Line~ Line~ Line~ Line~
เช้าวันหยุดที่แสนพิเศษกับฉันที่กำลังนั่งกินกราโนล่าอยู่อย่าง Happy สุดๆ แถมยังมีเสียงแจ้งเตือนไลน์จากเพื่อนๆ ที่ส่งมาดังขึ้นต่อเนื่องไม่ยอมหยุด ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือเฮียลุคที่ไม่น่าเชื่อว่าตอนนี้จะตื่นแล้ว
LUCAS : HBD นะ เด็กดื้อของเฮีย
JEDA : ขอบคุณนะคะ
JEDA : คิดถึงจัง ♥
LUCAS : อ้อนเก่ง
JEDA : ต้องบินมาเลี้ยงข้าวแล้ววว
LUCAS : อย่าท้าเดี๋ยวไปจริง
JEDA : 55555
ใช่วันนี้วันเกิดฉันเองแหละ โตขึ้นอีกปีก็จะดี๊ด๊าประมาณนี้ พอฉันตอบกลับเฮียลุคเสร็จ ไอ้นิลมันก็ Video Call เข้ามาพอดี
[มึงงงง Happy Birthday น๊าาา~]
แล้วไอ้นิลมันตะโกนออกมาทันทีพอฉันกดรับ พร้อมกับทำหน้าแป้นแล้นส่งยิ้มมาให้ฉันจนตาหยี เหอะๆ เล่นใหญ่อะไรเบอร์นี้
“ไปโดนตัวไหนมาถึงคึกขนาดนั้น” ฉันถามออกไปอย่างขำๆ แล้วเราก็คุยอะไรกันไปเรื่อยเปื่อย
[แล้วสรุปคืนนี้เลือกได้ยังว่าเลี้ยงที่ไหน]
นิลมันถามออกมาอย่างรู้ทัน เพราะฉันมักเลือกสถานที่จัดปาร์ตี้วันเกิดแบบฉุกละหุกเสมอ มันเหมือนบางทีอยากจัด บางทีไม่อยากจัด ขึ้นอยู่กับอารมณ์ตอนนั้นด้วยไง แล้วมันก็เปลี่ยนสีหน้ามารอฟังอย่างใจจดใจจ่อ ทั้งที่ตอนแรกยังทำท่าเหมือนคิดไม่ตกว่าจะให้อะไรเป็นของขวัญวันเกิดฉันดี
“เออ 2 ทุ่มที่ Ztudio กูชวนพวกเพื่อนสมัยเรียนมาด้วย ไม่ต้องเอารถไปล่ะคืนนี้ เดี๋ยวเมาแล้วขับกลับอันตราย”
[ได้ เจอกันนะ จุ๊ฟๆ]
พอฉันตอบออกไป นิลมันก็พยักหน้ารับแล้วส่งจูบมาให้จนฉันแกล้งทำหน้าเอียนใส่ ก่อนที่มันจะกดวางสายไปอย่างรวดเร็ว สงสัยไปรื้อตู้หาชุดอีกแล้วมั้งนั่นน่ะ แต่ก็ดีนะ..บอกกะทันหันแบบนี้ก็ดีเหมือนกันอาจจะได้เห็นแฟชั่นแปลกๆ ของพวกเพื่อนๆ ที่เตรียมชุดไม่ทันก็ได้ ฮ่ะๆ
@ ZTUDIO
“เอ้าชนนนน~”
เกร้ง เกร้ง เกร้ง
แล้วฉันกับเพื่อนๆ มากหน้าหลายตาก็มารวมตัวกันอยู่ที่ Ztudio ตามนัด แถมยังกระดกเหล้ากันอย่างเอาเป็นเอาตายเพราะนานๆ ได้มารวมตัวกันที ทั้งหมดนี่เป็นเพื่อนสมัย ม.ปลายทั้งนั้นอ่ะ พวกแก๊งค์บิวตี้มันก็มาด้วย แล้วก็เหมือนเดิม..ระริกระรี้มองหา Nightshade กันใหญ่ เหอะ! คงจะเจอหรอกมั้งเทพเจ้าทั้ง 5 นั่นเขาสิงตัวอยู่ใน Zone VIP นู่นนน.. VIP#9 อ่ะรู้จักป้ะ? ห้องที่รุ่นพี่รันเวย์ของฉันไปจำศีลอยู่ตอนนี้ไงล่ะ คิกๆ
