EP.6
หลายวันต่อมา อลินดากับโอปอลนั่งเรียนอยู่หลังห้อง วันนี้เดดไลน์ส่งรายงานกับอาจารย์ ร่างบอบบางนั่งตัวขดเป็นกุ้ง ฟุบหน้าลงกับโต๊ะเรียน เธอปวดท้องประจำเดือน ถ้าไม่ติดว่าต้องพรีเซนต์ด้วย เธอก็คงไม่มาเรียนวันนี้ “ฉันมียาพอนสแตนกินก่อนไหม” โอปอลบอก พร้อมกับหยิบยาให้อลินดาแล้วยัดใส่ในมือเธอ “ไม่ล่ะ ฉันกินก่อนมาเรียนแล้ว” เธอยัดยาคืนกลับเจ้าของ แล้วฟุบหน้าลงกับโต๊ะเรียนเช่นเดิม อลินดากินยามาก่อนออกจากห้องแล้ว แต่ทำไมอาการเธอถึงไม่ทุเลาลงบ้าง “ฉันอยากได้ถุงน้ำร้อนอ่ะโอปอล” “จะไปเอาจากไหนอ่ะตอนนี้” “เดี๋ยวฉันโทรถามเพื่อนก่อน แกดูอาจารย์ให้ที” อลินดาแอบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายโทรหาธาวิน ในขณะที่ก้มหน้าฟุบลงบนโต๊ะ “เพื่อน ฉันปวดท้อง” [ อืม ] ตอบรับคำสั้น ๆ ธาวินก็เข้าใจได้ในทันที เขารู้ว่าอลินดาปวดท้องประจำเดือน ธาวินกำลังเรียนอยู่ในคลาส เขาลุกออกจากห้องโดยไม่สนอาจารย์ที่กำลังสอน เพื่อนเรียกถามเขาก็ไม่สน มุ่งหน้าตรงไปยังสหกรณ์ของมหาวิทยาลัย หยิบถุงน้ำร้อนสีชมพูที่เธอชอบ จ่ายเงินเรียบร้อย เขาจึงขอให้พนักงานใส่น้ำร้อนในถุงร้อนให้เขาด้วย “น่ารักจริง ทำให้แฟนใช่ไหมเนี่ย” พนักงานสาวแคชเชียร์เอ่ยแซว ธาวินไม่ได้ตอบกลับไป ใบหน้าหล่อเหลาเรียบนิ่ง ยืนรอพนักงานเอาถุงร้อนไปใส่น้ำให้ ธาวินขับรถมาถึงตึกธุรกิจการบิน เขาขึ้นไปยังชั้นที่เธอเรียน ธาวินเปิดประตูห้องเดินถือถุงน้ำร้อน ทุกคู่สายตาจับจ้องมาที่เขา อาจารย์ที่กำลังสอนในห้องเรียกถามเขาก็ไม่ตอบ ร่างสูงเดินตรงไปหาอลินดาในทันที “เรียกให้ฉันออกไปเอาก็ได้” อลินดารับถุงน้ำร้อนมากุมบนหน้าท้อง “หนุ่มวิศวะ มาทำอะไร” อาจารย์ในคลาสถามเขาอีกครั้ง ธาวินก็ยังคงไม่ตอบเช่นเคย “เอ้า! หันมาเรียนกันต่อ” อาจารย์ส่ายหัวน้อย ๆ แล้วสอนวิชาในคลาสต่อไป ธาวินนั่งลงบนเก้าอี้ข้าง ๆ เธอ ขยับโต๊ะเข้าไปชิดเธอใกล้ ๆ หัวคิ้วหนาย่นเข้าหากันอย่างสงสัย ดวงตาคมเพ่งมองบนคอขาว ๆ ของอลินดา “รัก” “อะไร” “รอยหายไปไหน” “รอยอะไร” “รอยที่ฉันดูด” อลินดาอึ้งไปชั่วขณะ นึกถึงภาพคืนที่เธอและเขามีอะไรกัน ธาวินทำรอยจ้ำแดงตามตัวเธอทุกจุด ไม่เว้นแม้แต่อวัยวะเนินอวบช่วงล่าง ชายหนุ่มตรงหน้าพูดออกมาได้อย่่างหน้าตาเฉย ผิดกับเธอที่ไม่รู้จะต้องตอบไปว่าอะไร และไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ตรงไหน “ไม่รู้” เธอไม่กล้าสู้สายตาเขาแม้แต่น้อย ถึงจะมีอะไรด้วยกันก็หลายครั้ง