โคแก่กินหญ้าอ่อน Mini Nc

@โรงจอดรถชั้นใต้ดินของผับ

เสียงรองเท้ากระทบพื้นคอนกรีตดังก้องในพื้นที่มืดสลัว แสงไฟฟลูออเรสเซนส์ที่กระพริบอยู่เป็นจังหวะ จอมทัพกระชากมะนาวลงบันไดหนีไฟมาจากผับอย่างรวดเร็ว

"พี่ทัพ! พอได้แล้ว!" มะนาวพยายามดึงตัวเองออกจากมือเขา

"อยู่นิ่งๆ ถ้าไม่นิ่งอย่าหาว่าพี่ทำรุนแรง"

"พี่บ้าไปแล้วหรือไง มีสิทธิ์อะไรมาฉุดกระชากลากหนูมาแบบนี้"

"ลืมไปแล้วเหรอว่าพี่เป็นแฟนเธอ"

"แฟนบ้าอะไรกัน พี่จะจริงจังไปทำไม เราเป็นแค่แฟนทดลอง ไม่ใช่แฟนจริงๆสักหน่อย"

"ไม่จริงจัง ไม่จริงจังแล้วมาหลอกปั่นหัวพี่แบบนี้น่ะเหรอ"

"หนูไปปั่นหัวพี่ตอนไหน"

"เธอไม่รู้จริงๆหรือแค่แกล้งทำเป็นไม่รู้กันแน่ พี่ไม่สนุกด้วยนะมะนาว"

"หนูก็ไม่สนุกเหมือนกัน ไม่สนุกที่พี่คิดจะหลอกหนู ไม่สนุกที่พี่เอาหนูมาเป็นของเล่นของพี่"

"มันไม่ใช่แบบนั้น"

"อย่ามาตอแหลนะ หนูไม่ใช่ผู้หญิงใสซื่อไร้เดียงสาที่จะไม่รู้ว่าสิ่งที่พี่พูดมันหมายถึงอะไร"

"นาว ฟังก่อนดิวะ"

"ไม่ฟัง แล้วพี่ก็ปล่อยหนูด้วย หนูไม่อยากยุ่งกับคนแบบพี่"

"นาว!"

"ปล่อย!"

มะนาวพยายามสะบัดแขนออก กำลังจะเดินหันหลังกลับ แต่ไม่ทันการ...จอมทัพเปิดประตูรถตัวเอง ดันเธอเข้าไปนั่งเบาะข้างคนขับเสียก่อน

"ปัง!" เสียงประตูปิดสนิท พร้อมกับความเงียบที่เข้าครอบคลุม

"พี่บ้าไปแล้วหรือไง...ทำแบบนี้ทำไมวะ!"

เสียงของมะนาวดังสะท้อนในรถ เมื่อบรรยากาศมันอึดอัดกว่าที่คิด จอมทัพ ไม่พูดอะไร เขาโน้มตัวเข้ามาใกล้ ใกล้จนลมหายใจของเขากระทบผิวแก้มเธอจนเกิดอาการร้อนวูบ

"ใครให้เธอกล้าจีบเด็กนั่นต่อหน้าพี่?"

เสียงทุ้มต่ำ แหบพร่าจากอารมณ์ที่กำลังเดือด สายตาคมจ้องใบหน้าสวยที่ยังมีรอยยิ้มเย้ยอยู่จางๆ ...แต่ในใจเริ่มกลัวนิดๆ เพราะสายตาของเขาในตอนนี้มันไม่เหลือร่องรอยของความขี้เล่นเลยสักนิด

"หนูจะจีบใครมันไม่เกี่ยวอะไรกับพี่..แล้วพี่เองก็ไม่มีสิทธิ์ลากหนูออกมาแบบนี้" มะนาว สวนกลับทันที แม้เสียงจะแข็งแต่แววตาเริ่มสั่นคลอ

"พี่ไม่ได้ขอสิทธิ์อะไรจากใคร...แต่พี่ยึดเธอมาจากมัน"

คำตอบสั้นๆ แต่รุนแรงกระแทกใจจนมะนาวชะงัก มือของจอมทัพวางบนเบาะข้างเธอ ร่างสูงใหญ่ครอบครองพื้นที่จนเธอถอยหนีไปไหนไม่ได้

"จะให้พี่พูดออกมาตรงๆ ไหม ว่าอย่าเอาตัวเองไปอ่อยคนอื่นอีก เพราะมัน...โคตรน่าหงุดหงิด"

เสียงเขาต่ำลงอีก เหมือนจะกัดฟันพูด มะนาวกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก หัวใจเต้นแรงยิ่งกว่าตอนเต๊าะน้องรหัสสุดหล่อเสียอีก เธอพยายามตั้งท่าจะพูด แต่จอมทัพกลับกระซิบชิดใบหูเธอเสียก่อน

"พี่ทัพ .."

