บทที่ 384

ผ้าผืนบางที่พันไว้รอบเอวพลิ้วไหวไปตามแรงลมทะเล

ตอนแรกเธอแกล้งทำเป็นลืม ไม่ได้หยิบผ้าคลุมออกมาด้วย

แต่ค่ายรู้ทันจึงหยิบติดมือมาให้

สายตาของค่ายไม่สามารถละจากคนรักได้เลย เส้นผมที่ถูกลมพัด

มาปรกใบหน้าหวาน เธอใช้มือปัดออกหลายต่อหลายครั้ง เขาได้แต่มอง

ภาพนั้นแล้วยิ้ม ความรู้สึกตอนนี้มันไม่ใช่แค่หวง แ