DANGER ZENIOR ::: EP.32

หลายวันต่อมา..

“งื้อออ อยากกินบิงซู แฮ่กๆ”

ฉันบ่นออกไปทั้งที่ขายังวิ่งอยู่บนลู่วิ่งในฟิตเนสที่คอนโด โดยมีเฮียเวย์ยืนกอดอกทำหน้านิ่งๆ อยู่ข้างๆ

“ตั้งใจวิ่งไปห้ามคิดเรื่องกิน” เฮียพูดแล้วยื่นมือมาผลักหัวฉันเบาๆ ฉันเลยหันไปทำหน้ายักษ์ใส่เขาทันที

“เฮียอยากออกกำลังกาย ทำไมต้องลากเจมาด้วยอ่ะ -_-?”

ฉันบ่นอุบอิบออกไปเพราะตั้งแต่ก้าวขาเข้าฟิตเนสมาเฮียยังไม่ได้แตะเครื่องออกกำลังกายอะไรเลยสักแอะ มีแต่ยืนคุมเข้มฉันอยู่แบบนี้ น่าหงุดหงิดชะมัดเลย

“ก็เราไม่ยอมแต่งงานกับเฮียเพราะบอกว่าอ้วน! ใส่ชุดแต่งงานไม่สวย”

เฮียเบะปากใส่แล้วพูดออกมาแบบเซ็งๆ ก็ยอมรับนะว่าพูดจริงอ่ะ ใครก็อยากสวยที่สุดในวันแต่งงานทั้งนั้นป้ะ?!

“เหอะ! แล้วใครเขาคิดเรื่องแต่งงานกันปุบปับแบบเฮียบ้างเล่า”

ไอ้ที่คิดว่าอยากแต่งแล้วจะแต่งเลย ไม่สนใจอะไรต่อมิอะไร นอกจากเฮียพายที่ไอ้นิลเล่าให้ฟัง ฉันก็เจออีกคนละที่ประหลาดได้โล่แบบนั้น นี่ไง..ยืนอยู่นี่อีกคน เชื่อมะ..สองสามวันก่อนแม่เฮียกับม้าฉันพากันมาช่วยเลือกแหวนหมั้น แต่ดูไปดูมาเกือบจะได้เปลี่ยนเป็นแหวนแต่งงานกันซะงั้น คือรีบกันทุกคนยกเว้นฉันอ่ะ ไม่รู้จะรีบไปไหน -.-

“หึ..โทษที เรื่องแต่งงานเค้าต้องคิดไว้ตั้งแต่ ม.ปลายอ่ะเน่อะ”

เฮียเวย์ยกยิ้มมุมปากออกมาอย่างเยาะๆ จนฉันเกือบจะหลุดปากด่าเขาออกไปอย่างลืมตัว ดีนะยั้งไว้ทัน

“กวนตี….”

“พูดไม่เพราะวิ่งเพิ่มครึ่งชั่วโมง” พอเห็นแบบนั้นเฮียก็อมยิ้มอย่างพอใจแล้วทำเป็นพูดเสียงเข้มขึ้นมา

“อะไรเฮีย เจยังไม่ทันพูดไรเลย” ฉันโวยวายออกไปทันที แต่คำตอบที่ได้รับกลับเป็นท่าทางไม่รู้ไม่ชี้ กวนๆ ตามเดิม

“ไม่รู้ ไม่สน”

“โว้ยยยย เจเหนื่อยยยย เหนื่อยๆๆๆๆ”

พอทำอะไรไม่ได้ฉันก็ตะโกนออกไปซะเลย เหนื่อยจะตายแล้วเว้ยให้วิ่งอยู่ได้ เมื่อกี๊แอบโดดลงจากเครื่องไปทีละนะ แต่เฮียก็อุ้มกลับขึ้นมาใหม่อ่ะ -_- จะให้วิ่งจนเป็นลมเลยรึไงก็ไม่รู้

“โถๆ สู้เค้านะคะลูกหมูของเฮีย ^3^”

เฮียเวย์ทำปากจู๋ชูสองนิ้วแล้วเดินตรงไปที่เครื่องออกกำลังที่อยู่เยื้องออกไปนิดหน่อย ก่อนที่เขาจะเริ่มออกกำลังกายบ้าง โดยที่ตายังจ้องมาที่ฉันตลอดเวลาคอยดูไม่ให้ฉันอู้

“เฮ่ออออ...”

