MYZTERY HORO ::: EP.32

“งื้อออ ออกไปเลยนะคุณพระอาทิตย์คนบ้า >[]< อุ๊บ!!!”

ฉันตะโกนออกไปสุดเสียงแล้วก็ถูกปิดปากโดยใครบางคนที่กดจูบลงมาแบบหนักหน่วงมาก แถมเรือนร่างกำยำของเขาก็ยังคร่อมฉันอยู่ในความมืดใต้ผ้าที่มีแค่แสงสลัวๆแบบนี้ คิดแล้วมันก็เขินอ่ะ แต่ลึกๆในใจก็อยากจะเย็นชา โอ๊ยตีกันมั่วไปหมดแล้ว นี่เราสองคนกำลังเปลื้องผ้าอยู่ใต้ผ้าห่มทั้งคู่เนี่ยนะ >_<

“อ๊ะ!”

“คราวนี้ได้จับมดจริงๆแล้วสินะ”

แล้วระหว่างที่ฉันดิ้นพล่าน เฮียคินก็พึมพำออกมาระหว่างที่กำลังเลื่อนริมฝีปากที่ประกบกันไปซุกไซร้ซอกคอของฉัน ก่อนจะมีสัมผัสเจ็บจี๊ดเหมือนมดกัดที่คุ้นเคยเกิดขึ้นที่คอฉันอยู่หลายครั้ง

ชะ...ใช่แล้ว หรือว่า...

“อื้อ มดตัวนั้นคือเฮียนี่เอง หนูหาตั้งนาน >////<”

ฉันดิ้นขลุกขลักอยู่ใต้ร่างเฮียคินส่วนเขาก็เอาแต่ทำอะไรตามใจ แต่ยิ่งฉันขยับเท่าไหร่ เฮียคินก็ยิ่งโน้มตัวลงมาจนร่างฉันแทบจะจมลงไปในที่นอนลงไปอยู่แล้วอ่ะ

“งื้อออ หนูอึด..อัดค่ะ อ๊ะ!”

ฉันพูดอู้อี้ในลำคอ แต่เฮียก็เอาแต่กดจูบลงมาที่ซอกคออยู่ดี แล้วมือหนาของเขาก็ค่อยๆเลื่อนจากต้นขาของฉันขึ้นมาถึงสะโพกช้าๆ ให้ความรู้สึกเหมือนคนเลิ่กลั่กดิ้นดุ๊กดิ๊กไปมาอยู่ใต้ผ้าห่มนี้มีแค่ฉันคนเดียวเท่านั้น

 “เฮียคินขาพอแล้ว อ๊า...พอแล้วได้มั้ย...คะ”

เพราะสัมผัสที่เนิบนาบ ทำให้คนสมาธิสั้นในสถานการณ์แบบนี้อย่างฉันถึงกับหลับตาพริ้มร้องขอออกไปดีๆ ก็เขา...ดูใจเย็นผิดกับเมื่อกี๊เลยนี่

“....พอได้ไง ยังไม่ทันทำไรเลย”

เฮียคินกระซิบข้างหูฉันเบาๆด้วยน้ำเสียงแหบพร่า อะ...อะไรของเขาเนี่ย ก็เมื่อกี๊ยังดุฉันอยู่เลย....

“อ๊ะ อ๊า...เฮียคิระ”

ไม่ทันไรห้วงความคิดของฉันก็ขาดไปทันควัน เฮียคินอาศัยจังหวะที่ฉันหลับตาปี๋รับสัมผัสพวกนั้นกดจูบที่เนินอกของฉันซ้ำๆจนตอนนี้น่าจะเป็นรอยจ้ำแดงๆไปหมด ให้ความรู้สึกร้อนรุ่มในวูบเดียวจนฉันเผลอเลื่อนมือไปขยำกลุ่มผมของเขาแน่นอย่างต้องการระบาย แต่เขาก็ยังไม่ยอมหยุดมัน

“....ไม่ชอบนิ้ว?”

คำถามที่ดังขึ้นใต้ผ้าห่มสลัวทำให้พยักหน้าแทนคำตอบ แต่เฮียก็เงียบไม่ตอบอะไรกลับมา นอกจากเลื่อนมือลงไปที่แกนกลางร่างกายของฉันอีกครั้งจนฉันขยับตัวหนีเพราะคิดว่าเขาจะใส่มันเข้ามาอีก

พรึ่บ!

“อ๊ะ! เฮียขาไม่เอาแล้ว มะ...ไม่เอานะ”

ฉันพูดออกไปเสียงสั่น แล้วมือหนาก็จับขาฉันสองข้างแยกออกจนฉันสะดุ้งสุดตัวอีกครั้ง แต่เฮียไม่ได้ใส่มันเข้ามา ที่น่าทึ่งกว่าคือเขาขยับ... ละ...ลดตัวและโน้มตัวลงไป...ข้างล่างอ่ะ O////O!!!

“อ๊า...อ๊า...”

แล้วจู่ๆความรู้สึกเสียววาบก็แล่นเข้ามาจนตัวอ่อนแขนขาชาวาบไปทันตา มือที่เคยหยิบจับกลุ่มผมของเขาได้ดีก็ไร้เรี่ยวไปทันที ไม่จริงใช่มั้ย บะ...บางอย่างที่มันกำลังพริ้วไหวตรงแกนกลางร่างกายของฉันตอนนี้นี่มัน...

“มะ...ไม่นะเฮียคิน มัน....อ๊ะ อ๊า....”

“อืมมม...”

...ลิ้น O/////O

ฉันดีดดิ้นและหลุดครางออกไป ก่อนที่ร่างกายจะอ่อนยวบลงมาเพราะสัมผัสและเสียงครางอย่างพอใจเฮียคินซ้ำๆ มือสองข้างของเฮียล็อคขาฉันที่ไร้เรี่ยวแรงไว้แน่น ทำให้ฉันได้แต่เชิดหน้าหลุดปากคราง มือกำผ้าปูที่นอนเต็มแรงแต่ก็ยังสะดุ้งในทุกสัมผัสที่เขามอบให้อยู่แบบนั้น

“อื้อออ เฮียคินขา...เฮียคิระ อ๊า...อ๊ะ”

เสียงร้องระงมใต้ผ้าของฉันดังออกไปพร้อมกับขาสองข้างที่มันสั่น ผิดกับเฮียคินที่ดูพอใจมาก สัมผัสจากเขายิ่งกระชั้นชิดเข้ามาจนฉันอยู่ไม่สุข เผลอขยับสะโพกรับมันทั้งที่อยากจะปัดออกแบบไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำ

“อ๊า อ๊า...อื้อ เฮียขาหนูไม่ไหว”

พรึ่บ!

แล้วทันทีที่ฉันหลุดปากพูดความรู้สึกตอนนี้ออกไป นี่ก็เป็นอีกครั้งที่เขาตั้งใจแกล้ง เฮียคินขยับตัวออกทันทีแล้วส่งเสียงเข้มกลับมาในขณะที่ภาพในหัวของฉันมันขาวโพลนอยู่แบบนี้

“ห้ามยุ่งกับไอ้ติณณ์ ห้ามพูดชื่อมันอีกแม้แต่ครั้งเดียว รับปาก!”

“งื้ออออ”

ฉันส่งเสียงร้องเพราะโดนขัดใจออกไป แต่เฮียก็กลับเงียบเล่นเอาสมองประมวลผลอะไรไม่ถูกจนทำได้แค่พยักหน้าส่งๆและพลั้งมือกดใบหน้าคมเข้มนั้นในแนบชิดเข้ามาใกล้

“……”

แต่ความเนิบนาบของสัมผัสที่เคยได้รับจากเขาก็ยังคงนิ่งเฉย เฮียคินแค่กดจูบลงมาเบาๆตรงนั้นแต่ไม่ทำต่อ ทำให้ฉันปวดหนึบที่แกนกลางร่างกายจนดิ้นพล่านเพราะทนรับความอึดอัดนั้นไม่ได้เลย

“อื้อออ ยอมแล้วค่ะหนูจะไม่พูด....ชื่อเฮียติณณ์อีกเล....”

พรึ่บ!

“งื้ออย่าไปนะ >////<”

“ก็เพิ่งจะพูดเมื่อกี๊”

แล้วไม่รู้ทำไม พอเห็นว่าเขาทำท่าจะลุกขึ้น ฉันก็ลืมตัวร้องห้าม รั้งตัวเขาเอาไว้แบบลืมอาย มันลืม...ลืมทุกอย่างไปหมดเลย >////<

“หนะ...หนูไม่พูดแล้ว ไม่พูด...อีกแล้ว เฮียขาหนูไม่ไหว...แล้ว”

“…ผัวชื่ออะไร”

ฉันพูดออกไปหน้าร้อนผ่าวเพราะมันทั้งเขินทั้งอาย แล้วเฮียคินก็สวนกลับมาสั้นๆ ก่อนจะจ้องหน้าคาดคั้นท่ามกลางแสงสลัวใต้ผ้าตอนนี้ แล้วเขาก็ขยายความมันออกมาใหม่

“มีแต่ผัวเมียกันเท่านั้น ที่จะทำอะไรแบบนี้ได้”

คนตัวโตยักคิ้วแล้วลอยหน้าลอยตาใส่มาจากตรงหว่างขาของฉัน ละ...แล้วมัน แล้วมันจะต้องตอบว่าไง เป็นผัวก็ต้องแต่งงาน แต่ว่านี่ผิดผีไปแล้ว ฉันต้อง...

