Share

27 : โจษท์เก่า

Penulis: Lucky rich
last update Terakhir Diperbarui: 2025-10-19 13:11:46

27:

โจษท์เก่า

หลังจากวันที่ได้พบกันวันนั้นที่ห้องอิแจสซี่ พวกเราก็ได้มีโอกาสเจอกันบ่อยขึ้น ได้นัดกันกินข้าวรวมแก๊งบ้าง...

วันนี้ฉันก็มีนัดกับแก๊งเพื่อนสาวปาร์ตี้กันโดยมียัยนิดหน่อยมาคอยคุมฉันแทนพี่ชายขี้หวงด้วย ถึงฉันจะอยู่กับคุณย่าก็จริงแต่ว่าฉันขออนุญาติท่านแล้วนะจ๊ะ อันที่จริงเพื่อนๆทุกคนของฉันรวมถึงโซ่เองก็เคยมาแนะนำตัวกับคุณย่าแล้วด้วย ท่านจึงไม่ห่วงมากถ้ารู้ว่าฉันไปกับพวกนี้

วันนี้วันเกิดอิโซดาไงคืนนี้เราก็เลยมีนัดกันที่ผับผัวมันซึ่งเป็นเจ้ามือเลี้ยงไม่อั้นในคืนนี้ ก็พี่เก้าคนเดิมนั่นแหละมาพร้อมผองเพื่อนชุดเดิมอีกเช่นกันเพิ่มเติมก็มีเพื่อนๆพี่เก้าอีกหลายคนมาช่วยสร้างสีสันให้ด้วย

'ว่าแต่เพื่อนๆพี่เก้านี่หล่อๆทั้งนั้นเลยนะ'

ตอนนี้ฉันอยู่ที่ผับพี่เก้าที่ตอนนี้ปิดห้องวีไอพีขนาดจุคนได้ประมาณ200กว่าคนได้ เพื่อเลี้ยงฉลองงานวันเกิดให้อิโซดามันโดยเฉพาะเลยนะอิจฉามันจัง

คนมาร่วมงานก็เยอะมากอยู่นะเกือบๆร้อยกว่าคนทั้งที่ชวนกันแต่คนสนิทๆนะ แต่ก็อย่างว่าแหละพี่แกก็รู้จักคนเยอะเนอะ

ธีมงานวันนี้เป็นธีมลำวงย้อนยุคคล้ายๆพี่คล้าวกับทองกวาวอ่ะแหละ ฉันก็เจิดจรัสมาในแนวทองกวาวผู้สวยสงาดไปเลยด้วยเสื้อคอกระเช้าตัวเล็กกระทัดรัดพอดีตัวที่ดูยังไงก็รัดหน้าอกหน้าใจซะเหลือเกิน ส่วนข้างล่างก็ใส่ผ้าถุงตัดสำเร็จสั้นแค่คืบกับรองเท้าแตะตราช้างดาวที่สมัยนี้ยังคงมีขายอยู่ แต่งหน้าโทนหวานๆให้เข้ากับสไตล์บ้านนาแค่นี้ก็สวยล้ำไปล่ะ

ส่วนยัยนิดหน่อยพี่ชายฉันก็กำชับมาอย่างดีว่าอย่าให้มีผู้ชายที่ไหนมาเกาะแกะนาง มิฉะนั้นจะโดนสั่งกักบริเวณทั้งคู่ หวงกันเข้าไปแต่ก็นะว่าที่พี่สะไภ้ฉันนี่นา วันนี้นางก็มาแนวเดียวกับฉันแหละ จะต่างก็ตรงนางใส่ชุดเสื้อแขนกระบอกลายดอกคู่กับกระโปรงยาวเหนือเข่ามาหน่อยกับรองเท้าส้นเตี้ยดูรวมๆแล้วโคตรจะน่ารักนี่ขนาดนางไม่ได้แต่งอะไรมากมายนะ ใครจะยอมให้หมามาคาบว่าที่พี่สะไภ้ฉันไปล่ะ

