Share

ตอนที่98 กล่อมนอน

last update Terakhir Diperbarui: 2025-08-29 13:30:10

“เปล่าเจ้าค่ะ แล้วหิ่งห้อยตัวใหญ่แค่ไหนเจ้าคะ” เห็นทีจะต้องเปลี่ยนเรื่อง เพราะเธอไม่อยากจะอธิบายในสิ่งที่เธอกำลังคิด เดี๋ยวจะถูกตราหน้าว่ากร้านโลก เพียงแค่เป็นผู้ที่แปลกในสายตาผู้อื่นแค่นี้ก็พอแล้ว

“อุ้มได้เต็มสองมือ”

“โห แสดงว่าดวงไฟต้องใหญ่มากใช่ฤาไม่เจ้าคะ”

“ใช่ แลงานลอยโคมต้องใช้ใยไหมคลุมตัวเจ้าหิ่งห้อยก่อนจักปล่อยขึ้นไป”

“ข้าอยากเห็นเหลือเกินเจ้าค่ะ”

“รู้ฤาไม่ว่าหากเราปล่อยเจ้าหิ่งห้อยแลพวกมันบินไปคู่กัน ทั้งสองผู้นั้นจักเป็นคู่กันตลอดไป”

“จริงฤาเจ้าคะ”

“ข้าตื่นเต้นกันวันพรุ่งเหมือนกัน หากหิ่งห้อยของข้าลอยไปพร้อมกับเจ้า นั่นก็เท่ากับว่าข้ากับเจ้าจักอยู่ด้วยกันตลอดไป” ครุฑหนุ่มเอ่ยด้วยความสุขใจจนล้นออกมาที่ใบหน้า

“ท่านพี่อยากให้ข้าอยู่ที่นี่ตอลดไปฤาเจ้าคะ”

“ใช่”

“มิคิดว่ามนตรามัจฉาอยากกลับบ้านตน ฤาข้าอยากพบเจอพี่น้องข้าบ้างฤาเจ้าคะ”

“ไม่ ข้าขอเห็นแก่ตัว”

“ท่านพี่นี่ก็คลั่งรักมิเบานะเจ้าคะ”

“คลั่งรัก ข้ามิเคยได้ยินคำนี้”

“ก็มิเคยมีผู้ใดในที่นี้พูดนี่เจ้าคะ”

“ให้ข้าเดาความหมาย สีของความรักใช่ฤาไม่”

ชมชีวันนึกอยู่ครู่หนึ่งกับคำพูดของปักษิณสิงขร และแล้วก็ยิ้มออก ไม่วายครุฑหนุ่มคงจะนึก
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่101 ออกตามหา

    “ลูกข้า” พันพิภพรู้เรื่องบุตรีของตนถูกอสูรเปรตงูจับตัวไปก็ถึงกับลมจับ ดีที่เวราฬประคองเอาไว่ได้“ท่านพาท่านพันพิภพไปพักก่อนเถิด ทางนี้มิต้องห่วง ข้าจักหาวิธีช่วยสุมารีเทวีให้เร็วที่สุด”“ขอรับ”ปักษิณสิงขรยืนถอนหายใจเงียบๆ เขารู้ว่าพันพิภพเหนื่อยเครียดกินไม่ได้นอนไม่หลับกับบ้านเมืองตนนานแล้ว ยิ่งต้องมาเจอเรื่องสะเทือนใจเรื่องนี้อีก“ข้าจักไปสื่อสารกับเหล่าสัตว์น้ำว่าตอนนี้อสรนั่นพาท่านสุมารีไปที่ใด”“ข้าไปกับเจ้าด้วย” ชมชีวันเห็นด้วยกับความคิดสามน“มิได้หนา หากเจ้าไปข้าจักไปด้วย”“ท่านพี่อยู่ใต้น้ำได้ฤาเจ้าคะ”“เพียงชั่วพักชั่วครู่เท่านั้น”“แล้วจักไปทำไมเจ้าคะ ข้ากับสามนไปกันลำพังดีกว่าเจ้าค่ะ ได้ข่าวแล้วจักรับมาบอกเจ้าค่ะ”“แต่ข้าห่วงเจ้า กลัวเจ้าถูกจับไป”“เอาอย่างงี้ เกล็ดของเงือก คล้องคอเอาไว้จักได้อยู่ใต้น้ำได้นาน” อสูรนิลดำรีบล้วงเอาเกล็ดเงือกทั้งสองออกมาจากกระเป๋าเสื้อของตัวเอง เห็นทีเขาจะได้ใช้งานจริงก็ครั้งนี้ชมชีวันยิ้มออกเพราะเห็นว่ามีวิธีที่ปักษิณสิงขรจะไปกับเธอได้แล้ว “ใช่...มีประโยชน์สมกับที่ข้าเจ็บตัวจริงๆ”“ข้าจักรออยู่ที่นี่ขอรับ แลจักจัดหาเหล่าองครักษ์เฝ้ายามให้แน่

