(ต่อ)
“อ่า...มันจะถอยรถใหม่เหรอ แล้วทำไมต้องไปกันสามคนพร้อมกันเลย” แม้แต่ไฟยังสงสัย เพราะวันนี้มีนัดกันทั้งกลุ่ม แต่พวกมันสามพี่น้องดันหายหัว ที่ต้องเรียกสามพี่น้องเพราะทั้งโซ่ ต้าร์ และนักรบเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน
“กูไม่รู้ ค่อยถามพวกมัน” ไนต์เองก็ไม่รู้ว่าทำไม ปกติถ้าอยากได้รถใหม่ก็แค่สั่งจองไม่เคยเห็นพวกมันบินไปดูเองเลย
“เสียเที่ยวเลยวันนี้ แทนที่กูจะได้ไปเดตกับน้องมินการบิน” เพทายบ่นอุบอิบเพราะอยากเจอเพื่อนเลยเทนัดสาว
“มึงก็แค่เรียกเด็กมาข้างบน” ไฟเสนอทางออกให้คนเร้าหรืออยากไปกับสาว
“มาผับขนาดนี้หาสาว ๆ สวย ๆ คนใหม่ดีกว่า กูจะเรียกเด็กเก่า ๆ มาทำไม”
“งั้นก็อย่าบ่น!” เสือปรายตามองเพทายที่เอาแต่งอแงและบ่นสามพี่น้องที่ผิดนัด ไม่มีใครชอบแต่พวกมันก็ทักมาขอโทษแล้ว แม้จะยกเลิกนัดไม่ทันก็ตาม
นัยน์ตาคมดุยกแก้วขึ้นจิบด้วยท่าทีเรียบเฉย สายตามองเมินสาวสวยโต๊ะข้างเคียงไปจนเธอหน้าชา เพราะเพื่อนในกลุ่มอยากให้เธอลองจีบเขาดู ผู้ชายที่ดูดุร้ายแต่เร่าร้อน ทว่าเมินขนาดนี้เธอก็ไม่กล้าไปต่อแล้ว
กึก!
เสือกระแทกแก้วลงกับโต๊ะก่อนจะลุกขึ้นเดินไปยืนมองบรรยากาศคึกคักตรงระเบียงชั้นสอง สายตาราวเสือกำลังจ้องตะครุบเหยื่อ
ทั้งที่ปกติเขาไม่จำเป็นต้องเข้าหาใครก็มีคนมาเสนอให้ เหมือนผู้หญิงโต๊ะข้าง ๆ ที่ออกจะเซ็กซี่ แต่วันนี้รู้สึกไม่มีอารมณ์
“กูเห็นนะ”
ไนต์เดินมายืนขนาบข้างก่อนจะเอ่ยขึ้นมา เพราะเขาเห็นว่าสาวสวยคนนั้นส่งสายตาให้เสือ
“แล้วไง” เสือยักไหล่
“ไม่เอาเหรอ”
“มึงเอาไหม?”
“ไม่”
ไนต์เลิกคิ้วอย่างแปลกใจ ตัวเขาไม่เอามันไม่แปลก แต่ไอ้เสือเนี่ยไม่ได้ดุแค่ชื่อ อย่างอื่นก็ดุ มันแค่ไม่ได้ทำตัวระริกระรี้เหมือนเพทาย อีกอย่างมันฮอตขนาดนี้ผู้หญิงเข้าหาไม่ขาดสาย จะเบื่อก็ไม่แปลก
“กูนึกว่ามึงชอบแบบเซ็กซี่ ผู้หญิงคนนั้นก็ดูตรงสเป็กมึงดี นึกว่าจะชอบ”
“กูเคยชอบด้วยเหรอ?”
