Masukคนหนึ่ง - ท้าทาย คนหนึ่ง - ทำลาย ภายใต้ความขัดแย้ง มีบางความรู้สึกซ่อนอยู่ เมื่อทายาทมาเฟียจาก 2 ตระกูลใหญ่ ตั้งใจพังความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาตั้งแต่รุ่นพ่อแม่ ด้วยการรุกล้ำเขตหวงห้าม ต่อให้ทั้งสองจะเป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกันมาตั้งแต่เด็ก แต่ก็มีแค่เขาและเธอ...ที่มองกันเป็นคู่แข่งมาตลอด "อาเดรียโน่ไม่ได้กลัวที่จะถูกรุมค่ะ แต่รำคาญหมาตัวหนึ่งของมัสชิโม่...ที่มันทำตัวเป็นหมาบ้า กัดไม่เลือก" "อยากให้เลือกกัดเหรอครับ ถ้าทำแบบนั้น คุณหนูไร้ประโยชน์ของอาเดรียโน่ ได้ตายเป็นคนแรกเลย" เขตหวงห้ามของมาเฟีย ที่ผู้รุกล้ำตั้งใจก้าวเท้าเหยียบเข้าไป แต่ผู้ที่จะเป็นฝ่าย 'พ่ายแพ้' ย่อมต้องเป็นผู้ที่อ่อนแอกว่า **เรื่องนี้เป็นของฟีฟี่(ลูกสาวแฝดพี่ของแม่คิมกับพ่อการ์เนท จากเรื่องEvilLadyกับดักรักนางมารร้าย) ** **ลูคัส(ลูกชายหนึ่งในแฝดสามของแม่เฮเลนกับพ่อมาร์ชิน จากเรื่องหมั้นรักกับดักมาเฟีย) **
Lihat lebih banyakเมื่อทายาทมาเฟียจาก 2 ตระกูลใหญ่ ตั้งใจพังความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาตั้งแต่รุ่นพ่อแม่ ด้วยการรุกล้ำเขตหวงห้าม
ต่อให้ทั้งสองจะเป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกันมาตั้งแต่เด็ก แต่ก็มีแค่เขาและเธอ...ที่มองกันเป็นคู่แข่งมาตลอด
"อาเดรียโน่ไม่ได้กลัวที่จะถูกรุมค่ะ แต่รำคาญหมาตัวหนึ่งของมัสชิโม่...ที่มันทำตัวเป็นหมาบ้า กัดไม่เลือก"
"อยากให้เลือกกัดเหรอครับ ถ้าทำแบบนั้น คุณหนูไร้ประโยชน์ของอาเดรียโน่ ได้ตายเป็นคนแรกเลย"
เขตหวงห้ามของมาเฟีย ที่ผู้รุกล้ำตั้งใจก้าวเท้าเหยียบเข้าไป
คนหนึ่ง - ท้าทาย
คนหนึ่ง - ทำลาย
แต่ผู้ที่จะเป็นฝ่าย 'พ่ายแพ้' ย่อมต้องเป็นผู้ที่อ่อนแอกว่า
--------------------------------------------
คลาริซซ่า อาร์เดรียโน่
ชื่อเล่น ฟีฟี่ อายุ 28 ปี
ฝาแฝดผู้พี่ ทายาทมาเฟียตระกูล อาร์เดรียโน่ กลุ่มมาเฟีย อันดับที่ 1 แห่งอิตาลี ว่าที่ผู้บริหารบริษัท เจ.ที กรูป (สาขาการดูแลทวีปยุโรป)
ใบหน้าแสนหวาน ความสวยที่ทำให้ผู้พบเห็นแรกพบ ราวกับต้องมนตร์สะกด แล้วนิสัยใจคอจะขึ้นอยู่ที่ว่า 'คนตรงหน้าเป็นใคร'