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่100 งานลอยโคม

    อสูรนิลดำฟื้นตัวตื่นมาในเวลาโพล้เพล้ฟ้าใกล้มืด เมื่อรู้ว่าตนจะพลาดพิธีลอยโคมจึงรีบลากสังขารมาหาสุมารียังหลังตำหนักของสิงโตสาว เมื่อมาถึงก็เห็นพานบายศรีตั้งอยู่สองพาน จึงแปลกใจไม่น้อยว่าสุมารีเทวีใช้บายศรีทำอะไร“บายศรีนี้เจ้าทำเอาไว้เพื่อสิ่งใดฤา”“ข้าทำเพื่อขอพรพระแม่คงคา มนตรามัจฉาก็ทำ นั่นของนาง” สิงโตสาวชี้ไปยังพานบายศรีของเงือกสาวขณะที่กำลังเตรียมหิ้วกรงหิ่งห้อย“ของเจ้างามกว่าของนางนัก”“ชมข้าเช่นนี้คิดว่าข้าจักอยากเป็นมิตรกับเจ้าฤา”“มิต้องเป็นมิตรก็ได้ แต่เป็นมากกว่ามิตรย่อมได้”“ปากเจ้าดีเช่นนี้มิใช่หายป่วยหายไข้ดีแล้วฤา”“เจ้าห่วงข้าด้วยฤา”“ข้ามิคุยกับเจ้าแล้ว ข้าจักไปลอยโคม”“ข้าไปด้วย”“เจ้ามีหิ่งห้อยฤา”อสูรหนุ่มควักหิ่งห้อยออกมาจากกระเป๋าเสื้อของตน “นี่อย่างไร ท่านเวราฬให้ข้าเอาไว้ ต้องทำอย่างไรเล่า เจ้าสอนข้าได้ฤาไม่”“ยุ่งจริงๆ เลยเจ้าเนี่ย”“ก็ข้าทำมิเป็น”“ท่านเวราฬมิสอนฤา”“ข้าเห็นว่าท่านเวราฬรีบไปไหนก็มิรู้ได้ จึงมิได้ถาม”“ตามข้ามา” แล้วสิงโตสาวก็ต้องเดินหน้าหงึกหน้างอไปยังลานพิธี ด้วยจะปฏิเสธการช่วยเหลือก็ดูจะใจร้ายใจดำเกินไปเมื่อสิงโตสาวเดินนำหน้าอสูรหนุ่มมายั