แล้วใช้เวลาอยู่พักใหญ่ฉันก็วิ่งครบตามกำหนดเลยโดดลงจากเครื่องมานั่งพักทันที โอ่ยยย...นี่แอบได้ยินแว่วๆ ว่าเฮียมีตารางฟิตแอนด์เฟิร์มอยู่ในใจจะให้ฉันไปเล่นนั่นเล่นนี่อีกเยอะเลยด้วยนะ นี่มันคือชะตากรรมของว่าที่เจ้าสาวอย่างฉันจริงๆ น่ะหรอฮะ ปวดขาจะแย่แล้วอ่ะ -_-​

“เฮีย หลบหน่อยดิจะเซลฟี่”

ระหว่างพักฉันก็หยิบมือถือขึ้นมาแล้วเงยหน้าไปบอกเฮียที่ตอนนี้ลุกจากเครื่องออกกำลังกายตัวเองมายืนกินน้ำอยู่ข้างหลัง

“ก็ถ่ายไปดิ ติดเฮียไปคนจะเป็นไร” พอเฮียพูดมาแบบนั้นฉันก็แกล้งส่ายหัวแล้วตอบกลับไปทันที

“ไม่เอาหรอกกลัวเรตติ้งตก” ...ก่อนที่เฮียจะสวนกลับมาทันควันจนฉันสะอึกไปเลยอ่ะ

“แล้วไม่กลัวผัวกระแทกแรงๆจนร้องลั่น?”

“อะ..ไอ้เฮียบ้า หยาบคายขึ้นทุกวันแล้วนะ -////-”

ได้ฟังแล้วฉันนี่ถึงกับอึ้ง ตอบกลับไปแทบไม่ทัน เดี๋ยวนี้คำว่าผัวๆ เมียๆ กับเรื่องบนเตียงนี่ถูกใช้ตลอดเลยอ่ะ ยิ่งเวลาอยู่กับ Nightshade คนอื่นๆ ด้วยแล้วเหมือนพวกเขากำลังเกทับกันน่าดู มันใช่เรื่องมั้ยเนี่ยฮะ

“หึ..ความจริงทั้งนั้น ทนฟังไม่ได้หรอครับ?”

โอ๊ย! นี่คือเบื่อมากกก เวลาเฮียทำหน้าแบบ..อะไรหรอ? เฮียทำไรผิดไปหรอ? คือดูออกว่าเฟคสุด แต่พอบ่นอะไรไปก็โดนหยอดกลับมาจนเขินม้วนไปกองกับพื้นทุกที เพราะงั้นจะไม่บ่น!

“หมั่นไส้ หมั่นไส้จนทนไม่ไหว หงุดหงิด >////<”

ฉันกัดฟันพูดงึมงำออกไปแล้วนั่งมองเขาผ่านกระจกที่สะท้อนมาอย่างฟึดฟัดอยู่พอประมาณจนเฮียก็ขำออกมาแถมยังทำท่าอ้าแขนแล้วส่งตาหวานมาให้

“มาดิ หมั่นเขี้ยวเฮียมากเลยหรอ จะรังแกเฮียเท่าไหร่ก็ได้นะเอาเลย ฮ่ะๆ”

“พอเลยนะ ไม่คุยด้วยแล้ว -////-”

ยิ่งเฮียทำท่าทางทะเล้นแบบนั้นฉันยิ่งใจเต้นตุ๊มๆ ต่อมๆ เลยแกล้งเบะปากใส่เขาไปทีแล้วอาศัยจังหวะนี้ลุกหนีไปเปลี่ยนชุด พอ! วันนี้พอแค่นี้! ไม่งั้นได้มีเรื่องให้เขินจนม้วนตัวไปกลิ้งกับพื้นกันอีกยาวแน่ๆ เลย ฮึ่ยยย >////<

หลังจากออกกำลังกายกันเสร็จเฮียเวย์ก็พาฉันมากินข้าวเพราะเห็นถึงความตั้งใจและความมุ่งมั่นที่เบื้องหลังฉันทำไปเพราะโดนเขาบังคับชัดๆ!

“เอาสปาเก็ตตี้คาโบนาร่า บิงซูสตรอเบอร์รี่ บลูเบอร์รี่ชีสเค้ก ไวท์มอลต์เย็นเพิ่มวิปครีม แล้วก็...”

“พอ! เดี๋ยวก็อ้วนกันพอดี”

ฉันยังสั่งอาหารไม่ทันครบตามที่อยากกิน เฮียเวย์ก็พูดขัดขึ้นมาเสียงดุเชียว..ก็เลยต้องพอก่อน -.-

“แหะๆ แค่นี้แหละค่ะ... อ้วนก็ช่างดิแล้วเฮียจะมายุ่งไรด้วยเล่า”

พอหันไปพูดกับพนักงานเสร็จฉันก็หันกลับมาพูดใส่เฮียบ้าง ยุ่งจริงนะเนี่ย ทำไมไม่เล่นมือถือไปเงียบๆ ฮะ แล้วไอ้โต๊ะข้างๆ นั่นยังไง จ้องเฮียตาเป็นมันตั้งแต่เดินเข้าร้านมาแล้ว จะเอาใช่มะ?!