มันก็ไม่ชิน แต่กับเขาหน้าด้านชะมัด อลินดามองไปยังอาจารย์ที่กำลังสอน แต่ในจังหวะนั้นธาวินกลับยื่นหน้ามาใกล้ ๆ ใช้ปากดูดทำรอยซ้ำที่เดิมบนต้นคอขาว “อ๊ะ” เสียงใสร้องลั่น นักศึกษาในห้องหันมามอง รวมถึงอาจารย์ที่สอนด้วย “เธอสองคนอะไรกัน ถ้าไม่เรียนก็ออกไป” อาจารย์ในคลาสถามอย่างไม่สบอารมณ์ “ขอโทษค่ะ” “ไอ้เพื่อน ดูดคอฉันทำไม เป็นบ้าหรือไง” อลินดากระซิบต่อว่า “ดูดบนให้แล้ว เดี๋ยวกลับไปดูดข้างล่าง” ถามเธอสักคำไหมว่าอยากใหัดูดหรือเปล่า ธาวินเล่นจับเธอกินทุกคืน หลังจากวันที่โอปอลไม่ได้ค้างคืนกับเธอที่คอนโด เขาก็กระหน่ำโจนจ้วงทั่วทุกบริเวณภายในห้อง ไม่ว่าจะระเบียง ห้องน้ำ หน้ากระจก โซฟา เชลล์ครัว จนเธออยากถามเขาเหลือเกินว่าไปตายอดตายอยากจากไหน ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้สึกดีที่ได้ทำกับเขา เราอยู่ด้วยกันทุกวัน นอนด้วยกันทุกคืน อาบน้ำด้วยกันก็ทำมาแล้ว อะไรที่ไม่เคยทำ และไม่คิดว่าจะทำมันก็เกิดขึ้นอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ความเป็นเพื่อนของเรามันคงไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป แล้วระหว่างเธอกับธาวิน จะอยู่ในสถานะอะไร เธอไม่กล้าถามเลย “รักครับ” หลังจากเลิกคลาส อลินดา โอปอล และธาวินออกจากห้องเป็นคนสุดท้าย จู่ ๆ ก็มีนักศึกษาชาย รูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าหล่อคมเข้มเดินถือช่อดอกกุหลาบสีขาวมายืนอยู่ตรงหน้า “คะ” “ผมให้” พรึ่บ~ ชายหนุ่มยื่นดอกกุหลาบสีขาวให้กับเธอ ทว่ากลับถูกธาวินเขวี้ยงลงไปตรงชั้นระเบียง อลินดาที่กำลังจะรับช่อดอกกุหลาบ เธอยืนเหวออ้าปากค้างกับการกระทำที่ไร้มารยาทของเพื่อนสนิท ธาวินทำทีไม่สนใจ จับมืออลินดาเดินออกไป ปล่อยให้ชายหนุ่มหน้าคมมันยืนนิ่งเหมือนศพ ก็แค่โยนช่อดอกกุหลาบทิ้งมันจะเป็นอะไรนักหนา “เพื่อน เมื่อกี้แกทำน่าเกลียดมากนะ” “ไม่ชอบ” “หวงฉันเหรอ” อลินดาจี้ใจเขาตรงจุด ใบหน้าหล่อเหลาเรียบนิ่งเก็บอาการ ก่อนจะโน้มใบหน้าลงมองหญิงสาวให้ชัด ๆ “อืม” จากที่อลินดายิ้มเย้ย พอได้คำตอบจากเพื่อนสนิทเรียวปากได้รูปหุบยิ้มในทันที ใบหน้าสวยร้อนผ่าว ดวงตาหวานกระพริบถี่ ธาวินมองเธอยิ้มเจ้าเล่ห์ ใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้ม กอดคอเพื่อนรัก “เดี๋ยวฉันพาไปกินไอติมที่ห้อง” มุมปากหยักยกยิ้มเล็ก ๆ อลินดารู้ว่าเขาหมายถึงไอติมแท่งที่อยู่ติดกับตัวเขา เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความเขินอาย ใบหน้าสวยหวานแดงจัด เพื่อนรักทั้งสองต่างส่งยิ้มให้กัน “ไปด้วยสิ อยากกินไอติมเหมือนกัน” เสียงของโอปอลพูดแทรกขึ้น เธอคือแขกไม่ได้รับเชิญ แต่อยากเสนอหน้าไปกับพวกเขาด้วย “ไว้วันหลังได้ไหม วันนี้ฉันอยากกินไอติมกับเพื่อนแค่สองคน รอบหน้าฉันเลี้ยงเลย” ขอเก็บเป็นความลับในเรื่องอย่างว่า ที่มีแค่เขาและเธอเท่านั้นที่รู้ ส่วนโอปอล รอบหน้าอลินดาค่อยเลี้ยงคืนเพื่อเป็นการขอโทษที่เธอเลือกที่จะทิ้งเพื่อนสาว แล้วไปอยู่กับผู้ชาย “สองคนนี่ไปถึงไหนกันแล้ว” โอปอลพร้อมจะจับผิดสองคนนี้ทุกเมื่อ ดวงตาหวานเคลื่อนไปซ้ายทีขวาที เพื่อหาข้อพิรุธบนใบหน้าของทั้งสอง “ฉันไม่ชอบเพื่อนเธอเลย” ธาวินบอกอลินดาตรง ๆ และยังบอกต่อหน้าโอปอลให้เธอได้ยิน เขาไม่ชอบเพื่อนเธอคนนี้ ไม่ชอบมานานแล้ว “งั้นฉันไปละ” โอปอลบอกลา ใบหน้าสวยไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก แต่ในเมื่อธาวินแสดงออกชัดเจน เธอก็คงไม่อยู่โง่ให้เขาว่าเธอฟรี ๆ หลังจากเดินแยกออกจากสองคนนั้น โอปอลหันไปมองพวกเขาอีกครา เธอเห็นธาวินกอดคออลินดา ดูยังไงสองคนนั้นก็มากกว่าเพื่อนสนิทกัน “อ่านกินกันอยู่แล้วสินะ” อลินดาชวนธาวินนอนดูซีรีส์เกาหลีด้วยกัน หลังจากทั้งสองเสร็จภารกิจชวนกินตับด้วยกันบนเตียง คนตัวเล็กอ้อนธาวิน เธออยากมีโมเมนต์นอนจับมือกับเขาแล้วดูซีรีส์เกาหลีด้วยกันในห้องนอน “เพื่อน ได้ไหมอ่ะ” อลินดาส่งเสียงออดอ้อน เขาและเธอนอนกอดก่ายอยู่บนเตียงนุ่ม คนตัวเล็กรู้ดีว่าธาวินไม่ค่อยชอบดูซีรีส์เกาหลี เพราะเขาชอบดูซีรีส์สืบสวนสอบสวนแนวฝรั่งมากกว่า “อืม” ธาวินโดนเธออ้อนก็ไปไม่ค่อยเป็นเหมือนกัน แต่ยังเก็บซ่อนอาการความรู้สึกในใจ ธาวินตามใจอลินดาทุกอย่าง อลินดายิ้มกว้าง หอมแก้มธาวินเป็นรางวัลเมื่อเขาตามใจเธอ คนถูกหอมยิ้มน้อย ๆ แล้วหอมแก้มนิ่มคืนไปหลายฟอด “รัก” “หืม” ทั้งคู่สบตาประสานกัน “มีอะไร” อลินดาถาม เขาเรียกเธอทำไม ไม่เห็นจะพูดอะไรสักคำ “อยากดูดนม” เขาจะแผ่วตอนไหน คลั่งรักเพื่อนไม่พอ คลั่งนมเพื่อนด้วย แต่เอ๊ะ คราวนี้รักจะใจอ่อนยอมให้อิพ่อจิ้มหรือยังน๊า หรือจะอดทนช่วย...