คนเมื่อคืนหายไปไหน

@เช้าวันต่อมา (ลานกิจกรรมคณะนิเทศ)

บรรยากาศสีสันสดใส เสียงเพลงเปิดคลอเบาๆ ซุ้มกิจกรรมเต็มไปด้วยป้ายผ้า ธงริ้ว เครื่องดื่ม และเสียงหัวเราะของนักศึกษาที่กำลังเริ่มกิจกรรมกระชับสัมพันธ์พี่น้องสายรหัสกันอย่างสนุกสนาน

ดีเซลล์ ยืนเด่นกลางวง เสื้อเชิ้ตสีขาวพับขึ้นถึงศอก เปียกนิดๆ จากกิจกรรม “ข้ามน้ำด้วยขัน” ผมเปียกปรอย หน้าหล่อบาดใจจนสาวปีหนึ่งปีสองมองตามตาเยิ้มทั้งสนาม แต่ที่ไม่แพ้กันก็คือ... มะนาว ในเสื้อยืดผูกเอว กางเกงยีนส์สั้นสีเข้ม แว่นกันแดดสีชา ยืนยิ้มหวานแบบที่ใครเห็นก็ต้องน่าหมั่นไส้ ด้วยเบ้าหน้าฟ้าประทานของคนทั้งสองโดดเด่นจนใครต่อใครต่างจับตามองพี่น้องสายรหัส น้องรหัสสุดหล่อ กับพี่รหัสแสนสวย เสียงซุบซิบจากรอบข้างจึงดังขึ้น

“นั่นไงๆๆ ดีเซลล์กับพี่มะนาว! ที่กำลังเป็นประเด็นอยู่”

“โอ๊ยยย คนหล่อกับคนสวยมาเจอกัน ต่อให้อกหักวันละแปดร้อยรอบกูก็ยอม!”

“อือ..หล่อมากๆอ่ะมึง หล่อวัวตายควายล้มเลยอ่ะ กูต้องทำบุญด้วยอะไรถึงจะวาสนาดีแบบพี่มะนาว“

ในขณะที่สายตาของทุกคนจ้องมองไปที่บุคคลที่กำลังถูกพูดถึง ตัดภาพไปยัง “จอมทัพ” เขานั่งอยู่อีกมุมหนึ่งของลานกิจกรรม ใต้ต้นไม้ใหญ่ร่มรื่น…แต่ใบหน้าของเขาในตอนนี้มันไม่ร่มเลยสักนิด มือหนากำแก้วกาแฟแน่น ถอนหายใจเสียงดังจนขุนศึกกับเสือใต้ที่นั่งข้างๆ ต้องเหล่ตามอง

"หึ..อาการมึงออกขนาดนี้ หวงเขาละสิท่า” : เสือใต้

“ถ้าเป็นเมียมึง มึงไม่หวงหรือไงวะ เชี้ย ! ถามอะไรโง่ๆ” : จอมทัพถอนหายใจหนัก หงุดหงิดมันเสียทุกอย่าง ไม่ว่าใครจะพูดอะไรในตอนนี้ล้วนแล้วแต่พูดไม่เข้าหู รำคาญแม่ง!มันทุกอย่าง

“ถ้าเป็นเมียกูมันก็ไม่แปลกที่กูจะหวง เพราะกูเป็นผัวเขา แต่นั่นไม่ใช่เมียมึงไง มึงหวงเขาในฐานะอะไรก่อน?” : เสือใต้

“มึงรู้ได้ไงว่าไม่ใช่” : จอมทัพทิ้งทวนคำพูดที่ชวนให้เพื่อนทั้งสองหันมาสนใจ ทุกคนเงียบก่อนจะจ้องมองมาที่เขา

“……….”

“อะไร!…มองเหี้ยอะไรกันนักหนา”

“แล้วที่มึงพูดเมื่อกี้หมายความว่าไง ? มึงได้กินมะนาวแล้วเหรอ? เมื่อไหร่? ตอนไหน? ทำไมพวกกูไม่รู้” : ขุนศึก

“……..”: จอมทัพไม่ตอบก่อนจะทำสีหน้าที่โคตรจะหงุดหงิด อยากลากไอ้หน้าอ่อนนั่นมากระทืบให้จมตีน มันน่านัก น่าจับมาสั่งสอนซะให้เข็ด

“ไอ้เหี้ย! เมื่อคืนที่มึงลากน้องเข้าไปในรถ มึงอย่าบอกนะว่ามีอะไรเกิดขึ้นในรถคันนั้น” : ขุนศึก

“เออ…แต่ไม่ได้กระแทกนะเว้ย กูแค่…….” : จอมทัพเว้นช่องว่างให้พวกมันคิดกันเอาเอง โตๆกันแล้วคงไมีจำเป็นต้องสาธยายรายละเอียดให้พวกมันฟังกันแล้วมั้ง

“เชี้ย! ไอ้ทัพ.. ขนาดมีอะไรเกิดขึ้น เช้านี้เด็กมันก็ยังยิ้มแฉ่งใส่รุ่นน้องหน้าซื่อคนนั้นอยู่เลยนี่หว่า หรือมึงไม่ถึงใจน้องเขารึเปล่าวะ เด็ดไม่พอรึไงมึง” เสือใต้พูดนิ่งๆ แต่ทำอีกคนถึงกับหันมามองสายตาเอาเรื่อง

“ถ้าไม่ถึงใจ น้องมันไม่ครางเสียงดัง ตัวสั่นระริกๆหรอกโว้ย!