"อิลี่ๆ!ทางนี้มึงกูอยู่ทางนี้"

เสียงเรียกแว่วดังมาจากด้านหน้าเวที นี่เขาถึงขนาดจ้างดีเจดังระดับโลกมาเล่นเพลงให้เลยนะเนี่ย นี่ถ้าไม่รวยจริงทำไม่ได้นะเนี่ย ทั้งแสงสีเสียงอลังการงานสร้างมากอ่ะแกร๊

"ไฮ!พวกมึงมานานยังอ่ะ?"

ฉันทักพร้อมกวาดสายตามองรอบๆไม่ได้มองหาใครเป็นพิเศษนะ แต่แค่จะดูว่ามาครบกันรึยังเท่านั้นเอง

"หวัดดีทุกคน" นิดหน่อยทักเพื่อนๆฉัน พวกนางเข้ากันได้ดีจนฉันโล่งใจเพราะกลัวว่านางจะเข้ากันไม่ได้ซะอีก

"มาครบแล้วล่ะกินกันจนจะเมาล่ะเนี่ยเหลือแต่มึงสองคนอ่ะมาๆหมดแก้วเลยมึง"

พวกที่เหลือก็จัดการชงเหล้าให้กะจะมอมพวกฉันรึไงเนี่ย

"หมดแก้ว หมดแก้ว หมดแก้ว"

เสียงเชียร์มาแรงเหลือเกินเอาวะมองหน้ายัยนิดหน่อยก่อนจะพยักหน้าให้กันและกระดกแก้วเหล้าเข้าปากยกดื่มจนหมดแก้ว

"เก่งมากเพื่อนเอาไปอีกแก้วเดี๋ยวตามเขาไม่ทัน"

ตามมาด้วยอีกหนึ่งแก้วติดๆจนลำคอร้อนผ่าวๆไปแล้ว

"เอ้าาอิโซ่กูนึกว่ามึงตกโถส้วมไปแล้วแม่งไปนานโคตร"

อิแจสหันไปทักโซ่ที่เพิ่งเดินเข้ามา

"อ่อพอดีกูเจอคนรู้จักก็เลยหยุดคุยกันนานไปหน่อยน่ะ"

โซ่บอกก่อนจะหันมามองจ้องหน้าฉัน แล้วขยับปากถามแบบไม่มีเสียงว่า

"นั่งดีๆแล้วทำไมใส่กระโปรงมาสั้นนักล่ะ?"

ฉันก็เลยขยับปากตอบกลับไปว่า...

"เรื่องของฉัน"

"เอออิลี่มึงเจอพี่เก้ายังพอดีพี่แกถามถึงเห็นว่าไม่ได้เจอนานแล้ว"

"เออยังเลยว่ะไปดิพากูไปทักแกหน่อยอุตส่าห์เป็นเจ้ามือคืนนี้ด้วย"

โซดาก็พาฉันเดินไปทักทายพี่เก้าที่โต๊ะแก ก็เจอทั้งพี่เก้า พี่เฟรม พี่นนท์ พี่ฌอนอยู่กันครบเลย

"สวัสดีค่ะพี่ๆทุกคน"

ฉันก็ยกมือไหว้กราดทุกคนทั้งโต๊ะทั้งที่รู้จักและไม่รู้จัก พร้อมกับที่พวกพี่เขยิบเก้าอี้ให้นั่งโดยมีอิโซดาขึ้นไปนั่งตักอ้อนผัวอยู่ ลำไย!

อิจฉาที่มันได้เจอความรักดีดีและก็คนรักดีๆแต่ก็ดีใจกับมันที่มีคนที่ดีคอยดูแลมันอยู่ข้างๆ ลองมองรอบๆโต๊ะก็พบว่ามีคนหน้าคุ้นๆว่าจะเป็น...อิลูกหยีเน่า

นางมากับผู้ชายสักคนในโต๊ะนั่นแหละทำสีหน้าเชิดจนน่ากระชากมาตบซะจริงๆ

"อ้าว!ลูกหยีก็มาด้วยหรอไม่ทราบใครชวนจ้ะ?"