“หมดแก้วๆๆๆ”
แปะ แปะ แปะ
เสียงตะโกนเชียร์ของพวกเพื่อนๆ ที่ท้าให้ฉันดื่มดังขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ซึ่งฉันเองก็บ้ายอกระดกเอาๆ จนเริ่มมึนๆ และขำออกมาอย่างไม่ค่อยมีสติเท่าไหร่ ยิ่งเพลงดังยิ่งมันส์จนต้องโยกตาม ไอ้พวกนี้นี่มันตั้งใจมอมกันชัดๆ เลย แก้วตัวเองแทบไม่แตะเลยนะช่วงหลังเนี่ย
“มึงงงง ปวดฉี่อ่า”
ฉันเดินโอนเอนไปหาไอ้นิลทันทีทั้งที่ยังโยกหัวตามจังหวะเพลง แล้วมันที่ยืนเอียงไปเอียงมาไม่ต่างกันก็พยุงฉันพากันไปห้องน้ำแถมยังขำออกมาตลอดทาง
“ฮ่ะๆ ไอ้ด้ามึงเดินไม่ตรงแล้วอ่า”
ฉันฟังที่มันพูดนะ แต่ตาก็สอดส่องมองไปทาง Zone VIP ซึ่งประตูถูกปิดอยู่แบบเงียบมาก รุ่นพี่คะ..คิดถึงได้มั้ยอ่ะ? อยากเจอนะเผื่อไม่รู้ววว แหะๆ >_<
“ทำไงดี~ เรียกรุ่นพี่รันเวย์มาประคองกูที กูไม่ไหววว คิคิ”
ฉันพูดพร้อมกับชี้ออกไปที่ Zone VIP อย่างเลื่อนลอย แล้วไอ้นิลมันก็บ่นอะไรงุ้งงิ้งฟังไม่ทัน รู้แค่หูมันเริ่มอื้อๆ เพราะเพลงดัง แล้วในหัวก็มีแต่หน้ารุ่นพี่คนนั้นเต็มไปหมดเลย~ สงสัยจะเป็นเอามากนะฉันเนี่ย #_#
“อื้อออ มึงง กูชอบรุ่นพี่รันเวย์..จริงๆ น้าา~”
ไม่รู้อะไรดลใจให้พูดไปแบบนั้น รู้แค่ฉันพูดมันซ้ำๆ ตลอดทางจนเดินเซเข้าห้องน้ำมาแบบมึนๆ รุ่นพี่คะ..ฉันชอบรุ่นพี่รันเวย์ ชอบๆๆ อยากเจออีก ชอบมากจริงๆ อื้ออออ
::: RUNWAY :::
“ไหนเหล้าที่กูฝากซื้อ รอมาชาติกว่าละ”
ไอ้เตเอ่ยปากงึมงำพูดกับผมทั้งที่มันยังมุดหน้านัวเนียอยู่กับเด็กของมันที่เปลี่ยนมาไม่รู้กี่คนตั้งแต่หัวค่ำ ส่วนผมวันนี้รู้สึกไม่มีอารมณ์ยังไงชอบกล เลยไล่ผู้หญิงคนเมื่อกี๊กลับไปละ คงเพราะแฟนไอ้พายมายืนอ้ำอึ้งเหมือนมีไรจะพูดด้วยมั้ง แล้วผมเองก็ดันอยากรู้ แต่พอผลักผู้หญิงคนนั้นออก นิลลาก็ดันเดินหนีออกไปซะก่อน
“เดี๋ยวไปหยิบให้”
ผมบอกมันไปแล้วลุกขึ้นออกจาก Ztudio Nightshade กำลังจะเดินตรงไปที่ลานจอดรถ แต่พอเดินพ้นประตู Zone VIP ไปก็เจอนิลลากับเพื่อนเธออีกคนกำลังเดินโซซัดโซเซไม่มีสติอยู่พอดี
แล้วสองสาวนั่นก็ประคองกันไปจนถึงห้องน้ำ โดยมีผมเดินตามไปเงียบๆ หึ..ถ้าไอ้พายมันรู้ว่ากูเดินตามเมียมันระยะประชิดแบบนี้ ให้ทายชะตากูจะขาดมั้ย?
