LOGIN"CHIEF!"
"Mr. Leem!" Sumaludo agad ang pervert sa hepe nang dumating 'to. "Napadalaw ka ata?" tanong sa kaniya ng hepe. Ay, putragis? Ano ako rito? Sino naman ang dadalawin ng pervert na 'to rito? At isa pa, magkakilala sila ng pulis na 'to? Ahhhh! Ngayon ko lang na gets! Siguro ay palaging nakukulong itong manyakis na 'to rito kaya kilala na siya ng mga pulis. Halos lahat kasi ay close na niya. Pati rin 'yong mga preso rito ay kanina pa siya binabati. Nakaupo kami ngayon ng pervert na 'to sa mono block s'yempre sa magkabilaang side kami nakap'westo baka mamaya ay t'yansingan na naman niya ako. "Hindi naman ho," untag ni loko. "Eh, kung gano'n, bakit ka nandito hijo?" tanong pa ng hepe. "Ipapakulong daw niya ko," sabi niya sabay turo sa akin. Abaaaa! Hindi siya nag dalawang-isip na sabihin sa hepe ang totoo at talagang siya pa ang nagsabi sa pulis. Mabuti naman kung gano'n! Humalakhak ang hepe kaya napunta sa kaniya ang pansin ko. Ano naman kaya ang itinatawa-tawa ng kalbong hepe na 'to? Lumapit ang hepe sa pervert habang tumatawa pa rin ito na parang kakapusin na ng hangin kakatawa. "This time Mr. Leem, ano naman ang ginawa mo?" tanong ng kalbong hepe 'tsaka ito ngumisi sa Mr. Leem na ang tinutukoy ay si pervert. "Don't tell me . . . pinilayan mo ang magandang binibini na ito?" Ayos na sana sa magandang binibini kaso bakit may pinilayan pa siyang nalalaman? Umiling lang ang pervert sa kalbong hepe. "Sinikmuraan mo?" tanong ulit ng hepe. Bakit parang puro violence ang tinatanong ng kalbong hepe na 'to? Halata naman sa lalaking 'to na manyakis siya. "Ano'ng violence ang ginawa mo sa kaniya Mr. Leem?" seryosong tanong ng kalbong hepe. "Nothing," maikling sabi ni pervert. "Eh, kung gano'n, bakit ka niya gustong ipakulong?" tanong sa kaniya ng kalbong hepe. Bumaling siya sa akin 'tsaka niya ako tinanong. Eh, kung kanina pa niya ako tinanong e 'di sana hindi siya naging manghuhula, napairap ako ng palihim. "Bakit gusto mo siyang ipakulong, miss?" "Orteza," maiksing sabi ko. "Orteza?" ulit niya. "Dahil isa siyang malaking g*go! Manyakis ang lalaking 'yan!" sabay turo ko kay pevert. Napabaling ulit ako sa hepe nang sunod-sunod siyang napaubo na parang matatanggalan na siya ng lungs sa sobrang lakas umubo. OA ah! "M-mr. Leem . . . totoo ho ba ang sinasabi niya?" hindi makapaniwalang tanong ng kalbong hepe. Aba naman putragis kang kalbo ka? Ano sa tingin mo, nagsisinungaling ako? At talagang sinisigurado niya pa sa lalaking 'tong pa chill-chill lang na nakaupo sa upuan. Feeling maangas, hindi naman astig! Aba'y maghintay ka lang at malapit ka nang ilipat sa seldang kalalagyan mong hipokrito ka! "Hindi ko alam sa babaeng 'yan," walang pakundangan niyang sabi. "Aba naman Mr. Pervert slash Mr. Hipokrito! Nakailang hipo ka sa akin kanina at kailangan mong pagbayaran ang mga pang mo-molestiya mo sa akin! Harassment ang isasampa kong kaso para sa'yo," iritang sigaw ko sa kaniya. "Kapag ba nakulong ako rito, sa tingin mo maibabalik ba sa dati ang lahat?" sarcastic niyang untag. "Hindi, 'di ba? Sinasayang mo lang ang oras ko," walang emosyon niyang sabi. Ay, g*go nga? "Chief! Ikulong niyo na 'to! Narinig mo naman ang mga sinabi niya 'di ba? At saka kailangan niya talagang makulong sa ginawa niya sa akin! Hinipuan niya ako sa maseselang katawan ko!" sigaw ko habang tinuturo ang pervert. Lumunok muna ang hepe at nagkamot ng ulo. Makati? "Ms. Orteza . . . tama ho si Mr. Leem, nagsasayang lang ho kayo ng oras," mahinahon niyang sabi sa akin. Napatayo ako sa kinauupuan ko at hinampas ko ng malakas ang kalbo niyang ulo, charot! 