@ KIRA’S CONDO
“ไม่ลงอ่ะ ปลั๊กหลุดไง๊” น้ำเสียงยียวนของคนที่ดับเครื่องรถพูดกับฉันหลังจากเลี้ยวเข้ามาในลานจอดรถคอนโด แถมยังเอาแต่จับจ้องฉันที่หยิบเศษผ้าขาดๆมาคลุมและกอดตัวเองไว้จนกลมดิ๊กเพราะแอร์บนรถมันหนาวจนสั่น “หนูไม่ใช่โรบอทซะหน่อย เฮียนั่นแหละลงไปเลยไป -////-” “ลงก่อนเลย ต่อให้” ง่ะ อีตาคุณพระอาทิตย์ ตัวเองเป็นคนย่ำยีเค้าแล้วยังจะกวนประสาทอยู่ได้ แล้วจะลงยังไงก็ดูสภาพตอนนี้สิ แถมเลอะเทอะไปหมดเลยด้วย ทั้งหมดก็เป็นเพราะเขาอ่ะ “ไม่ต้องมายุ่งหรอกน่า ห้อง 6909 จำได้ หนูไปถูกค่ะ -////-” “ปากเก่ง” “ขืนใจเก่ง!” ฉันสวนกลับไปอย่างลืมตัว แล้วก็ต้องเอามือปิดปากทันทีที่พูดเรื่องหน้าอายแบบนั้นออกไป มะ...ไม่ได้นะ ต้องทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นสิ แค่ได้กันเฉยๆ ต้องเย็นชา เย็นชาเข้าไว้ Professional หน่อยลิซ! “......” “เอ่อคือหนูหมายถึงว่า….” “อุ้มได้ถ้าขอดีๆ” เฮียคินลอยหน้าลอยพูดสวนกลับมาเหมือนตัวเองไม่ผิดอะไร แถมเขายังดูมีทีท่าจะโกรธฉันจากเรื่องอะไรไม่รู้ค้างอยู่ด้วย แต่แหม... “แล้วเรื่องไรจะให้อุ้ม ตัวเองไว้ใจได้ตาย” “ตามใจ” พูดจบเขาก็เอื้อมมือไปเปิดประตูรถเฉยเลย แต่จะทิ้งกันไว้แบบนี้จริงๆน่ะหรอ ที่พูดไปฉันก็แค่... หมับ! รู้ตัวอีกทีฉันก็เอื้อมมือไปคว้าแขนเฮียคินที่ขาข้างนึงของเขาก้าวลงจากรถไป “ขอดีๆ ไวๆ” โอ๊ย ตอนแรกก็อยากจะขออยู่หรอก แต่ดูสีหน้าที่ทำเป็นเข้มและดุแบบนั้น นี่ฉันทำอะไรผิดยังไม่รู้ด้วยซ้ำอ่ะ -3- งั้นปล่อยก็ได้ เชอะ! พรึ่บ! “อะไร แค่จับไว้เฉยๆหรอก ก็ลานจอดรถมันมืดก็เลย.....” ตึงงงงง! ฉันยังพูดไม่ทันจบเฮียคินก็ก้าวขาลงจากรถไปเลย แถมปิดประตูเสียงดังเดินผ่านหน้ารถไปแบบไม่หันมามองด้วยซ้ำ จะ...ใจร้ายเกินไปแล้ว ตัวเองรังแกเค้านะ ทำไมก้าวขาฉับเดินหนีไปแบบนั้น “งื้อออ เฮียคินขาอุ้มหนูหน่อยมันเลอะอ่ะ แถมโป๊ด้วยหนูลงไม่ดะ.... >[]<” แกร๊ก พรึ่บ! ...เอ๋? ตอนแรกที่เห็นเฮียเดินออกไป ฉันก็หลับตาปี๋แล้วโวยวายยกใหญ่ แต่อยู่ๆเฮียก็ตรงเข้ามาเปิดประตูรถฝั่งฉัน แล้วส่งเสื้อแจ็คเก็ตตัวใหญ่ของเขามาคลุมร่างฉันไว้ ก่อนจะช้อนตัวฉันขึ้นอย่างไว “ก็แค่นี้ จะลีลาทำไม” นั่น! ดูคนที่เป็นต้นเหตุให้คนอื่นตกอยู่ในสภาพนี้พูดเข้าสิ น่าหงุดหงิดจังนะ เหอะ! “เฮียคินใจร้าย” “ใจดีกว่าไอ้ติณณ์เยอะ จำไว้” ...