"พี่จะทำให้เธอจำ...ว่าโคแก่มันเป็นยังไง"

"พี่ได้ยิน!!"

"หึ...ได้ยินชัดทุกคำ"

มะนาวหันขวับมามองหน้าเขาทันที สีหน้าเธอดูตกใจไม่น้อย ไม่คิดว่าคำพูดเล่นๆ พวกนั้นเขาจะได้ยินมันทั้งหมด มือหนาวางบนต้นขาเรียเล็กของเธอ เขากดน้ำหนักมือลงเล็กน้อย ค่อยๆบีบต้นขาเรียวเล็กแน่นขึ้น แรงกดนั้นมากพอให้เธอรู้ว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น

“พะ..พี่ทัพ......จะทำอะไร”

“แล้วจะให้พี่ทำยังไง? ในเมื่อเธอแม่งท้าทายพี่ขนาดนั้น”

จอมทัพมองสบตาแน่นิ่ง สายตมคมจ้องมองไปที่เนินอกขาวที่โผล่พ้นออกมาจากขอบเสื้อของเธอ รถทั้งคันเต็มไปด้วยความเงียบจนได้ยินเสียงหัวใจเต้นรัว ความรู้สึกภายในร้อนพร่าว...อึดอัด...วาบหวิว และดูเหมือนไฟในตัวเขาตอนนี้กำลังจะลุกโชน

เสียงเครื่องปรับอากาศเบาๆ และเสียงลมหายใจของคนทั้งคู่ ดังสลับกันในความเงียบที่กดดันราวกับระเบิดเวลาที่ใกล้จะระเบิดเต็มที จอมทัพยังคงโน้มตัวค้ำแขนกับพนักเบาะ ดวงตาดำสนิทจ้องเธอแน่นิ่งเหมือนคนอดกลั้นอะไรบางอย่างไว้เต็มที่

"เธอรู้ไหม...ว่าเวลาเห็นเธอเล่นกับคนอื่น พี่โคตรหงุดหงิด" เสียงทุ้มต่ำเปล่งออกมาเบาๆ แต่ร้อนจัดจนเธอสะดุ้ง

"พี่ไม่ได้เป็นเจ้าของหนู หนูจะพูดหรือคุยกับใครย่อมทำได้ทั้งนั้น" มะนาว พูดกลับเสียงเบา แต่ในใจปั่นป่วน มือที่วางอยู่บนตักบีบรัดกันแน่นขึ้น

“ใช่… ตอนนั้นไม่ใช่ แต่หลังจากคืนนี้ไป เธอจะไม่มีวันได้พูดคำพวกนั้นอีก”

เขาพูดพร้อมเลื่อนมือขึ้นประคองข้างแก้มเธอเบาๆ นิ้วหัวแม่มือเกลี่ยไล้ผิวเนียนตรงใต้ตา ตรงนี้ที่ที่เธอหัวเราะกับไอ้เด็กนั่น

"จะ..จะทำอะไร"

“หนูรู้ไหม เวลาหนูยิ้มให้คนอื่น…พี่อยากลากหนูเข้ามุมมืดแล้วจูบให้หนูร้องขอว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีก”

“พี่ทัพ…อย่าทำให้หนูกลัว…” มะนาวเสียงสั่น เมื่อรู้แล้วว่า เขาไม่มีทางปล่อยเธอไปง่ายๆแน่

จอมทัพโน้มหน้าเข้าใกล้ สายตาของเขาจ้องเธอราวกับจะกลืนกิน

“ไม่ต้องกลัว แค่ปล่อยตัวไปตามอารมณ์ ไม่มีอะไรให้กลัว”

"แต่หนูไม่~...อื้ออ"