“เมื่อกี๊มีไร?”
พอเห็นว่านิลลาส่งเพื่อนเธอเข้าห้องน้ำเสร็จ ผมก็เดินเข้าไปถาม แต่สภาพยัยนี่ตอนนี้แม่ง..โคตรจะเละเลย
“รุ่นพี่... รุ่นพี่รันเวย์นี่นา ฮ่ะๆๆ”
นิลลาชี้มาที่ผมแล้วขำออกมาอย่างชอบใจ ถ้าไม่ติดว่าเป็นแฟนไอ้พาย ผมว่าจะมีเรื่องกับผู้หญิงก็คราวนี้แหละว่ะ เมาแล้วท่าทางโคตรจะกวนเลย แต่ยังไม่ทันพูดอะไรออกไป เธอก็พูดต่อขึ้นมาอีก
“เจด้ามันชอบรุ่นพี่มากเลยน้าา~ เมื่อกี๊ยังเรียกหาอยู่เลยยย >///<”
คนตรงหน้าผมพูดไปยิ้มไปอย่างเขินๆ เจด้าไหนวะ ใคร? ไม่เห็นรู้จัก..
“นั่นงายยย มาพอดี~”
แล้วนิลลาก็ชี้ไปที่ใครคนหนึ่งซึ่งกำลังเดินโซซัดโซเซออกจากห้องน้ำ ผมเองก็หันมองตามไป
“มึงงง กูอยากไปหาเค้าาา กูอยากเจอรุ่นพี่รัน วะ..เวย์ อื้อ”
พอได้ยินร่างเล็กในชุดเดรสรัดรูปสีแดงพูดออกมา ผมว่าผมรู้ละ..เจด้าที่ว่าก็คือยัยซุ่มซ่ามที่ผมเจอหลายต่อหลายรอบ คนตรงหน้าผมนี่แหละ แถมยัยนั่นยังเซมาหาผมอย่างมึนๆ จนผมต้องประคองไว้เพราะกลัวจะหน้าทิ่มลงไปแล้วยังทำท่าจะอ้วกใส่ผมอีก …ใช้ได้ -_-!