โอ่ย! “ทำไมถึงชอบพูดถึงคนชื่อติณณ์อยู่ได้ หนูรู้จักเขาซะที่ไหน -3-” แล้วพอฉันโวยวายออกไป เฮียคินก็เงียบ แต่เดี๋ยวนะ ติณณ์... มันคุ้นๆอยู่น้าชื่อนี้ เหมือนเคยได้ยินที่ไหน อ๋อ นึกออกแล้ว! หรือว่าจะเป็น.... “ติณณวัชร์!” กึก! “ติณณวัชร์ใช่มั้ย?!” ฉันถามออกไปในขณะที่เฮียคินหยุดเดิน แล้วเขาก็หันหน้ามาตะคอกใส่นิดหน่อย ก่อนจะเดินต่อเข้ามาในคอนโดแล้วก้าวฉับๆเข้ามาในลิฟท์ที่เปิดค้างไว้ “เงียบซะ! ถ้าไม่อยากโดนโยนลงไป” “นี่แปลว่าเฮีย...รู้จักรุ่นพี่เตโชใช่มั้ย?!” ต้องใช่แน่เลย ต้องใช่แหงๆ มิน่าล่ะ วันแรกที่เจอกันเฮียคินก็พูดถึง Nightshade แถมจำได้ลางๆว่าเฮียเคยถามว่าฉันกิ๊กกับรุ่นพี่รึเปล่าด้วยนะตอนนั้นอ่ะ ติ๊งงงง! “ถ้าพูดชื่อมันอีกคำเดียว....” “อ๋อที่แท้ติณณ์ก็คือชื่อรุ่นพี่เตโชที่มาจากติณณวัชร์แน่ๆ ไม่ต้องตอบแล้วค่ะ หนูรู้แล้วแหละ >_<” ตริ๊ดดดด ฟุ้บ! “โอ๊ย!” “ถ้าใช่แล้วจะทำไม?!” พอฉันพูดจบ อยู่ๆเฮียคินที่อุ้มร่างฉันผ่านประตูห้องเข้ามาก็โยนร่างฉันที่ไม่ทันตั้งตัวลงบนโซฟากลางห้อง แถมยังถามกลับมาอย่างไม่พอใจ “หึ๊ยยยย เฮียโยนเค้าแรงอีกแล้วนะ มันเจ็....!” “ถามว่าถ้าใช่แล้วจะทำไม!!!” หยึ๋ยยย คุณพระอาทิตย์ผีเข้าอีกแล้ว ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ ออร่าความร้อนแรงของรังสี UV จากตัวเฮียก็ถูกแผดเผาออกมาพร้อมเสียงตะคอกยกใหญ่ ง่า... แสงแดดจะทำตาหนูบอดก็คราวนี้ล่ะ โอ้วโน๊ววว พระอาทิตย์กำลังจะเผาไหม้ “กะ...ก็ไม่ทำไม หนูแค่.....” ฉันขยับตัวลุกขึ้นมานั่ง แต่เงยหน้าคุยไม่ถนัดเลยแฮะ งั้นยืนขึ้นเลยละกัน แล้วก็เพิ่งสังเกตว่าคนที่กำลังดุกันตอนนี้ทำหน้าเป็นยักษ์เป็นมารอยู่ โอ๊ะโอว...จะทำไงดี ถ้างั้น! ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย ต้องตอบตามนี้ “ก็หนูคิดว่ามันน่ารักดี มีตัดคำจากชื่อจริงด้วยอ่ะ ต่อไปหนูจะเรียกรุ่นพี่ว่าเฮียติณณ์ดีกว่าจะได้ดูใกล้ชิดสนิทสนมกันให้มากกว่านิ....” พลั่ก! ตึง! “อื้ออออ O_O!” ระหว่างที่ฉันกำลังพูดไปด้วยท่าทาง in love เลเวลสามร้อยแปดสิบสี่ อยู่ๆเฮียคินก็ดันร่างฉันถอยมากระแทกกำแพงอย่างแรง แล้วยัดเยียดจูบที่ดูหงุดหงิดมาให้ ก่อนจะกระชากเสื้อแจ็คเก็ตของเขาออกไป มะ...