“ไม่รู้ ก็เห็นแต่แนวนี้”
เสือยกยิ้มมุมปากก่อนจะส่ายหัวให้กับคำพูดของเพื่อน เขายังไม่เจอคนที่ถูกใจเลยสักคน แต่ถ้าเจอก็ไม่แน่
“สวยดี...มึงน่าจะชอบผมดำตรงบาร์” เสือมองตามมือไนต์ที่ชี้ไปตรงบาร์เครื่องดื่มชั้นหนึ่ง มีผู้หญิงสองคนนั่งอยู่ ไม่ปฏิเสธว่าคนผมดำสวยและเซ็กซี่ แต่...เขากลับสะดุดตากับอีกคนมากกว่า เรือนร่างบอบบางในเดรสสายเดี่ยวสีดำ ผมสีบลอนด์สว่างโดดเด่นมาก รวมถึงรอยยิ้มหวานตราตรึงใจ
เผลอแป๊บเดียวเขาก็ไม่อาจละสายตาจากเธอได้ เห็นทีว่าวันนี้เสืออย่างเขาจะตกหลุมกระต่ายขาวตรงหน้าแล้วแหละ คิดได้ดังนั้นมือก็หยิบมือถือขึ้นมากดส่งข้อความหาใครบางคนทันที
เสือ : ส่งคนไปจับตาดูผู้หญิงสองคนที่บาร์ที อย่าให้ใครเข้าไปยุ่ง
ฉันนั่งคุยกับไซซีราวกับไม่เคยเจอกันมาก่อน เรามีเรื่องให้พูดคุยกันมากมาย ตั้งแต่เด็กจนโตเราตัวติดกันอย่างกับแฝด ถึงแม้เปิดเทอมจะไม่ได้อยู่ด้วยกันก็ยังติดต่อหากันตลอด
“อยากไปเข้าห้องน้ำ” ฉันวางแก้วไวน์ลงก่อนจะบอกเพื่อนที่ใบหน้าแดงก่ำอย่างอดเป็นห่วงไม่ได้
“ให้ไปเป็นเพื่อนไหม?”
“ไม่ แต่แกน่ะไปกับฉันไหม ดูเหมือนจะเมาแล้วนะไม่อยากให้นั่งรอคนเดียว” ไม่ว่าเปล่ามือยังจับแก้มซีไว้แน่น เห็นคนสวยทำตาปรือแบบนี้แล้วอดอมยิ้มไม่ได้
“งั้นขอนั่งรอตรงนี้”
“แน่นะ” ถามย้ำอีกครั้งซีก็พยักหน้า ฉันเลยปลีกตัวมาเข้าห้องน้ำเลย สงสัยเป็นช่วงดีเจห้องน้ำหญิงเลยโล่งมาก
ระหว่างเข้าห้องน้ำฉันก็หยิบมือถือออกมากดเล่นและเข้าแชตสายฟ้าด้วย วันนี้เห็นเขาเงียบ ๆ ทักไปหน่อยแล้วกัน
ที่จริงไม่ใช่แค่วันนี้หรอก หลายวันแล้วที่เขาแปลกไปทั้งที่ปกติเราคุยกันทุกวัน
ซินเซีย : ทำอะไร นอนยัง?