'Yong lamesa ang hinampas ko. "Anong gusto niyong gawin ko chief?! Ang hayaan na lang na makalaya ang pervert na 'to?!" Lumunok ulit siya at pinapakalma niya ako. Kakalma lang ako kapag nakita ko nang nakakulong ang lalaking 'to sa selda. "Hindi ho sa gano'n Ms. Orteza," nagpa-panic na ang kalbong hepe. Bakit kaya nawalan siya ng buhok sa ulo? Kahit isang bakas na buhok ay walang makikita. "Kung gano'n ikulong niyo na 'yan!" inis kong sabi. Kumamot ulit siya sa makintab niyang ulo. May kuto ba siya? "Kahit ikulong ko pa siya sa selda, wala pang sampung segundo ay makakalaya pa rin siya. Hindi mo ba kilala si Mr. Leem?" paliwanag ng hepe. "A-ano?" naguguluhan kong tanong. "W-wala akong pakialam kung sino pa siya. Ang gusto ko lang naman ay makulong ang hipokritong 'yan," nanlalambot kong sabi. Magsasalita pa sana ang hepe nang biglang tumayo ang pervert at hinarap niya ako nang walang emosyon ang mukha. Inilapit niya ang mukha niya sa mukha ko kaya napaatras ako ng bahagya. "Kahit ipakulong mo pa ako rito . . . sa isang pitik ko lang, laya na agad ako." Napakuyom ako ng kamao sa sinabi niya. Ang ibig niya bang sabihin. Kahit ipakulong ko pa siya rito ay wala ring saysay dahil kahit ano'ng gawin ko para maipakulong siya ay makakalaya't makakalaya pa rin ang pervert na 'to. "Eh, kung gano'n pala . . . oh, sige! Payag na 'kong makipag-areglo sa'yo! Kung hindi naman pala kita maipapakulong ay mas mabuting gawin ko na lang 'to sa'yo para kahit pa-paano ay makabawi ako sa pambabastos mo sa akin!" Hinawakan ko siya sa magkabilang balikat at inilapit ko ang mukha ko sa mukha niya at ipinakita sa kaniya ang pag galaw ng panga ko habang masama ang ipinukol kong tingin sa mga mata niya. Ginawa ko na dapat 'to kanina para makabawi man lang. Tinuhod ko ng malakas 'yong bayag niya kaya napainda agad siya sa sakit. Hinawakan niya ang nangingilong betlog niya sa pantalon habang tumatalon siya sa sobrang sakit ng pagkakatuhod ko sa alaga niya. Halos lahat na nandito sa presinto ay napa Ohhh! at alam kong ramdam din nila ang sakit na nararamdaman ni pervert ngayon. Deserved!Napalunok ako sa uri ng tingin niya sa akin. “Mang Arthur hindi ko po sasaktan ang anak niyo.” “Paano mo nalaman ang pangalan ko?” seryosong tanong niya. Ngumuso ako na parang nagtatampo sa kaniya dahil hindi niya na ako maalala o natatandaan man lang kaya mas lalong tumalas ang tingin niya sa akin. “So, tatay Arthur talagang kinalimutan mo na nga po ako? Ang daya-daya niyo ho! Hindi na kayo bumalik sa bahay noong umalis si daddy sa bansang ‘to. Talagang kinalimutan niyo na nga ho ‘yong batang lagi mong kalaro?”nagtatampong tanong ko. Unti-unting nanlaki ang mga mata ni tatay Arthur sa sinabi ko. “I-Ian? Ikaw na ba ‘yan? Punyeta ka! Ikaw nga! Ang laki-laki mo na!” sigaw niya habang lumapad na ang ngiti at tinignan ako mula ulo hanggang paa. “‘Di mo man lang ho ako na miss?” nakanguso at nagtatampong tanong ko. “Tarantado kang bata ka! S’yempre na miss kita!” natatawang sigaw niya at niyakap ako ng mahigpit. “Hindi na ho kayo galit?” na
SUMUNOD AKO kay papa papuntang kusina at nando'n din si mama na nagluluto ng makakain namin. “Katharine!” ma-awtoridad akong tinawag ni papa. Tumikhim muna ako bago lumapit sa kaniya. “Bakit ka na kakandong sa lalaking ‘yon?! Sino siya?” Biglang dumagundong sa lakas ng kalabog ang puso ko. Hindi ko alam ang isasagot ko kay papa. Sasabihin ko ba sa kaniya na si Xian ay boss ko? Anong gagawin ko? Mas’yado akong naging marupok kaya ang nangyari ay nakita nila papa. Mas’yado ko atang hindi ginalang ang pamamahay ng mga magulang ko sa ginawa ko. Anong i-isipin ni papa kapag sinabi ko sa kaniya na boss ko si Xian at nakikipag lampungan ako sa loob ng pamamahay. Pero kung magsisinungaling naman ako baka mas lalong lumala. Ayoko pa namang nagsisinungaling sa mga magulang ko lalo na sa nangyari kanina. “Katharine sumagot ka! Sino ‘yong lalaking ‘yon na kahalikan mo!?” biglang sigaw ni papa. Napaigtad ako sa gulat nang sumigaw si papa pati rin si mama ay