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่99 เปรตงู

    พันพิภพรีบเข้ามายังตำหนักพักพิงของอสูรนิลดำ เพราะตอนนี้อสูรหนุ่มหมดสติเมื่อคราที่ใช้พลังเรียกป่ามาปกคลุมเขตแดนของเผ่าตนมากเกินไป“นิลดำเป็นเช่นไร” พันพิภพถามไถ่กับองครักษ์ที่นั่งเฝ้าอสูรหนุ่มที่นอนเป็นผักไม่ขยับเขยื้อน“อ่อนเพลียมากขอรับ หมอหลวงให้ยาบำรุงเอาไว้แล้ว แต่มิมีผลต่อร่างกายของนิลดำขอรับ” เวราฬรายงานตามปัจจุบันที่เห็น หากเป็นชาวเมืองป่านนี้ได้ตอบสนองต่อยาของหมอหลวง ทว่าผ่านมาหลายเวลาแต่อสูรหนุ่มก็ยังไม่มีท่าทีที่จะตื่นขึ้นมา“ผลไม้ที่ลูกข้าเอามาจากป่าม่านทิพย์อยู่ที่ตำหนักข้า ข้ายังกินมิหมด เจ้าลองเอามาใส่ในยาแลหากนิลดำตื่นขึ้นมาก็ปอกให้กิน ข้าว่าจักช่วยได้”“ขอรับ”“ตอนนี้ป่าม่านทิพย์ปกคลุมทั่วเขตแดนแล้วฤาไม่”“ยังขอรับ แต่เหลือเพียงรอบแม่น้ำเท่านั้นขอรับ”“อย่างนั้นฤา”“หากป่ายังล้อมมิหมด ข้าเกรงว่า...” เวราฬเอ่ยด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก เพราะเขาได้รับเรื่องที่น่ากังวลมาสักพักแล้ว“มีเรื่องอันใดที่ข้าต้องรู้เจ้าจงบอกมาเถิด”“เปรตงูขอรับ”“นาคที่ถูกเนรเทศฤา” พันพิภพหน้าเสียเมื่อได้ยินชื่ออสูรเปรตงู“ขอรับ ข้าได้ยินองครักษ์บางตนเกริ่นว่าเหมือนจักเห็น แต่ไม่แน่ใจขอรับว่าใช่ฤาไ

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่98 กล่อมนอน

    “เปล่าเจ้าค่ะ แล้วหิ่งห้อยตัวใหญ่แค่ไหนเจ้าคะ” เห็นทีจะต้องเปลี่ยนเรื่อง เพราะเธอไม่อยากจะอธิบายในสิ่งที่เธอกำลังคิด เดี๋ยวจะถูกตราหน้าว่ากร้านโลก เพียงแค่เป็นผู้ที่แปลกในสายตาผู้อื่นแค่นี้ก็พอแล้ว“อุ้มได้เต็มสองมือ”“โห แสดงว่าดวงไฟต้องใหญ่มากใช่ฤาไม่เจ้าคะ”“ใช่ แลงานลอยโคมต้องใช้ใยไหมคลุมตัวเจ้าหิ่งห้อยก่อนจักปล่อยขึ้นไป”“ข้าอยากเห็นเหลือเกินเจ้าค่ะ”“รู้ฤาไม่ว่าหากเราปล่อยเจ้าหิ่งห้อยแลพวกมันบินไปคู่กัน ทั้งสองผู้นั้นจักเป็นคู่กันตลอดไป”“จริงฤาเจ้าคะ”“ข้าตื่นเต้นกันวันพรุ่งเหมือนกัน หากหิ่งห้อยของข้าลอยไปพร้อมกับเจ้า นั่นก็เท่ากับว่าข้ากับเจ้าจักอยู่ด้วยกันตลอดไป” ครุฑหนุ่มเอ่ยด้วยความสุขใจจนล้นออกมาที่ใบหน้า“ท่านพี่อยากให้ข้าอยู่ที่นี่ตอลดไปฤาเจ้าคะ”“ใช่”“มิคิดว่ามนตรามัจฉาอยากกลับบ้านตน ฤาข้าอยากพบเจอพี่น้องข้าบ้างฤาเจ้าคะ”“ไม่ ข้าขอเห็นแก่ตัว”“ท่านพี่นี่ก็คลั่งรักมิเบานะเจ้าคะ”“คลั่งรัก ข้ามิเคยได้ยินคำนี้”“ก็มิเคยมีผู้ใดในที่นี้พูดนี่เจ้าคะ”“ให้ข้าเดาความหมาย สีของความรักใช่ฤาไม่”ชมชีวันนึกอยู่ครู่หนึ่งกับคำพูดของปักษิณสิงขร และแล้วก็ยิ้มออก ไม่วายครุฑหนุ่มคงจะนึก

