Home / โรแมนติก / My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก / 28 : ปาร์ตี้นี้มีเซอร์ไพรส์

Share

28 : ปาร์ตี้นี้มีเซอร์ไพรส์

Author: Lucky rich
last update Last Updated: 2025-10-19 13:12:48

28:

ปาร์ตี้นี้มีเซอร์ไพรส์

"ลี่...โซ่ว่าลี่ใส่เสื้อคลุมเอาไว้ดีไหม?

อยู่ๆโซ่ก็หันมามองหน้าฉันแบบจริงจังมาก หลังจากที่เรายืนขำสภาพหน้าตัวเองมาสักพัก ก่อนจะถอดเสื้อคลุมของตัวเองส่งมาให้ฉัน

"ห๊ะ!..."

"นะลี่นะ...ถือว่าโซ่ขอร้องใส่ไว้เถอะนะ"

"ก็ได้ๆ"

กลับเข้ามาที่โต๊ะอีกครั้งที่ตอนนี้ทั้งโต๊ะเหลือแค่ยัยหอมกับกันต์เฝ้าโต๊ะไว้เพราะทั้งหมดออกไปแดนซ์หน้าเวทีกันหมดแม้แต่ยัยนิดหน่อยก็ด้วย

"แหมๆไปไหนกันมายะคู่นี้นานช่ะ"

"เปล่านี่บังเอิญเจอหน้าห้องน้ำหรอก"

"มาๆมึงอ่ะเค้าจะเมากันหมดล่ะมาเติมเลยมึงด้วยไอ่โซ่"

อิหอมรินเหล้าเพรียวๆมาจัดหนักฉันเลยคงกลัวฉันจะตามเพื่อนไม่ทันล่ะมั้ง

ฉันก็นั่งลงโดยมีโซ่ตามมานั่งข้างๆ ฉันบอกไม่ถูกเหมือนกันว่าตัวเองรู้สึกยังไงกันแน่ที่รู้ว่าวันนั้นโซ่ไม่ได้นอกใจฉันจริงๆ พูดไม่ออกบอกไม่ถูกก็เลยได้แต่นั่งยกแก้วดื่มแก้วแล้วแก้วเล่าจนเริ่มรู้สึกว่าหน้าเริ่มร้อนผ่าวๆตาเริ่มพร่าๆรู้สึกอยากออกไปแดนซ์กับเขาหน้าเวทีที่ตอนนี้เล่นเพลงมันส์สุดๆไปเลย

"มึงๆออกไปตื้ดกันป่ะกูเริ่มได้ที่ล่ะ"

"เออๆไปดิ...ที่รักเฝ้าโต๊ะก่อนนะเค้าขอไปเต้นกับเพื่อนแป้บเดียว"

อิหอมหันไปบอกผัวเสียงอ่อนเสียงหวานนี่ขนาดลูกหนึ่งแล้วนะ ความหวานก็ยังไม่จางเลย เพื่อนฉันแต่ละคนมันโชคดีนะที่มันได้คู่ชีวิตที่ดี

"วู้วววว...สนุกชิบหายเล้ยยย"

โหนี่ใช่ยัยนิดหน่อยเพื่อนฉันไหมเนี่ย ทำไมตอนเมามันเปลี่ยนเป็นคนละคนเลย

"อิลี่ๆมานี่ๆมาเต้นกับกูเลยมึงอ่ะ"

อิโซดาลากฉันมายืนเต้นข้างๆมัน

ดีเจก็เปิดเสียงเร้าใจมากจนฉันต้องแดนซ์กระจายอย่างเมามันยิ่งแสงสีเสียงอลังการงานสร้างขนาดนี้ใครจะอดใจไหว

เต้นจนรู้สึกเริ่มๆเหนื่อยแล้วสักพักรู้สึกมีคนมายืนเต้นข้างๆมองไปมองมาอิพี่ฌอนนี่นา นางมาเต้นเบียดอยู่ข้างๆฉันเอง

"ลี่...เมาแล้วหรอ?"

"ห๊ะ!ฮ่าๆๆๆนิดหน่อยพี่ชิวๆ"

"ลี่ยังกลับไปคบกับโซ่รึเปล่าอ่ะ?"