อิโซดามันเปิดก่อนแล้วทำเอาแม่ลูกหยีเน่าหน้าม้านไปเลย

"อ่อเจ้พอดีลูกหยีมากับผมเองอ่ะครับ"

หนึ่งในคนที่นั่งออกรับแทน น้องๆทุกคนที่รู้จักพี่เก้าจะเรียกอิโซดาว่าเจ้กันหมด

"ก็ไม่ได้ว่าอะไรก็แค่หยอกๆน่ะอย่าคิดมากนะ"

แต่สายตามึงไม่ได้หยอกนะกูดูออกอิโซดา แรงกว่าฉันก็เพื่อนฉันนี่แหละ

ที่ๆฉันไปนั่งด้วยติดกันกับพี่ฌอนหนุ่มหล่อลูกครึ่งไทยอังกฤษเพื่อนพี่เก้า หล่อเข้มดูร้ายๆด้วยจากครั้งก่อนที่เจอกันเขายังไม่ดูร้ายๆขนาดนี้ สองแขนแกร่งสักรูปมังกรเลื้อยทั้งสองข้างดูๆแล้วเหมือนมาเฟียยังไงยังงั้น

"เป็นไงบ้างเราน่ะ?ไม่เจอกันนานนะ"

เพราะเสียงเพลงมันดังเขาก็เลยก้มลงมากระซิบข้างๆหูฉัน

"ก็ดีค่ะเรื่อยๆ"

ฉันตอบแล้วก็ยิ้มหวานส่งกลับไป

"ถามอะไรหน่อยได้ป่ะ?"

"คะ?"

"ตอนนี้มีโสดไหม?"

'ห๊ะ!!ถามตรงๆแบบนี้ก็ได้หรอ'

"ตอนนี้ก็โสดอยู่ค่ะ"

"จริงหรอ?พี่ชอบเรามาตั้งแต่ที่เจอกันครั้งนั้นแล้วแต่ตอนนั้นลี่มีแฟนอยู่แล้ว"

".........."

เอ่อนิ่งไปไม่ถูกเลยจ้า

'คนสวยก็เงี้ยอ่ะเนอะ'

"แต่ตอนนี้ลี่ก็ยังไม่พร้อมจะมีใครนะพี่"

ฉันกระซิบตอบไป

"ไม่เป็นไรพี่รอได้"

ถ้าหัวใจฉันไม่มีโซ่เต็มทุกห้องฉันก็คงจะตอบตกลงเขาไปแล้ว ผู้ชายอะไรแมนมากจริงๆ

"เอ่องั้นเดี๋ยวลี่ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ"

"ให้พี่ไปเป็นเพื่อนไหม?"

"ไม่เป็นไรค่ะลี่ไปเองก็ได้ขอบคุณนะคะ"

ฉันเดินไปเข้าห้องน้ำล้างไม้ล้างมือเสร็จเดินออกมาก็พบว่ามีชะนีหนึ่งตัวมารอรับส่วนบุญอยู่ข้างหน้าห้องน้ำ

"สวัสดีค่ะพี่ลี่"

"จ้ะ...กองไว้ตรงนั้นแหละ"

ถ้าลองได้เกลียดฉันจะไม่เสียเวลามาสนทนาอะไรมากมาย

"มีอะไรก็รีบๆพูดมา"

"พี่ลี่เลิกกับพี่โซ่แล้วหรอ?"

"ถามทำไม?"