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่97 รู้กันทุกผู้

    สุมารีเทวีและอสูรนิลดำอยู่ในป่าม่านทิพย์กันไม่นานมากนักก็ออกมาพร้อมผลไม้ชูกำลังเต็มตะกร้า ทั้งคู่เดินแจกผลไม้ที่ตำหนักของปักษิณสิงขรเรียบร้อยก็ตรงมายังตำหนักของบุหงาราตรี ด้วยได้ยินว่าผีเสื้อสาวก็อ่อนกำลังลงเพราะใช้พลังในการทำไหมเย็นให้กับมนตรามัจฉาอสูรนิลดำที่ถือตะกร้าเดินนำหน้าสุมารีเทวี มาถึงหน้าตำหนักก็เห็นรณจักรปักษานั่งอยู่ก่อนแล้ว “เหตุใดท่านมาอยู่ที่นี่” แม้จะพอรู้ว่าทำไมองครักษ์ของครุฑหนุ่มอยู่ที่นี่ ทว่าก็อยากจะลองเชิงว่าอีกฝ่ายจะตอบอย่างไร“ข้าก็มาดูแลบุหงาราตรีอย่างไรเล่า พวกเจ้ามีอันใดฤา”“ข้าเอาผลไม้มาให้บุหงาราตรี” สุมารีเทวีแบ่งผลไม้ยื่นให้กับรณจักรปักษา ก่อนจะมองซ้ายมองขวาหาเจ้าของตำหนักที่พัก“บุหงาราตรีอยู่ไหนล่ะเจ้าคะ”“กำลังพักผ่อน นางยังมิหายอ่อนเพลีย”“ท่านดูแลนางดีเสียจริง หลังจากงานอภิเษกแล้ว ท่านจักทำหน้าที่เป็นองครักษ์ให้กับท่านปักษิณสิงขรฤาไม่”อสูรหนุ่มขบเม้มริมฝีปาก ไม่คิดว่าสิงโตสาวจะเอ่ยถามรณจักรปักษาตรงไปตรงมาเช่นนี้ ทั้งคำถามนั้นยังทำเอาองครักษ์หนุ่มหน้าเหวอ ท่าทางจะไม่คิดว่ามีผู้ใดรู้เรื่องนี้“หลังงานอภิเษก ทำไมพวกท่ารู้ว่าข้าจักอภิเษกกับบุหงาราตรี

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่96 ข้าโกรธ

    “เจ้าก็มิได้ไปตอนนี้มิใช่ฤา ถึงวันที่เจ้าต้องจากก็ค่อยว่ากัน แลที่เจ้าพูดเรื่องนี้ขึ้นมาเพราะอยากจักบอกข้าว่ามิสามารถทำหน้าที่พระชายาให้ข้าได้ใช่ฤาไม่”“พูดตามตรง คือ... ถ้าหากข้ารักท่านสักนิดคงจักทำได้เจ้าค่ะ” เอ่ยจบก็ยิ้มแหย ว่าไปก็สงสารปักษิณสิงขรอยู่เหมือนกันที่นั่งทำหน้าเหมือนหมาหงอยเมื่อรู้ว่าเธอไม่ได้มีใจให้“ถ้าข้าจักบอกให้เจ้ารักข้าตอบได้ฤาไม่”“อย่างนี้ก็ได้ฤาเจ้าคะ”“ความรู้สึกมันเปลี่ยนได้มิใช่ฤา หากข้าดีกับเจ้ามากๆ เจ้าจักรักข้าฤาไม่”ชมชีวันได้แต่นั่งเงียบไม่กล้าสบตาครุฑหนุ่มที่เอ่ยความในใจอย่างตรงไปตรงมา“เจ้ามิต้องตอบข้าก็ได้ วันหน้าที่เจ้าอยากตอบเจ้าค่อยมาตอบกับข้า”“เจ้าค่ะ ขอคุณท่านพี่นะเจ้าคะที่มิบังคับข้า”“ข้าก็ต้องขอบใจเจ้าที่เล่าความจริงให้ข้าฟัง หากอยู่ที่นี่แล้วอึดอัดใจเรื่องใดจงมาบอกแก่ข้า ข้าจักเป็นที่พึ่งให้เจ้าได้ทุกเรื่อง”“ขอบใจเจ้าค่ะ มีอีกเรื่องที่ข้าอยากบอกท่านพี่”“เรื่องใด” เป็นอีกครั้งที่ปักษิณสิงขรรับฟังชายาตนอย่างตั้งใจ เพราะไม่รู้ว่ามีเรื่องเหนือสิ่งที่เขารู้ได้เรื่องอะไรอีกปักษิณสิงขรอุ้มชายาตนมายังหอดูดาวของเมือง จากนั้นจึงชี้ไปยังอสูรนิลดำท

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status