“ทำไมกินกันขนาดนี้วะ”
ผมบ่นออกไปอย่างหงุดหงิด ไม่ได้อยากจะว่าหรอกว่ะ แต่เป็นผู้หญิงต้องระวังตัวกว่านี้หน่อยดิวะ
“อื้อออ แล้วนายเป็นใครรร มายุ่งไรอ่ะะะ”
ยัยซุ่มซ่ามที่เซมาซบผมพูดออกมาอย่างเมาๆ ทั้งที่ใบหน้าแดงก่ำเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ แถมท่าทางก็พร้อมจะร่วงอยู่รอมร่อ แต่ก็ยังทำเหมือนจะหาเรื่องผมอีกให้ได้ ห้าวดีจริงๆ -_- ส่วนนิลลาก็ยืนขำอยู่ในสภาพที่ร่อแร่ไม่ต่างกัน
“ไหวมั้ย” ผมถามนิลลาออกไป ส่วนอีกคนคงไม่ต้องถามละเพราะเริ่มมุดเข้ามาที่อกผม แล้วก็ดูนิ่งไปบ้างแล้วไง
“หึ ไม่ไหววว” พอนิลลาตอบมาแบบนั้น ผมเลยคว้ามือถือไลน์ตามไอ้พายทันที แม่งหัวร้อนแน่นอนให้กูเดา
แล้วระหว่างรอไอ้พายมาเก็บซากผู้หญิงของมัน ผมก็ต้องประคองทั้งเจด้าด้วยแขนข้างหนึ่ง และต้องใช้แขนอีกข้างค้ำกำแพงไว้ กันไม่ให้นิลลาร่วงลงมาด้วย เออ.. เอาเข้าไป แล้วยัยนี่ในอ้อมกอดผมจะดิ้นดุ๊กดิ๊กไปมาทำไมวะ เมื่อกี๊ก็เริ่มเฉยไปแล้วไม่ใช่รึไง
“คิกๆๆ ไอ้ด้า~ ฮ่ะๆๆ”
นิลลาในสภาพที่ยืนเอนไปเอนมาดูจะถูกใจมากเป็นพิเศษที่เพื่อนเธอเมาไม่ได้สติและมีผมกำลังช่วยประคองอยู่ ยัยนี่เลยเอาแต่ยืนขำอย่างล่องลอยอยู่แบบนั้น ไอ้ห่าพายุก็นะ..เมื่อไหร่แม่งจะมาวะ?!
พรึ่บบบ!
เวร! แล้วก็เป็นอย่างที่คิดจริงๆ อยู่ๆ นิลลาก็ร่วงลงไป พอยัยนี่ร่วงปุ๊บผมก็คว้าเอวไว้ปั๊บ นี่กูจะ Hot ไปไหนเต็มไม้เต็มมือไปหมด!
พรึ่บบบ!
และพอผมคว้านิลลาไว้ได้ไม่ทันไร ไอ้พายมันก็มาช้อนตัวเธอออกจากแขนผมต่อทันที เออ มาทันเวลาพอดีเลยนะมึง -_-
“ไปเหอะกูดูยัยนี่เอง”
“(- -) (_ _)”
ผมตัดบทไปเพราะดูท่าทางคนของไอ้พายก็หนักเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน แถมมันดูจะเริ่มหงุดหงิดขึ้นมาละ ไอ้พายมันก็พยักหน้าตอบกลับมาแล้วอุ้มนิลลาเดินออกไปทันที
ทีนี้ก็เหลือแต่ยัยนี่สินะ.. ช่วงนี้เจอกันถี่ไปรึเปล่าวะ
“อื้อออ~”
พรึ่บบบ!
คนตัวเล็กทิ้งตัวมาหาผมอย่างอ่อนแรง ขาเธอเริ่มอ่อนจนยืนไม่อยู่ ผมเลยช้อนตัวเธอขึ้นมาอย่างเลี่ยงไม่ได้ ช่วยไม่ได้นี่นะวันก่อนยัยนี่ก็ช่วยผมไว้เหมือนกัน…
แต่นึกแล้วก็แปลกชะมัด คิดได้ไงวะเดินมาปัดช้อนผมซะกระเด็นขนาดนั้น แถมยังยัดเยียดจานข้าวตัวเองมาให้โดยไม่ถามผมสักคำว่าผมอยากกินมันรึเปล่า ข้าวไข่เจียวหน้าตาประหลาด..แต่ก็อร่อยแปลกๆ ก็คงแปลกเหมือนคนสั่งแหละมั้ง คนที่ดูเฉิ่มๆ แถมซุ่มซ่ามเป็นที่หนึ่ง