"ก็เปล่าแค่อยากรู้ว่าพี่โซ่โสดจริงรึเปล่า"

"เพื่อ?ต่อให้เขาไม่โสดหล่อนก็ไม่แคร์อยู่แล้วนี่"

"ก็จริงอ่ะนะถ้าหยีอยากได้หยีก็จะเอา"

"คันหรอ?คารามายด์สักขวดไหมฉันซื้อให้"

"ซื้อให้ตัวเองดีกว่ามั้งจริงๆพี่ก็รู้ว่าตอนนั้นพี่โซ่เค้าคบกับหยีอยู่แต่พี่ก็ยังมาอ่อยเขา"

"แล้วไง?ถ้าเธอไม่นอกใจเขาก่อนเขาก็คงไม่หันมาหาฉันหรอก"

"นั่นสินะก็อุตส่าห์จับเขาได้แล้วเนอะก็ยังโง่ปล่อยเขาหลุดมือไปอีกจนได้"

"ว่าตัวเองอยู่หรอ?"

"ว่าพี่นั่นแหละโง๊โง่...พี่โซ่เค้าก็รักพี่จะตายแต่ดันตาบอดไม่ฟังเหตุผลอะไรเลย"

"หล่อนหมายความว่าไง?"

"หน้าก็สวยแต่ไม่น่าโง่เนอะพี่เนี้ยวันนั้นที่พี่เห็นจริงๆมันไม่ได้มีอะไรด้วยซ้ำ หยีก็แค่จัดฉากให้เหมือนว่าเราจูบกันทั้งๆที่จริงหยีต่างหากที่ตั้งใจจูบพี่โซ่เพื่อให้พี่เห็นแล้วก็เข้าใจผิดไปเอง...แล้วก็เป็นอย่างที่ต้องการซะด้วยสะใจจริงๆฮ่าๆๆๆๆ"

เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!

ไม่รู้เอาแรงมาจากไหนรู้แต่ว่ามันหน้ามืดหูอื้อตาลายสะบัดฝ่ามือใส่แก้มยัยเด็กนี่สองทีติดจนรู้สึกเจ็บฝ่ามือไปหมด

"กรี๊ดดดด...กล้าดียังไงมาตบหยีอิบ้า"

นางถลาเข้าใส่ฉันเต็มแรงแต่ฉันก็ตั้งรับได้ทันด้วยการจิกผมนางเต็มกำมือกระชากจนผมหลุดติดมือฉันมาเป็นกระจุก

ฉันโมโหจนตัวสั่นเทิ้มไปหมด ถ้าวันนั้นฉันไม่เข้าใจผิดและหนีกลับไปก่อนเราก็คงไม่ต้องมาเกลียดกันแบบนี้...

จังหวะไม่ทันระวังตัวฉันก็พลาดโดนนังนี่ตบเข้าที่แก้มฉาดนึงจนรู้สึกแสบแปลบๆ ก่อนที่ฉาดที่สองจะฟาดเข้าให้ก็มีคนมาขวางแทนซะก่อน

เพี๊ยะ!

"อ๊ะ!พี่โซ่!"

"ทำอะไร?"

โซ่เข้ามาขวางเลยรับเคราะห์ไปแทนหนึ่งฉาดก่อนที่เขาจะผลักยัยนั่นออกห่างจากตัวฉันแล้วหันไปถามด้วยสีหน้าถมึง

"พะพี่โซ่มาได้ไงอ่ะ?"

"ฉันถามว่าทำอะไร!"

"ปะเปล่าหยีไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย"

"ไปซะ!แล้วอย่ามายุ่งกับลี่อีกไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน"

ที่ผ่านมาแม้ยามที่เราทะเลาะกันฉันก็ยังไม่เคยเห็นเขาโกรธใครจนตัวสั่นขนาดนี้มาก่อน ท่าทางเขาเหมือนอยากจะฆ่าใครสักคนนึงจริงๆนะ

ยัยลูกหยีรีบเดินหลบหนีออกจากงานไปอย่างลุกลี้ลุกลน

"ลี่!เป็นไงบ้างเจ็บมากไหม?"

