหันไปมองแล้วก็ต้องอ้าปากค้าง ถึงกับยกมือขึ้นขยี้ตาเพราะคิดว่าตาฝาดไปแน่ๆ “ลุงดินของเจ้าขาเอง” “ลุงดินจริงๆด้วย” จันทร์เจ้าถลาเข้าไปหาแต่ก็ต้องชะงักแล้วหยุดมองเขา “มีธุระมากรุงเทพฯ หรือคะ” “อื้ม” พสุธาพยักหน้า แม้จะเหนื่อยล้ากับการขับรถคนเดียวหลายร้อยกิโลเมตร แต่เมื่อได้เห็นหน