แม้คนทั่วไปจะได้รับความใจดี สดใส ร่าเริงของเธอ ทว่าภายใต้ความอ่อนหวาน มีกล้าได้กล้าเสีย ไม่กลัวใคร หลบซ่อนเอาไว้อยู่
แต่มีเพียงคนเดียวที่ไม่เคยได้รับความอ่อนหวานจากเธอเลยสักครั้งและยังเป็นคนเดียวที่ต้องการเห็นอีกฝ่ายพ่ายแพ้ต่อเธอ
"ฉันเนี่ยนะกลัวคุณลูคัส? ที่ผ่านมารู้สึกกลัวหมา มากกว่ากลัวนายอีก"
ลูเซียโน่ มัสชิโม่
ชื่อเล่น ลูคัส อายุ 28 ปี
หนึ่งในแฝดสามทายาทมาเฟียตระกูล มัสชิโม่
กลุ่มมาเฟีย อันดับที่ 3 แห่งอิตาลี
ภายนอกที่ทำให้ผู้หญิงต่างหลงใหล แต่เขากลับไม่สนใจเธอเหล่านั้น เมื่อเขามองว่าเซ็กซ์เป็นเรื่องของงาน และใช้มันล้วงเอาข้อมูลจากอีกฝ่าย
นิสัยที่ไม่สนใจใคร ไม่ยอมอ่อนให้ใคร เจ้าเล่ห์ กลับทำให้ผู้หญิงต่างหลงเสน่ห์ และอยากท้าทายเพื่อให้ได้หัวใจ
แต่มีเพียงคนเดียว ที่กล้าท้าทายแบบไม่ห่วงชีวิต ในเมื่อเธอกล้า เขาก็ตั้งใจจะทำลายความใจกล้านั่น
"อ้าปากพูดอีกสิ จะได้หาอะไรยัดเข้าไปให้มันเงียบ"
ความสัมพันธ์ของรุ่นพ่อแม่ คือการเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ช่วยเหลือกัน
แต่รุ่นลูกกลับ ตั้งใจทำลายทุกอย่าง เพื่อชิงการเป็นที่หนึ่ง
สุดท้ายแล้วคนที่แพ้ ก็คือ คนที่โง่และอ่อนแอกว่า
ฟีฟี่(ลูกสาวแฝดพี่ของแม่คิมกับพ่อการ์เนท จากเรื่องEvilLadyกับดักรักนางมารร้าย)
ลูคัส(ลูกชายหนึ่งในแฝดสามของแม่เฮเลนกับพ่อมาร์ชิน จากเรื่องหมั้นรักกับดักมาเฟีย)
ลูคัสกับฟีฟี่ช่วง Elementary school (วัยประถม) โรงเรียนพิเศษสำหรับบุคคลสำคัญภายในโลกที่จะเข้าเรียนได้ มหาเศรษฐีหลายคนต่างพาลูกหลานเข้ามาเรียนที่นี่ เพื่อคาดหวังทั้งการศึกษาและความสัมพันธ์ที่ดีกับเหล่าลูกหลานตระกูลต่าง ๆห้องเรียนจะถูกจัดอันดับตามคะแนนการศึกษา วันนี้เป็นการเปิดเทอมใหม่ เพื่อนในห้องบางคนก็หายไป บางคนก็ยังต้องมาเจอกันหนึ่งปี แต่จะมีอยู่ 2 คน ที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เริ่มเข้าเรียน แล้วยังเป็นคู่แข่งกันมาตลอด“ชื่ออะไรนะ” เสียงหวานเจื้อยแจ้วของเด็กสาวหน้าตาจิ้มลิ้มดังขึ้น ทันทีที่เขานั่งลงยังโต๊ะของตัวเอง“....” สายตาคาดหวังในคำตอบที่จะได้รับนั่นอะไร“ลาเดลใช่มั้ย หรือลูก้า”“ลูคัส แยกไม่ออกสักที...โง่”พึ่บ!เมื่อได้ยินคำตอบ เธอก็รีบเดินหนีทันที เขามองตามไปจนกระทั่งเธอนั่งลงยังที่ของตัวเองเพียะ!