ผมอุ้มเจด้ามาที่รถ ไม่ได้พาขึ้นไปเปิดห้องข้างบน Ztudio เพราะเท่าที่เห็นก็มีคนแอบถ่ายรูปพวกเราเอาไว้พอสมควร.. หลายคนอาจไม่รู้ว่า Ztudio กับ Know more แม่งเป็นของคู่กัน เพราะที่นี่มีแต่เด็ก ม. เรามากันให้เกลื่อนไปหมด เลยชอบมีภาพหลุดใครต่อใครมั่วกันบ่อย แล้วก็ไปว่อนอยู่ทั่วแอพของไอ้เลโอ เป็นข่าวฉาวอยู่ใน Know more ในเช้าวันรุ่งขึ้นนั่นแหละ หึ..เจริญล่ะพวกกู Support ธุรกิจเพื่อนกันไปอีก
“อื้อออ นายเป็นครายอ่าา”
พอผมวางร่างยัยขี้เมาลงบนเบาะ แล้วเดินอ้อมมาขึ้นรถฝั่งคนขับ ร่างเล็กก็งึมงำออกมาพร้อมกับลืมตามาจ้องหน้าผมด้วยสีหน้ามึนๆ
“อยากเจอใครล่ะ”
ผมถามออกไปแบบไม่รู้เหมือนกันว่ากำลังคิดอะไร ก่อนที่เจ้าของใบหน้าแดงก่ำนั้นจะทำตาโตออกมา
“หื้ม?! รุ่นพี่รันเวย์หรอ O_O!”
พูดจบเธอก็ทำหน้าตาตื่น ยื่นมือเล็กๆ มาจับไหล่ผมดึงเข้าไปหา แถมยื่นหน้าเข้ามาใกล้อีกทั้งที่ตัวเอนไปมาอยู่แบบนั้น ก่อนจะถอยกลับไปที่เบาะตัวเองด้วยท่าทางหมดแรงและหลุดขำออกมา
“ไม่ๆๆ ไม่มีทางหรอกน่า ฉันยกเขาไว้บนหิ้งนู่น ห้ามเอาลงมาเล่นเข้าใจป้ะ?! ฮ่ะๆ”
แล้วเจด้าก็ทำท่าชี้นิ้วสั่งออกมาจนผมหลุดยิ้ม ยกไว้บนหิ้งเลยหรอวะ นี่ผมยังเป็นคนอยู่ใช่มั้ย?
“ชอบมากเลยไง?”
ผมแกล้งถามออกไปเพราะได้ยินแฟนไอ้พายบอกมาแบบนั้น
“ช่ายยย ดูนี่ซะก่อน~”
แล้วร่างเล็กก็พยักหน้าออกมา ก่อนจะตอบคำถามด้วยการหยิบมือถือมากดยิกๆ ยื่นมาให้ผมดู แล้วเธอก็งึมงำออกมาอย่างเลื่อนลอยอีกที
“เคยเจอตัวจริงด้วยน้าาา~ นอนฝันดีไปตั้งหลายคืน คิกๆๆ”
แล้วผมก็เอื้อมมือไปรับมือถือของเจด้ามาดู ก่อนจะพบว่ามีรูปตัวเองอยู่ในมือถือเครื่องนี้เต็มไปหมด ขนาดวอลล์เปเปอร์หน้าโฮมยังเป็นรูปผมเลย ส่วนจอล็อกเป็นรูปยัยนี่ มิน่าล่ะ..เจอกันทีไรเห็นอึ้งไปทุกที
“อื้อออ แล้วนายยย..อย่าไปบอกใครนะ รู้กันแค่นี้เคมั้ย~”
เจด้ายื่นนิ้วก้อยเล็กๆ ของเธอมาให้ผมแบบมึนๆ แต่ผมไม่ตอบอะไรออกไป อย่าไปบอกใครเนี่ยนะ? การชอบผมต้องปิดเป็นความลับด้วยหรอวะ -_-?
“เร็วดิ สัญญาก่อนเซ่ เนี่ย..เดี๋ยวจะพาไปดูมีอีกเยอะเลย เต็มห้องไปหมดเลยนะ คิกๆๆ”
พูดจบเจด้าก็ขำออกมาอีก มีอีกเยอะ? เต็มห้อง? อะไรของยัยนี่กันวะ
พรึ่บบบ!