ไม่บอกก็รู้ว่า.... “อื้อออ เฮียคินไม่เอาแล้วนะ” ฉันพูดอู้อี้ทั้งที่ยังโดนไล่ต้อนด้วยลิ้นเรียวจากเจ้าของแววตาดุๆที่ส่งมา ก็มันเรียนไม่ไหวแล้วนี่นา วันนี้เรียนไปรอบนึงแล้วนะ...หลักสูตรได้กันอ่ะ -3- “ไม่หยุดเองว่ะ จะเพ้อเรื่องมันไปถึงเมื่อไหร่!” เฮียคินไม่พูดเปล่า มือของเขาเลื่อนมาจับส่วนนั้นส่วนนี้ของฉันที่พยายามอดทนอดกลั้น แต่เพราะแรงบีบเคล้นไปทั่วทั้งตัวก็ทำให้ฉันหลุดปากร้องออกไปตอนที่พยายามอธิบายซะงั้น “อื้อ อ๊ะ! กะ...ก็เฮียติณณ์เค้าเป็นเนื้อคู่ของหนูนี่นา อ๊า...” “แต่ที่ยืนอยู่นี่ก็ผัวไงวะ!” เขาผละออกแล้วตะคอกใส่หน้าฉันอย่างหาเรื่อง ก่อนจะลากฉันเข้าห้องนอนแบบไม่สนใจอะไรทั้งนั้น “มั่ว! ก็บอกว่าเป็นแค่อาจารย์ไงล่ะ...อ๊ะ! เฮียขาหยุดนะ >_<” ฟุ้บ! แล้วไม่ปล่อยให้ฉันพูดอะไรมาก เฮียคินก็ดันร่างฉันให้ล้มลงบนเตียง ก่อนจะส่งนิ้วมือเรียวยาวที่ฉันไม่ชอบมันเลยสักนิดตามมา พรวดดดดด! “อื้อออ หนูไม่ชอบ ไม่ชอบไอ้นี่เลยสักนิดอ่ะ >_<” ฉันหลับตาร้องเสียงหลงออกไป ถึงบางความรู้สึกมันจะเสียวสุดๆไปเลย แต่ถ้าครั้งนี้เขาจะสอนกันจริงๆน่ะ ฉันก็มีสิทธิ์เลือกหลักสูตรใช่มั้ย “อ๊ะ...อ๊า...” แต่ดูเหมือนพูดไปจะไม่เป็นผลเท่าไหร่ นิ้วมือเรียวยาวในตัวฉันถูกขยับเข้าออกแล้ววนเป็นวงกลมจนฉันหลุดครางเพราะสัมผัสที่แนบชิดจนรู้สึกถึงความเปียกชื้นตรงแกนกลางร่างกายจากข้างใน “นี่ไม่ชอบ?” “งื้อออ ปล่อยหนูนะ อ๊ะ!” ยิ่งฉันดิ้น ก็เหมือนนิ้วมือของเฮียคินถูกดันเข้าไปให้ลึกมากขึ้นจนฉันเผลอกัดปากตัวเองด้วยและร้องออกไป ก่อนจะทนเขินเขาไม่ได้จนต้องหันหนีไปทางอื่น “ไม่ชอบก็อย่ารัดดิวะ” เฮียคินโน้มตัวลงมากระซิบอย่างหูฉันเสียงห้วน ทั้งที่พยายามกลั้นใจไม่ปริปากให้สัมผัสวาบหวามพวกนั้น แต่อยู่ๆสติฉันก็ขาดผึง เพราะอีกแล้วน่ะสิ อะ...อีกแล้วที่เขา...กดจูบลงมาบนเนื้อตัวของฉันแรงๆแถมทิ้งรอยจ้ำแดงๆเอาไว้ด้วยความหมันเขี้ยวซ้ำๆ “อื้อ อ๊ะ จะสอนอะไรก็รีบสอนสิคะ อ๊ะ อ๊า...ตรงนั้น >_<” ฉันบ่นออกไปอย่างไม่เกรงกลัวและหลุดครางไปด้วยในขณะที่เฮียคินเริ่มหงุดหงิด เอาแต่ทำหน้าดุใส่กัน “พูดกับผัวเพราะๆ” “ไอ้เฮียบ้า! ทำไมถึงอยากเป็นผัวหนูอยู่ได้อ่ะ อ๊ะ อ๊า อ๊า...พอแล้วเฮียคิน อื้อ...เฮียขา” ยิ่งฉันเถียง นิ้วมือของเฮียก็ยิ่งถูกดันให้ลึกเข้ามา จนฉันเผลอจิกแขนเขาระบายความเสียวซ่าน มันรู้สึกเหมือนใกล้เต็มที ร่างกายของฉัน...