"ยังๆพี่เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมอ่ะ"

"งั้นพี่ก็ยังมีสิทธิ์ใช่ไหม?"

"แต่ลี่ยังไม่พร้อมนะแล้วก็ไม่รู้ว่าจะเมื่อไหร่ด้วย"

"ว้าาาตัดโอกาสกันเลยหรอ?"

"ลี่ขอโทษนะพี่...แต่ลี่ลืมเขาไม่ได้จริงๆ"

"เห้ออ...ไม่เป็นไรคนไรถ้าไม่มีใจฝืนใจก็เท่านั้นแหละแต่ก็ขอบใจนะที่บอกพี่ตรงๆ หากวันนึงลืมเขาได้เมื่อไหร่อย่าลืมนึกถึงพี่นะเด็กดี"

พี่ฌอนกระซิบข้างๆหูฉันก่อนจะยกมือลูบหัวฉันเบาๆแล้วโคลงเล่น

"อื้อ!...พี่ฌอนเดี๋ยวลี่อ้วกใส่จริงๆนะ"

"ฮ่าๆๆๆไหนบอกชิวๆไง?"

"ตอนนี้มันเริ่มจะไม่ชิวแล้วอ่ะ...ลี่ว่าลี่เห็นหน้าพี่ฌอนมีหลายหน้ามากเลยอ่ะฮ่าๆๆๆ"

"โอ๊ย!ลี่เอ้ย..."

พี่ฌอนกำลังพูดยังไม่ทันจบโซ่ที่เดินมาทางฉันก็ดึงตัวฉันออกห่างจากพี่ฌอนเข้ามาหาตัวเขา

"ลี่!เมาแล้วมั้งเนี่ยกลับไปนั่งที่โต๊ะก่อนเถอะนะ"

โซ่ดึงฉันไว้แนบแผงอกเขาก่อนจะกระซิบถามฉันเบาๆ

"ฮื้อออ...ใครเมาลี่ไม่ได้เมาสักหน่อย"

ฉันส่ายหน้าก่อนจะหัวเราะเบาๆ บอกตรงๆว่าฉันเมาทั้งเหล้าเมาทั้งแสงไฟเลยล่ะตอนนี้  แต่โซ่ก็ประคองฉันไปนั่งพักที่โต๊ะแล้ว

สักพักพวกอิโซดาก็ตามมานั่งที่โต๊ะ แต่ๆว่ามันมีบางอย่างเปลี่ยนไป

"โซดา!มึงๆเป็นอะไรร้องไห้ทำไมอ่ะ...มีอะไรบอกกูสิ"

"ฮือๆอิลี่...พะพี่เก้าเค้าไม่รักกูเหมือนเดิมแล้วอ่ะ"

"จะบ้าหรอพี่เก้าเนี่ยนะจะไม่รักมึงเป็นไปไม่ได้หรอก...ถ้าเค้าไม่รักมึงจะจัดงานนี้มาให้มึงทำไมเล่า"

อิโซดาฟูมฟายร้องไห้น้ำตาแตกเป็นเผาเต่า โวยวายแต่ว่าผัวไม่รัก

"แต่เค้าบอกว่ากูชอบงี่เงาเอาแต่ใจเค้าบอกว่าเค้ารำคาญกูอ่ะฮือๆๆๆ"

"ไม่เป็นไรๆมึงอย่าร้องนะถึงใครไม่รักแต่พวกกูก็รักมึงไงจริงไหมอิแจส?"

"ใช่ๆโซดามึงต้องสตรองเว้ยมึงยังเพื่อนที่สวยและแสนดีอย่างพวกกูอยู่"

"เหอะสวยแล้วหรอมึงอ่ะฮ่าๆๆๆอิดอกแจส..แต่กูก็รักพวกทึงเหมือนกันนะ"

พวกเรามีฉันอิแจสอิหอมก็ยืนกอดกันกลมโดยมีนิดหน่อยยืนซับน้ำตาตัวเองข้างๆแล้วก็มีโซ่กับกันต์ที่ยืนพร้อมให้กำลังใจเต็มเปี่ยม

อยู่ๆไฟก็ค่อยๆดับลงทีละดวงๆจนเหลือแสงไฟส่องสลัวเพียงนิดเดียว เพลงที่เปิดอยู่ก็ถูกสั่งให้ปิดกระทันหัน พี่เก้าเดินเข็นรถที่มีเค้กก้อนใหญ่มากเข้ามา พร้อมกับร้องเพลงแฮปปี้เบริดเดย์มาให้มัน