ก็เป็นคำถามปกติทั่วไป แต่เชื่อไหมว่าฉันใจเต้นแรงมากว่าเขาจะตอบทันทีไหมหรือยังไม่ตอบ แล้วทำอะไรอยู่ ความรู้สึกของฉันมันฟุ้งซ่านไปหมดแค่ทักหาคนที่ชอบ
ชอบมานานตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้เลย รู้ตัวอีกทีสายตาก็คอยเอาแต่มองเขาแล้ว ต่างจากมองเรย์หรือฝาแฝดอิลแอลเลย
สายฟ้า : กำลังจะนอน
ฉันมองดูนาฬิกาที่หน้าจอมือถือตอนนี้ห้าทุ่มแล้ว ฉันยังไม่รู้สึกอะไรเลย อีกอย่างทำไมเขานอนเร็วจัง หรือไม่สบาย
ซินเซีย : นอนเร็วจัง ไม่สบายหรือเปล่า
สายฟ้า : อืม ปวดหัว
ซินเซีย : งั้นกินยานอน ฝันดีนะ
ฉันมองแชตที่ขึ้นอ่านแล้วรอสักพัก เขาไม่ตอบอะไรฉันเลยปิดหน้าจอและถอนหายใจออกมา ไม่รู้คิดไปเองไหมว่าหลายวันมานี้เขาดูเย็นชาแปลก ๆ ทั้งที่เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย
แปลกมาก...วันนั้นยังคุยกันดี ๆ
ใจร้อนรุ่มจนอยากจะถามเขาให้รู้เรื่องกันไปข้างว่าเป็นอะไร ในฐานะเพื่อนก็รู้สึกอึดอัดหัวใจมากที่ไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด ทำไมโดนเมินหรือบางทีฉันจะคิดไปเอง
“บ้าชะมัด”
ฉันพึมพำอย่างหงุดหงิดที่ไม่สามารถทำอะไรได้ พยายามแสดงออกไปตั้งเท่าไรฟ้าก็เหมือนมองไม่เห็นหรือตั้งใจไม่มองมากกว่า เขาก็แบบนี้ ยิ่งเข้าใกล้ยิ่งถอยห่าง ยิ่งล้ำเส้นเขายิ่งสร้างกำแพงหนาขึ้น
บางทีฉันคิดว่าตัวเองควรพอเพื่อรักษาความสัมพันธ์ แต่เจอหน้าเขาก็ทำไม่ได้ สายฟ้าใจดีกับฉันมากให้ฉันพิเศษมากกว่าใคร แล้วแบบนี้จะมูฟออนได้ยังไง
แกร๊ก!
หมับ!ใครบอกเขาไม่มีแรง โกหกทั้งเพ! เพราะนอกจากจะกอดรัดฉันขึ้นเตียงอย่างรวดเร็วแล้ว เขายังตามมาทาบทับอีก ใบหน้าหล่อเหลาของไฟจ้องมองเต้าอวบตาเป็นประกาย มือหนายื่นไปบีบขยำก่อนจะรู้สึกว่ามันใหญ่ขึ้นมาก“เธอแอบไปเสริมหน้าอกมาเหรอ”“บ้า ฉันจะไปเสริมทำไม แล้วไหนบอกไม่มีแรง...เดี๋ยวนี้หัดโกหกฉันเหรอ”“เปล่าไม่ได้โกหก แค่จะขอชิมเล็กน้อยเอง ไม่ทำอะไรหรอก”“อะ เบาหน่อยสิ เจ็บนะ”ควีนนิ่วหน้าเมื่อไฟไม่อ่อนโยน เขาสลัดคราบคนป่วยทิ้งจนหมด เพราะตรงหน้าเธอเห็นเพียงเสือที่เตรียมขย้ำเหยื่อ ตอนแรกแค่อยากจะแกล้งแต่ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วก็คงต้องเลยตามเลยดวงตาคมกริบระยิบระยับจ้องมองยอดอกที่โดนนิ้วแกร่งสะกิดก็แข็งเป็นไตแล้ว ก่อนที่ริมฝีปากจะได้ครอบครอง สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อความพะอืดพะอมตีขึ้นมาจ่อที่คอหอยเขาอีกแล้ว ไฟรีบผุดลุกออกจากเตียงและไปห้องน้ำอย่างรวดเร็ว“ไฟ...