แรงตีที่แขนทำให้ลูคัสต้องหันกลับไปมอง ดวงตาสีฟ้าจ้องเขม็งที่เขา“ไม่ได้นะคัส คุณป้าเฮเลนต้องดุแน่ถ้าได้ยินคัสว่าฟี่” เด็กสาวผู้สืบเชื้อสายราชวงศ์ของอิตาลี แล้วยังเป็นเพื่อนสนิทของเขาอีกคนดุขึ้น“ก็โง่จริง แค่นี้ก็แยกไม่ออก” ลูคัสพูดด้วยความหงุดหงิด แยกไม่ออกหรือว่าไม่จำ“คัส” ไอร
พึ่บ!แต่แล้วจู่ ๆ ก็ถูกรวบจับเข้าที่เอว ยกตัวลอยขึ้นนั่งบนเคาน์เตอร์บาร์ ลูคัสแทรกลำตัวเข้ามากลางระหว่างขาทั้งสอง แล้วถอนริมฝีปาก“ลองในครัวมั้ย ยังไม่เคยเลย” เขาพูดด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ ไม่ได้พูดเล่นแน่นอนพร้อมเอาจริงถ้าฉันอนุญาตเพียะ! มือเล็กฟาดลงบนต้นแขนเขาด้วยความหมั่นไส้“ถ้าพูดว่าเคย มันก็ไม่ใช่กับฉันอยู่แล้วแหละลูคัส”“ก็พูดว่ายังไม่เคยไง”“....” ฉันจ้องหน้าเขาอย่างจับผิด ก็แค่แกล้งเล่นเท่านั้น ชอบเวลาที่เห็นลูคัสอ้อน เขาน่ารักมากแล้วยังเป็นแค่กับฉัน“ไม่เคยเปลี่ยนใจด้วย ยังรักแค่ฟี่มาตลอดตั้งแต่แรก”“ไม่ต้องเปลี่ยนเรื่องเลยนะ”“ไม่ได้เปลี่ยนเรื่องสักหน่อย เมื่อก่อนคิดตลอดว่าจะทำยังไงให้ตัวเองเข้าไปอยู่ในพื้นที่ของฟี่ ทำยังไงให้ได้ความรักนั้นมา”“....” ก็เลยหาเรื่องทะเลาะกันไง“จนในที่สุดก็ทำได้ แล้วยังได้ฟี่เข้ามาอยู่ในพื้นที่ของตัวเองด้วย”“....” ก็ไม่ปฏิเสธว่าเขาทำได้จริง ๆ“และไม่มีทางปล่อยฟี่ไปไหนเด็ดขาด” สายตาของเขาสื่อความหมายมากมาย และหนึ่งในนั้นคือทุกอย่างที่พูดมันคือเรื่องจริง“ของแบบนั้น ก็อยู่ที่นายทำตัวเองด้วย”“ทุกวันนี้ก็ทำตัวให้เห็นว่ารักเมียมากแค่ไหน”“น่ารำคาญ
ร่างสูงโน้มตัวจรดริมฝีปากจูบลงกลางแผ่นหลังเนียน เสียงน้ำเฉอะแฉะดังตามจังหวะเนื้อกระทบกัน ปะปนเสียงครางกระตุ้นอารมณ์“อะ!”มือหนาลูบบั้นท้ายงอน พร้อมกดสะโพกกระแทกแก่นกายเข้าออกอย่างหนักหน่วง จนคนตัวเล็กจุกหน้าท้อง เมื่อเขาขยับเอวถี่และแรงขึ้นความจุกก็เปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน“อ่าส์” ใบหน้าหล่อเชิดขึ้นสูดปากด้วยความเสียวการเคลื่อนไหวร้อนแรงจากท่อนเอ็นเสียดสีกับช่องทางรัก ทำให้น้ำลื่นไหลเปรอะตามเรียวขา สองมือกำผ้าปูที่นอนแน่น คนตัวเล็กทิ้งศีรษะลงกับเตียง ทำให้บั้นท้ายกลมแอ่นโด่งรับแรงกระแทกบั้นท้ายแอ่นรับแก่นกายที่กระแทกเข้ามา ช่วงล่างของคนตัวสูงผ่อนความเร็วลงเป็นขยับโยกเบา ๆ ก็ทำเอาคนตัวเล็กแทบคลั่ง แรงกระแทกถึงจะช้า แต่ก็เน้น ๆ จนรู้สึกได้ถึงความจุก“อะ อึก!”