โซ่เข้ามาประคองฉันก่อนจะเชยคางฉันขึ้นมาสำรวจบาดแผลบนใบหน้าอย่างเบามือ

"โห!บวมเลยอ่ะ"

เห็นตัวเล็กๆมือหนักเหมือนกันนะแม่นั่นก็เล่นเอาแก้มฉันรู้สึกบวมๆขึ้นทันตา จากที่เหมือนจะมึนๆโดนตบเข้าไปทีหายมึนเลยฉัน

"อ๊ะ!!!"

"เจ็บมากไหมไปหากันป่ะ?"

"ไม่เป็นไรเจ็บนิดหน่อยเดี๋ยวก็หายแล้วโซ่ล่ะเจ็บรึเปล่า?"

ฉันหันไปถามก่อนจะสำรวจใบหน้าคมคายนั้นบ้างก็พบว่ามีรอยนิ้วมือจางๆข้างแก้มห้านิ้วประดับอยู่

"ฮ่าๆๆๆแต่งหน้าโทนนี้เก๋ดีเนอะ"

ฉันอดขำไม่ได้เมื่อดูๆไปหน้าเราสองคนมีรอยเหมือนกันข้างเดียวกันเด๊ะ ต่างกันตรงที่ผิวฉันคงบอบบางกว่ามันก็เลยทั้งบวมทั้งแดงง่าย

-------------------------------------------

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 9 (จบ)

    ครุ่นคิดวุ่นวายใจไปก็เท่านั้น อยู่ๆก็รู้สึกเหมือนวิญญานเมียหลวงมาเข้าสิง สองเท้าก้าวฉับๆโดยมียัยลี่วิ่งตามมาติดๆ ตรงไปยังคนที่ยืนอยู่ร้านข้างหน้าทันที "สวัสดีค่ะ...พี่ภาค!!!" เสียงเย็นๆขุ่นกระด้างมันออกมาของมันเองจริงๆฉันเป็นคนเรียบร้อยนะ แต่เวลาที่ลมเพชรหึงมันแทรกเข้ามาอากัปกิริยามันก็จะกระด้างหน่อยๆ "อ่ะอ้าวนี่สองคนมายังไงกันนี่!" พี่ภาคหันมาเจอฉันแล้วทำไมต้องแสดงอาการตกใจขนาดนี้อ่ะ "ก็ขับรถมากันไงคะถามแปลกแล้วไหนพี่บอกว่าวันนี้ไม่ว่างไงคะแล้วมาได้ยังไงมาทำอะไร แล้วมากับใครอ่ะคะ?" "โห!!!มาเป็นชุดเลยใจเย็นๆก่อนนะตัวเล็กนะ" พี่ภาคมองหน้าฉันแล้วกลั้นขำเล็กน้อย 'ทำไมต้องขำอ่ะนี่ฉันซีเรียสอยู่นะ' "แก...ใจเย็นๆก่อนนะ" ยัยลี่ค่อยๆปลอบประโลมให้ฉันหายโมโห "แล้วคุณเป็นใครกันมาถึงก็ใส่ๆเป็นชุดไม่มีสมบัติผู้ดีเอาซะเลย" ยัยผู้หญิงที่ยืนเล่นหูเล่นตาอยู่ข้างๆพี่ภาคพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ "แล้วเธอล่ะเป็นใคร?มายุ่งวุ่นวายอะไรกับสามีคนอื่นเค้า" ฉันต่อปากต่อคำกับแม่นั่นต่อ "ฉันเคยเป็นคนสำคัญของเขามากๆมาก่อนและตอนนี้ก็ยังสำคัญอยู่" ผู้หญิงคนนั้นว่าและหันไปกอดแขนพี่ภาคไว้ "หรอคะ?สำคัญกว่าเมียขอ

