LOGINKabanata 3: Ang Imperyo ng Poot, ang Walang Awa na CEO, at ang Simula ng Impiyerno
3.1 Ang Gates ng Kapangyarihan
Apat na araw matapos ang shocking nilang engkwentro sa kalsada, at matapos ang limang taong
pananahimik, handa na si Elly para sa job interview. Sa loob ng apat na araw na iyon, pilit niyang
nilamon ang sakit ng muling pagtatagpo at ang bawat salita ni Carl. Ang mantra niya: Kung
mapapahamak ka sa galit ni Carl, gawin mo. Basta ang kambal ay maging ligtas.
Nasa tapat siya ngayon ng Montesantos Holdings, ang main headquarters ng Montesantos sa San
Vicente. Isang glass na gusali na nagpapakita ng yaman, kapangyarihan, at ngayon, ang imperyo ni
Carl Montesantos. Pumasok si Elly, ang kanyang tindig ay matigas, ngunit ang kanyang loob ay
nanginginig.
Sa lobby pa lang, naramdaman na niya ang presensya ni Carl. Nagtungo siya sa HR Department at sa
loob ng ilang minuto, tinawag ang kanyang pangalan. Ang interview ay gaganapin sa Marketing
Department.
3.2 Ang Interbyu na Isang Akusasyon
Pumasok si Elly sa conference room ng Marketing Department. Ang dapat sanang Department Head
na si Roy Alcantara ang mag-iinterbyu, ngunit bago pa man siya makaupo, bumukas ang pintuan.
Pumasok si Carl Montesantos. Naka-kulay navy blue designer suit ito, na lalong nagpa-angat sa
kanyang matipunong pangangatawan. Ang kanyang asul na mga mata ay direktang tumama kay Elly.
Ang mga mata na iyon ay hindi na naghahanap ng pagmamahal puno ito ng matalim, malamig, at
walang-awang galit.
"Umalis kayong lahat,".
Utos ni Carl sa mga empleyado, kabilang si Roy.
"Ako ang mag-iinterbyu."Naiwan si Elly at Carl sa loob. Ang tensyon ay sapat na para basagin ang salamin.
"Tingnan mo nga naman," malamig na sabi ni Carl, naglakad at umupo sa kabilang dulo ng mesa. "Ang
Elly Panganiban, na ang huling salita sa akin ay 'sagabal' at 'basurang sinungaling', ngayon ay
nag-aaply sa kumpanya ko. Hindi mo ba nakamit ang magandang buhay na pinangarap mo?"
"Kailangan ko ng trabaho,"
mariing sagot ni Elly.
"Hindi ko kailangan ng sermon mo."
"Kailangan mo ang trabaho ko dahil wala kang asawa, hindi mo nakuha ang komportableng buhay na
gusto mo, at may dalawa ka pang bata na kailangan mong buhayin," direktang akusa ni Carl, na tila
alam na ang sitwasyon niya. "Hindi ka man lang nagtagumpay sa pagsisinungaling mo. Limang taon,
Elly. Sapat na ba ang limang taon para bumagsak ang high standards mo?"
Biglang na-realize ni Elly na posibleng may alam na si Carl sa status niya, pero hindi pa sa
katotohanan ng kambal.
"Tanggap ka na," biglang sabi ni Carl, na nagulat si Elly.
"Wala kang interbyu na ginawa."
"Hindi ko kailangan mag-interbyu sa isang taong alam ko na ang walang kwentang karakter," masakit
na bulyaw ni Carl. "Magiging Marketing Assistant ka. Direkta kang magre-report kay Roy, at sa akin.
Ngunit sisiguraduhin kong araw-araw ay magiging impiyerno ang buhay mo. Gusto kong makita kung
gaano ka kahusay magtrabaho ang babaeng nangahas na tumawag sa akin na sagabal. Ang
compensation mo? Ang pagdurusa mo. Welcome to Montesantos Holdings, Elly. The Hell begins now."
3.3 Ang Pahirap sa Opisina at ang Target na Elly
Agad na sinimulan ni Elly ang trabaho. Siya ay masipag, ngunit ang working environment ay puno ng
tensyon. Si Roy Alcantara, ang kanyang boss, ay isang maselan na bakla na laging stressed dahil kay
Carl.
