Agad niyang ibinaba ang tawag, halos isumpa niya ang sarili sa nagawa. Kung may nakakatakot na si West, mas lalo pa ang nag-iisang Professor Lukas, isang ginagalang na iskolar, disiplinado, at kilala sa mga leksyong hindi mo makakalimutan habambuhay. Siya rin ang mag-isang nagpalaki kay West simula nang mawala ang ina nito.Ayon sa iba, tila ruler daw ang gamit ni Lukas sa paghubog sa pisngi ni West, ganun katumpak ang pagpapalaki niya rito. Si Chito, na kababata ni West, sanay na sa katahimikan nito, pero kahit siya’y napapako sa kinatatayuan kapag napatingin sa kanya ang Uncle Lukas niya.Sa sala ng bahay ng pamilya Lancaster, kalmado si West habang umiinom ng tsaa sa tabi ng kanyang ama. Mula sa kusina, sumigaw si Wendy, pilit binubuksan nito ang garapon na ayaw paawat sa pagkakasara. Bago pa man siya makagalaw para tumulong, tumunog ang cellphone ni Lukas. Tinitigan niya ang screen nito at hindi iyon pangkaraniwan dahil wala namang direktang kumokontak dito. At ang mas lalong naka
Nakatayo si West sa dilim, tahimik na pinapanood habang maingat na isinakay ni Dash si Amber sa sasakyan. Hindi man lang ito lumingon. Hindi nagsalita. Maingat na isinara ni Dash ang pinto, tinapik ang bubong ng kotse, at tumango kay Lilith.Bumagsak ang tingin ni West sa suot ni Dash.Basang-basâ ang harap. At may bakas ng ibang likido.Dugo.Isang pulang mantsa ang dahan-dahang kumalat sa puting tela, direkta sa ibabang bahagi ng kanyang damit.Hindi natinag si Dash. Sa halip, dumaan ito sa harap niya, tumigil sandali, at mahinahong nagsalita. “May personal ka bang galit, Attorney Lancaster?”Hindi siya sinagot ni West.Nagpatuloy lamang si Dash. “Ang pagtulak sa isang babaeng may buwanang dalaw sa pool, ganito ka ba magpakita ng kawalan ng interes?”Sumingkit ang mga mata ni West. “At sa anong posisyon mo sinasabi ‘yan?”Tuwid ang tindig ni Dash at lumingon sa kanya. “Hindi bilang kalaban mo kundi bilang host ng kaganapan ngayon. Ayoko lang ng eskandalo sa bubong ng pamilyang Lexin
Kumapit sa kanyang mga buto ang lamig, parang sumpang ayaw kumawala.Mas lalo pang isiniksik ni Amber ang sarili sa dibdib ni Dash, pilit hinahanap ang init sa gitna ng basang suot at namamasang katawan. Binalot siya ng coat ng lalaki, isang mamahaling jacket na halatang hindi para sa kanya; masyadong malaki, masyadong basa, at kulang na kulang sa ginhawa. Pero sa ngayon, iyon na ang pinakapwede niyang sandalan. Dumadaloy ang init mula sa katawan ni Dash, pilit tinatawid ang pagitan ng kanilang balat, pero hindi pa rin tumigil ang panginginig niya. Para siyang nilalamon ng bagyo sa loob ng sarili niyang katawan.Hinigpitan ni Dash ang pagyakap sa kanya. “Miss Harrington?”Pumiglas ang tinig ni Amber mula sa kanyang mga labi. Paos, basag-basag, halos hindi marinig. “Giniginaw ako. Hindi ko sinasadya.”Ang tunog ng boses niya ay tila isang batang nawawala, malayo sa dating palaban at mayabang na babae na kilala ng madla. Wala ni anino ng babaeng pinupulutan ng tsismis sa media. Sa hali
Nagmadaling dumating si Blake, hingal at namumula ang pisngi sa pagmamadali. Halos hindi pa siya nakakabawi ng hininga nang iwagayway niya ang mga kamay sa harap ni Amber, bahagyang nanunukso at bahagyang iritado.“Hindi ba dapat sabay kayong dumating?” tanong ni Mikael, bahagyang tinaas ang kilay habang pinagmamasdan ang gusot na itsura ni Blake.Napabuntong-hininga si Amber, para bang pinipiga na ang huling hibla ng kanyang pasensya. “Dapat sana. Pero may isang—”“Okay, tumigil ka na,” putol ni Blake, mabilis niyang tinakpan ang bibig ni Amber ng kanyang palad bago pa ito makapagsalita. Alam na niyang walang mabuting susunod doon.Nag-aasaran pa rin sila nang lumitaw ang isang mataas at mahinhing babae. Dumating si Helena, ang presensiya niya ay agad na umagaw ng atensyon. Nakasuot ito ng itim na cheongsam, tradisyunal ang hiwa at kilos, simpl
Narinig ni Amber ang tinig ng lalaki, kalmado, magaan, masyadong magalang para maging totoo.Bahagya itong ngumiti, nakataas ang isang kilay.“Sa totoo lang, medyo masama ang loob ko kanina.” Ani Amber.Lumingon siya kay Dash at may idinagdag. “Pero kung pagbabatayan ang reputasyon ni Ginoong Lexington bilang isang ginoo, pinapatawad ko na siya.”Tahimik lang si Alina sa gilid, pinagmamasdan ang banayad ngunit tensyonadong palitan ng mga salita ng dalawa. Hindi niya lubos mawari kung anong klaseng enerhiya ang namamagitan sa kanila. Kaya’t napatingin siya kay West, saka mahinang ngumiti, at marahang pinisil ang braso ni Dash. “Dash, nasa kamay mo na si Miss Harrington.”Tumango si Dash, banayad at may dignidad. “Miss Harrington, kung maaari.”Humakbang si Amber, at pumasok sa banquet hall habang kasa
“Anong tinitingnan mo?”“Kilala mo ba si Amber?”Lumapit si Alina, tila kaswal ang tono, pero hindi maikakaila ang kuryosidad sa boses niya. Dumaan siya roon para sa ibang pakay, ngunit napahinto nang mapansin ang kapatid niyang nakatayo sa may pintuan, hindi kumikibo. Kumatok siya kanina, at nang walang sumagot, dahan-dahan niyang binuksan ang pinto. May naaninag siyang pigura sa loob ng banyo, ngunit sa halip na umurong, pumasok pa siya, nakatitig.Nakatayo si Dash sa may bintana, hawak pa rin ang cellphone na nakabukas. Nakatutok ang mga daliri niya sa screen, eksaktong nasa pangalan: Amber.May bumabalang ideya sa isipan niya, hindi ito pagmumuni o pagnanasa. Para itong istratehiya, isang planong unti-unting nabubuo sa pagitan ng katahimikan.“Kanina ko pa lang siya nakilala,” tugon ni Dash, sa wakas.