ตอนที่ 3 ไม่ได้ไปหาผัว

รถหรูเคลื่อนออกจากบริษัทและต้องขับผ่านร้านก๋วยเตี๋ยว เขาก็เหลียวไปมองเธออีกครั้ง ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะมองทำไม แต่พอเห็นแล้วก็รู้สึกหิวขึ้นมา

“นายหิวไหม” เควินเอ่ยกับเลขาของเขา

“ครับ” คณิตขานรับ

“ข้างหน้าพอจะมีร้านก๋วยเตี๋ยวบ้างไหม ฉันก็หิวแล้วเหมือนกัน”

คณิตขับออกไปอีกไม่นานก็พบร้านก๋วยเตี๋ยวที่เปิดอยู่ใต้ตึกสามชั้น จึงเปิดไฟเลี้ยวขับเข้าไปจอดที่หน้าร้าน

“ฉันกินเหมือนนาย สั่งเผื่อด้วย”

“ครับบอส”

คณิตเข้าไปสั่งก๋วยเตี๋ยวสองชาม ในขณะที่เควินเข้าไปนั่งรอ

“นึกยังไงถึงอยากกินก๋วยเตี๋ยวครับ ร้านหน้าบริษัทเราก็มี ผมไม่เห็นบอสจะอยากกิน”

“ก็วันนี้มันหิวไง ถามมากน่ะคณิต”

คณิตยกยิ้มมองเจ้านาย พอก๋วยเตี๋ยวมาถึงเควินก็จัดการปรุงชามของตัวเองแล้วใช้ตะเกียบคีบเข้าปาก

เควินพยักหน้าอย่างพึงพอใจ ปกติเขาไม่ค่อยได้กินอาหารข้างทาง พอได้มาลองกินก๋วยเตี๋ยวแล้วรสชาติมันก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิด เขาจึงลองดูดเส้นเข้าปากเหมือนที่พนักงานสาวคนนั้นทำ

แต่แล้วก็เหมือนว่าฟ้าจะกลั่นแกล้ง

“บอสเป็นอะไรครับ”

คณิตรีบถามเจ้านายเมื่อได้ยินเสียงสูดปากดังขึ้นพร้อมกับมืออีกข้างที่เควินยกขึ้นปิดดวงตา

“น้ำซุปกระเด็นเข้าตา”

ได้ยินดังนั้นคณิตก็รีบหยิบกระดาษทิชชูส่งให้กับเจ้านาย

เควินรู้ซึ้งถึงความปวดแสบปวดร้อนที่ได้รับ เมื่อกี้ไม่น่ามองเธอเลย ผู้หญิงคนนั้นต้องมีญาณวิเศษหรือไม่ก็เป็นแม่มดแน่ ๆ ถึงได้สาปแช่งให้เขาต้องมาโดนเหมือนกับเธอ

@ อะพาร์ตเมนต์สีเหมียว

แนนยืนอยู่หน้าอะพาร์ตเมนต์ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบริษัท ใช้เวลาเดินทางเพียงแค่สิบนาทีก็ถึง เธอเงยหน้าขึ้นดูป้ายก่อนจะเข้าไปด้านในก็มักจะหลุดขำอยู่เป็นประจำ

คนบ้าอะไรตั้งชื่อว่าสีเหมียว อย่าผวนเชียวล่ะ ถ้าผวนแล้วจะขำเหมือนเธอ ฮ่าฮ่าฮ่า

แนนเข้าไปถึงห้องก็อาบน้ำเตรียมตัวเข้านอน เคสแต่ละวันที่เจอก็มีแต่เรื่องอย่างว่า เล่นเอาคนไร้ประสบการณ์แบบเธอกลายเป็นคนมีประสบการณ์ทางทฤษฎีไปโดยปริยาย แต่นั่นมันก็คงไม่มากพอ เพราะทุกวันมักจะมีปัญหาแปลกใหม่เข้ามาอยู่เรื่อย ๆ