เค้กก้อนใหญ่แต่งหน้าด้วยรูปคู่ของโซดากับพี่เก้ามีเทียนปักส่องแสงสว่าง พวกเราทั้งหมดช่วยกันร้องเพลงให้มันโดยมีเจ้าของวันเกิดยืนร้องไห้โฮๆอย่างหยุดไม่อยู่

"อธิฐานสิมึงเร็วๆ"

เสียงน้ำหอมบอกโซดาให้อธิฐานก่อนจะเป่าเทียน ซึ่งโซดาก็ก้มหน้าอธิฐานนิ่งไปพักนึงก่อนจะเป่าเทียนดับหมด

แล้วไฟก็ติดพรึ่บสว่างจ้าจนตาฉันพร่าไปหมด พี่เก้าเดินมาหยุดตรงหน้ามันพร้อมช่อกุหลาบช่อใหญ่ในมือ ก่อนพี่แกจะคุกเข่าลงตรงหน้ามันแล้วมอบช่อกุหลาบให้

สีหน้าโซดาดูแบบไม่แน่ใจเหมือนมันกำลังคิดว่าตัวเองฝันไปรึเปล่า เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาคู่ของมันเป็นไปแบบเรียบๆไม่หวือหวาไม่ค่อยมีเซอร์ไพส์เท่าไหร่ แต่เค้าก็รักกันดีไม่ค่อยมีทะเลาะกันสักเท่าไหร่ จนกระทั่งเหตุการณ์เมื่อกี้ที่โซดามันร้องไห้ฟูมฟายหนักมากจนพวกฉันตกใจ

โซดายื่นมือไปรับช่อดอกไม้แล้วอย่างงงๆก่อนที่พี่เก้าจะล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบกล่องบางอย่างออกมา

คุณพระ!พี่เก้ากำลังจะขอโซดาแต่งงาน โอ๊ยฉันดีใจแทนเพื่อนอย่างบอกไม่ถูกเลย

"โซดาพี่รักหนูนะ...แต่งงานกับพี่นะ?"

โซดาไม่เสียเวลาคิดสักนิดเลยเพราะมันเองก็รอวันนี้มานานแล้ว พยักหน้าตกลงอย่างเร็วไว พร้อมยื่นนิ้วให้สวมแหวนให้ทันที

"แต่งค่ะแต่งฮื่อออ"

"เย้ๆๆเพื่อนฉันจะมีผัวเป็นตัวเป็นตนแล้วโว้ยยยย"

อิแจสซี่แหกปากตะโกนดังลั่น

สรุปคือพี่เก้าวางแผนเซอร์ไพส์ขอมันแต่งงานโดยแกล้งทำเป็นหาเรื่องทะเลาะกับมันเฉยๆ

'งื้ออ...มีอีกไหมผู้ชายแบบนี้ลี่อยากได้ค่ะลี่อยากได้'

โซ่ที่ยืนอยู่ข้างๆฉันยื่นมือมาซับน้ำตาที่ไหลมาไม่ขาดสายเพราะความตื้นตันใจให้ฉันอย่างอ่อนโยน

สักพักงานก็เข้าฉันทันทีจ้า...

"อิลี่!!!"

เสียงโซดาเรียกฉันเสียงแข็งเชียวล่ะ

"อะไร!ตกใจหมดเลยมึงจะเสียงดังทำไม?"

"บอกกูมาเดี๋ยวนี้นะ"

"ห๊ะ!อะไรอ่ะ?"

'อยู่ๆก็มาเข้มใส่กันคนสวยงงนะเนี่ย'

"ใครทำอะไรมึง?ทำไมหน้าบวมขนาดนี้"

ง่ะ...มันเห็นกันจนได้อุตส่าห์ว่าให้ความมืดมันช่วยปิดไว้แล้วนะ

"ไหนๆดูสิ...เออจริงด้วยลี่ไปโดนอะไรมา?"