เธอเม้มปากแน่น แต่ยังไม่ทันจะพูดอะไร จอมทัพแนบริมฝีปากลงมาทับ เขาจูบเธออย่างหนักหน่วง มันไม่ใช่จูบที่อ่อนโยน แต่เป็นจูบที่ร้อนแรงตั้งแต่เริ่ม มือหนึ่งของเขาประคองท้ายทอยของเธอเอาไว้ อีกข้างสอดมาที่เอวรั้งเธอให้แนบชิดกับเขาแน่นขึ้น…แน่นจนได้ยินเสียงหัวใจของกันและกัน มะนาวไม่รู้ตัวเองด้วยซ้ำว่าควรจะดิ้นขัดขืนหรือยินยอมตอบรับสัมผัสจากเขา ริมฝีปากหนากดจูบลงหนักขึ้น มือปลาหมึกเลื่อนจากเอวคอด สอดล่วงเข้ามาในเสื้อครอบตัวบาง ก่อนจะเอาไปวางทับที่ก้อนเนื้อนุ่ม บีบขย้ำจนเต็มแรง ความดื้อของเธอหายไปหมด เหลือเพียงความรู้สึกที่สับสน ปนเปรอกระเจิดกระเจิงไปคนละทิศละทาง ความเสียวซ่านเข้าเล่นงานจนเผลอปล่อยเสียงครางในลำคออกมา เมื่อนิ้วมือหนาบดขยี้ไปที่เม็ดทับทิบของเธอเบาๆ

"อ๊ะ!"

"ยะ..หยุดนะพี่ทัพ"

"อย่าหรือหยุดเอาดีๆ"

"หนูบอกให้พี่หยุด อื้ออ~"

"ไม่หยุด"

"อ๊ะ ... พะ...พี่ทัพ~~"

"อ๊าส์~"

"อื้มมม~~"

นิ้วร้ายสอดใส่เข้าไปกลางกายสาว ทำเอาเด็กดื้อถึงกับสะดุ้งจนตัวแข็งทื่อ คงจะไม่เคยโดนจริงๆสินะ แย่เข้าไปนิ้วเดียวยังทำเธอครางลั่นขนาดนั้น ถ้าแย่เข้าไปสองนิ้วเธอจะครางเสียงดังขนาดไหน เร็วกว่าความคิดก็คงจะเป็นนิ้วร้ายของเขานั่นแหละ สอดนิ้วกลางเข้าไปยังไม่พอเขายังเพิ่มนิ้วชี้เข้าไปอีกนิ้ว ทำเอามะนาวครางลั่นไม่เป็นภาษา เนื้อตัวสั่นเทา มือเรียวเล็กเกาะไหล่ของเขาเอาไว้แน่น

"อื้ออ~~ พี่ทัพ อย่าทำหนู~~"

"เสียงแม่งโคตรอ่อยเลยวะมะนาว พี่ชักจะชอบเธอมากขึ้นทุกที"

"ปัก!!"

"อ๊ะ อื้ออ ~~"

นิ้วร้ายขยับเข้าออกไปตามจังหวะ ก่อนจะใช้มืออีกข้างปรับระดับเบาะรถให้เอนลงเล็กน้อย เขาขยับเบาะออกจนสุด ก่อนจะแทรกตัวเองนั่งลงกับพื้น มือหนาถอดกางเกงชั้นในตัวจิ๋วของเธอออก ก่อนจะใช้มันจับต้นขาเรียวของเธอให้แยกออกจากกันกว้าง ตัวเขาเองแทรกอยู่ตรงกลางระหว่างขา ใบหน้าหล่อแทบจะชิดเข้าไปกับน้องสาวของเธอ

"ยะ..อย่านะพี่ทัพ อย่ามองนะ"

"ไม่ต้องกลัว พี่แค่อยากทักทาย"

"ไม่..อ๊ะ!"

"..อ๊าส์~~"