มันใกล้จะกระตุกซ้ำอีกครั้ง งื้อออออ >_< พรึ่บ! “จะไปอาบน้ำ” วะ...ว่าไงนะ แล้วอยู่ๆเฮียคินก็เอามือออก เล่นเอาฉันที่ขนลุกซู่จวนจะถึงจุดหมายเต็มทีถึงกับอึ้งจนพูดไม่ออก ส่วนเขาก็กระตุกยิ้มร้าย... ร้ายยิ่งกว่าที่ตอนเขาตะคอก “อะ...ไอ้คนบ้า >//////<!” ฉันโพล่งออกไปเสียงสั่นเพราะข้างในมันรู้สึกไม่สบายตัว แต่ก็เขินเกินกว่าจะเรียกให้เขากลับมาทำมัน แล้วเฮียคินก็ลุกจากที่นอนแล้วทำลอยหน้าลอยตาใส่ฉัน “เหนียวตัวจะไปอาบน้ำ” พรึ่บ! เฮียคินไม่พูดเปล่า เขาถอดเสื้อที่ใส่แล้วโยนมันไปไม่รู้ทิศทาง เผยให้เห็น Six pack ขาวมากกกก ก้อนขนมปังเซ็ตเดิมเรียงกันเป็นตับอยู่ต่อหน้าต่อตาฉัน O/////O “จะ...จะไปก็ไปสิ ใครเค้าอยากรู้กัน” อึก... ไม่จริงงง ไม่จริงเลย ฉันพูดออกไปเสียงสั่นแถมกลืนน้ำลายลงคอแบบ...ถ้าเขามองมาต้องดูหื่นมากแน่ๆ แต่มัน...แต่มันรู้สึกลึกๆจริงๆนะ ว่ามีบางอย่างที่ฉันควรได้ปลดปล่อยถูกระบายออกมา แต่เขาก็เลือกจะแกล้งกันแบบนั้น งื้ออออออ >_<! เพราะความไม่สบายตัวและเขินตาลุงบ้าที่เอาแต่อวดก้อนขนมปังตัวเองแล้วทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้มองมา ฉันเลยคว้าผ้าห่มบนเตียงมาคลุมหน้าและเอามือปิดปากร้องในใจคนเดียวออกมา “.......” แต่ดูเหมือนความเงียบรอบตัวจะบอกชัดว่าเฮียคินน่าจะเดินหนีเข้าห้องน้ำไปแล้ว ฉันเลยค่อยๆแง้มผ้าที่ปิดหน้าตัวเองออกและ.... พรึ่บ! “อ๊ะ O_O!” สุดท้ายฉันก็ต้องสะดุ้งสุดตัว เพราะอยู่ๆเฮียคินก็พุ่งพรวดเข้ามาจากชายผ้าตรงปลายเท้า และ... งื้อออออออ ขะ...เขา เขามุดเข้ามาคร่อมร่างฉันด้วยเรือนร่างที่เปลือยเปล่าอ่ะ กรี๊ดดดดดดดด!!!!!หลายชั่วโมงต่อมา..."กลับมาแล้วค่าาา U_U"ฉันยื่นซองเอกสารที่ใส่ทะเบียนสมรสเป็นหลักฐานให้เฮียติณณ์ดู แล้วก็เพิ่งสังเกตว่าในนี้มีทั้ง Nightshade และ Nightshade's Lady นั่งอยู่"เอ้าโรส! แล้วก็พวกเฮียๆด้วยนี่นา สวัสดีค่าทุกคน~ ^_^""ไง ได้ข่าวว่าไม่โสดแล้วหรอ ใช่ม้า~"โรสเอ่ยปากแซวฉันก็หันไปยิ้มกับเฮียโย แต่ไม่ได้การละ เฮียๆอยู่ที่นี่ทั้งที"หึ๊ยยย ฟ้องเฮียดีกว่า เฮียขะ...."กึก...แล้วพอก้าวขาจะไปโผล่ตรงกลางระหว่างเฮียโยกับเฮียพาย อยู่ๆขาฉันก็ชะงักไปเพราะสายตาผู้หญิงของเฮียพายที่มองมาพอดี"เอ่อคือ...""ขอโทษนะ...