“ไม่ตอบก็ตามใจ”

“งื้อออ”

พรึ่บ!

พอพูดจบคุณพระอาทิตย์ก็ลุกขึ้นเร็วมาก แล้วฉันก็เป็นอะไรไม่รู้ พอเราลุกขึ้นฉันก็ตัวติดหนึบลุกไปคว้าแขนตาม

“คะ...คิระ >_<”

ฉันพูดออกไปเสียงสั่น สายตาเผลอไปจ้องมอง...ตัวตนของคนบางคนที่มัน...ก็ขยายใหญ่เบ้อเริ่มขึ้นมาแบบนั้น

“แน่ใจ? ไม่ใช่ไอ้....”

พรึ่บ!

“งื้อออ เฮียคิน!”

แล้วแววตาดุๆนั่นก็ทำให้ฉันพุ่งเข้าไปกอดเฮียแบบไม่รู้ทำไม ไม่รู้ ไม่รู้อะไรเลยสักอย่างเหมือนกัน รู้แค่ฉันกอดเขาแน่นมาก เขาเองก็นั่งคุกเข่าบนเตียงนิ่งๆให้กอดอย่างนั้น

“...แต่เนื้อคู่ก็ยังเป็นไอ้ติณณ์”

“อื้อออ”

เฮียคินพูดแล้วเลื่อนมือลากไล้ไปบนแผ่นหลังจนฉันขนลุกซู่ และมุดหน้าเข้าไปที่อกเปลือยเปล่าของเขาอย่างเสพติดชั่วคราวแบบลืมตัวในระยะเวลาสั้นๆ นั่นทำให้ฉันส่ายหัวอย่างว่าง่าย

“ไม่ใช่ไอ้ติณณ์แล้วใคร?”

“มะ...ไม่มี หนูไม่มีแล้วก็ได้ >_<”

ฉันพูดแล้วเป็นฝ่ายเลื่อนมือไปตาม Six pack ที่อัดแน่นอยู่ตรงหน้าและเผลอกลั้นหายใจ กละ...กล้ามเนื้อเป็นมัดๆพวกนั้นทำไมมันทำให้เขาดู...เซ็กซี่จัง ดูเท่...ไปหมดทุกสัดส่วนในร่างกายจนฉัน...

“ไม่มีไม่ได้ ต้องมี”

“อ๊ะ! แต่ว่า...”

“ใครเกิดวันพุธ ดาวอาทิตย์...เหมือนมัน”

เฮียคินถามซ้ำออกมาเสียงเข้มอีกครั้ง และดุฉันด้วยการเลื่อนมือมากอบกุมหน้าอกที่ยิ่งแอ่นรับฝ่ามือนั้นอย่างน่าอาย แต่คนที่เกิดวันพุธ ดาวอาทิตย์ที่ว่านี่มัน...

“ฮะ...เฮียคิน”

แล้วทันทีที่ฉันตอบไป แรงบีบเคล้นที่หน้าอกก็ยิ่งทวีคูณมากขึ้นจนฉันเชิดหน้ารับมัน ก่อนที่เฮียคินจะเลื่อนมือไปประคองตัวฉันจากข้างหลัง และวางฉันลงบนเตียงช้าๆอย่างนุ่มนวล พร้อมกับกระซิบถามข้างหูออกมาอย่างได้ใจอีกครั้ง

“สรุปผัวชื่อ...”

“...คิระ”

“เนื้อคู่?”

“คิระ...”

ฉันตอบคำถามพวกนั้นอย่างว่าง่ายแล้วก็ต้องติดอยู่ในดวงตาเจ้าเล่ห์ที่เอาแต่จ้องมองมาอยู่นานจนใจสั่น

แล้วไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น เฮียคินก็กระตุกยิ้มมุมปากแล้วกระชับอ้อมกอดที่กอดร่างที่กำลังสั่นระริกเพราะยังพยายามอดทนกับสัมผัสพวกนี้อยู่ของฉัน ก่อนที่เขาจะเลื่อนริมฝีปากอมชมพูเข้ามาใกล้จนแนบชิดกับริมฝีปากของฉันและพูดออกมาสั้นๆ

“....ก็แค่นั้น”

พรวดดดดด!

“อื้อออ / อืมมม”

แล้วในจังหวะเดียวกันที่เฮียคินกระแทกตัวตนของเขาเข้ามา ฉันเองก็ทนไม่ไหว คว้าคอเขาแล้วกดจูบไปแบบผิดๆถูกๆตามความต้องการของร่างกาย แต่นอกจะไม่ปฏิเสธ เฮียยังจูบตอบกลับมาอย่างเร่าร้อนจนฉันยิ่งเบียดตัวเองเข้าไปใกล้ เขาเองก็โน้มตัวลงมา ท่ามกลางเสียงครางชื่อเดียวในหัวของฉัน

“อ๊า... เฮียคิระ...คุณพระอาทิตย์ขา…”

พั่บๆๆ พั่บๆๆ!

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า...”

ได้ยินแบบนั้นเฮียคินก็กระแทกเข้ามาในตัวฉันอย่างบ้าระห่ำ จนฉันยิ่งเพ้อถึงเขาออกไปซ้ำๆ ร้องครางอย่างไม่สนใจอะไรออกไปและกอดเขาไว้แน่นมากเพราะได้ผ่อนคลายความรู้สึกอึดอัดข้างใน

“อ๊ะ อ๊ะ เฮียคิน...เฮียคิระ...เฮียอคิราห์ อ๊า...”

พอฉันหลุดปากครางชื่อจริงเขาออกไป เฮียคินก็ยิ่งพอใจ เขาปรนเปรอสัมผัสเร่าร้อนให้ฉันมากมาย เฮียผละจูบออกไปดูดดึงยอดอกฉันอย่างร้อนแรง และไม่ผ่อนแรงที่ขยับเข้าออกในตัวฉัน จนความเสียวซ่านที่มีมาแต่แรกทำให้ร่างที่สั่นไหวของฉันกระตุกวูบเอาง่ายๆ

“อ๊ะ อ๊า อ๊า.... เฮียขาหนู...”

“รวิษฎาพูดใหม่...”

ท่ามกลางความเปียกชื้นในร่างกาย ฉันกำลังจะบอกว่าตัวเองถึงจุดหมายแล้วแต่เฮียคินก็ยังกระแทกเอาๆ และพูดสวนกลับมาพร้อมกับความรู้สึกเสียวซ่านในตัวฉันที่ค่อยๆกลับมาใหม่

“พะ...พูด?”

พั่บๆๆ พั่บๆๆ!

ฉันถามออกไปทั้งที่โดนกระแทกจนตัวโยน แล้วก็เพิ่งนึกอะไรออกขึ้นมา แต่ก็ไม่รู้ว่าจะใช่มั้ยนะ สิ่งที่เขาอยากให้ฉันพูดออกไปน่ะ

“ผัวชื่อ... อืม...อะไร”

แต่พอได้ความมั่นใจจากคำถามของเฮียที่ครางกระเส่าออกมาไม่แพ้กัน มันก็ทำให้ฉันตัดสินใจโน้มคอเขาลงมาฟังชัดๆและพูดออกไปง่ายๆ

“...อคิราห์ค่ะ ผัวหนูชื่อคิระ ก็ได้กันตั้ง...หลายครั้งแล้วนี่นา >////< อ๊ะ อ๊ะ อ๊า....”

พั่บๆๆ พั่บๆๆ!

พั่บๆๆ พั่บๆๆ!

แล้วแรงกระแทกก็ยิ่งทวีคูณเข้ามาเรื่อยๆจนเราทั้งคู่เหนื่อยหอบ แต่แอบเห็นว่ามีบางคนยิ้มนะ เขา...อ๊ะ อมยิ้มคนเงียบๆ แล้วซุกหน้าที่ซอกคอของฉันทั้งที่ยังขยับเข้าออกอย่างไม่ลดละแบบนั้น ก่อนจะทิ้งท้ายมาด้วยคำพูดที่ฉันต้องแปลกใจเพราะไม่เคยรู้มาก่อน และหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีพอได้ฟัง....

“….รวิษฎา แปลว่า ที่รักของพระอาทิตย์

เลิกเพ้อถึงมัน แล้วเมมชื่อผัวในหัวได้แล้วมั้ง”