ติ้ง เสียงแจ้งเตือนข้อความดังขึ้น

Lynn : ฉันรู้ว่าแกยังไม่นอน

แน่ะยัยเพื่อนคนนี้ ทำเป็นรู้ดีไปอีก เธอก็กำลังจะเข้านอนแล้ว แต่ดันมีคนส่งข้อความเข้ามา เลยต้องเลื่อนมือไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาตอบแชทแทน

Nan : มีอะไรก็ว่ามา ฉันกำลังจะเข้านอน

Lynn : ไปทำงานเป็นเดือนแล้ว ได้ผู้บ้างรึยัง

ก็นึกว่าส่งข้อความมามีเรื่องอะไร ที่แท้ก็เรื่องหาคู่ให้เธออีกตามเคย

หลินคือเพื่อนที่เรียนคณะเดียวกันมาตลอดสี่ปี และยังเป็นรูมเมตของเธออีกด้วย ตอนนี้หลินทำอาชีพยูทูปเบอร์สายเมาที่เปลี่ยนแฟนเป็นว่าเล่นราวกับว่ามันหากันได้ง่าย ๆ ถ้าแฟนคนไหนที่ชวนทะเลาะด้วยบ่อย ๆ หลินก็มักจะเลิกคบเพื่อตัดปัญหาที่จะลุกลาม

ผิดกันกับเธอที่ยังไม่เคยคบใคร แม้จะเคยมีคนคุยบ้าง แต่ก็ไม่เคยเกินสองอาทิตย์

Nan : ฉันไปทำงาน ไม่ได้ไปหาผัว

Lynn : ทำงานได้เงิน แถมยังได้ผัวด้วยไม่ดีเหรอ

Nan : ถ้าจะจี้ฉันเรื่องนี้ ฉันจะนอนแล้วนะ พรุ่งนี้ยังต้องรับมือกับปัญหาบนเตียงอีก

Lynn : 5555 แกนี่ได้งานถูกใจฉันจริง ๆ สั่งสมประสบการณ์ไว้เยอะ ๆ นะเพื่อนสาว พอถึงเวลาจะได้เอามาใช้

Nan : ฉันจะนอนแล้ว

Lynn : Good night (กูด ไนท์) ขอให้ได้ผัวเร็ว ๆ อิอิ

ช่างเป็นคำอวยพรที่น่าประทับใจเสียจริง กลัวเพื่อนไม่มีผัวหรือไง

คืนนี้แนนก็ขอนอนพักสมอง พักเอาแรงหน่อยแล้วกัน พรุ่งนี้จะได้พร้อมรับมือกับปัญหากล้วย ๆ ของผู้ชาย

@ บริษัทจำกัด เค วี คอนแท็กต์ เซ็นเตอร์

“หน้าตาสดใสมาเลยนะหนูแนน”

จ๊ะจ๋าเอ่ยทักทายยามเช้า ขณะที่กำลังเดินเข้าไปยังแผนกพร้อมกัน

“นอนหลับเต็มอิ่มน่ะค่ะ ตื่นเช้ามาเลยสดชื่น พี่จ๊ะจ๋ากินข้าวมาหรือยังคะ หนูซื้อแซนวิชมาฝาก เจ้านี้ทำใหม่ทุกเช้าเลย” แนนเอ่ยพลางยื่นแซนวิชให้กับสาวรุ่นพี่

“ขอบใจมากเลยนะจ๊ะหนูแนน น่ารักที่สุดเลย”

แนนระบายยิ้มหวานที่ได้รับคำชม

ถ้าไม่ได้จ๊ะจ๋าคอยสอนงาน เธอก็อาจจะอยู่ที่แผนกนี้ไม่รอด และมีแค่จ๊ะจ๋าคนเดียวเท่านั้นที่รู้ความลับว่าเธอยังไม่เคยมีแฟนมาก่อน เพราะถ้าบอกคนอื่นก็คงไม่มีใครเชื่อว่าผู้หญิงอายุ 24 ปี จะยังไม่เคยคบใคร เธอจึงแกล้งโกหกคนเหล่านั้นว่าเคยมีแฟนแต่เลิกกันไปแล้ว ตอนนี้เลยอยู่คนเดียว

