Episode 2 ที่มาของความสัมพันธ์

Episode 2

ที่มาของความสัมพันธ์

“ไม่กลับอะ” ฮีลถามขึ้นเมื่อเห็นว่าฉันยังอยู่ หลังจากล้างตัวเสร็จฉันก็นอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียง ส่วนมันก็เพิ่งจะสูบบุหรี่เสร็จ

“ไม่อะ นายรุนแรงขนาดนี้ใครจะกลับได้ ไม่รู้ละจะนอนนี่” นั่นแหละ ประเด็นคือฉันหมดแรงจนขี้เกียจเดินออกไป ขอนอนก่อนแล้วกัน ส่วนเมื่อกี้ที่เห็นว่าเล่นจริง ๆ ฉันเพียงแค่เช็กไลน์เฉย ๆ เพราะเสียงแจ้งเตือนมันดังหลายครั้งเหมือนจะมีธุระสำคัญ ที่แท้ก็ยัยลูกปลากับยัยลูกพีชเมาท์กันอยู่นี่เอง

“อือ…” ตอบแค่นั้นก็เดินมาทิ้งตัวลงข้าง ๆ

เวลาปกติหลังจากเซ็กซ์จบลงเราจะไม่ค่อยนอนด้วยกัน แต่ฉันไม่ได้ซีเรียส

มาก บางทีฮีลก็ดุเดือดจนฟ้าเหลือง ถ้าฉันหมดแรงก็ต้องนอนบนเตียงนี้แล้วหลับเป็นตายประจำ และเหตุผลนี้ก็พอใช้เป็นข้ออ้างให้ฉันได้พักเอาแรงสักคืนในห้องส่วนตัวของมัน

“นี่! ออกไป มากอดทำไม” รีบขยับตัวดุ๊กดิ๊กเมื่อถูกกอดจากทางด้านหลัง ปกติไอ้บ้าฮีลมันไม่เคยกอดฉันหรอก แต่วันนี้มันกลับทำ ตั้งแต่โยกแรง ๆ เพราะหวงร่างกายฉันเกินจริง ทำรอยไว้บนตัว แล้วยังมากอดกันแบบนี้อีกต่างหาก พฤติกรรมของมันทำให้ฉันอดสงสัยไม่ได้เลยจริง ๆ ว่าสิ่งที่กำลังกังวลอยู่จะเป็นจริงขึ้นมา

หรือมันกำลังจะชอบฉัน?

“ไม่ได้กอด”

“ไม่ได้กอดบ้าอะไรล่ะ อ๊ะ!” พอจะก่นด่ามือที่เคยลูบอยู่ตรงเอวก็เปลี่ยนตำแหน่งมาลูบตรงทรวงอกนุ่มหยุ่นแล้วออกแรงบีบขยำ

อะ กลบเกลื่อนเก่ง!

“จะจับนม” แล้วริมฝีปากของฮีลก็กดลงมาบนแผ่นหลังเปลือยเปล่าของฉันหนึ่งหน จึงพลิกตัวกลับไปหาเพื่อมองตา

“คิดอะไรกับฉันหรือเปล่าเนี่ย” ถามมันตรง ๆ แบบนี้นี่แหละ แล้วฉันก็เชื่อว่าฮีลต้องตอบตรง ๆ เหมือนกัน

“คิด…”

“…” ใช่จริง ๆ ด้วยสินะ ฮีลกำลังรู้สึกกับฉัน แบบนี้ฉันคงต้องรีบจบความ

สัมพันธ์บนเตียงนี่สักที ไม่งั้นต่อไปมันจะจบไม่สวย

เราสองคนเป็น ‘เพื่อน’ กันอะดีแล้ว

ความรักไม่ใช่เรื่องสนุก มันเป็นเรื่องน่ากลัวสำหรับฉัน

“คิดว่าเธอนมใหญ่ขึ้น จะเป็นเมนส์เหรอ”

“…!” ล้อกันเล่นใช่ไหมเนี่ย พอฉันจ้องแววตาของมันทางนั้นก็ทำหน้าตายประหนึ่งว่าไม่เข้าใจคำถาม หลาย ๆ อย่างที่ทำมาก่อนหน้านี้กลบเกลื่อนไปได้ด้วยแววตาเฉยชาจนฉันพูดไม่ออก เพราะถ้าจะพูดว่าฮีลรักฉันก็ดูเหมือนจะมั่นใจในตัวเองเกินไป

“หรือเธออยากเอาอีก หืม?”