“ไม่ยุ่งก็ได้ งั้นไหนๆ จะอ้วนแล้ว คืนนี้ขอฝากเบบี๋ไว้ในพุงคนนึงดิ ^^”

พูดจบเฮียเวย์ทำหน้าทะเล้นออกมาอีก แล้วชะนีโต๊ะนั้นก็พากันแอบกรี๊ดเบาๆ จนออกนอกหน้า

“หื่นอีกแล้วนะ!” ฉันทำขรึมแล้วส่งเสียงดุออกไป แต่เฮียก็ทำหน้าตายตอบกลับมา

“ผู้ชายไม่หื่นเค้าว่าฝืนธรรมชาติ”

“แต่แบบนี้มันมากไปป้ะ -.-”

ทำไมพอเห็นหน้าตายของเขา ยัยพวกนั้นมันยังสะดีดสะดิ้งได้อีกฮะ เออ! ซุบซิบกันเค้าเข้าป่ะ ชักจะน่าหงุดหงิดเกินไปละนะ

“ก็รักเมีย หลงเมีย อยากอ้อนเมีย.. ป่ะกลับบ้านกัน” พูดจบเฮียเวย์ก็คว้าแขนฉันทำท่าจะลุกกลับบ้านจนฉันต้องโวยวายออกไป

“เฮ้ย เดี๋ยวดิเฮียจะไปไหน จะกินข้าว”

“เอ้า แล้วตัวเจ..ไม่อยากกินเฮียบ้างหรอ”

ได้ยินฉันพูดแบบนั้นเฮียก็ทำหน้าหงอยกลับมาทันที เหอะๆ ให้ตาย!  หลายอารมณ์น่ะพอเข้าใจ แต่ทำโดยที่มีคนจ้องอยู่ตลอดเวลาแบบนี้ ยัยพวกนั้นมันได้สูบโมเม้นต์พวกนี้ไปฟินกันตั้งเท่าไหร่แล้วเนี่ยฮะ

“เฮีย! เลิกทำหน้าแบบนั้นนะ”

คราวนี้ฉันเริ่มจะดุออกไปจริงจังละ คือมันมากไปแล้วไง มันเริ่มมีเสียงกรี๊ดแว่วมาไม่หยุด ฉันก็ไม่ได้ใจกว้างขนาดนั้นไง!

“ไม่อยากจริงๆ หรอครับ”

ยังอีก..ยังจะมาทำหน้าอ้อนเหมือนไม่รู้อีโหน่อีเหน่อะไรแบบนี้อยู่ได้

“บอกให้หยุดไง!”

ความรู้สึกตอนนี้ฉันรู้เลยว่าคิ้วตัวเองเริ่มขมวดเป็นปมละ ต่อมหึงเริ่มทำงาน นี่ฉันเริ่มจะเดือดละนะ!

“ตัวเจดูดิ ผู้หญิงโต๊ะนั้นมองเฮียอ่ะ”

เฮียเวย์เลื่อนหน้ามากระซิบเบาๆ ให้ฉันฟัง แล้วเหล่ตามองไปทางโต๊ะยัยพวกนั้นที่ก็กำลังมองมาที่เรา..แบบนานมากแล้วเหอะ!

“เออ เห็นละ จะย้ำเพื่อ?!”

ฉันตะคอกออกไปอย่างลืมตัวแล้วเฮียก็หลุดขำออกมา แถมยังทำหน้าทำตาทะลึ่งตึงตังอีกซ้ำๆ ทำให้ความโกรธที่มีในตัวฉันมันเริ่มประทุขึ้นมาจนร้อนรุ่ม

“หึงโหดจัง เอาอีกๆ”

“เฮีย! ถ้าไม่เลิกทำหน้าทะเล้นแบบนี้ เจจะไม่ทนแล้วนะ”

น้ำเสียงโคตรหงุดหงิดของฉันถูกส่งออกไปให้คนตรงหน้าที่กำลัง Alert อยู่เต็มที่ ไม่รู้ว่าเขาตั้งใจจะแกล้งกันหรือไม่รู้ตัวจริงๆ ว่าฉันกำลังหงุดหงิดเพราะ..หึง! เขา! อยู่! ตอนนี้!

“ทำไม จะทำไรเฮียงั้นหระ....”

พรึ่บบบ!

“…อุ๊บบบ :X”

ไม่รอให้เฮียพูดจบ ฉันก็เลื่อนมือไปโน้มคอเขาลงมากดจูบอย่างแรง จูบมันกลางร้านนี่แหละ รำคาญ! หงุดหงิด! จะอ่อยใครพร่ำเพรื่อทำไมนักก็ไม่รู้ เขาหวงฉันเป็นคนเดียวหรือไงกัน

O_O!