ต่อไป รี๊ดอยู่ข้างใครคะ เพื่อน กด 1 จับปล้ำให้รู้แล้วรู้รอด 😈 รัก กด 2 อย่าไปยอม ให้รักดูซีรีส์ต่อไป 🩷 อ่านจบแล้ว คอมเมนต์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรต์หน่อยนะคะ ใครที่ชอบเรื่องนี้ คอมเมนต์กันเข้ามาเยอะๆน๊า ขอบคุณค้าบ 🙏💕“เพื่อน” นั่นไงเธอเรียกแล้ว ดอกกุหลาบที่เขาถือในมือ ถูกวางลงบนโต๊ะของเพื่อนร่วมห้อง สาว ๆ ที่ยืนมองต่างแยกย้ายเมื่อได้มอบดอกกุหลาบให้กับหนุ่มที่ป็อบปูลาร์ที่สุดในโรงเรียน “อะไร”“ฉันให้” อลินดายื่นดอกกุหลาบไปตรงหน้าเด็กหนุ่ม ธาวินมองนิ่ง แล้วสั่งให้เธอวางลงบนโต๊ะเรียนที่เดียวกับที่เขาวางดอกไม้ของสาว ๆ ที่รับมาทั้งหมด “ทำไมเมื่อกี้แกยังรับของจากพวกเธอได้ ทำไมของฉันแกไม่รับก่อนล่ะ”“ให้ฉันทำไมล่ะ”“ก็ตามเทศกาลไง” “เธอชอบมันเหรอ” “ดอกกุหลาบสีแดงเป็นสีที่ฉันชอบอยู่แล้ว”“แล้วชอบฉันหรือเปล่า”ไม่คิดว่าธาวินจะถามเธอตรง ๆ อลินดาเงียบไปอึดใจกว่าจะควานหาเสียงมาตอบได้ “เพื่อนกัน ทำไมจะให้ดอกไม้ไม่ได้”“อ๋อ เพื่อน” พยักหน้าเป็นอันรับรู้ว่าเธอคิดแค่เพื่อน ไม่มีอะไรหรอก เพื่อนกันให้กันได้ ระหว่างนั้นทั้งสองก็พากันลงจากตึกเรียน เดินลงมาจนถึงชั้นล่าง ธาวินดันลืมของ สั่งให้อลินดารอ เขารีบวิ่งขึ้นไปบนห้องมองดอกกุหลาบหลายดอกที่วางอยู่บนโต๊ะ มีซองจดหมายสีชมพูซองเล็ก เขาหยิบมันขึ้นมาแล้วเก็บใส่กระเป๋ากางเกง มุมปากประดับยิ้มแล้ววิ่งลงไปหาเจ้าของจดหมายนี้ ธาวินเห็นว่าเธอถือมันมาพร้อมกับดอกกุหลาบ จึ
SPECIAL 2ความในใจเปิดเทอมวันแรกของการศึกษาในโรงเรียนนานาชาติ เด็กสาวในชุดนักเรียนกระโปรงลายสก็อตสีน้ำเงิน สะพายกระเป๋าเป้ กำลังเดินเข้าโรงเรียน แต่จู่ ๆ กระเป๋าที่เธอสะพายไว้บนบ่า กลับถูกใครบางคนแย่งเอาไป“เพื่อน” “ทำไมไม่รอ” ธาวินเด็กหนุ่มวัย 17 ปี เพื่อนสนิทของอลินดา เอ่ยถามด้วยใบหน้าที่แสนจะเย็นชา ธาวินและอลินดาเป็นจุดสนใจของคนทั้งโรงเรียน มีเสียงกระซิบเล่าลือกันทั่วว่าพวกเขาแอบคบกัน ทั้งที่ความจริงนั้นไม่ใช่ แต่เป็นเพราะทั้งคู่ตัวติดกันจนเกินไป เดินไปตรงไหนก็จะเห็นว่าทั้งคู่อยู่ด้วยกันตลอดเวลา “แกตื่นสาย”“วันหลังรอฉัน”“ไม่ต้องมาสั่ง” ในคาบวิชาคณิตศาสตร์ที่แสนน่าเบื่อ ธาวินฟุบหน้าลงกับโต๊ะตัวด้านใน อลินดานั่งริมทางเดินอยู่ข้าง ๆ เธอเร่งสะกิดเรียก เมื่อคุณครูกำลังเดินมา “นายธาวิน” คนถูกปลุกขยับกายขึ้น ขยี้ตาบิดขี้เกียจ มองหน้าอาจารย์ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “ครับ” “ตอบคำถามบนกระดาน” ธาวินหรี่ตามองตัวเลขบนกระดาน6 ยกกำลัง 2 หารในวงเล็บ 2 คูณ 3 นอกวงเล็ก บวก 4 คุณครูสั่งให้เขาแก้โจทย์บนกระดาน สิ่งที่เขาทำก็คือหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาแล้วถ่ายภาพเพื่อแก้สมการ และคำตอบบนแอพที่ได้ก็คือ