“Nasaan ba si Kuya Kiko mo?” tanong ko. “May klase po siya at may exam kaya hindi po siya nakanood pero hinatid naman niya po ako.” “Eh, si ate Kate mo?” “Gano’n din po.” “Aww... Buti na lang ay dumating ako,” sabi ko ‘tsaka ko siya hinalikan sa gilid ng noo. Bumaling na ako paharap at titig na titig lang si Xian sa aming magkapatid. Ngumiti ako sa kaniya bago ko siya ipakilala kay Kathy. “Kathy, this is my boss, Sir Xian. Boss Xian this is my amazing baby. Kathy,” pagpapakilala ko. Ilang segundong natahimik ang dalawa bago si Xian nagsalita. “Hello, baby. Ang galing mo kaninang sumayaw ah,” nakangiti sabi niya at halatang ‘di pa rin nakaka move-on sa sayaw ni Kathy. Nagpababa si Kathy sa akin akala ko kung ano ang gagawin niya pero laking gulat ko nang magpabuhat siya kay Xian na ikinagulat niya rin. “Hello po kuya Xian. Salamat po,” bibong sabi niya nang buhatin siya ni Xian na may ngiti sa labi. Habang ako naman ay nakanga
“And now! Let’s welcome to next contestant, do around of applause for Kathy Orteza and her dancing performance!” Pagsasalita ng emcee at lahat ng tao ay nagpalakpakan at isa na rin ako do’n na nakisigaw pa. “Go baby! You can do this! Fighting!” sigaw ko habang pinapakita sa kaniya ang bonner na binili ko. Bumaling si Kathy sa akin na may kislap sa mukha nang makita ako. Nag aja siya bago tumugtug ang kantang switch it up. Hindi mo aakalaing Grade one pa lang ang baby ko pero ang galing na niyang sumayaw na parang bihasang-bihasa na. Ang mga moves niya ay parang laro lang sa kaniya. Makikita mo sa mukha niya na ine-enjoy niya lang ang sayaw. Nang may maalala ako ay ibinigay ko kay Xian ang bonner at inilabas ko agad ang cell phone ko galing sa bulsa at ini-open ko ito at i-clinick sa video camera ‘yon at vinideo-han si Kathy. “Ang galing namang sumayaw ng kapatid mo.” Bumaling ako kay Xian na may paghanga sa mga mata habang pinapanood niyang sumayaw a
‘Ano raw?’ Bago pa ako makapagsalita ay nag ring na ‘yong cellphone niya at nagulat ako sa ringtone niya. ‘I f*ck you, You f*ck me We’re f*cking family With a great big f*ck And a f*cking from me to you Won’t you say you f*ck me too. . .’ What the hell? Tumingin ako sa kaniya nang sagutin niya ang tawag habang nakakunot ang noo niya. BAGO pa makapagsalita si Kath ay tumunog na ang cell phone ko kaya mabilis ko ‘yon sinagot nang makitang si Navarro ang tumatawag. “Ano ang kailangan mo Navarro?” nakakunot noong tanong ko. “Well, naasan ka ngayon? Kanina pa kami naghahanap ng pogi kong kapatid sa’yo baka kase nakidnap ka na ng hindi namin nalalaman.” Mas lalong kumunot ang noo ko. “Ano ba ang kailangan mo?” “Wala naman, just checking on you, ‘di ba nga, what friends are for kung hindi ko alam kung nasaan ka. Nag-aalala lang naman ako sa’yo bro.” “Talaga ba Navarro? Are you kidding me right now? Then, I have no tim
ALAS dyis na ng gabi at natutulog na si Xian sa balikat ko. Matutulog na rin sana ako nang bumaling-baling ‘yong ulo niya at bakas sa mukha niya na nahihirapan siya sa sitwasyon niya ngayon. Bukod sa nakakunot ang kaniyang noo ay pinagpapawisan din siya. Mukhang binabangungot siya... Marahan kong niyugyog ang kaniyang balikat para magising siya sa masamang panaginip. Napakunot ang noo ko nang may banggitin siyang pangalan. “X-Xia... ‘w-wag mo akong iwan, please.” Parang may kung anong bagay ang dumagan sa puso ko nang makita kong tumulo ang luha niya galing sa mata patungo sa bridge ng kaniyang ilong. Dahan-dahan kong inilapat ang kamay ko sa pisngi niya at do’n ay sunod-sunod na tumulo ang mga luha niya. Mabilis kong pinunasan ‘yon. Ramdam ko ‘yong sakit base sa boses niya. “B-boss Xian,” halos pabulong kong sabi. Napabalikwas siya sa pagkakaupo at nagpalinga-linga rito sa loob ng eroplano na parang may hinahanap siya. Nang mapatingin siya