“อืมมม…” เฮียเวย์ดูตกใจนิดหน่อย ก่อนจะจูบตอบกลับมาในทันทีแบบยิ้มๆ แล้วฉันก็ผลักเขาออก ส่วนยัยพวกนั้นมองมาแบบอึ้งๆ แล้วเงียบไปกันหมด

“จะนิ่งได้ยัง?! ยิ้มอ่อยพวกมันอยู่ได้”

ฉันกัดฟันพูดออกไปด้วยความรำคาญ แต่เฮียก็เอาแต่จ้องมาพร้อมกับรอยยิ้มและใบหน้าที่เริ่มอมชมพูขึ้นมา

“นี่ตัวเจ... Kiss เฮีย -/////-”

“หยุดนะ!”

ฉันตวาดออกไปอีกเพราะครั้งนี้หน้าเฮียแม่งโคตรน่ารัก คือยิ้มกรุ้มกริ่มแบบเขินๆ ทำตัวไม่ถูก แล้วก้มหน้ามองมือถือสลับกับเงยหน้ามามองฉันไปมาอยู่แบบนั้น

“เฮ้ย..เขินจริงนะไม่เคยโดนรุก -.-” เขาพูดออกมาเบาๆ จนฉันเพิ่งเริ่มสังเกตว่าตอนนี้หน้าเฮียแดงจัดมากแล้วจริงๆ

“อึ๊บไว้เดี๋ยวนี้นะเฮีย ไม่งั้นมีเรื่องแน่” ท่าทางเขาตอนนี้มันก็น่ารัก แต่มันก็หวงไง ฉันทำอะไรไม่ได้ก็เลยเลือกจะขู่ออกไปแทน -.-

“ครับๆ คนอะไรขี้หวงแฟนจังอ่ะ” เฮียพูดไปยิ้มไปไม่หยุด แล้วทำเป็นหลบตาเขินฉันอยู่อย่างนั้น ฉันเลยสวนกลับไปอีกครั้ง

“แฟนอะไร! คู่หมั้น!”

“อ่าหะ ใช่สินะ เลื่อนขั้นแล้ว..”

เขาพูดงึมงำอยู่คนเดียวแล้วก้มหน้าเล่นมือถือตัวเองอยู่สักพัก ก่อนที่หลังจากนั้นมือถือของฉันจะมีเสียงแจ้งเตือนจาก Know more ว่าเฮียเวย์แท็กอะไรมา ฉันเลยกดเข้าไปอ่าน

ติ๊งงงงงงงง~

RNWY.Raiwynn9 (1m)

We’ re engaged. @Jeda.Jida

หึ.. พอเห็นรูปที่เขาแท็กมา จากเหวี่ยงๆ อยู่ฉันก็ยิ้มออกมาทันตา มันเป็นรูปคู่โทนขาวดำของฉันกับเฮียในหลายๆ อิริยาบถ จำได้ว่าวันที่ถ่ายนี่วุ่นวายน่าดู เฮียจะทำท่านั้น ฉันจะทำท่านี้ ส่วนที่มันสีเป็นขาวดำก็ไม่แปลกหรอกนะ เพราะเขาชอบสีโทนนี้ซึ่งฉันก็ไม่ได้ถืออะไร แต่แอบถ่ายภาพนี้จากอัลบั้มรูปของฉันไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ ไหนตอนแรกบอกว่าเอาไว้ดูกันสองคนไง นี่ไม่หวงแล้วหรอฮะ >.<

“หึ...” ฉันแอบเงยหน้าไปมอง ก็เห็นเฮียเวย์ก้มหน้าเขินๆ อยู่อย่างเดิม แก้มอมชมพูที่มีเลือดฝาดจางๆ แบบนั้น ยิ่งมองก็ยิ่งน่ารักจังจนต้องหยิบมือถือตัวเองขึ้นมาถ่ายไว้ แล้วกดอัพลง Know more ไปบ้าง​

Jeda.Jida (1m)

Don’ t be shy my fiance. ♥ @RNWY.Raiwynn9

ติ๊งงงงงงง~

พอฉันกดแท็กไปเฮียเวย์ก็เปิดอ่านแล้วอมยิ้มกรุ้มกริ่มเงยหน้าขึ้นมาทันที

“กลับบ้านเหอะตัวเจ เฮียเขินจริง..ไม่ไหวแล้วอ่ะ -///////-” แล้วเฮียก็เอามือขึ้นมาปิดหน้าเบาๆ ฉันเลยลุกขึ้นรีบลากเขาออกจากร้านไม่งั้นได้หัวร้อนอีกพอดี -.-