SPECIAL 1คืนสารภาพรักสองเพื่อนซี้เป็นเพื่อนรักเพื่อนเล่นมามาถึงสิบปี นั่งดื่มเหล้าอยู่ภายในห้องคอนโดมิเนียมหรูของฝ่ายชาย เป็นคราแรกที่หญิงสาวเริ่มรู้จักกับรสชาติแอลกอฮอล์ลองมาหลากหลายยี่ห้อจนเมาปลิ้น แค่แก้วเดียวเธอก็แทบจะไม่ไหว เว้นเสียแต่ธาวินยังคงมีสติครบทุกประการ มองเพื่อนสาวคนสนิทพร่ำพรรณาเรื่องในอดีต อลินดาสวมใส่เสื้อยืดสีชมพูสายเดี่ยวกับกางเกงขาสั้นสีดำ ช่างดึงดูดสายตาธาวินเป็นที่สุด ทว่ารู้จักกันก็มาหลายปี มองให้ตายยังไงก็ไม่ชินสักที กับไอ้ลูกโต ๆ สองเต้าเต็มเบ้าตาขนาดนี้ “เพื่อน แกมันหล่อ มันเท่ห์ ตอนม.ปลายมีแต่สาว ๆ ให้ดอกไม้แก แต่พอฉันให้แกกลับไม่รับ แล้วยังเอาดอกไม้ฉันไปทิ้ง” “แล้ว”“ฉันเสียใจที่แกไม่รับดอกไม้ฉัน ทั้งที่ฉันเป็นเพื่อนสนิท” จู่ ๆ อลินดาก็น้ำตาไหลนองหน้า ยกแก้วเหล้าดื่มจนหมด ใช้หลังมือปาดน้ำตาลวก ๆ แล้วพาตัวเองคลานมาหาชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้าม อลินดาอยากมองหน้าเพื่อนสนิทใกล้ ๆ ดวงตาหวานฉ่ำปรือ ใบหน้าสวยขึ้นสีแดงระเรื่อ มือบางทั้งสองข้างยกขึ้นกอบกุมใบหน้าหล่อเหลา ธาวินได้กลิ่นแอลกอฮอล์โชยหนักจากหญิงสาว เมื่ออลินดากำลังจะอ้าปากพูด“รักเพื่อน เพื่อนรัก”
“อึก~เวอร์” อลินดาหยิบผ้าเช็ดหน้าปาดน้ำตา สายธารแห่งความสุขไหลราวกับเม็ดฝน กว่าเสียงสะอื้นจะสงบลง สามีต้องคอยปลอบอยู่พักหนึ่ง “เดี๋ยวจะเสียฤกษ์ ถึงเวลาส่งตัวบ่าวสาวแล้ว” “มีความสุขมาก ๆ เพื่อน” ตะวันกล่าว “รักกันนาน ๆ เว้ย” คาร์เทียร์กล่าว“ยินดีด้วยนะคะพี่รัก พี่เพื่อน ครองรักกันไปนาน ๆ ลูกหลานเต็มบ้านเต็มเมือง” อัยวากล่าวอวยพร “ดีใจที่เห็นเธอมีวันนี้ มีความสุขมาก ๆ นะ” โอปอลกล่าว เธอสวมกอดเจ้าสาว ก่อนที่ทุกคนจะร่ำลากันอีกครา ธาวินมองเจ้าสาวป้ายแดงในคืนเข้าหอคืนแรก ใบหน้าหล่อก้มลงจูบซับน้ำตาที่เกิดคราบบนหน้าแก้มทั้งสองข้าง“หยุดร้องได้แล้ว” “หยุดไม่ได้”“เค้ามีวิธี” ปากหนาขยับยิ้มเจ้าเล่ห์ อลินดาเห็นแววตาคมวาวโรจน์ พลันหายสะอื้นเป็นปลิดทิ้ง เธอลุกขึ้นจากเตียง แล้วเดินหนีเข้าห้องน้ำดว้ยชุดเจ้าสาวทั้งชุดธาวินรีบตามแต่ก็ไม่ทัน ร่างสูงยืนเคาะอยู่หน้าประตูห้องน้ำ “เค้าอาบด้วยคน” เคาะไปอีกสองสามทีเธอก็ไม่เปิด อลินดาจึงส่งเสียงบอกคนที่ยืนอยู่ด้านนอก“เค้าอาบเสร็จแล้วที่รักค่อยอาบ”“ชุดมันถอดง่ายนักหรือไง ออกมาให้เค้าช่วยถอดดีกว่า” “เค้าถอดได้ ขอเวลาอาบน้ำสิบนาที” และสิบนาที่ที่เธอ