“จริงเหรอวะ แต่ดูเหมือนน้องจะไม่สะทกสะท้านอะไรเลยนะเว้ย มึงอ่อนหัดรึเปล่าวะ หรือไม่ได้ซ้อมนานลีลาเลยแผ่วลง” : เสือใต้

“ปากมึงน่ะวอนตีนนะไอ้เสือ ตกลงมึงเป็นเสือหรือเป็นหมากันแน่วะ กัดเก่งฉิบหาย แม้แต่เพื่อนก็ไม่เว้น”

“มึงดู แทบจะสิงร่างกันอยู่แล้ว เห็นแบบนี้มึงยอมได้เหรอ?” : ขุนศึก

“แม่งเอ๊ย...”

เสียงสบถเบาๆ ลอดผ่านไรฟัน ดวงตาคมกริบยังคงจ้องมะนาวไม่วางตา เด็กนั่นหัวเราะ หยอกล้อกันกับไอ้รุ่นน้องหน้าอ่อนคนนั้น ทีเมื่อคืนตอนอ้าขาให้เขาเลีย...ไม่เห็นจะทำหน้าระรื่นมีความสุขขนาดนี้เลย

“จะไปฉุดกลับมาทำโทษอีกรอบก็ได้นะเว้ย...ที่จอดรถหลังตึกยังว่างอยู่” : ขุนศึกเอ่ยแซว

“หรือมึงจะเปลี่ยนบรรยากาศ เป็นห้องล็อกเกอร์ดี? เดี๋ยวกูดูต้นทางให้” เสือใต้กระซิบบอกก่อนจะยิ้มมุมปากเป็นการท้าทายเพื่อนรัก

“ไอ้เหี้ย!!! นี่พวกมึงกำลังท้าทายกูอยู่ใช่ไหม”

จอมทัพจ้องมองสองคนที่ยังกระซิบกระซาบกันไม่ห่าง ยั่วโมโหไม่ต้องพูดถึง ไม่มีใครเกินมันสองตัว ยิ่งเห็นเขาโมโหมันก็ยิ่งทำ แม่ง! สายตาหวานเยิ้มที่มองกันแบบนั้นมันคืออะไรวะ ไม่ใช่ว่าเมื่อคืนพึ่งจะแจกใบเตือนเธอไปแล้วหรือไง แถมยังกำชับย้ำนักย้ำหนาว่าห้ามเข้าใกล้ผู้ชายคนอื่น โดยเฉพาะไอ้รุ่นน้องคนนั้น แต่ทำไมเด็กดื้อยังไม่เชื่อฟัง กล้าท้าทายเขาต่อหน้าต่อตาขนาดนี้ มันหยามกันชัดๆ

@ กลับมาที่มะนาว

“อีนาว เจ้ากรรมนายเวรกำลังจ้องมึงอยู่” พริกแกงกระซิบบอก

“สายตาเอาเรื่องเลยนะมึง ขยับออกห่างจากน้องหน่อยดีไหมวะ” :ดาด้า

“มึงกลัวพี่ทัพจะมากระชากกูแบบวันนั้นเหรอ”

“เปล่า กูกลัวพี่เขากระโดดถีบยอดหน้าหล่อๆของน้องดีเซลล์ มึงอ่ะมันตัวอันตราย สวยกินคน สวยอันตราย สวยแบบบรรลัย ออกให้ห่างน้องดีเซลล์ของกูเลย” : กัส

“อีเชี้ย ห่วงผู้ชายมากกว่าเพื่อนอย่างกูอีกนะ”

“เอ้าอีนี่ ของมันแน่อยู่แล้วไหม” : ดาด้า

“เฮ้อ! ”

มะนาวถอนหายใจแรงก่อนจะหันไปสบตากับจอมทัพตรงๆ สายตาของเขาจ้องเธอราวกับจะกินเลือดกินเนื้อกันให้ได้ ...แต่เธอกลับยิ้ม ยักคิ้ว แลบลิ้นเล็กน้อย แล้วหันกลับไปพูดกับดีเซลล์ต่อราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“คืนนี้พี่จะไปผับอีกไหมครับ” :ดีเซลล์

“คืนนี้ไม่มีงานอะไร ก็น่าจะไปนะคะ ถ้าน้องไปพี่ก็ไป ไปดื่มเป็นเพื่อนน้องไงคะ

@Line (ติ้ง)

💬 Jomtub : ออกให้ห่างจากมันเดี๋ยวนี้!!

💬 Now : อ่านแล้ว

มะนาวเปิดอ่านข้อความแจ้งเตือนในมือถือ ก่อนจะทำทีไม่สนใจ อ่านแต่ไม่ตอบ หันไปพูดกับดีเซลล์ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

@Line (ติ้ง)

💬 Jomtub : มาเจอกันหน่อย พี่จะรออยู่ลานจอดรถหลังตึกนิเทศ

💬 Now : อ่านแล้ว

💬 Jomtub : จะมาเองดีดี หรือจะให้พี่ไปลากเธอออกมา ให้เวลา 3 นาที เกินจากนี้พี่ไม่รับประกันความปลอดภัยของไอ้หน้าอ่อนนั่น

💬 Now : อ่านแล้ว

มะนาวยังคงนิ่ง ใบหน้าสวยหันไปยิ้มให้รุ่นน้องสุดหล่อ จอมทัพเองเห็นท่าทีของเธอแบบนั้นอารมณ์หัวร้อนก็เริ่มทวีรุนแรงขึ้น เขากัดฟันแน่น สายตาเริ่มแดงขึ้นทีละนิด ในหัวของเขาตอนนี้มีแต่ความคิดที่ว่า คืนนี้...เขาคงไม่ปล่อยให้ “แมวน้อยดื้อๆ” หลุดมือไปอีกแน่!