เสียงของเธอถูกกลืนหายไปทันทีที่ปลายลิ้นร้อนแตะลงเบาๆที่กลางกายสาว ..ปุ่มกระสันเม็ดเล็กถูกปลายลิ้นร้อนหยอกล้อจนกระตุกตุบๆอยู่หลายที เด็กดื้อบิดเร้าร่างกายไปทั่วสารทิศ มือเรียวหาที่ยึดเกาะราวกับคนกำลังจะจมน้ำตาย ลมหายใจขาดห้วงราวกับจะหมดลงเสียตอนนั้น ความรู้สึกแปลกใหม่โลดแล่นเข้าสู่ร่างกายเมื่อปลายลิ้นร้อนตวัดปาดเลียทุกซอกทุกลืบ ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะดูดเม้มเน้นหนักลงไปที่ปุ่มกระสัน มะนาวขาสั่นระริก ร่างกายอ่อนยวบราวกับออกกำลังกายหนักจนเกลือแร่ที่มีอยู่ในตัวมันหายไปหมด คนตัวเล็กครางกระเซ่าไม่เป็นภาษา มือเรียวจับศีรษะของเขาเอาไว้พยายามจะดึงเขาออก แต่ยิ่งดึงเขาก็ยิ่งกดเข้าไปลึกกว่าเดิม เน้นปลายลิ้นหนักขึ้นกว่าเดิม ปลายลิ้นละเลงตวัดไปมาจนจุดเสียวของเธอทำงานเต็มที่ เสียงครางรัวๆดังอย่างต่อเนื่อง จากมือเล็กที่พยายามดึงเขาออก ตอนนี้กลับกดเขาให้เข้าลึกมากขึ้นกว่าเดิม เอวบางร่อนขึ้นลงตามจังหวะ เสียงครางสยิวดังขึ้นต่อเนื่อง จนในที่สุดคนตัวเล็กกระตุกเกรงสองสามที ปล่อยน้ำสีใสไหลเข้าปากคนเป็นพี่ เขาไม่แม้แต่จะถอดถอนใบหน้าออกห่าง หน่ำซ้ำยังดูดดื่มน้ำสีใสจากรูเล็ก ตวัดปาดเลียกลืนกินจนหมดเกลี้ยง ขาเรียวเล็กสั่นจนตั้งชันไม่อยู่ เสียงหอบหายใจถี่รัว อีกทั้งร่างกายสั่นสะท้านไปทั่วร่าง คนเป็นพี่ดูดเลียน้ำหวานออกจากช่องแคบจนหมด ก่อนจะโผล่ใบหน้าขึ้นมามองคนที่ทิ้งตัวลงไปกับเบาะนั่งราวกับคนหมดแรง

"อื้อออ ~~

"ต่อไหม"

"ไม่..หนูไม่เอาแล้ว พอแล้ว"

"จะทำอีกไหม? อ่อยคนอื่นต่อหน้าพี่"

"ไม่ทำแล้ว...หนูไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว"

"จำคำพูดตัวเองเอาไว้ให้ดี ถ้ายังกล้าทำอีก ครั้งต่อไปจะไม่ใช่แค่เลีย"

จอมทัพพูดจบก็เคลื่อนริมฝีปากขึ้นมาจูบปากเธอทันที ก่อนจะหอมไปที่แก้มเนียน อารมณ์ของเขาตอนนี้มันยังไม่หมด แต่ต้องกลั้นมันเอาไว้ เพราะกลัวเด็กดื้อจะตื่นตกใจ วิ่งหนีเขาไปเสียก่อน

ด้านมะนาวที่เนื้อตัวสั่นเทา ขาสั่นจนแทบจะหมดแรง หลังจากที่จัดการตัวเองเสร็จเธอก็ผล้อยหลับไปในทันที เห็นดื้อๆ ปากเก่งปากดีแบบนี้ แต่บอกเลยเรื่องเซ็กส์เธอยังอ่อนด้อย ไม่ประสีประสา อยู่บนรถยังสั่นขนาดนี้ ถ้าอยู่บนเตียง หรือบนระเบียงจะขนาดไหน แค่คิดของแข็งที่ท่อนล่างก็แทบจะแตกออกมาอยู่แล้ว นึกถึงใบหน้าเธอตอนส่งเสียงครางกระเซ่า แม่ง..โคตรเชื้อเชิญ น่าจับมากระแทกฉิบหาย

"หลับไปแล้วยังจะอ่อยอีก แม่ง ! เธอมันน่านัก"

เขาหันไปมองคนที่นอนหลับสนิท ก่อนจะถอนหายใจออกมารัวๆ จ้องมองคนตัวเล็กที่หลับสนิทไม่ไหวติง มือหนาจับไปที่มือเล็ก ก่อนจะใช้มือนุ่มกอบกุมท่อนเอ็นของตัวเองเอาไว้ นิ้วมือทั้งห้าของเขาคอยจับประคองมือเล็กให้กอบกุท่อนเอ็นเอาไว้แน่น ก่อนจะชักมันขึ้นลงรัวๆ

"อ๊าส์ นาว~~ ซี้ดด อ้าส์~

เสียงครางทุ่มดังเล็ดออกมาจากลำคอ ก่อนที่เขาจะปลดปล่อยน้ำกามสีขาวขุ่นออกมาเปอะเปื้อนเต็มมือเล็ก ไม่วายยังใช้มันป่ายไปที่ริมฝีปากเล็กของเธออีกด้วย

"กินน้ำผัวบ้าง จะได้อยู่ดีมีสุข"

เขามองใบหน้าหวานซ่อนเปรี้ยว ก่อนจะคลี่ยิ้มออกมาบางๆ ปลายนิ้วมือค่อยๆแตะลงเบาๆบนแก้มใส ก่อนจะยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู