“Kausapin mo naman ako oh, I’m sorry, kung ano man ang nagawa ko sayo I’m really sorry. Masyado lang akong nabulag sa pansarili kong kasiyahan. Mahal pa rin kita, you still love me pa naman diba? Bumalik na tayo sa dati, yung ikaw at ako lang. Please Mia.” Nagmamakaawa niyang saad, ang mga empleyadong pauwi na sana ay napahinto dahil sa narinig nila. Kaniya-kaniya na naman lang silang bulungan at panlalait kay Mia.“She’s a gold digger, ang kapal ng mukha niyang paglaruan si Sir Aiden!” inis na wika ng isang babae.Wala ka namang mababakas na kahit anong emosyon kay Mia. Blangko lang siyang nakatingin kay Jaxson.“Umalis ka na, wala kang mapapala sakin.” Akmang lalampasan na sana siya ni Mia nang bigla siyang lumuhod sa harapan ni Mia. Naikukuyom na lang ni Mia ang mga kamao niya, alam niyang hinuhusgahan na naman siya ng mga matang nakamasid sa kanila.“Saktan mo ako kung gusto mo, sigawan mo ako, bumalik ka lang sakin Mia. Tama na please, alam kong nasaktan kita pero nasasaktan na r
MIA’S POVAlam kong wala nang atrasan sa kasunduan namin ni Sir pero hindi pa rin nawawala sa akin ang kaba. Sinabi ko sa sarili kong hinding hindi ko papasukin ang mundo ng mga mayayaman dahil sa mga katulad kong babae ay mahirap silang abutin, ano lang ba ang kaya ko at laban sa kanila.Napabuntong hininga na lang ako, kailangan kong ihanda ang sarili ko. Masakit pa rin hanggang ngayon dahil sa ganitong paraan natapos ang kwento namin ni Jaxson. Siguro nga may mga dahilan ang lahat. Sa panahong pagtatrabaho ko rito ay hindi ko pa nakikita ang Mommy ni Sir Aiden at natatakot ako sa mga sinasabi pa lamang ni Sir. Kung siya hindi niya masuway ang Mommy niya o hindi niya kayang labanan, paano pa kaya ako na hindi man lang kayang ipagtanggol ang sarili ko?Kung sa Daddy niya naman, hindi ko rin naman masyadong kilala si Sir Dave. Bihira ko silang makita rito sa hotel dahil mas madalas siya sa kompanya nila Sir Aiden.Para akong lantang gulay na naglalakad dito sa hallway, ano bang dapat
“Never mind, I think I am not the one you need now.” Akma na sana siyang tatalikod nang muli niya kaming hinarap at nagulat na lang ako nang tanggalin niya ang kamay ng lalaking ito sa bewang ko na siyang nakapagpawala nang balanse ko pero mabilis ang kilos nang lalaking kasama ko.“Hey! Can’t you see? May sprain ang paa niya.” wika niya, kunot noo namang tiningnan ni Sir ang paa kong may benda pa rin. Naiiwas niya ang paningin niya sa’kin saka siya tumalikod.“Just rest now. Come to my office, Ace.” Huling saad niya, sa tingin ko iyun ang pangalan ng lalaking ito. Naiiling na natatawa na lang ang lalaking ito, ano ang nakakatawa dun?“Ihatid na lang kita, let’s go.” Tumango na lang ako, muli ko pang tiningnan si Sir Aiden na papalayo na. Anong problema nun? Bulag ba siya para hindi niya makita ang malaking benda sa paa ko. Hindi naman ako tangang babae para magpahawak sa bewang ng walang dahilan. Ano na lang iisipin ng ibang tao lalo na kung siya ang rumoured fiancé ko. Buang talaga.