ลิซ ที่วันนั้นเข้าใจผิด"เอ๋??? รุ่นพี่เป็นฝ่ายขอโทษฉันงั้นหรอ เรื่องจริงหรอเนี่ย ฉันเลยหันไปมองหน้าเฮียพายสลับกับเฮียคิน นี่อย่าบอกนะว่ามีใครไปทำอะไรมาเนี่ย"อ๋อ เอ่อคือ...ไม่เป็นไรเลยค่ะเจ๊...นิลลา แหะๆ""ว่า?"จังหวะที่ฉันหันไปยิ้มแห้งๆ เฮียพายก็ถามมา โอ๊ะเกือบลืมแหนะฟุ้บ!"คือว่าเฮียขาาา~ อะแฮ่ม ลิซขอแทรกหน่อยน้า เฮียขา เฮียคินบังคับให้หนูไปจดทะเบียน โดยมีเฮียติณณ์! เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดค่าา... อะแฮ่มอีกที! เฮียช่วยกระทืบใครสักคนให้หน่อยได้มั้ยคะ หนูปวดร้าวหัวใจมากที่เค้ามาป
วันต่อมา..."ไม่สนค่ะ! ถ้าไม่ใช่รูปนกฟีนิกซ์ หนูจะไม่ยอมประทับตราเด็ดขาด >[]ฉันตะโกนออกไปแบบแน่วแน่สุดๆไปเลย ก็มีอย่างที่ไหนอ่ะ ตื่นเช้ามายังไม่ทันจะอาบน้ำแปรงฟัน เฮียคินก็มาขู่ให้คนอื่นเค้าเอาดาบไขว้มาประทับไว้บนตัว และให้เหตุผลว่าการประทับตราเป็นการบ่งบอกว่าเราคือ Dark Shadow แต่โหย! ตั้งมีดดาบเชียวนะ เกิดมันมีชีวิตแล้วแทงเข้าไปในเนื้อหนังอันละเอียดอ่อนของฉันจะว่าไงอ่ะ =[]="Dark Shadow ต้องประทับตราเดียวกัน -_-""ก็หนูไม่อยากเป็....""ถ้าพูดมันออกมาอีกครั้ง..."เสียงเข้มกับสายตาดุๆถูกส่งมาให้ฉัน ก่อนที่ฉันจะยอมอ่อนลงนิดนึง เชอะ! "อะไรคะ ที่จริงหมายถึงไม่อยากให้ตราประทับเป็นรูปมีดดาบต่างหากล่ะ -3-""เลือกตำแหน่งที่อยากประทับไว้เลย"พรึ่บ!พูดจบเฮียคินก็ลุกขึ้นจากเตียงเฉย เดี๊ยะๆ ทำเป็นมาสั่งเนาะ"ไม่! หนูไม่เลือก ไม่สนใจ ไม่ประทับตราแน่ๆจะบอกให้"ฟุ้บ!ฉันทิ้งตัวนอนแล้วดึงผ้าห่มคลุมโปงไปเลย ก็ไม่อยากได้มีดดาบ ไม่ชอบอ่ะมันคม กลัวมันแทงเข้าไปควักไส้ หยึ๋ยยยย =[]=! ซาหยองจาตายยย"จะดื้อจนนาทีสุดท้ายเลยรึไง""ไม่ดื้อ! หนูไม่ได้ดื้อ หนูแค่ไม่ชอบ...""อาบน้ำแต่งตัว เช้าบินไปจดทะเบียน
"แย่จริงๆ คุณเปิดตัวอลังการขนาดนี้ ลูกหลานได้หัวใจวายกันพอดี :)""ท่านย่า""ท่านแม่"กึก!สิ้นสุดคำพูดของท่านปู่ เฮียคินที่ยืนอึ้งก็พูดออกมาเสียงสั่น เขาก้าวขาจะเดินตรงเข้าไปหาท่านย่าเช่นเดียวกับเจ๊เฟรย์ที่น้ำตาคลอขึ้นมาแบบฉับพลัน แต่ทั้งเฮียและเจ๊ก็ต้องชะงัก คงเพราะเพิ่งรู้สึกว่าตัวเองกำลังประคองร่างเฮียแม็คและรุ่นพี่เลโอที่อาการสาหัส ท่านย่าเลยหันมองทั้งคู่ และเงยหน้ามองรุ่นพี่เตโชที่สีหน้าเขาเองก็ทึ่งไม่จากพี่น้องคนอื่นเลยสักนิดกึก...