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 8

    วันนี้เป็นวันเกิดของโซดาเพื่อนสนิทของยัยลี่และเป็นเพื่อนใหม่อีกคนของฉัน คืนนี้เราก็แต่งองค์ทรงเครื่องมากันในธีมย้อนยุคยัยลี่นี่มาในชุดทองกวาวเชียวล่ะ ส่วนฉันก็เสื้อแขนกระบอกกับกระโปรงบานลายดอกเก๋ๆนี่ขนาดแต่งธรรมดานะหนุ่มๆในงานยังมาตาเป็นมันเชียว'สวยเหมือนกันนะนี่เราอิอิ'แน่นอนว่าพี่ภาคต้องสั่งยัยลี่ให้ดูแลฉันให้ดีๆอย่าให้ใครมายุ่มย่ามกับฉันแน่ๆ ปาร์ตี้ในงานก็ผ่านไปได้ด้วยดี ฉันเองก็สนุกไปด้วยจนเพลินเผลอดื่มไปซะเยอะจนเกือบจะเมาไปเหมือนกัน จนกระทั่งพี่เก้าเอาเค้กมาเซอร์ไพส์และขอโซดาแต่งงาน ทุกคนในงานกรี๊ดกร๊าดกันมากรวมถึงตัวฉันด้วยแน่นอนว่าผู้หญิงทุกคนบนโลกย่อมฝันที่จะมีการขอแต่งงานแสนหวานอยู่แล้ว โซดาร้องไห้หนักมากเพราะความดีใจเพื่อนๆทุกคนก็ตื้นตันใจและมีความสุขไปกับนางด้วย ไม่รู้ว่าเราปาร์ตี้กันถึงไหนยังไง ฉันมารู้สึกตัวอีกทีก็นอนอยู่บนเตียงในสภาพเปลือยเปล่าในห้องพักของตัวเองแล้ว พร้อมอาการเจ็บแปลบบริเวณช่วงท้องน้อยและแสบๆบริเวณใจกลางร่าง 'หรือว่าา...''นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันวะแล้วตกลงฉันกลับมาที่ห้องตัวเองได้ยังไง'ทำไมถึงอยู่ในสภาพนี้วะ'งงในงงไปอีก' เดี๋ยวนะ!แล้วยัยลี่ล่ะยัยลี่ไปไห

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 7

    "นิดหน่อยๆฮัลโหล...แก!!!"เสียงยัยลี่ตะโกนเรียกชื่อฉันข้างๆหูพร้อมโบกมือผ่านหน้าฉันไปมา"ห๊ะๆอื้อ!...ตกใจหมด"ฉันสะดุ้งหลุดจากภวังค์ทันที หลังจากที่ตกใจเสียงเรียกดังๆของยัยลี่ ในขณะที่เผลอไผลไปคิดถึงคนที่เป็นเจ้าของหัวใจเข้า"เรียกตั้งนานมัวแต่เหม่อคิดถึงพี่ภาคอยู่ใช่ม่ะ?นั่นแน่!""เปล๊าา!ไม่มีอะไรฉันก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยต่างหากเล่า""จริง!ว่าแต่คอแกไปโดนอะไรมาทำไมมันเหมือนรอย...""อะ..ห๊ะอ่อฉันโดนยุงกัดอ่ะเกาไปเกามามันเลยแดงไปหมดเลย...ช่างมันเถอะแกมีไรเปล่า?""อ่อยุงตัวนี้ดุเนอะกัดซะแดงเชียว ดูท่าทางจะขี้หวงซะด้วย...ไม่มีไรแกว่าจะชวนลงไปหาไรกินน่ะ""อื้อๆไปสิๆฉันก็หิวเหมือนกัน"หลังจากที่เมื่อเช้าฉันโดนยุงดูดพลังงานไปอีกเยอะจนเกือบจะมาทำงานสายเสียนี่จนไม่ทันได้กินข้าวเช้าเลยด้วยซ้ำนอกจากกาแฟเย็นที่แวะซื้อมากินแก้วเดียวแค่นึกถึงเขาผู้ชายที่เป็นเจ้าหัวใจของฉันในอกก็สั่นสะท้านไม่หยุดหลังจากผ่านค่ำคืนที่วาบหวาบไปแล้ว ในตอนเช้าที่ลืมตาตื่นขึ้นก็เห็นใบหน้าหล่อเหลาคมคายนอนกกกอดฉันอยู่บนเตียง ท่อนแขนอันอบอุ่นพาดทับเอวบางๆของฉันเอาไว้แผ่วเบาอย่างกลัวฉันจะอึดอัด คางอุ่นๆเกยอยู่บนกระหม่อมฉัน