Hindi ko alam kung nakailang buntong hininga na nga ba ako ngayong maghapon. Maaga pa lamang ay sinundo na ako ni Sir Aiden sa apartment ko. Mag-isa tuloy ni Stella’ng pumasok nang hotel. Dumating na ang araw na kailangan ko ng bayaran ang utang ko kay Sir Aiden. Pakiramdam ko mas nakakatakot pa ito kesa sa text ng bangko eh. Bakit ba ako kinakabahan? Ipapakilala lang naman niya ako ngayong gabi sa pamilya niya. Hindi naman nila siguro ako tatadtarin ng tanong diba? Baka isang simpleng dinner lang.“Let’s say that we met at the hotel like that, well you don’t have to worry ako ang sasagot kapag nagtanong sila about us. Mas maganda na yung pareho tayo ng isasagot kung sakaling ikaw na ang tanungin nila.” Pagpapaliwanag pa ni Sir Aiden, kanina pa namin pinag-uusapan ang kunwaring relasyon namin. Kung saan kami nagkakilala at kung kailan naging kami.Kailangan ba talagang isaulo ko ang lahat ng yun? Ano na lang bang gusto ng Mommy niya? Malaman ang lahat ng tungkol sa anak niya? Ayos yu
Anong klaseng pamilya ba meron ang Hernandez? Parang ramdam ko ang tension sa mga pagitan nila eh. Ibang iba sa pamilya ng mga mahihirap kapag may dumarating, maririnig mo talaga ang mga tawanan at walang hanggang kwentuhan.Ramdam ko ang titig sa akin ng babaeng katabi ni Ace at hinding hindi ako magkakamali na lingunin siya. Para kasing kinikilatis niya na ang buong pagkatao ko sa paraan ng titig niya sa akin.“Just relax, I’m here.” bahagya akong napalingon kay Sir Aiden na inilapit sa akin ang mukha niya. Napatingin tuloy sila sa amin nang hawakan ni Sir Aiden ang kamay ko at bahagya iyung pinisil. Tila mga wala namang mga pakialam ang mga lalaki, as usual.Nang dumating ang mga pagkain namin ay ipinaglagay na rin ako ni Sir Aiden nang pagkain ko sa pinggan ko. Limitado rin tuloy ang kilos ko dahil baka kaunting pagkakamali ko lang, nakatingin na ang mga mapanghusgang mga mata. I don’t want to judge them easily pero baka kasi sa mga mata nila na parang hinuhusgahan na nila ako sa
Nakahinga ako ng maluwag nang matapos ang dinner na iyun. Simula kanina ay wala ng lumabas na kahit anong salita sa bibig ko. Nilalaro ko na lang ang mga daliri ko habang hinihintay na makasakay nang kotse si Sir Aiden.Kailangan kong lunukin lahat, kailangan kong tanggapin, dinggin pero ilalabas din sa kabilang tenga pero kahit anong gawin ko masyadong matatak ang mga salita ni Ma’am Olivia.Napabuga ako ng hangin at mapait na ngumiti. Ramdam ko ang pagpasok ni Sir Aiden at ang mga tingin niya sa’kin.“I’m sorry what happened lately,” tipid akong ngumiti saka umiling.“Okay lang, she’s right anyway.” Akala ko hindi na magiging ganito kasakit ang lahat kapag nabanggit ang tungkol sa pamilya ko, mali pala ako dahil sa tuwing nababanggit sila hindi ko maiwasang hindi magtanong. Where are they now? Bakit nila ako iniwan? Anong mga pangalan nila? Saang pamilya ako galing?Ma’am Olivia is right, they are irresponsible. Ginawa nila ako pero hindi napanagutan ng pareho kong magulang. Matatan
“Simpleng dinner lang kasama ng pamilya niya, yun lang, wala ng nangyari. Nag-usap-usap lang tungkol sa ibang bagay.”“So, nakita mo na ang Mommy ni Sir Aiden? Anong sabi niya sayo?” hindi talaga titigil hangga’t hindi siya nasasatisfied.“Wala naman masyado, tinanong lang ang trabaho ko, kung saan ako pamilya galing.”“Talaga? Hindi ka niya tinarayan?” inilingan ko na lang siya, ayaw ko ng pahabain pa lahat saka baka mas lalo lang siyang mag-alala sa’kin kung sakaling may mga nasabi sa akin ang Mommy ni Sir Aiden. “Mabuti naman kung ganun, kailan daw matatapos ang pagpapanggap niyo?” talaga bang hindi siya titigil?“Hindi ko alam, walang kasiguraduhan. Sasabihan lang siguro ako ni Sir Aiden.”“Oh, okay. Hindi ka na ginugulo ni Jaxson?” inis ko siyang hinarap.“Kailangan ba lahat tanungin mo?” tinawanan lang naman niya ako.“Gusto ko lang namang malaman dahil kung oo, babasagin ko na pagmumukha nun para hindi ka na niya tangkaing lapitan. Kung hindi na edi goods, magkakasundo kami.” w
Halos hindi ako nakatulog ng maayos kagabi dahil sa kaiisip sa Mommy ni Sir Aiden. Ganun ba talaga siya? kinikilabutan ako, para bang kaya niyang gawin ang lahat, kaya niyang sirain ang lahat.Naipilig ko na lang ang ulo ko, baka masyado na naman lang akong nag-iisip. Baka may pinuntahan lang siya malapit dito at sakto naman na nakita niya ang sasakyan ng anak niya. Bumangon na ako sa kama ko para makapagluto, sa loob ng maraming taon ay nasanay ako sa schedule ko pero ngayon hindi ako sanay na walang gagawin pagsapit ng umaga lalo na kung duty ko ng gabi. Hihintayin ko pa ang tawag sa’kin ng Boss ko.Mamayang gabi pa rin ang sinasabi niyang pupuntahan naming dalawa, nakakabagot naman. Maghihintay ako maghapon dito? Hindi rin naman ako puyat para matulog maghapon.Napalingon ako sa labas ng marinig ko ang pagdoorbel. Sino naman kaya ito? Imposible namang si Aling Ana dahil bihira lang yun pumunta rito lalo na kung nakuha niya na ang renta. Lumabas na ako para tingnan kung sino itong a