กึก...กึก...ไม่รอให้ใครพูดอะไร ท่านย่าปรับสีหน้าให้ดูนิ่งเรียบ ก่อนจะเป็นฝ่ายเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าเฮียแม็คและรุ่นพี่เลโอที่ถูกประคองเอาไว้ เฮียแม็คพอเห็นแบบนั้น เขาใช้แรงทั้งหมดที่มีขยับตัวให้หลุดจากการประคอง ก่อนจะทิ้งตัวนั่งคุกเข่าก้มหัวต่อหน้าท่านย่า และพูดออกมาด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก"ผมขอโทษครับท่าน ขอโทษ...สำหรับทุกเรื่องครับ"ภาพตรงหน้าทำให้ฉันหันมองเจ๊เฟรย์ที่ยืนนิ่งทันทีที่ได้ฟัง ท่านย่าเองก็มองไปที่เธอ และค่อยๆยกฝ่ามือขึ้นวางบนบ่าเฮียแม็คที่ยังอยู่ในชุดเจ้าบ่าวที่ตนเองเป็นคนออกแบบ ก่อนจะตบบ่าเขาเบาๆ และพูดมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
วันทดสอบหัวใจของรักษาการ...“โอเคมั้ย?”เฮียแม็คในชุดแปลกตาที่นั่งตรงข้ามกันพูดกับฉัน คงเพราะฉันเริ่มจะเลิ่กลั่ก ก็นี่มันเหลือเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น ฉันเลยส่ายหัวออกไปอย่างไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน“ใจเย็นๆลิซ"“หนูอาจไม่ใช่หนึ่งสตรีที่เค้าตามหากันก็ได้”นั่นสินะ... อย่าว่าแต่การเป็นหนึ่งสตรีเลย คนที่ร่ำลือว่าเป็นเนื้อคู่ตอนนี้ ฉันเห็นเขาแค่แว๊บเดียวเมื่อเช้าที่ห้องแต่งตัว แล้วเฮียคินก็เดินหนีหายไปไหนไม่รู้ มีแค่คำสั่งที่กำชับพี่ไคยะเอาไว้ว่าให้ฉันอยู่แต่ในห้องนี้“ไม่เห็นจะเกี่ยวกับการเป็นหนึ่งสตรีตรงไหน”เฮียแม็คทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ มือก็เอื้อมมาหยิบสมุดโน้ตฉันไปเปิดดูสิ่งที่ฉันพอจะนึกอะไรได้แล้วโน้ตเพิ่มลงไป“เกี่ยวสิคะ ก็แค่ทดสอบยังทำไม่ได้ แถมหนูตะคอกใส่เฮียคินกับท่านปู่เสียงดังมากด้วย กับเฮียคินน่ะ...เราคุยกันน้อยลงมาก ช่วงวันสองวันนี้ U_U"“ไอ้คินมันยุ่งๆ อย่าคิดมาก ส่วนเรื่องในห้องประชุม คนเรามันก็ตกใจกันได้”“...เฮียแม็ค”“?”ฉันส่งเสียงเรียกคนตรงหน้าออกไปเสียงอ่อน เขาก็แค่เลิกคิ้วขึ้นนิดนึง แล้วก็นะ มันดูอ่อนแอมากเลยที่จะต้องพูดว่า...“หนูอยากกลับบ้านค่ะ"แล้วแค่นั้นเฮีย