EP.32จวบจนทั้งคู่เรียนจบการศึกษา เสกเด็กเข้าท้องมาได้ถึงสองเดือน เจ้าตัวน้อยก็ยังไม่ยอมมา หรือน้ำยาเขามันไม่ดีพอ สงสัยต้องปรึกษาคุณหมอ น้ำเชื้อของเขามันผิดปกติหรืออย่างไร “สินสอดสำหรับหนูรัก ฉันทุ่มให้ไม่อั้นเพื่อลูกชายฉัน” งานหมั้นถูกจัดขึ้นที่บ้านของอลินดา สินสอดตรงหน้ามูลค่ากว่า 50 ล้านบาท พร้อมพานพุ่มและของงานหมั้นต่าง ๆ วางอยู่ตรงหน้าหนุ่มสาว ไม่ได้มีพิธีรีตองให้วุ่นวาย เชิญแค่แขกคนสำคัญไม่กี่คน รวมถึงเพื่อน ๆ ของอลินดาและธาวิน โอปอลก็มาร่วมงานด้วยเช่นกัน ธาวินหยิบแหวนหมั้นออกจากกล่องกำมะหยี่สีแดง สวมแหวนเพชรเก้ากะรัตบนนิ้วนางข้างซ้าย ยกมือบางขึ้นจูบบนแหวนต่อหน้าผู้ใหญ่ ถึงคราวอลินดาสวมแหวนให้กับเขาบ้าง เป็นแหวนที่เธอซื้อจากช็อปแบรนด์ดัง ประดับเพชรเจียระไนทรงบริลเลียนท์ถูกสวมลงไปบนนิ้วนางข้างซ้าย ยกมือแข็งแรงขึ้นจูบลงบนแหวนต่อหน้าผู้ใหญ่ เฉกเช่นที่เขาทำกับเธอแขกที่มาวันนี้เป็นสักขีพยานความรักของคนทั้งสอง ทุกคนต่างอวยพร ปาจารีประกาศวันแต่งงานของว่าที่บ่าสาวจะถูกจัดขึ้นในเดือนหน้าที่จะถึง ในโรงแรมหรูระดับห้าดาว “ขอบคุณทุกคนมากเลยนะ” อลินดากล่าวขอบคุณเพื่อน ๆ ที่ถูกเชิญมางานหม
EP.31ฤดูของการฝึกงานสิ้นสุดลงในเดือนที่สาม ผลการประเมินจากท่านประธานทั้งทางฝั่งของอลินดาและธาวิน ได้คะแนนตามเกณฑ์วันนี้เป็นวันฝึกงานวันสุดท้าย ทั้งสองมีจัดปาร์ตี้ฉลองกันที่ห้องพักในคอนโดหรู และยังมีเห็บไรอีกสามตัว มายืนเคาะประตูขอแจมและร่วมฉลองในวันนี้ “ที่รักบอกพวกมันทำไม” ธาวินกระซิบถาม ขณะที่อลินดากำลังง่วนกับการทำอาหาร อีกทั้งอัยวายังคอยเป็นลูกมือช่วยอยู่ข้าง ๆ ตะวันและคาร์เทียร์นั่งดื่มแอลกอฮอลล์อยู่ที่โซฟา ส่งเสียงหัวเราะพูดคุยกันสนุกสนาน ชำเลืองมองคนติดเมียเป็นระยะ “เค้าบอกแค่น้องอัยวาเอง” “อัยวาก็ต้องบอกไอ้ตะวันอยู่แล้ว และมันก็ต้องบอกไอ้คาร์เทียร์อีกคน” “ฉลองสองคนมันจะไปสนุกอะไร” อลินดายิ้มหวานปานน้ำผึ้ง ทำเอาคนมองใจอ่อนยวบ ทนความน่ารักไม่ไหวหอมแก้มนิ่มซ้ายขวาอย่างละฟอด “ไอ้คนติดเมีย ห่างไม่ได้เลยนะมึง” ตะวันเอ่ยแซว ธาวินตามอลินดาไม่ห่าง ทันเห็นธาวินหอมแก้มแฟนสาวแล้วหมั่นไส้ “อย่างอื่นก็ติด” ในระหว่างพูด ธาวินหยิบแก้วเหล้ายกขึ้นดื่ม ตะวันและคาร์เทียร์มองไปยังธาวิน ทั้งสองขยับยิ้มอย่างรู้กัน“วันจันทร์เจอกันเพื่อน” ตะวัน อัยวา และคาร์เทียร์ แยกย้ายกันกลับเมื่อความสนุก