นิดหน่อยเชยคางฉันขึ้นสำรวจร่องรอยบาดแผล

"เห้ย!มีรอยนิ้วมือด้วยแหละแดงเลย...ใครทำมึงบอกกูมากูจะไปตบมันคืนให้"

อิแจสของขึ้นอีกล่ะ ไม่ได้เลยมันถ้ามีใครมาทำเพื่อนรักของมันไม่จะใครก็ตามได้มีการตบล้างน้ำบ้างล่ะ

"เห้ย!ไม่เป็นไรพวกมึง...กูได้กำไรอยู่นะมันตบกูทีนึงกูตบมันไปตั้งสองทีแหน่ะฮ่าๆๆๆอย่าคิดมากน่ากูไม่เป็นไรพรุ่งนี้ก็หายแล้ว"

นิดหน่อยมาลูบแก้มฉันเบาๆก่อนจะกระซิบถามว่าไม่เป็นอะไรแน่นะซึ่งฉันก็พยักหน้าตอบกับไปว่าไม่เป็นไร แต่ก็กำชับนางว่าห้ามบอกพี่ชายฉันเด็ดขาดว่าฉันมีเรื่องไม่งั้นเขาได้เอาไม้เรียวมาฟาดฉันแน่ๆ

"เอาล่ะเรามาสนุกกันต่อดีกว่าเร้ววว"

จากนั้นก็เข้าสู่ความมันชุดใหญ่ไฟกระพริบอีกรอบ พวกเราทั้งกินทั้งเต้นทั้งสนุกทั้งร้องไห้มีหลายรสชาติแต่เป็นความสุขที่มากล้นซะเหลือเกิน

"เอ้าดื่มให้ว่าที่คู่บ่าวสาวกันหน่อยคร๊าบบบ"

พี่นนท์ชูแก้วเหล้าพร้อมไชโยให้ว่าที่คู่บ่าวสาวป้ายแดง พวกเราก็พร้อมใจกันดื่มฉลองให้เพื่อนสุดที่รักของเรา

"ไช...โย่ ไช...โย่ ไชไชไช โยโยโย"

งานปาร์ตี้คืนนี้เป็นคืนที่มีความสุขมากๆจริงๆสายสัมพันธ์ของเพื่อน ความรักที่สั่งสมมากว่า8ปีของอิโซดากับพี่เก้าก็ถึงเวลาเข้าสู่ประตูวิวาห์สะที

ต่อให้สนุกขนาดไหนแต่ขึ้นชื่อว่างานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลาอยู่แล้ว ตัวฉันนี่เมาจนแทบสติสตังค์แทบไม่เหลืออันที่จริงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองกลับยังไงกับกะใคร แล้วยัยนิดหน่อยล่ะจะกลับยังไงกับกะใคร

'ตายๆๆๆถ้าพี่ภาครู้ว่าฉันเมาเละจนทิ้งแฟนเขาฉันโดนไม้เรียวแน่ๆ'

ไว้อาลัยให้ตัวเองแป๊บ...

----------------------------------------------

ขอคอมเม้นเป็นกำลังใจให้กันหน่อยน้าาา

กดไล้ท์ให้กันบ้างนะคนดี

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 9 (จบ)

    ครุ่นคิดวุ่นวายใจไปก็เท่านั้น อยู่ๆก็รู้สึกเหมือนวิญญานเมียหลวงมาเข้าสิง สองเท้าก้าวฉับๆโดยมียัยลี่วิ่งตามมาติดๆ ตรงไปยังคนที่ยืนอยู่ร้านข้างหน้าทันที "สวัสดีค่ะ...พี่ภาค!!!" เสียงเย็นๆขุ่นกระด้างมันออกมาของมันเองจริงๆฉันเป็นคนเรียบร้อยนะ แต่เวลาที่ลมเพชรหึงมันแทรกเข้ามาอากัปกิริยามันก็จะกระด้างหน่อยๆ "อ่ะอ้าวนี่สองคนมายังไงกันนี่!" พี่ภาคหันมาเจอฉันแล้วทำไมต้องแสดงอาการตกใจขนาดนี้อ่ะ "ก็ขับรถมากันไงคะถามแปลกแล้วไหนพี่บอกว่าวันนี้ไม่ว่างไงคะแล้วมาได้ยังไงมาทำอะไร แล้วมากับใครอ่ะคะ?" "โห!!!มาเป็นชุดเลยใจเย็นๆก่อนนะตัวเล็กนะ" พี่ภาคมองหน้าฉันแล้วกลั้นขำเล็กน้อย 'ทำไมต้องขำอ่ะนี่ฉันซีเรียสอยู่นะ' "แก...ใจเย็นๆก่อนนะ" ยัยลี่ค่อยๆปลอบประโลมให้ฉันหายโมโห "แล้วคุณเป็นใครกันมาถึงก็ใส่ๆเป็นชุดไม่มีสมบัติผู้ดีเอาซะเลย" ยัยผู้หญิงที่ยืนเล่นหูเล่นตาอยู่ข้างๆพี่ภาคพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ "แล้วเธอล่ะเป็นใคร?มายุ่งวุ่นวายอะไรกับสามีคนอื่นเค้า" ฉันต่อปากต่อคำกับแม่นั่นต่อ "ฉันเคยเป็นคนสำคัญของเขามากๆมาก่อนและตอนนี้ก็ยังสำคัญอยู่" ผู้หญิงคนนั้นว่าและหันไปกอดแขนพี่ภาคไว้ "หรอคะ?สำคัญกว่าเมียขอ