"My gosh, Elly! Ano bang ginawa mo kay Sir Carl? Hindi mo ba alam na bago ka, chill-chill lang kami
dito? Pero ngayon, parang tyrant na si Sir Carl! Bawat report, gusto niya perfect! Dahil sa'yo, Elly,
overworked kami!" sigaw ni Roy, habang nag-aayos ng presentation slides.
Totoo ang sinasabi ni Roy. Sa bawat Marketing Meeting, si Carl ay laging may matinding puna, galit, at
pagpapahirap. Hindi na lang ito tungkol sa business; ito ay tungkol sa paghihiganti ni Carl kay Elly.
Sa isang meeting, pinagtawanan ni Carl ang isang concept na ginawa ni Elly.
"Sino ang gumawa nito? Elly? Seriously? Sa tingin mo ba, ang ganitong klaseng concept ay
makakakuha ng bilyong-bilyong kita? Ang design mo ay masyadong mababa at kulang sa class! Hindi
mo ba nakuha ang standards ng Montesantos Holdings? O sadyang mababa ang standard mo, tulad
ng panlasa mo sa buhay?" Malamig ang panunuya ni Carl, na nagdulot ng sakit kay Elly at katahimikan
sa lahat ng nasa meeting.
Hindi na umiimik si Elly. Kailangan niyang tiisin ang lahat. Ito ang presyo ng kanyang kasinungalingan.3.4 Ang Naiiwan sa Gabi at ang Nananatiling Hinala
Isang gabi, alas otso na, at si Elly na lang ang naiwan sa Marketing Department. Pilit niyang tinatapos
ang report na limang beses nang pinabago ni Carl.
Nagulat siya nang biglang bumukas ang pintuan ng Executive Lounge at lumabas si Carl. Hindi ito
naka suit; nakasuot lang ito ng plain black shirt at jeans, na lalong nagpa angat sa kanyang half-British
good looks. Ang look na ito ay nagpaalala kay Elly sa mga gabing magkasama sila noong college.
"Bakit nandito ka pa?" Malamig ang tinig ni Carl, ngunit may bahid ng pag-aalala na pilit niyang
tinatago.
"Kailangan ko pong tapusin ang report na pinababago ninyo, Sir ," sagot ni Elly, hindi tumitingin.
Lumapit si Carl. Ang init ng kanyang katawan ay naramdaman ni Elly. May amoy ng mamahaling
cologne at mint na pamilyar sa kanya.
"Sa tingin mo ba, makakabili ka ng magandang buhay sa ganyang paraan? Sa tingin mo, magiging
kaunting bilyonarya ka na?" panunuya ni Carl.
"Wala kang pakialam, Carl. Trabaho ko ito," matigas na sabi ni Elly.
"Sige, Elly. Kung trabaho ito, tapusin mo. Pero tandaan mo, kahit magtrabaho ka pa hanggang
mamatay ka, hinding-hindi ka magiging kapantay ko! Hindi ka pa rin magiging sapat para sa mundo
ko!" Mariing sabi ni Carl.
Sa mga sandaling iyon, ang kanyang asul na mata ay nakatitig sa mukha ni Elly. Sa loob-loob ni Carl,
nagtataka siya. Limang taon. Maglimang taon na ang nakalipas. Ang mga bata... kamukha ko ba ang
mga bata? Ang hinala ay lalong lumalaki sa kanyang isip, ngunit mas pinili niyang gamitin ang galit
niya.
"Umuwi ka na. Ayokong nakikita ang mukha mo rito nang matagal," utos ni Carl.
3.5 Ang Pagsuko at ang Lihim na Hinala ni Carl
Pagkaalis ni Elly, naiwan si Carl sa tahimik na opisina. Napasandal siya sa mesa. Ang galit niya ay
totoo, ngunit ang hinala niya ay mas mabigat pa.
Hindi siya nag-asawa. Halos limang taon na ang mga bata. Ang bata niyang lalaki... Liam. Hindi niya
maiwasang maalala ang half-British features ng batang lalaki.
Hindi pa siya magi-hire ng imbestigador. Hahayaan niya munang ang hinala ang maglaro sa kanyang
isip.
"Hindi, Carl. Hindi niya magagawa sa akin iyan," bulong niya sa sarili. "Hindi siya aalis nang may
dala-dalang anak namin. Sinungaling siya. Ginamit niya lang ako. Hindi siya karapat-dapat na magdala
ng lahi ko."