ความคับแน่นบีบรัดตัวตนของเขารู้สึกเสียวซ่าน มือหนาเริ่มบีบขยำทุกสัดส่วนจนมาหยุดที่ทรวงอก ปลายนิ้วสะกิดเขี่ยตุ่มไต จากจังหวะเชื่องช้ากลายเป็นรัวเร่งขึ้นแขนเรียวค้ำลงบนเตียงเอาไว้ แอ่นสะโพกตอบรับแรงกระแทกที่โถมเข้ามา ฝ่ามือผ่านหน้าท้องแบนบดบี้ปุ่มกระสัน เขาใช้ปลายนิ้วนวดคลึงชโลมเมือกใส ส่งผลให้ร่างบางบิดเร่า ส่งเสียงหวานครวญครางไ
“ขอแต่งงานแล้วยังไงต่อ” มือเล็กลูบไล้ไปตามแผงอกกว้าง ช้อนสายตาขึ้นมองใบหน้าหล่อ“ไม่น่าถาม” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนใบหน้า ขายาวก้าวถอยหลังทีละนิด พร้อมกับดึงตัวฉันให้ก้าวเดินตามมาด้วยพึ่บ!ลูคัสทิ้งตัวนั่งลงบนเตียง มือที่จับแขนทั้งสองข้างดึงให้ฉันเข้ามายืนกลางระหว่างขา เขาเปลี่ยนมือมากุมสะโพกผาย แล้วขยับเลื่อนมือไปกุมบั้นท้ายนุ่ม ออกแรงบีบเคล้นมันเบา ๆ“จะทำอะไรเหรอ” ฉันยังตีหน้าซื่อ ทำเป็นไม่รู้สิ่งที่เขาต้องการ“ฟี่ครับ” น้ำเสียงออดอ้อนของลูคัส ทำให้ฉันอดแกล้งไม่ได้จริง ๆ“แล้วจะทำอะไร นี่ก็ดึกแล้วด้วย เราควร...” เสียงหวานพูดค้างไว้เท่านั้น ยื่นใบหน้าเข้าใกล้จนสัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมจากตัว“ควรทำ” อีกฝ่ายก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ด้วยเช่นกัน“พักผ่อน” คำพูดตัดบท ทำเอาอีกฝ่ายสิ่งกับทำหน้าเซ็ง“ให้มันได้แบบนี้สิ...” คนถูกดักทางบ่นพึมพำ แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยมือ แล้วยังบีบแรงขึ้นด้วยคงเพราะหมั่นไส้“แล้วจะทำอะไรก็พูดสิ”“ทำลูกไง” ลูคัสตอบอย่างตรงไปตรงมา“แล้วถ้าฉันยังไม่พร้อม”“รอได้ครับ เมื่อไหร่ก็ได้ที่ฟี่พร้อม”“ถ้างั้นวันนี้ก็ไม่ทำ”“....” คิ้วเข้มขมวดจนแทบจะชนกัน เพราะเล่นตัดบทหนีซะดื้อ