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 8

    วันนี้เป็นวันเกิดของโซดาเพื่อนสนิทของยัยลี่และเป็นเพื่อนใหม่อีกคนของฉัน คืนนี้เราก็แต่งองค์ทรงเครื่องมากันในธีมย้อนยุคยัยลี่นี่มาในชุดทองกวาวเชียวล่ะ ส่วนฉันก็เสื้อแขนกระบอกกับกระโปรงบานลายดอกเก๋ๆนี่ขนาดแต่งธรรมดานะหนุ่มๆในงานยังมาตาเป็นมันเชียว'สวยเหมือนกันนะนี่เราอิอิ'แน่นอนว่าพี่ภาคต้องสั่งยัยลี่ให้ดูแลฉันให้ดีๆอย่าให้ใครมายุ่มย่ามกับฉันแน่ๆ ปาร์ตี้ในงานก็ผ่านไปได้ด้วยดี ฉันเองก็สนุกไปด้วยจนเพลินเผลอดื่มไปซะเยอะจนเกือบจะเมาไปเหมือนกัน จนกระทั่งพี่เก้าเอาเค้กมาเซอร์ไพส์และขอโซดาแต่งงาน ทุกคนในงานกรี๊ดกร๊าดกันมากรวมถึงตัวฉันด้วยแน่นอนว่าผู้หญิงทุกคนบนโลกย่อมฝันที่จะมีการขอแต่งงานแสนหวานอยู่แล้ว โซดาร้องไห้หนักมากเพราะความดีใจเพื่อนๆทุกคนก็ตื้นตันใจและมีความสุขไปกับนางด้วย ไม่รู้ว่าเราปาร์ตี้กันถึงไหนยังไง ฉันมารู้สึกตัวอีกทีก็นอนอยู่บนเตียงในสภาพเปลือยเปล่าในห้องพักของตัวเองแล้ว พร้อมอาการเจ็บแปลบบริเวณช่วงท้องน้อยและแสบๆบริเวณใจกลางร่าง 'หรือว่าา...''นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันวะแล้วตกลงฉันกลับมาที่ห้องตัวเองได้ยังไง'ทำไมถึงอยู่ในสภาพนี้วะ'งงในงงไปอีก' เดี๋ยวนะ!แล้วยัยลี่ล่ะยัยลี่ไปไห

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 7

    "นิดหน่อยๆฮัลโหล...แก!!!"เสียงยัยลี่ตะโกนเรียกชื่อฉันข้างๆหูพร้อมโบกมือผ่านหน้าฉันไปมา"ห๊ะๆอื้อ!...ตกใจหมด"ฉันสะดุ้งหลุดจากภวังค์ทันที หลังจากที่ตกใจเสียงเรียกดังๆของยัยลี่ ในขณะที่เผลอไผลไปคิดถึงคนที่เป็นเจ้าของหัวใจเข้า"เรียกตั้งนานมัวแต่เหม่อคิดถึงพี่ภาคอยู่ใช่ม่ะ?นั่นแน่!""เปล๊าา!ไม่มีอะไรฉันก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยต่างหากเล่า""จริง!ว่าแต่คอแกไปโดนอะไรมาทำไมมันเหมือนรอย...""อะ..ห๊ะอ่อฉันโดนยุงกัดอ่ะเกาไปเกามามันเลยแดงไปหมดเลย...ช่างมันเถอะแกมีไรเปล่า?""อ่อยุงตัวนี้ดุเนอะกัดซะแดงเชียว ดูท่าทางจะขี้หวงซะด้วย...ไม่มีไรแกว่าจะชวนลงไปหาไรกินน่ะ""อื้อๆไปสิๆฉันก็หิวเหมือนกัน"หลังจากที่เมื่อเช้าฉันโดนยุงดูดพลังงานไปอีกเยอะจนเกือบจะมาทำงานสายเสียนี่จนไม่ทันได้กินข้าวเช้าเลยด้วยซ้ำนอกจากกาแฟเย็นที่แวะซื้อมากินแก้วเดียวแค่นึกถึงเขาผู้ชายที่เป็นเจ้าหัวใจของฉันในอกก็สั่นสะท้านไม่หยุดหลังจากผ่านค่ำคืนที่วาบหวาบไปแล้ว ในตอนเช้าที่ลืมตาตื่นขึ้นก็เห็นใบหน้าหล่อเหลาคมคายนอนกกกอดฉันอยู่บนเตียง ท่อนแขนอันอบอุ่นพาดทับเอวบางๆของฉันเอาไว้แผ่วเบาอย่างกลัวฉันจะอึดอัด คางอุ่นๆเกยอยู่บนกระหม่อมฉัน

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 6

    ความวาบหวาบเข้าเกาะกุมหัวใจเมื่อปลายนิ้วมือเขากอบกุมยอดอกบีบคลึงอย่างกับมันเป็นของเล่น ซาลาเปาสีขาวผ่องที่ไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อนนอกจากเขาคนนี้เท่านั้นเขาขยำขยี้มันเล่นอย่างสนุกสนานจนฉันนึกกลัวว่ามันจะแตกคามือเขาเสียก่อนถึงเขาจะบีบเคล้นเล่นอย่างสนุกมือแต่กลับไม่ได้ทำให้ฉันเจ็บเลย นอกจากความวาบหวิวแล้วมันยังวูบไหวไปยังจุดอ่อนไหวใต้ท้องน้อยฉันเหมือนเป็นละลอกคลื่นหฤหรรษ์มาทีละนิดๆปลายนิ้วคอยสะกิดปลายยอดเล่น ปากหยักๆก็คอยแต่ดอมดมไซร้ต้นคอหอมกรุ่นอย่างหลงไหล คนตัวเล็กกว่าแหงนเงยใบหน้าขึ้นคอยอำนวยความสะดวกให้ปากหยักเข้าดอมดมได้อย่างสะดวกขึ้นแม้จะบอกตัวเองเสมอว่าเป็นผู้หญิงต้องรู้จักรักนวลสงวนตัวไว้อย่าไปใจง่ายให้เขาดูถูกเล่น รู้ตัวอีกทีฉันก็อยากจะพลีกายให้เขาซะแล้วสิ บ้าจริง!"อ...อื้อออ"อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงครางกระเส่าเมื่อความรัญจวนใจมันเข้าเกาะกุมจิตใจ กายเล็กๆบิดเสียดสีกันไปมากับลำตัวหนาของคนข้างๆ เมื่อคนตัวโตกว่าชักนำพาไปสู่ความหรรษายิ่งขึ้นสองมือหนาเคล้นคลึงเต้างามก่อนจะลากปลายลิ้นเข้าครอบยอดอกชูชันลิ้มรสความหอมหวานจากปลายยอดนั่น ทั้งมือทั้งปากต่างระดมกำลังรีดเคล้นสองเต้าอย่างเม