Ngunit ang hinala ay hindi nawawala. At alam ni Carl, ang susunod na pagkakataon na makikita niya si
Elly, hahayaan niyang ang galit at ang hinala ang magdikta sa kanyang mga aksyon.
Ang paghihiganti ni Carl ay hindi na lang tungkol sa pagpapahirap kay Elly sa trabaho. Ito ay naging
isang paghahanap sa katotohanan na pilit itinatago ni Elly.Opo, Ms. KRABS! Narito muli ang buong Kabanata 4, kasama ang lahat ng ating mga pagbabago: ang
matinding panghahamak ni Carl na nakatuon sa performance ni Elly, ang halik ni Sharon, at ang
pagpasok ni Theo na nagpasiklab sa selos ni Carl, nang walang pag-amin sa kanilang nakaraan.
“Where have you been, son?” tanong ni Mrs. Montesantos sa anak niyang kakarating lang.“Wala kang pakialam kung saan ako galing.”“Aba! Bastos ka talagang bata ka!”Imbes na sumagot pa, diretsong naglakad si Carl papunta sa kwarto niya, iniwan ang inang nagmamaktol dahil sa hindi maganda niyang ugali.Pagbukas niya ng pinto, napaatras siya sa gulat nang makita roon si Sharon.“Hi, honey. Saan ka ba galing? Dumaan ako sa office mo, pero wala ka. Wala ka rin daw meeting na naka-set sabi ng secretary mo,” ani Sharon habang papalapit.“What the hell are you doing in my room? Get out!”“Ano ka ba naman, Carl? Pag kinasal tayo, magiging room ko rin ‘to.”“At sino’ng nagsabing ikakasal tayo?”“Carl naman… we’re engaged, and you can’t do anything about it.”“Talaga? Walang magagawa? Grabe, ang kapal naman ng loob mo.”“At sino ba tingin mo dapat mong pakasalan? Yung ex mo na mukhang pera?”“Lumabas ka sa kwarto ko bago pa kita kaladkarin palabas ng pinto. Get lost.”Padabog na lumabas si Shar
“Carl…” mahina ngunit nanginginig na sambit ni Elly habang nanlalaki ang mga mata.Mabagal na tumingin si Carl sa kanya, at sa isang iglap, tila huminto ang oras sa pagitan nilang dalawa. Nakaangat ang sulok ng labi ni Carl, ngunit hindi iyon ngiti ng kaligayahan— kundi ngiti ng isang taong nasaktan at may tinatagong galit.“Mommy!” sigaw ni Lea habang masayang tumatakbo papunta sa kanya. “Ang bait po ni Kuya Carl! nakipag laro po siya blocks '' sa aming dalawa ni Liam. weka ni lea habang nakangiti.Halos mabitawan ni Elly ang cellphone sa pagkagulat. Kuya Carl?Napalingon siya kay Carl, na ngayo’y dahan-dahan nang tumatayo.Kaagad namang nanumbalik ang ulirat ni Elly at sabay hinimas ang ulo ng anak.“Liam, Lea,” mahina niyang sabi, “can you go to your Lola first? I need to talk to your Kuya Carl.”Tumaas bahagya ang kilay ni Carl. “Kuya Carl,” mahinang sambit nito.Kaagad namang sumunod ang kambal sa kanilang ina.“Sir Carl, ano pong ginagawa ninyo dito sa bahay namin? May ipag-uuto
"Hmm... bakit ang sakit ng katawan ko? Ang tigas naman nito," mahinang sambit ni Elly habang marahang hinahaplos ang dibdib ng lalaki. Ilang sandali pa, bigla niyang iminulat ang mga mata at napabalikwas nang makita ang napakagwapong mukha ni Carl."Shit... what happened, Elly? Bakit mo hinayaang mangyari 'to?" mahina niyang bulong sa sarili.Mabilis siyang tumayo, kinuha ang kanyang mga damit, at nagmamadaling isinuot ang mga ito.Bago tuluyang lumabas ng silid, lumingon siya at muling binalot ng hiya."Shit, Elly... ano bang nagawa mo?" muli niyang sabi sa sarili habang pilit pinapakalma ang kaba.Mabilis niyang inayos ang sarili bago tuluyang umalis.Samantala, bahagyang gumalaw si Carl at kinapa ang tabi niya. Nang maramdaman niyang wala na si Elly, agad niyang iminulat ang mga mata."Again... Elly Panganiban," mahina niyang sambit. "Muli mo na naman akong iniwan pagkatapos ng lahat."Mahigpit niyang kinuyom ang kamao habang muling bumabalik ang poot at sakit sa kanyang puso.Pagd