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 6

    ความวาบหวาบเข้าเกาะกุมหัวใจเมื่อปลายนิ้วมือเขากอบกุมยอดอกบีบคลึงอย่างกับมันเป็นของเล่น ซาลาเปาสีขาวผ่องที่ไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อนนอกจากเขาคนนี้เท่านั้นเขาขยำขยี้มันเล่นอย่างสนุกสนานจนฉันนึกกลัวว่ามันจะแตกคามือเขาเสียก่อนถึงเขาจะบีบเคล้นเล่นอย่างสนุกมือแต่กลับไม่ได้ทำให้ฉันเจ็บเลย นอกจากความวาบหวิวแล้วมันยังวูบไหวไปยังจุดอ่อนไหวใต้ท้องน้อยฉันเหมือนเป็นละลอกคลื่นหฤหรรษ์มาทีละนิดๆปลายนิ้วคอยสะกิดปลายยอดเล่น ปากหยักๆก็คอยแต่ดอมดมไซร้ต้นคอหอมกรุ่นอย่างหลงไหล คนตัวเล็กกว่าแหงนเงยใบหน้าขึ้นคอยอำนวยความสะดวกให้ปากหยักเข้าดอมดมได้อย่างสะดวกขึ้นแม้จะบอกตัวเองเสมอว่าเป็นผู้หญิงต้องรู้จักรักนวลสงวนตัวไว้อย่าไปใจง่ายให้เขาดูถูกเล่น รู้ตัวอีกทีฉันก็อยากจะพลีกายให้เขาซะแล้วสิ บ้าจริง!"อ...อื้อออ"อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงครางกระเส่าเมื่อความรัญจวนใจมันเข้าเกาะกุมจิตใจ กายเล็กๆบิดเสียดสีกันไปมากับลำตัวหนาของคนข้างๆ เมื่อคนตัวโตกว่าชักนำพาไปสู่ความหรรษายิ่งขึ้นสองมือหนาเคล้นคลึงเต้างามก่อนจะลากปลายลิ้นเข้าครอบยอดอกชูชันลิ้มรสความหอมหวานจากปลายยอดนั่น ทั้งมือทั้งปากต่างระดมกำลังรีดเคล้นสองเต้าอย่างเม