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 5

    จากวันนั้นจนถึงวันนี้ที่พี่ภาคตามตื้อขอฉันเป็นแฟน จนในที่สุดฉันก็ใจอ่อนยอมตกลงคบกับเขาจนได้ เพียงแต่เรายังไม่ได้บอกใครเท่านั้นว่ากำลังคบกันอยู่ ตอนนี้ฉันมาช่วยงานลี่ที่โรงแรมของนาง โดยที่ยัยลี่จัดที่พักของโรงแรมสุดหรูให้ฉันพักฟรีๆห้องนึงเลยพี่ภาคเองก็มาหาฉันทุกอาทิตย์โทรมาคุยด้วยทุกคืน จนมันเป็นความเคยชินไปแล้วถ้าหากวันไหนที่เขาไม่โทรหามันก็จะรู้สึกแปลกๆกระวนกระวายใจจนต้องเป็นฝ่ายโทรหาเขาเสียเอง แล้วก็จะโดนล้อว่าทนคิดถึงเค้าไม่ไหวจนต้องเป็นฝ่ายโทรมาเองเลยวันนี้ยัยลี่ส่งโลเคชั่นให้ฉันตามไปเจอบอกว่าเป็นห้องเพื่อนนางที่คืนนี้จะมีปาร์ตี้กัน พอเลิกงานฉันก็กลับไปอาบน้ำแต่งตัวที่ห้องแล้วนั่งแท๊กซี่ออกไปตามนัดพอมาถึงฉันก็โทรขึ้นไปให้ยัยลี่ลงมารับฉันข้างล่าง แล้วก็พากลับขึ้นไปที่ห้องเพื่อนของนางที่อยู่ชั้น9"ไฮ้...พวกมึงนี่นิดหน่อยแม่...คนที่สองของกูเอง ส่วนนี่น้ำหอม แล้วนี่สามีนางชื่อกันต์ ส่วนที่นอยาวๆชื่อโซดา ส่วนคนหล่อๆคนนี้ชื่อแจสสส...ซี่""โอ๊ยยยอิลี่ต้องบอกว่าคนที่สวยๆสิยะถึงจะถูก" แจสซี่เพื่อนสาวของยัยลี่จีบปากจีบคอตอบพร้อมจิกตาใส่ นางน่ารักดีนะ"อิลี่อิผี...สวยๆอย่างกูจะมีนอได้ยังไ

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 4

    "แล้วหนูไม่สงสารพี่หรอ?พี่เจ็บนะ"แค่พูดไม่พอผมก็เลยจับมือเธอมาสาธิตให้ดูว่าผมเจ็บ...ตรงไหนบ้างส่งสายตาเว้าวอนให้คนตัวเล็กสงสารและเห็นใจในความทุกข์ทรมานของผม จับมือบางทาบทับขอบกางเกงก่อนจะรูดซิบกางเกงแสล๊คลงช้าด้วยหัวใจที่สั่นระรัว'ให้ตายเถอะ!ทำไมมันตื่นเต้นอะไรขนาดนี้'นี่แค่มือของยัยตัวเปี๊ยกเองนะ แล้วถ้าเป็นอย่างอื่นเช่น....ล่ะจะขนาดไหนกันแค่คิดเจ้างูใหญ่มันก็ประท้วงผงาดเต็มที่เพื่อจะออกมาดูโลกภายนอกเต็มที่ล่ะยัยตัวเปี๊ยกของผมยังกล้าๆกลัวทั้งๆที่ตอนนั้นทั้งจับทั้งขยำเล่นอย่างมันมือด้วยซ้ำ แต่อย่างว่าล่ะตอนนั้นมันอยู่ใต้ร่มผ้านี่ แต่วันนี้สัมผัสเนื้อแท้เน้นๆเต็มกำมือเชียวล่ะฝ่ามือบางค่อยๆโอบรอบเต็มลำที่แผ่ขยายชี้หน้าอย่างท้าทาย ผมวางมือซ้อนทับมือเล็กๆของยัยเปี๊ยกเอาไว้ก่อนจะนำพามือให้กำแล้วรูดขึ้นรูดลงช้าๆ..."ซี๊ดดดดด..."เสียงแหบพร่าครางแผ่วๆในลำคอ ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบ้เพราะความเสียวซ่าน ภายในอุ้งมือร้อนฉ่าจนเหมือนจะลวกมือเอาซะเลย ท่อนเนื้อกระตุกเป็นจังหวะทั้งร้อนทั้งแข็งจนฉันอดรู้สึกแปลกๆไม่ได้ฝ่ามือข้างที่ว่างของพี่ภาคก็ลดมาเคล้นคลึงสองเต้าสล้างของฉันอย่างสบายอุรา'ทำไมฉันร

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status