30นาทีต่อมา “ฟ่า” เสียงหวานเรียกชื่อฝาแฝดตัวเอง คนถูกเรียกหันกลับไปมองเพื่อนที่เป็นตัวตนเรื่องทั้งหมด“แบ่งจากกูไปหน่อย จะตายแล้วเนี่ย” ลูคัสกระซิบกระซาบกับฟ่าเพื่อหาคนช่วยสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น“กูเป็นน้องเมียมึงไง รับผิดชอบไปสิ”“....” ลูคัสทำได้เพียงแค่มองหน้าฟ่า ไม่กล้าอ้าปากเถียง“ของเราไปลงที่ไอ้คัส” ฟ่าพูดทั้งที่สายตาและรอยยิ้มยังส่งให้เพื่อนตัวเอง“โอเค” ฉันทำตามที่ฟ่าบอกอย่างไม่มีข้อโต้แย้ง“แบบนี้ก็ได้เหรอ” ลูก้าพึมพำ มองลูคัสกับฟ่าสลับกัน“ก้าว่าไงต่อ ช่วยแฝดดีจัง คนที่เอาการ์ดออกไปคือก้า ฟี่เห็น” ฉันเดินเข้าไปหยุดยืนตรงหน้าลูก้า แล้วกอดอกมองอย่างเอาเรื่อง“ก็...ไอ้คัสสั่ง” ตอนนี้ทุกอย่างไปตกที่ลูคัสคนเดียว“แต่อันนี้มึงเป็นคนแนะนำ” ลูคัสดูจะรับเพิ่มอีกไม่ไหว เพราะตัวเองก็ยังไม่เคลียร์“ยังไงต่อก้า” ฉันทำหน้านิ่งใส่ลูก้า แกล้งกดดันให้เขาต้องยอมรับผิด“ขอเวลาห้านาที หาตัวช่วยก่อน” พูดจบลูก้าก็หยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมากดโทร. ออกหาใครบางคน เราต่างมองสิ่งที่เขาทำด้วยความสงสัยตัวช่วยนี่คืออะไร ไปเอาใครมาช่วย“เดล ทำยังไงให้ความผิดไปลงที่คัส ช่วยกูคิดหน่อย” ชื่อของบุคคลที่ก้าโทร
พึ่บ!จู่ ๆ คนตัวเล็กก็ซุกหน้าลงบนไหล่กว้าง มือทั้งสองข้างเลื่อนลงมากำอกเสื้อไว้แน่น“เฮ้อ...” เสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่ ระบายความอัดอั้นในใจ“พูดต่อสิ”“ม่ายมีอะไรจะพูด ไม่มี...โทษที” ฉันเงยหน้าขึ้นจากไหล่ของเขา แล้วพยายามดันตัวเองออก แต่กลับถูกแขนที่กอดเอวรั้งไว้ไม่ยอมปล่อยไปง่าย ๆ“พูด” ลูคัสมองฉันตาไม่กะพริบเหมือนกำลังรอบางอย่าง แล้วจะให้พูดอะไร เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ“ก็บอกว่าไม่มีไง ช่วยปล่อยมือหน่อย” มือเล็กพยายามดึงแขนที่กอดเอวอยู่ออก แต่กลับถูกลูคัสรวบจับเอาไว้ แล้วยังใช้แรงกดตัวฉันให้โน้มเข้ามาใกล้“อยู่นิ่ง ๆ” ปากบอกให้ฉันอยู่นิ่ง แต่ตัวเองยังยื่นหน้าเข้ามาหมับ!มือเล็กยกปิดปากลูคัสเอาไว้ เพราะมันแทบจะชนกับปากฉันอยู่แล้ว“นายนั่นแหละอยู่นิ่ง ๆ”“....” เขาใช้เพียงสายตามองเท่านั้น ทุกอย่างหยุดนิ่งตามที่ฉันสั่ง“ปล่อยมือด้วย” ฉันพยายามดึงแขนที่กอดเอวออก แต่ลูคัสก็ยังไม่ยอมปล่อยเช่นเดิม“....” บอกให้นิ่ง ก็นิ่งจริงนะ“เราถอนหมั้นกันแล้ว นายมีคนใหม่ ก็ไม่ควรมายุ่งกับฉัน”“....”“ไม่ว่าจะมีคนใหม่จริงหรือไม่มี เราไม่ได้เป็นอะไรกัน นายก็ไม่ควรเข้ามายุ่งกับฉัน”“....” เพราะ
Komen