เป็นอะไร”อ้วกกกกก!!!แค็ก แค็ก แค็กควีนเห็นท่าไม่ดีเลยโทรหาพี่วิทย์ บอดี้การ์ดของเขาให้มารับ ส่วนเธอก็รีบไปแต่งตัวให้เรียบร้อย แล้วมาดูเขาที่กำลังนั่งอ้วกอยู่ชักโครกอย่างน่าสงสารโรงพยาบาลแอล“ร่างกายอ่อนเพลียนะครับ” คุณหมอวัยกลา
3 ปีผ่านไปอ้วกกกก!!!“เป็นยังไงบ้าง”“ควีนนน”เช้ามืดฉันงัวเงียตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงคนข้างกายขยับลงจากเตียงและเสียงโอ้กอ้ากภายในห้องน้ำ จึงตามมาดูแล้วเห็นสภาพน่าสงสารของเขาที่นั่งโก่งคออ้วกอย่างหมดแรง เมื่อเขาเห็นฉันก็หันมากอดเอวฉันแน่น“นายไม่สบายเหรอ”“ไม่รู้สิ ตื่นมาก็รู้สึกพะอืดพะอมอยากอ้วก”“ตัวก็ไม่ร้อน แล้วตอนนี้อาการเป็นยังไง”“ดีขึ้นนิดหน่อยแล้ว”เธอประคองร่างสูงมานอนบนเตียง โดยที่เขายังนอนกอดเอวเธอไม่ยอมปล่อย ใบหน้าหล่อเหลาซีดเซียวอย่างน่าสงสาร“วันนี้คงไปทำงานไม่ได้ เดี๋ยวฉันเข้าไปดูบริษัทให้”จากนั้นฉันเลยโทรเรียกคุณหมอประจำตระกูลเข้ามาตรวจอาการก็ไม่พบความผิดปกติ หมอเลยวินิจฉัยว่าไฟอาจจะพักผ่อนไม่เพียงพอ ยิ่งช่วงรับตำแหน่งประธานบริษัทมาใหม่ เขาเลยต้องทุ่มเทเพื่อพิสูจน์ตัวเองหลังเรียนจบไฟเข้าไปทำงานที่บริษัทของคุณแม่ก่อน ปีที่แล้วพึ่งได้รับตำแหน่งประธานแบบเต็มตัว ส่วนปีนี้ก็เป็นคราวของบริษัทเจเคของพ่อเขา ซึ่งหลังจากเริ่มเข้ามาทำงานในบริษัทเขาก็คุยกับพ่อเขามากขึ้น ถึงจะไม่สนิทมากก็ตามส่วนครอบครัวของภรรยาน้อยก็มีเพียงไทม์ที่ได้เข้ามาทำงาน แต่ไม่ใช่ตำแหน่งใหญ่โตอะไร พอ
ตลาดปลาบางแสนหลังจากสอบมิดเทอมก็มีเวลาให้เธอได้หายใจหายคอก่อนจะเข้าสู่โหมดการเรียน วันหยุดไฟเลยพาฉันมาเปิดหูเปิดตาไม่ไกลจากกรุงเทพฯ มาก และเป็นแหล่งท่องเที่ยวใหม่อย่าง ตลาดปลาบางแสน ที่เสมือนเอาญี่ปุ่นมาวางไว้ที่นี่บรรยากาศดีมากได้กลิ่นอายทะเลนิดหนึ่งและของกินเยอะ เพียงแต่ฉันไม่ใช่สายกินเลยไม่รู้จะกินอะไร