หนึ่งชั่วโมงต่อมา...- ห้องทำงานคิระ -แกร๊กๆๆๆ“จิ๊!”“อย่าเครียดนักสิ”“มันอีกแค่นิดเดียวเองค่ะ เหมือน XVII ตั้งใจปั่นประสาทหนูน่าดู ย้ายโลเคชั่นทุกครั้งที่ออนไลน์เลยมั้ง โรคจิต!”“.......”ฉันตอบกลับเฮียคินทั้งที่มือยังคาอยู่บนคีย์บอร์ดโน้ตบุ๊คแบบนี้ แล้วเพราะโดนเฮียเงียบใส่นี่แหละ เลยทำให้ฉันหยิบมีดสั้นเล่มนึงใกล้ๆมือปาออกไปที่เป้าข้างหลังเขาแบบหงุดหงิดฉึก!หึ...มันดูแปลกใช่มั้ยล่ะ ที่มีเป้านิ่งให้ระบายอารมณ์ได้เต็มที่ แต่เป้านี้ยังถือเป็นอะไรที่เบสิคมากเลย เพราะในห้องเฮียคินไม่เหมือนห้องเจ๊เฟรย์เลยสักนิด เขาเอาอาวุธเยอะแยะมาวางเรียงเป็นของตกแต่งเหมือนที่ชอบเอาปืนซ่อนไว้ในทุกอาณาเขตของคอนโดไม่มีผิด“ยังปาแม่นเหมือนเดิมนี่ หนึ่งสตรี”“เฮียแม็ค~”เสียงที่คุ้นหูทำให้ฉันละสายตาจากเป้ามองคนที่เดินเข้ามาในห้องทันที แล้วเฮียคินนี่ออกตัวดุมาเชียว“ดีใจกว่าเจอหน้าผัวอีก -.-”ชิชะ! ไม่ต้องเลยนะ ทำมาเป็นพูดดี“เฮียแม็คไปไหนมาคะเนี่ย ไม่เจอตั้งหลายวันอ่ะ”“มันไล่”“อ้าว จับได้แล้วเจ้าตัวดี -3-”พอฟังเฮียแม็คตอบมา ฉันก็ส่งสายตาฟาดฟันไปให้เฮีย เขาก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ แต่ที่จริงเฮียคินก็บอกฉันแล้วล
หนึ่งชั่วโมงต่อมา...“ลิซ...จะไม่พูดไรหน่อยเลยหรอ?”นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ฉันนั่งฟังความจริงว่าพวกเขาเป็นใคร? Dark Shadow คืออะไร? จากปากเฮียคินและเจ๊เฟรย์ ซึ่งพี่เคนชินและพี่ไคยะเองก็อยู่ที่นี่และทุกคนกำลังจ้องมาแต่เฮียคินกับเจ๊ก็พูดไม่หมด ทั้งสองคนพูดถึงการทำความผิดของสภาก็จริง แต่ก็ไม่ได้พูดถึงวิธีน่ากลัวที่ใช้จัดการกับสภาไปแล้ว น้่นก็คือความโหดร้ายที่เฮียคินกับรุ่นพี่เตโชทำ ซึ่งอย่างที่รู้กัน ฉันเห็นภาพเหตุการณ์ตอนพิพากษาพวกนั้นเมื่อกี๊ ถึงจะไม่มีช่วงที่รุนแรงเลือดสาดมันก็พอจะรู้อยู่ดีและที่เล่ามามันก็มีเรื่องใหม่ๆที่ฉันไม่ได้รู้ลึกอย่างความสัมพันธ์ที่เคยมีปัญหาของเฮียคินกับรุ่นพี่ แต่บอกตามตรงนะฉันก็ยังแอบโกรธรุ่นพี่เตโชอยู่ดี แล้วก็กำลังสนใจเรื่อง XVII มากกว่าด้วยตอนนี้“หนูเข้าใจทุกอย่างเลยค่ะ”ฉันเลือกจะตอบคำถามท่ามกลางความเงียบในห้องแบบขอไปที เฮียคินพอเห็นฉันนิ่งก็มองมาและทำท่าจะพูดอะไร ฉันเลยชิงพูดไปก่อน“เจ๊คะ หนูขอยืมได้มั้ย โน้ตบุ๊คเครื่องนี้”ได้ฟังแบบนั้นเจ๊เฟรย์ไม่ได้อิดออดอะไร แถมยังหันไปพยักหน้าให้พี่เคนชินหยิบมันมาทันทีและพอได้มา สิ่งแรกที่ฉันอยากจะมั่นใจก่อน คือ X