Pilit na kumakawala si Elly sa pagkakailalim ni Carl sa kanya. Pero hindi na napigilan ni carl ang sarili binigyan nya ng mapupusok na halik si Elly sa labi na sya naman ikagulat ni Elly, ngunit sa halip na pigilan nito si Carl ay ginantihan nya ren ito sa di malamang dahilan. Tumagal ng halos dalawang minuto ang halikan ng dalawa ng maramdaman ni Elly ang mga kamay ni Carl ay nag uumpisa ng gumapang sa malulusog nitong d*bd*b na sya lalong nagparamdam ng kakaibang init kay elly, sumabalit tuloy paren ang pag angking ni carl sa mga labi nito.dahan dahang nilaro ni Carl ng kanyang mga kamay ang d*bd*b ni Elly at ng maramdaman niya ang pag iinit ng babae ay hinalikan na nya ito sa le*g na sya lalong nag patindi sa pag iinit nito, hangang ang halik na yun ay napunta sa mga d*d* ni Elly,Shit, Elly, ano bang ginagawa mo, hindi na to pwede, sambit nito sa kanyang isipan. Subalit hindi naman niya mapigilan ang sarili dahil alam niyang sarap na sarap siya sa ginagawa ng lalaki. Hanga
Mabilis na nagbihis si Elly, kahit mabigat pa rin ang kanyang mga talukap sa antok.Habang inaayos ang sarili sa harap ng salamin, napailing siya.“Ano bang ginagawa ko?” mahina niyang usal.Pero kahit gusto niyang balewalain, hindi siya mapakali.Makalipas ang isang oras, dumating siya sa bar na ibinigay ng manager.Tahimik na ang paligid patay ang karamihan sa mga ilaw, maliban sa kislap ng karatulang “OPEN” sa labas, na tila pilit pa ring nagmamatigas sa hatinggabi.Pagpasok niya, sinalubong siya ng isang babae.“Ma’am Elly? Ako po ‘yung tumawag kanina. Nandito po si Sir Carl, sa may sulok.”Tumango lang si Elly at tahimik na sumunod.Paglapit niya, natanaw niya si Carl nakasandal sa sofa, nakayuko, at halatang lasing na lasing.May ilang bote ng alak sa mesa, at amoy na amoy ang halimuyak ng alak sa hangin.“Carl,” tawag ni Elly, may halong inis at pagod sa boses. “Ano bang pinaggagawa mo?”Dahan-dahang itinaas ni Carl ang ulo. Namumungay ang kanyang mga mata, at bahagyang ngumiti
“Elly, siguro ako na alam mo na kung bakit kita pinatawag dito,” mariing sabi ni Carl, habang nakatitig nang diretso sa kanya.“Bakit po, sir? Tungkol po ba ito sa presentation ko kanina?” maang-maangang tugon ni Elly, pilit na pinapanatili ang kalmado niyang tinig.“Sino ang batang lalaki sa lobby?” tanong ni Carl, mahinahon ngunit matalim ang tono.“Bata, sir? Sino pong bata?” pautal na sagot ni Elly, halatang nabigla.“Wag ka nang mag-maang-maangan pa, Elly. Ang batang lalaki na kasama mo sa lobby kanina — alam kong nakita mong nakatingin ako sa inyo.”Pagkarinig ni Elly sa mga salitang iyon, para siyang binuhusan ng malamig na tubig. Biglang bumilis ang tibok ng kanyang puso, ramdam niya ang panginginig ng kanyang mga kamay habang pinipilit niyang itago ang kaba. Nanuyo ang kanyang lalamunan, at biglang sumikip ang kanyang dibdib Hindi niya malaman kung saan ibabaling ang tingin ,sa sahig, sa mesa, o kay Carl na patuloy pa ring nakatitig sa kanya. Sa loob-loob niya, naghalo ang