คงเพราะติดนิสัยตอนเป็นนางแบบที่ต้องรักษาหุ่นตลอดเวลา ต่างกับไฟที่รู้จักของอร่อยเยอะเลย“อะนี่ ได้แล้ว ลองชิมดู”พ่อหนุ่มฮอตของฉันเดินถือไม้สตรอว์เบอร์รีเคลือบน้ำตาล ก่อนจะยื่นมาตรงหน้าฉัน แลดูน่ากินแต่ฉันไม่รู้จัก คงเพราะเขาเห็นฉันคิ้วขมวดมั้งเลยยกยิ้ม“อันนี้เรียกว่าถังหูลู่ เป็นผลไม้เคลือบน้ำตาล ตอนเด็กฉันไปเที่ยวปักกิ่งแล้วเห็นเขาวางขาย อร่อยนะลองชิมดู...แต่กินเยอะไม่ได้”“อืม ก็น่าอร่อยดี ลองก็ได้”ริมฝีปากอวบอิ่มกัดเข้าไปคำแรกสัมผัสได้ถึงรสชาติหวานอมเปรี้ยว คงเพราะได้รสเปรี้ยวจากสตรอว์เบอร์รีสดที่อยู่ภายในน้ำตาลเคลือบ“เป็นไง”“อืม อร่อย”“ก็เหมือนลูกอมที่เธอชอบตอนเด็กแหละ”“จริงด้วย”เนี่ยเขาใส่ใจและรู้ใจฉันมากกว่าตัวฉันเอง ตอนเด็กมันนานมากแล้วแม้แต่นิสัยตอนเด็กยังจำแทบไม่ได้
เมื่อเพลิงพิศวาสมาถึงจุดสูงสุด เขาก็กระแทกกายแกร่งถี่รัวใส่กุหลาบฉ่ำเยิ้มที่รัดตัวตนเขาแน่น ก่อนจะส่งเธอจนถึงฝั่งฝันและเกร็งกระตุกสองสามทีตามเธอไปติด ๆ“รักเธอจังเลยควีน”คนตัวเล็กนอนหอบอยู่บนเตียงอย่างเหน็ดเหนื่อย ปรือตามองร่างสูงที่ซบหน้าอยู่บนหน้าอกของเธอ เมื่อได้ยินเสียงแหบพร่าของเขาพูดอะไรสักอย่าง“อย่าพึ่งหลับ”ร่างสูงลุกขึ้นมาก่อนจะจับพลิกคนตัวเล็กที่ตัวอ่อนปวกเปียกให้นอนคว่ำ และแทรกตัวตนขนาดใหญ่เข้ามาจนเธอร้องลั่นเมื่อรู้ชะตากรรมตัวเอง“ฮือ เหนื่อยแล้วอ่าา”“เธอทำตัวเองจะโทษฉันไม่ได้”“ไม่สงสารฉันเหรอ”ร่างบางที่ใบหน้าแนบกับหมอนส่งเสียงอย่างน่าสงสาร ให้เขาเห็นใจลดบทลงโทษให้เธอ“ไหนว่าจะทำให้ฉันเป็นของเธอไง...นี่มีแต่ฉันทำฝ่ายเดียว คนที่น่าสงสารมันคือฉันนะ”เขากดกระแทกสะโพกลงมาและเริ่มขยับอีกครั้ง ท่านี้ลึกมากจนเธอเผลอหลุดครางตั้งแต่โดนกระแทกครั้งแรก“เห็นไหมว่าฉันลงแรงขนาดไหน...เธอแค่นอนเฉย ๆ เองนะ”นอนครางต่างหากย่ะ!!!ไม่ใช่นอนเฉย ๆ เธอคิดในใจอย่างไม่ยินยอมที่เขาพูดมาเหมือนตัวเองเป็นคนเสียเปรียบเธอ มันใช่ที่ไหนล่ะ!!!ตับ ตับ ตับเพียะ!!“อ๊า...เจ็บนะ” ร่างเล็กงึมงำเมื่อโดนม