“ไอ้บ้า!” หื่นเป็นที่หนึ่ง คิดแต่เรื่องสัปดนแบบนี้อยู่ได้ ฉันจะถามจริงจังนายนี่ก็ทำเหมือนเรื่องระหว่างเราสองคนเป็นเรื่องใต้สะดือไปหมด

เหอะ! หมั่นไส้

หันหลังให้แล้วนอนแม่งเลย รีบคว้าผ้าห่มแล้วสลัดมือออกเมื่อฮีลวาดมือมาทำท่าจะกอดกันอีกหน จากนั้นร่างสูงก็ปิดไฟตรงหัวเตียงแล้วเหลือเพียงวอร์มไลต์สีส้มอ่อน ๆ ชวนให้บรรยากาศดูโรแมนติก

ฉันไม่ได้หลับไปเสียทีเดียวแต่กำลังนอนคิดเรื่องของฮีลอยู่ แอบคิดว่าหมอนั่นแสดงความรู้สึกบางอย่างออกมา ถึงจะชั่วระยะเวลาหนึ่งแต่มันทำให้ฉันกลัว กลัวเหลือเกิน…

ฉันไม่อยากเป็นอย่างอื่นนอกจากคำว่า ‘เพื่อน’ ถึงแม้หลาย ๆ อย่างมันจะเกินคำนั้นมาแล้วก็เถอะ

ถ้าถามว่าความสัมพันธ์ของเรามันเริ่มขึ้นได้ยังไงแล้วละก็…

ย้อนกลับไปเมื่อสองปีก่อน

“มินนี่ นี่มิริน น้องสาวลูก”

“มะ…หมายความว่าไงคะ”

“หมายความว่าพ่อมีภรรยาอีกคน ตอนนี้เธอกำลังตั้งท้อง พ่อจะต้องรับผิดชอบเธอและรับผิดชอบมิรินด้วย”

ปึง!

ฉันวางแก้วเหล้ากระแทกกับโต๊ะอย่างแรงเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อกลางวัน จู่ ๆ พ่อก็มีเมียใหม่ซึ่งมาพร้อมลูกติดและลูกในท้อง พาเข้าบ้านมาแบบไม่ปรึกษาฉันกับแม่สักคำ ปล่อยให้พวกเรางุนงงและยอมรับความจริงกับสิ่งที่เกิดขึ้น

เหอะ ต่อให้ฉันรับรู้ถึงความเจ้าชู้ของพ่อจนไปมีบ้านเล็กบ้านน้อยเป็นสิบหลัง แต่ไม่คิดเลยว่าวันหนึ่งพ่อจะปล่อยให้ผู้หญิงพวกนั้นมาแทนที่แม่ คิดแล้วก็เจ็บใจ ภาพที่แม่น้ำตาคลอแล้วบีบมือแน่นอย่างอดทนยังติดตาฉันอยู่เลย ท่านเข้มแข็งมากโดยเฉพาะต่อหน้าฉัน เหตุผลคงไม่พ้นไม่อยากให้ฉันคิดมากกับเรื่องระหองระแหงระหว่างพวกท่านสองคน

แต่แม่คิดผิด ฉันกลัวความรักตั้งแต่รู้ว่าพ่อบังเกิดเกล้าของตัวเองมั่วแค่ไหน ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังเป็นเด็กดีของพวกท่านมาโดยตลอด ไม่เคยสร้างปัญหาอะไรให้ที่บ้านหนักใจ ถึงแม้ตัวเองจะกลายเป็นผู้หญิงไม่มีหัวใจไปแล้วก็เถอะ

หลังจากออกจากบ้านฉันจึงส่งข้อความไปบอกผู้ชายคนหนึ่งซึ่งคบเล่น ๆ ไว้แก้เหงา ฉันแค่อยากรู้ว่าเซ็กซ์มันเป็นยังไงแล้วเราจะสามารถมีอะไรกับคนอื่นนอกเหนือจากคนที่ตัวเองรักได้อย่างที่พ่อทำหรือเปล่า ซึ่งฉันได้เรียนรู้ด้วยตนเองแล้วว่าของพวกนี้มันไม่ต้องใช้ใจ ใช้เพียงความต้องการของตัวเองก็พอแล้ว ไม่ต้องผูกมัดก็ได้ ก็แค่เอากันขำ ๆ เพื่อคลายอารมณ์

เพราะรู้ซึ้งเรื่องแบบนี้ดีแล้วและไม่ต้องการมันอีกต่อไป หลังจากเจอเรื่องเมื่อกลางวันฉันจึงเลือกตัดขาดกับพี่เก่ง ผู้ชายซึ่งกำลังคบหากันอยู่ในปัจจุบัน ถึงแม้ฝ่ายนั้นจะดูแลดีและไม่เคยนอกลู่นอกทาง ทว่าเรื่องที่เจอวันนี้มันทำให้ฉันเกลียดการมีความรักไปแล้ว ดังนั้นฉันควรต้องจบทุกอย่างหากตัวเองเริ่มรู้สึกหวั่นไหว

แท้จริงแล้วเราทุกคนล้วนมีหัวใจ แต่อยู่ที่ว่าจะเลือกเปิดมันไว้หรือปิดกั้น

ซึ่งฉันเลือกอย่างหลัง…

“มินนี่! คุยกับพี่ก่อน” เสียงเรียกของใครสักคนดังอยู่ข้าง ๆ ในตอนที่ฉันกำลังยกแก้วขึ้นดื่มอีกหน พอหันไปมองก็ไม่ใช่ใครที่ไหน พี่เก่งนั่นเอง

“ปล่อย!” ฉันสะบัดมือที่เกาะกุมอยู่ออกเบา ๆ เพราะไม่อยากให้เหล้าหก ส่วนพี่เก่งก็ยังคงบีบแน่นไม่คิดจะฟังกัน

“พี่ทำไรผิด?”

“พี่ไม่ผิด แต่มินไม่ได้รักพี่” ฉันตอบอย่างเฉไฉทั้งที่ความจริงตัวเองรู้สึกดีกับเขาไปแล้ว

แต่ฉันไม่อยากเจ็บ ไม่อยากนอนร้องไห้คนเดียวแบบที่แม่เป็น

“มิน! พี่ไม่ดีตรงไหน” เหมือนว่าพี่เก่งจะคุยไม่รู้เรื่องเพราะเขาค่อนข้างเมาในระดับหนึ่ง กลิ่นแอลกอฮอล์มาพร้อมกับคำพูดที่เขาเปล่งมันออกมาทำให้ฉันรับรู้ได้

เฮ้อออ พูดยากจัง

“ไม่ใช่พี่ไม่ดีนะ แต่มินแค่ไม่รักพี่” ย้ำคำว่าไม่รักอีกหนก็เดินเลี่ยงออกไปเข้าห้องน้ำ เรื่องอะไรฉันต้องกลับในเมื่อยังดื่มไม่หนำใจเลย พอกลับมานั่งที่เดิมอีกครั้งก็เห็นว่าพี่เก่งยังไม่ออกไปไหน

น่าเบื่อเป็นบ้า

“เดี๋ยวพี่นั่งดื่มเป็นเพื่อน” ฉันถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายเมื่อพี่เก่งหน้ามึนเกินไป โดนบอกเลิกขนาดนี้ถ้าเป็นฉันก็คงไม่หน้าด้านอยู่ตรงนี้หรอก

แต่เอาเถอะ อยากทำอะไรก็ทำ ฉันเหนื่อยจะพูด

หลังจากปล่อยให้เขานั่งอยู่ด้วยกันฉันก็รู้สึกร้อนแปลก ๆ พอมองไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของพี่เก่งก็รู้สึก ‘อยาก’ ขึ้นมาจนต้องกัดปากแน่น

“เป็นอะไรหรือเปล่าเรา?” พี่เก่งโน้มใบหน้าลงมา จงใจใช้สันจมูกเฉียดที่ผิวแก้มในตอนที่ตั้งคำถามเหมือนเป็นการยั่วยวน

“พี่ทำอะไรมิน” อาการแบบนี้ไม่ค่อยปกติ ดังนั้นฉันจึงต้องถามกลับ

“พี่แค่อยากให้มินอยู่กับพี่ตลอด” น้ำเสียงทุ้มกระซิบข้างหูอย่างยั่วยวนจนฉันรู้สึกวูบวาบ พี่เก่งไม่ยอมผละหน้าออกไปแล้วยังวาดแขนมาโอบเอวเอาไว้อีก

“ไม่! มินไม่ต้องการแบบนี้”

“แต่พี่ต้องการ กลับบ้านเถอะครับ เราจะไปมีความสุขด้วยกันและมินจะเป็นของพี่คนเดียว” น้ำเสียงของเขาเย็นลงจนฉันรู้สึกขนลุก ถึงจะรู้สึกต้องการทว่าสติที่ยังหลงเหลืออยู่สั่งให้ฉันส่ายหน้าปฏิเสธก่อนจะลุกพรวดเพื่อรีบออกไปจากตรงนี้

“มิน! อย่าดื้อ” เหมือนร่างตัวเองเหลวไปหมด เพียงแค่เขาคว้าแขนไว้เบา ๆ ฉันก็เซถลาเข้ากับอ้อมอกแกร่งอย่างอัตโนมัติ

“กลับบ้านกับพี่”

ตอนนี้ฉันกลัวมาก ไม่ใช่ว่าเราไม่เคยมีอะไรกันแต่เพราะเขาไม่เคยใช้ยากับฉันอย่างวันนี้ ดังนั้นฉันจึงเผลอคิดไปไกลว่าพี่เก่งอาจจะวางแผนรวบรัดฉันมากกว่าต้องการนอนด้วยกัน แต่ร่างกายกลับรู้สึกร้อนขึ้นและความต้องการที่มีก็เพิ่มมากขึ้น จนในที่สุดฉันก็ยอมพยักหน้าให้เขาจนได้

“กะ…กลับ รีบกลับ!” ความอดทนที่มีมันช่างน้อยนิดเหลือเกิน สุดท้ายก็ยอมให้ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่พี่เก่งวางไว้ ทว่าเดินออกมาไม่ทันไรก็สวนทางกับฮีลตรงทางเข้าเสียก่อน ดังนั้น ถึงแม้ว่าสองขาจะก้าวไปตามแรงลากจูงแต่สายตาของฉันก็ยังสื่อความอ้อนวอนให้ฮีลได้รับรู้และภาวนาขอให้เขาเข้าใจมัน

จนกระทั่งเข้ามานั่งในรถ พี่เก่งสตาร์ตเครื่องเตรียมจะบึ่งออกจากคลับแต่ในใจก็ได้แต่หวังว่าเพื่อนจะมาช่วยไว้ทัน ดังนั้นจึงพยายามยื้อเวลาอยู่ตรงนี้ให้นานที่สุดโดยการคว้าต้นคอของอีกฝ่ายมาจูบอย่างดูดดื่ม

เริ่มรู้สึกว่าดวงตาของตัวเองเริ่มปริ่มน้ำก็ในตอนที่ขยับปากจูบกับเขา ฉันรู้สึกดีกับพี่เก่งนะ แต่ไม่คิดเลยว่าเขาจะพยายามยื้อฉันไว้ด้วยวิธีเลว ๆ อย่างนี้ แบบนี้มันทรมานไม่ต่างกับที่แม่ฉันเป็นอยู่เลย

“อย่าร้อง เราจะมีความสุขกัน” พี่เก่งกวาดน้ำตาออกให้ก่อนจะก้มลงมาจูบฉันอีกหน ครั้งนี้มือของเขาเริ่มรุ่มร่ามสอดเข้าไปในเสื้อของฉันเพื่อที่จะกอบกุมเต้าอวบ ทว่า…

ก๊อก ๆ

เสียงเคาะประตูรถทำให้พี่เก่งต้องหยุดมันก่อนจะลดกระจกลง

ผัวะ!

หมัดเดียวผู้ชายที่อยู่ในอาการเมานิด ๆ ก็ร่วงด้วยกำปั้นหนัก ๆ ของฮีลที่เข้ามาช่วยได้ทันเวลา ฉันดีใจจนยิ้มออกมา แต่ร่างกายกลับรู้สึกร้อนวูบจนทำได้เพียงแค่นั่งบิดตัวอยู่ในรถไม่ยอมก้าวขาลง

“ฮะ…ฮีล ชะ…ช่วยด้วย” เอ่ยคำอ้อนวอนกับอีกฝ่าย ไม่นานนักร่างสูงก็สอดมือเข้ามาปลดล็อกรถก่อนจะพาฉันออกไปจากตรงนี้ แต่ฤทธิ์ยาที่อยู่ในร่างกายกลับกระตุ้นฉันมากขึ้นเมื่อได้กลิ่นตัวหอม ๆ จากผู้ชายที่เรียกว่าเพื่อน จนต้องคว้าต้นคอเขามาประกบจูบอย่างเร่าร้อน

“ทำบ้าอะไรของเธอ ฮะ!”

“มะ…ไม่ไหวแล้ว ช่วยด้วย ช่วยด้วย” ฉันว่าอย่างไม่อายแม้ตรงนี้จะเป็นหน้าคลับซึ่งมีคนเดินผ่านไปมาพอสมควร ฮีลคงเห็นท่าไม่ดีจึงได้ลากฉันเข้ามาในรถ และนั่นก็เป็นโอกาสดีที่ฉันจะได้ปลดปล่อยอารมณ์ของตัวเอง ดังนั้นเมื่อเสียงสตาร์ตเครื่องยนต์ดังเสร็จสรรพฉันก็รีบขยับตัวไปนั่งคร่อมเขาเอาไว้

“มินนี่หยุด!”

“ยะ…หยุดไม่ได้ ฉะ…ฉันอยาก” ยิ่งฮีลร้องห้ามมากเท่าใดฉันยิ่งรู้สึกกระสันมากขึ้นเท่านั้น จนต้องซบหน้าลงบนอกเขาอย่างห้ามไม่ได้ สองมือของฉันจับมือฮีลให้มาสัมผัสหน้าอกแล้วออกแรงนิด ๆ ให้เขาบีบขยำมัน เพียงแค่นั้นส่วนล่างก็ผงาดขึ้นจนดันก้นกลมกลึงของฉันขึ้นมา

“นะ…นายขับรถ พาฉันกลับ ฉันอยากอาบน้ำ” พออ้อนวอนเสร็จก็จับมือฮีลลูบไปตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกายเหมือนสื่อว่าให้ช่วยแค่นี้พอ แต่ไม่นานนักฉันก็เล่นแรงขึ้นโดยการบิดตัวให้ส่วนนั้นของตัวเองสัมผัสกับแก่นกายใหญ่ของเขามากขึ้น บังคับมือหนาของฮีลให้สอดเข้าไปใต้เสื้อแล้วบีบขยำมันตรง ๆ แบบไม่มีเสื้อผ้าป้องกัน

“อะ…อ๊า ฉะ…ฉันไม่ไหว” ส่งเสียงครางพร้อมคำอ้อนวอนไปหาฮีล แต่ถึงแม้ส่วนล่างจะแข็งโด่ยังไงมันก็ยังทำหน้าตาย ฉันจึงรีบถอดเสื้อออกด้วยตัวเองแล้วตวัดแขนคว้าต้นคอเขาเพื่อประกบจูบ

รู้ว่ามันน่าอาย แต่ความรู้สึกมันห้ามไม่ไหวแล้ว

“พอใจยัง” เขาถาม แต่ฉันกลับส่ายหน้า

“ทะ...ทำเถอะ ขะ…ขอร้อง” ใช้แววตาลูกแมวใส่คนตรงหน้าซึ่งเขาเองก็ยอมล้วงมือเข้าไปในกระโปรงไซซ์เอสของฉันก่อนจะสอดนิ้วเข้าไปสัมผัสกับกลีบเนื้อนุ่มที่เปียกลื่นด้านใน นวดคลึงมันเล่นเบา ๆ ในขณะที่ตัวฉันร้องครางอื้ออึงอย่างเสียวซ่าน

“ชะ…ชอบ ใส่เข้ามาหน่อย” หน้าด้านที่สุดในชีวิตก็ตอนนี้แหละ แต่เพราะความอยากมันมีมากจึงทนไม่ไหว เอ่ยปากขอให้อีกฝ่ายสอดนิ้วเข้ามาแบบไม่คิดถึงความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนเลยสักนิด

ความอึดอัดมาพร้อมกับความเสียวซ่านจนฉันต้องกอดเขาไว้ในแน่นแล้วฝังหน้าลงบนลาดไหล่ ออกแรงกัดจนฟันแทบจะจมไปกับเนื้อตรงนั้น แต่คนตัวสูงก็ไม่มีทีท่าว่าจะเจ็บ ปล่อยให้ฉันระบายอารมณ์โดยไม่คิดจะห้าม

ไม่นานนักก็รับรู้ถึงเสียงหอบหายใจของฮีลที่แรงขึ้นเรื่อย ๆ แต่ร่างสูงก็ยังคงความสงบนิ่ง นอกจากมือที่ขยับเข้าออกในร่างกายฉันแล้วก็มีเพียงเสียงลมหายใจที่ไม่ค่อยเป็นจังหวะเท่านั้น แอบคิดว่าเขาเป็นพระอิฐพระปูนจึงร้องอื้ออ๊าแบบไม่อาย บีบหน้าอกตัวเองเล่นแล้วแอ่นขึ้นให้มันเสียดสีกับริมฝีปากสีคล้ำจนเขาดูดดุนมันในที่สุด

“อะ…อ๊า จะ…เสร็จแล้ว อ๊า” ร้องครางออกมาในตอนสุดท้ายที่ตัวเองถึงฝั่งฝัน ฉันนั่งหอบหายใจในขณะที่นิ้วของฮีลยังคงคาอยู่ที่ร่องคับแคบ ทว่าความรู้สึกกระสันยังไม่หายไป มันยังต้องการอีกจึงรีบร่อนเอวเบา ๆ แต่ฮีลกลับถอนนิ้วออก

“ยะ…อย่าหยุด”

“ก็ไม่ได้จะหยุด”

“…”

“แต่จะไม่ปล่อยให้เธอสนุกอยู่คนเดียว!”

“อื้อ อ๊า…” แล้วมันก็สอดใส่ตัวตนของตัวเองเข้ามาแทนที่ ปล่อยให้ฉันขย่มจนเสร็จบนรถแล้วต่อด้วยห้องนอนของมันอีกหลายยกจนกว่าฤทธิ์ยาจะหมดลง…

และนั่นก็เป็นที่มาของความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยถูกต้องสักเท่าไร ฉันกลัวการมีใครสักคน แต่ฉันก็ยังมีความต้องการ ดังนั้นเราจึงตัดสินใจอยู่ในสถานะ ‘เพื่อนกัน’ แบบเดิม และเป็น ‘เพื่อนนอน’ ในเวลาเดียวกัน