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 5

    จากวันนั้นจนถึงวันนี้ที่พี่ภาคตามตื้อขอฉันเป็นแฟน จนในที่สุดฉันก็ใจอ่อนยอมตกลงคบกับเขาจนได้ เพียงแต่เรายังไม่ได้บอกใครเท่านั้นว่ากำลังคบกันอยู่ ตอนนี้ฉันมาช่วยงานลี่ที่โรงแรมของนาง โดยที่ยัยลี่จัดที่พักของโรงแรมสุดหรูให้ฉันพักฟรีๆห้องนึงเลยพี่ภาคเองก็มาหาฉันทุกอาทิตย์โทรมาคุยด้วยทุกคืน จนมันเป็นความเคยชินไปแล้วถ้าหากวันไหนที่เขาไม่โทรหามันก็จะรู้สึกแปลกๆกระวนกระวายใจจนต้องเป็นฝ่ายโทรหาเขาเสียเอง แล้วก็จะโดนล้อว่าทนคิดถึงเค้าไม่ไหวจนต้องเป็นฝ่ายโทรมาเองเลยวันนี้ยัยลี่ส่งโลเคชั่นให้ฉันตามไปเจอบอกว่าเป็นห้องเพื่อนนางที่คืนนี้จะมีปาร์ตี้กัน พอเลิกงานฉันก็กลับไปอาบน้ำแต่งตัวที่ห้องแล้วนั่งแท๊กซี่ออกไปตามนัดพอมาถึงฉันก็โทรขึ้นไปให้ยัยลี่ลงมารับฉันข้างล่าง แล้วก็พากลับขึ้นไปที่ห้องเพื่อนของนางที่อยู่ชั้น9"ไฮ้...พวกมึงนี่นิดหน่อยแม่...คนที่สองของกูเอง ส่วนนี่น้ำหอม แล้วนี่สามีนางชื่อกันต์ ส่วนที่นอยาวๆชื่อโซดา ส่วนคนหล่อๆคนนี้ชื่อแจสสส...ซี่""โอ๊ยยยอิลี่ต้องบอกว่าคนที่สวยๆสิยะถึงจะถูก" แจสซี่เพื่อนสาวของยัยลี่จีบปากจีบคอตอบพร้อมจิกตาใส่ นางน่ารักดีนะ"อิลี่อิผี...สวยๆอย่างกูจะมีนอได้ยังไ

  • My friend เพื่อนร้ายเพื่อนรัก   บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 4

    "แล้วหนูไม่สงสารพี่หรอ?พี่เจ็บนะ"แค่พูดไม่พอผมก็เลยจับมือเธอมาสาธิตให้ดูว่าผมเจ็บ...ตรงไหนบ้างส่งสายตาเว้าวอนให้คนตัวเล็กสงสารและเห็นใจในความทุกข์ทรมานของผม จับมือบางทาบทับขอบกางเกงก่อนจะรูดซิบกางเกงแสล๊คลงช้าด้วยหัวใจที่สั่นระรัว'ให้ตายเถอะ!ทำไมมันตื่นเต้นอะไรขนาดนี้'นี่แค่มือของยัยตัวเปี๊ยกเองนะ แล้วถ้าเป็นอย่างอื่นเช่น....ล่ะจะขนาดไหนกันแค่คิดเจ้างูใหญ่มันก็ประท้วงผงาดเต็มที่เพื่อจะออกมาดูโลกภายนอกเต็มที่ล่ะยัยตัวเปี๊ยกของผมยังกล้าๆกลัวทั้งๆที่ตอนนั้นทั้งจับทั้งขยำเล่นอย่างมันมือด้วยซ้ำ แต่อย่างว่าล่ะตอนนั้นมันอยู่ใต้ร่มผ้านี่ แต่วันนี้สัมผัสเนื้อแท้เน้นๆเต็มกำมือเชียวล่ะฝ่ามือบางค่อยๆโอบรอบเต็มลำที่แผ่ขยายชี้หน้าอย่างท้าทาย ผมวางมือซ้อนทับมือเล็กๆของยัยเปี๊ยกเอาไว้ก่อนจะนำพามือให้กำแล้วรูดขึ้นรูดลงช้าๆ..."ซี๊ดดดดด..."เสียงแหบพร่าครางแผ่วๆในลำคอ ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบ้เพราะความเสียวซ่าน ภายในอุ้งมือร้อนฉ่าจนเหมือนจะลวกมือเอาซะเลย ท่อนเนื้อกระตุกเป็นจังหวะทั้งร้อนทั้งแข็งจนฉันอดรู้สึกแปลกๆไม่ได้ฝ่ามือข้างที่ว่างของพี่ภาคก็ลดมาเคล้นคลึงสองเต้าสล้างของฉันอย่างสบายอุรา'ทำไมฉันร

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status