เขาคำรามในลำคอเมื่อริมฝีปากอวบอิ่มครอบครองตัวตนของเขาอยู่ สลับกับลิ้นเล็กน่ารักที่กำลังไล่เลียตัวตนแข็งขืนจนทำให้อารมณ์เขาพลุ่งพล่าน มือหนายื่นออกมากดหัวเธอกระแทกเข้าออกเร็วขึ้นจนเธอแทบสำลัก“อ่า...พอแล้ว”“อะ เดี๋ยวสิ!!!”เมื่อโดนคนตัวเล็กปรนเปรอด้วยปากจนเสร็จ เขาก็จัดการดึงยัยตัวแสบขึ้นมาวางบนอ่างล้างหน้า จับเรียวขาแยกออกจากกันและแทรกกายเข้ามา ดวงตาคมมีเสน่ห์จ้องมองคนตัวเล็กไม่ละสายตาจนเธอเขิน เนื้อตัวแดงระเรื่อภายใต้ไฟสีส้มสลัว สภาพแบบนี้ทำให้เขาอยากจะรังแกเธอจนลุกไม่ขึ้นไปอีกหลายวันนิ้วโป้งปาดคราบสีขาวขุ่นบนริมฝีปากเล็กออกมา ก่อนจะดูดมันพลางมองใบหน้าแดงระเรื่อของคนเมา สายตาอ้อนออดนั้นอีกใครใช้ให้ทำสายตาแบบนี้กัน“เอาเลยนะ”“อื้อ อะ”มือหนาจับเรียวขาสวยเกี่ยวสะโพกสอบไว้แน่น พร้อมกับชักรูดท่อนลำสักพักและดันเข้าร่องรักพรวดเดียว จนคนตัวเล็กจิกเล็บลงบนบ่าแกร่งความคับแน่นของเธอทำให้เขาเหงื่อออกตามไรผมเพราะต้องรอให้ภายในเธอพร้อมก่อน ไฟโน้มหน้าลงไปประกบจูบเธอด้วยอารมณ์หลากหลายผสมกับแรงเสน่หา มือหนาละจากเรียวขาขึ้นมาลูบไล้แผ่นหลังนวลและเลื่อนขึ้นมากอบกุมความอวบอิ่มข้างหน้าปลายนิ้วแตะลง
คอนโด TCตุ้บ!“โอ๊ยยย เจ็บนะ”“เจ็บสิดี จะได้จำ”หลังจากอุ้มร่างบางออกมาจากผับเธอก็หลับคารถเลยแถมกลิ่นแอลกอฮอล์จากตัวเธอก็คละคลุ้งไปหมด แสดงว่ากินมาเยอะยิ่งเห็นยิ่งหงุดหงิดกับสภาพคนเมา คออ่อนแล้วกินอะไรขนาดนั้น ร่างสูงเดินเข้าไปหาคนตัวเล็กบนเตียงก่อนจะกระชากชุดเดรสออกแควก!“อร๊าย...จะทำ...อาราย” มือบางปัดป้องแต่ไม่ช่วย“อยู่นิ่ง ๆ ได้ไหม”“ม่ายยย นะ...นายอึก”“ทำไม จำฉันได้แล้วเหรอ”คนเมาได้แต่อ้ำอึ้ง สมองมึนเบลอ แต่เพราะไฟในห้องสว่างเธอจึงเห็นเขาชัดบ้างไม่ชัดบ้าง มองเขาจัดการลอกคราบเธอจนร่างกายเปลือยเปล่า สายตาร้อนแรงของเขาทำเอาเธอหนาวสั่นไฟไล่สายตามองร่างบางขาวผ่องสะท้อนแสงไฟภายในห้อง แล้วกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากอยู่สักพัก ก่อนจะตัดใจแล้วอุ้มคนเมาเข้าไปในห้องน้ำและจัดการทำความสะอาดให้“สรุปว่าจำได้ไหม”“อือ”“แล้วในผับผีตัวไหนมันเข้าสิงเธอ”“กะ...ก็” เธออึกอักไม่รู้จะตอบยังไง ตอนนั้นเมามากอะ ก่อนจะได้ตอบเขาก็เปิดฝักบัวแล้วซ่า! ซ่าสายน้ำเย็นฉ่ำไหลลงมาบนร่างบางจนเธอยกแขนขึ้นมากอดตัวเอง เมื่อร่างกายอุ่นร้อนสัมผัสกับความเย็นทุกสิ่งทุกอย่างดูเชื่องช้าไปหมดในสายตาเธอ ไหนจะพื้นเอี