บทที่ 36 ข่าวดี

คดีของติยากรคืบหน้าอย่างรวดเร็วและมีแนวโน้มไปในทางดี  เพราะว่าทนายติดต่อไปยังอดีตแฟนสาวอีกคนของเคน และได้รับทราบถึงพฤติกรรมที่ไม่ต่างกันกับที่ติยากรได้พบ  นอกจากนั้นในอีกส่วนซึ่งเป็นคดีของสกนธีเองก็มีการได้คุยกับเพื่อนร่วมวงการหลายคน  และพบว่าเคนไม่ได้ทำกับสกนธีเป็นคนแรก  ดังนั้นจึงมีการรวบรวมผู้เสียหายหลายคนรวมฟ้องกันเป็นหลายกระทง  ต่างกรรมต่างวาระและมูลค่าความเสียหายสูงถึงหลายสิบล้าน

คดีของติยากรและผู้เสียหายคนอื่นๆ  ที่คดีที่เกี่ยวกับการแบล็กเมล  ข่มขู่  ทำร้ายร่างกายและกรรโชกทรัพย์นั้น  ศาลชั้นต้นได้พิจารณาแล้วและได้ตัดสินให้เคนจำคุกทั้งหมดสี่ปีสิบสองเดือน  และเสียค่าปรับอีกสามแสนบาทและมีคำสั่งห้ามเข้าใกล้โจทก์ในระยะห่างที่ศาลกำหนด

จำเลยได้ยื่นอุทธรณ์ซึ่งศาลได้รับอุทธรณ์ตามขั้นตอน  นั่นหมายความคดีจะต้องยืดเยื้อไปอีกนาน 

ในส่วนคดีของสกนธีศาลได้ประทับรับฟ้องเคนเป็นจำเลยที่หนึ่ง  และผู้มีส่วนรู้เห็นเป็นจำเลยที่สองและสามอีกหลายคน  ซึ่งคดีของสกนธีเป็นคดีที่มีมูลความผิดและอัตราโทษที่รุนแรงไม่แพ้กัน  คือคดีปลอมแปลงเอกสารราชการซึ่งถือเป็นความผิดอาญามีโทษทั้งจำและปรับ

ทีมกฎหมายของคดีที่สกนธีและติยากรยื่นฟ้อง ถือว่าเป็นทีมเดียวกันต่างก็ทำงานกันอย่างหนักเพื่อพยายามให้เคนได้รับโทษสูงสุดเท่าที่เขาจะทำได้ 

“ให้มันสู้คดีไปนานๆ จนต้องไม่ได้ทำมาหากิน”  ชานนท์ว่าในเย็นวันหนึ่ง

“ได้ข่าวว่ามันน่าจะหมดเงินจ้างทนายแล้ว”  สกนธีได้ข่าวมาว่าเคนต่อสู้ทางกฎหมายหลายคดีพร้อมกัน  ทำให้สภาพคล่องของเขาติดขัดอย่างยิ่ง  จนมีแนวโน้มว่าเขาน่าจะสู้ต่อไม่ไหว

“กลัวว่ามันจะหนีประกันสิ”  ชานนท์พูดต่อ

“ถ้าหนีประกันก็ต้องหนีไปอีกสิบปีกว่าจะหมดอายุความ”   สกนธียักไหล่  จะหนีก็หนีไปแต่ถ้าหนีก็อย่าให้เจอตัว 

“ให้มันหนีไปให้พ้นน่ะล่ะ ไม่จำเป็นกูก็ไม่อยากบีบให้หมามันจนตรอกไม่เหลือทางเดิน” 