และแล้วก็ได้เวลาทำงาน สองสาวก็เข้าไปนั่งประจำที่ ยื่นมือไปหยิบหูฟังที่มีไมค์ขึ้นมาคาดศีรษะ เวลาผ่านไปไม่ถึงหนึ่งนาที แนนก็ได้รับสายของผู้ใช้บริการที่ติดต่อเข้ามา

“สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับเข้าสู่บริการคอล เลิฟ ดิฉันนางสาวณัฐชา อมรธนาศิริ รหัสพนักงานซี แอล สองหนึ่งหกเก้า ยินดีให้บริการค่ะ”

“สวัสดีครับ เอ่อ ผม…”

“ขออนุญาตเรียกว่าคุณเอนะคะ คุณเอติดปัญหาอะไรไหมคะ น้ำเสียงฟังดูไม่ดีเลย” ปลายสายฟังดูอ้ำอึ้ง แนนเลยถามออกไป

“คือว่า ผม… ผมมีอะไรกับแฟน แล้วให้เธออม ตั้งแต่นั้นมาเธอก็ไม่ยอมอมให้ผมอีกเลย”

เรื่องกล้วย ๆ ที่ไม่ได้แปลว่าง่ายเข้าแต่เช้า แนนสูดหายใจเข้าออกลึก ๆ แล้วถามปลายสายต่อ

“พอจะทราบสาเหตุ หรือได้ถามแฟนคุณไหมคะ ว่าเป็นเพราะอะไร”

“เธอบอกว่ามันกระแทกคอ เพราะเคของผมยาวเก้านิ้ว”

เค ยาวเก้านิ้ว

เขาหมายถึงอันนั้นของผู้ชายหรือที่ยาวเก้านิ้ว

แนนทำหน้าเลิ่กลั่กแล้วมองหาไม้บรรทัดที่เสียบอยู่ตรงกล่องอุปกรณ์บนโต๊ะทำงาน พอเห็นขนาดแล้วก็ถึงกับเบิกตาโพลง

Oh my god (โอ มาย กอด)

ยาวขนาดนั้นไม่แทงคอก็ให้มันรู้ไป

ขณะที่กำลังวัดไซซ์ของเจ้าหนอนยักษ์ด้วยสายตา เธอก็รีบหันมาพิมพ์คำถามในกูเกิลเกี่ยวกับการทำรักด้วยปากเผื่อว่าจะพอมีวิธี และระหว่างนี้ก็คุยกับผู้ใช้บริการไปด้วย

แต่แล้วก็ต้องถึงกับคิดหนัก เมื่อค้นหาแล้วไม่พบข้อมูลอะไรเลย งานนี้เธอคงต้องพึ่งสมองและปากที่จะให้คำแนะนำตามวิธีที่คิดว่าพอจะช่วยได้แล้วล่ะ

“ขอบคุณมากเลยนะครับ ถ้าไม่ได้คุณช่วยผมก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง จะไปปรึกษาเพื่อนก็อาย พอถามแฟน เธอก็ไม่ยอมตอบ”

และเคสนี้ก็คงจะเป็นเคสที่หนักสุดของวัน เพราะต้องให้คำปรึกษาโดยที่ไม่มีข้อมูลอะไรเลย ส่วนเคสอื่น ๆ ก็เป็นปัญหาความรักทั่วไป

หลังเลิกงาน แนนก็ไปยืนรอที่ข้างถนน วันนี้เธอไม่ได้กินก๋วยเตี๋ยวเพราะยังรู้สึกอายที่น้ำซุปกระเด็นเข้าตาเมื่อคืนก่อน เลยจะเปลี่ยนไปกินอาหารตามสั่งแทน

เธอยื่นมือออกไปเพื่อโบกรถแท็กซีที่เห็นว่าแล่นมาแต่ไกล แต่ก็ไม่ทันได้มองว่ามีมอเตอร์ไซค์ที่ขับผ่านมาด้วยความเร็ว ทำให้เกือบจะเฉียดฉิวกับแขนของเธอ แต่ดีที่มีผู้ชายคนหนึ่งดึงเธอหลบเข้ามาทัน