โทษของมันถ้าติดคุกจริงก็มีแต่คดีละสองสามปี  สูงสุดก็เจ็ดปีซึ่งถ้ามันสารภาพก็ลดโทษไปอีก  เขาห่วงเรื่องมันออกจากคุกมาแก้แค้นมากกว่า  ถ้าให้ไอ้หมอนั่นไปๆ ให้พ้นประเทศ  ให้มันหนีไปอีกสักสิบปีน่าจะดีกว่า  แต่ถ้าเกิดมันจะถูกรวบตัวคาด่านตม. อันนั้นเขาก็ไม่รู้ด้วย  สกนธีคิดในใจ

“ตอนนี้ไอ้เคนมันหนีประกันจริงๆ เหรอติม”  ณาราถามเพื่อนในคราวที่นัดกันรับประทานอาหารในเย็นวันหนึ่ง

“ฮื่อ...ใช่  รอบก่อนมันก็ไม่มาศาลตามนัด  น่าจะหนีจริงแล้วล่ะ”  ติยากรบอกไม่ถูกว่าตนเองโล่งใจหรือไม่  แต่ที่แน่ๆ คือเธอไม่อยากเจอผู้ชายคนนั้นแล้ว

“ชั่วจริงๆ แล้วมันมีญาติพี่น้องที่ไหนบ้างมันเคยบอกหรือว่าเธอเคยรู้ไหม”  อิสริยาถามบ้าง

“เขาเคยบอกว่ามีญาติห่างๆ ทางแม่อยู่ที่สระแก้วนะ”  ติยากรทำท่านึกอยู่นานกว่าจะตอบ  ทำให้ณาราทำเสียงในคอ

“อื้อหือ  ชัวร์สงสัยออกนอกประเทศไปแล้วล่ะ” 

“ก็คิดว่าน่าจะเป็นแบบนั้น”  ติยากรไม่คิดอยู่แล้วว่าคนแบบเคนจะยอมรับโทษ  ที่ยื่นอุทธรณ์ก็น่าจะเป็นการประวิงเวลามากกว่า

“แล้วนี่เอ๋แต่งงานแล้วจะไปฮันนีมูนที่ไหน  เอาลูกไปด้วยรึเปล่า”  ติยากรเปลี่ยนเรื่อง  เพราะว่าวันนี้ที่นัดเจอกันอิสริยาก็นำการ์ดงานแต่งงานมาแจกด้วย

“แต่งรอบสอง  ฮันนีมูนอะไรไม่มีแล้ว  พี่เก่งเขาแค่อยากจดทะเบียนสมรส”  รอบนี้เธอจัดงานโดยที่แจ้งในการ์ดแล้วว่าไม่รับซอง ไม่รับเงินช่วยเพราะเกรงใจแขก  เนื่องจากรอบแรกจัดไปแล้วเมื่อแปดปีก่อน

“อ๋อ  อยากเป็นผัวที่ถูกต้องตามกฎหมาย”  ณาราลากเสียงพาให้เพื่อนสองคนหัวเราะคิกคัก 

“สงสัยจะใช่”  ติยากรเห็นด้วย   

 “ว่าแต่พวกเธอต้องไปนะ  อยากได้เพื่อนเจ้าสาว อยากให้เพื่อนแต่งตัวสวยๆ” ว่าที่เจ้าสาวย้ำ  ที่จัดงานแต่งก็เพราะอยากให้เพื่อนๆ มาจอยกันด้วย  ไม่ได้เจอกันนานแล้วคิดถึงทุกคนในรุ่นเลย

“โอเค  ได้เลยเดี๋ยวไปตัดชุดร้านเดียวกับแกแหละเอ๋   ชุดจะได้คุมธีมสะดวกๆ หน่อย”  ณารานัดแนะกับติยากรที่พยักหน้าเห็นดีด้วย

“ยังไงก็ได้  ส่งโลมาเลย  ว่าแต่เอ๋แกแพ้ท้องเหรอ ทำไมกินมะเหมี่ยวน้ำปลาหวานล่ะ ปกติไม่เห็นชอบ”  ติยากรทัก

อิสริยาชะงักมือ  เธอหยุดคิดก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดแอปนับวันมีประจำเดือนมาเปิดดู 

“นี่เมนส์ฉันไม่มาเกือบเดือนแล้วเหรอ  ลืมสนิทเลย”  เธออุทาน

“สงสัยหลานคนที่สองฉันมาแล้วแน่ๆ  แกไปตรวจเลยดีกว่าไหมเอ๋ฉันอยากรู้”  ณารากระตือรือร้นมาก  ท่าทางของเธอทำให้คนที่สงสัยว่าตนเองท้องรู้สึกขบขัน

“เรื่องชาวบ้านคืองานของเราว่าซั่น”  ติยากรแซวเพื่อน

“ถูกต้องจ้ะ” 

ณาราเชิดหน้าขึ้นจนเพื่อนสองคนหัวเราะมากขึ้นไปอีก  อิสริยายกมือขึ้นโบกไปมา  “โอ๊ยแก ฉันขำไม่ไหว ขำจนปวดท้องแล้วเนี่ย” 

เย็นนั้นอิสริยาเข้าห้องน้ำในมือมีที่ตรวจครรภ์ทั้งหมดสามอัน  เธอทำตามขั้นตอนข้างกล่องอย่างระมัดระวัง  รอเวลาอ่านผลอย่างใจจดจ่อ  ครบเวลาเธอลืมตามองผลการตรวจและไม่มีอะไรพลิกความคาดหมาย  เมื่อที่ตรวจทุกอันขึ้นคำว่า  Pregnant ทั้งสามอัน  ซึ่งอ่านได้ว่าตั้งครรภ์ 

“เอ๋  ทำไมเข้าห้องน้ำนาน เป็นอะไรหรือเปล่า”  สกนธีเคาะประตูเรียก  เขาจำได้ว่าเธอเข้าไปนานสิบห้านาทีแล้วโดยที่ไม่ได้ยินเสียงน้ำเลยจึงเป็นห่วง

ไม่มีอะไรตอบกลับ  เขาจึงเคาะอีกครั้งแต่หนนี้ประตูถูกเปิดออกและอิสริยาก็เดินกลับไปที่หน้าเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้าหินอ่อนอีกครั้ง  ชายหนุ่มขมวดคิ้วก่อนจะตัดสินใจเดินตามเข้าไปเพราะคิดว่าเธออาจจะไม่สบายก็ได้

สกนธีก้มลงมองสิ่งที่วางบนขอบอ่างล้างหน้าก่อนจะนิ่งไปหนึ่งอึดใจแล้วมองหน้าเธอ  ในที่สุดเขาก็โห่ร้องออกมาหลังจากที่หาเสียงตัวเองไม่เจออยู่หลายนาที

“เอ๋ท้อง  ท้องแล้ว”  เขาวิ่งออกมาหยิบโทรศัพท์โทรหาชานนท์ว่าอิสริยาตั้งครรภ์

“เฮ้ยมึง  เมียกูท้องแล้วเว้ย” 

ชานนท์ที่อยู่ปลายสายถึงกับพูดไม่ออกเพราะงงอยู่  แต่เขาก็แสดงความยินดีอย่างจริงใจ 

‘ดีใจด้วยว่ะมึง  มีลูกสองคนแล้วครอบครัวอบอุ่นนะโว้ย’

เขาโทรหาอีกสามสี่คนและหนึ่งในนั้นก็มีอังกูรอยู่ด้วย  พี่ชายของอิสริยาแสดงความยินดีและกำชับให้เขาดูแลน้องสาวให้ดีที่สุด 

ชายหนุ่มรับปากและวางสาย วิ่งกลับเข้าไปในห้องน้ำรั้งร่างที่อวบอิ่มขึ้นในระยะหลังมากอดแนบแน่น

“ขอบคุณนะครับเอ๋พี่จะดูแลเอ๋กับลูกให้ดีที่สุดเลย”