ด้วยความสงสัยผมเลยยื่นมือออกไปเกี่ยวกับเธออย่างลวกๆ แล้วเจ้าของใบหน้าเรียวเล็กก็ยิ้มออกมาอย่างพอใจ ได้สติบ้างแล้วก็ดีเหมือนกันยัยนี่จะได้บอกทางไปส่งถูก
“อื้อ! ดีมากเจ้าหนู เป็นเพื่อนกันแล้วนะ ไปส่งด้วย THE NINE CONDO ถึงแล้วปลุกกก U_UzZ”
พูดจบยัยนี่ก็นิ่งไปทันทีเหมือนแบตหมด เฮ้ย..แบบนี้ก็ได้หรอวะ -_-?
วันต่อมา..“รันเวย์คะ พวกเรามาจากชมรมวารสาร ข่าวลือที่ว่ารันเวย์หึงเจด้าจนสั่งให้พายุปิด Know more แบบกะทันหันและลบรูปที่กำลังเป็น Talk of the town สองรูปนั้น เป็นความจริงรึเปล่าคะ?”คำถามยาวเหยียดของสมาชิกชมรมวารสารที่มาดักรอพวกเราที่ลานจอดรถดังขึ้นมาพร้อมกับเสียงซุบซิบนินทาหนาหูมาก ชนิดที่ว่าจับใจความไม่รู้เรื่องเลยสักคำเพราะคนรอบข้างต่างวิพากษ์วิจารณ์กันไปต่างๆ นานา“ตามนั้น”เฮียเวย์ตอบไปสั้นๆ ด้วยท่าทางเรียบเฉย ไม่ยิ้มแต่ก็ไม่ได้ดุ แล้วอ้อมมาโอบเอวฉันเดินฝ่าฝูงชนนับสิบตรงไปที่โรงอาหาร แต่ชมรมวารสารและบรรดาแฟนคลับที่อยากรู้อยากเห็นก็ยังเดินตามพวกเรามาติดๆ แล้วตะโกนสัมภาษณ์กันไม่หยุดหย่อน“ก่อนหน้านี้มีนักศึกษาที่เข้าใช้ Know more ไม่ได้โวยวายกันยกใหญ่ อยากฝากอะไรถึงพวกเขามั้ยคะ?”ไมค์ในมือของผู้หญิงที่จีบปากจีบคอพ่นคำถามน่าเบื่อมากมายถูกเลื่อนมาจ่อตรงหน้าเฮียเวย์ ก่อนที่เขาจะหยุดเดินแล้วหันไปส่งสายตานิ่งเรียบไปให้และตอบออกไปเสียงเข้ม“ใครรู้ตัวว่าเซฟรูปพวกนั้นไว้..ลบซะ!”“นี่รันเวย์ไม่คิดจะขอโทษใครสักหน่อยหรอคะ แถมทำแบบนี้ไม่กลัวพายุติดร่างแหที่ยื่นมือเข้ามาช่ว...”“ถ้า Nightshade
“ก็ถ้าเขิน..จะนอนเฉยๆ ให้เอา แต่ถ้าหึง..เดี๋ยวขึ้นให้เอง”จิ๊!“โคตรหึง โคตรเขิน พอใจมั้ยวะ -////-”พอฉันพูดแบบนั้นออกไปเฮียเวย์ก็ตอบกลับมาด้วยสีหน้าแดงก่ำ แล้วทำเป็นใช้เสียงเข้มกลบเกลื่อน“หึ..ก็แค่นั้นอ้ำอึ้งอยู่ได้”พรวดดดด“อ๊าาาา // อ่าาา~”พูดจบฉันก็ทิ้งตัวลงบนท่อนเอ็นของเขาอย่างแรงทันทีและหลุดปากครางออกไปอย่างลืมตัว เช่นเดียวกับเฮียที่ครางออกมาด้วยสีหน้าเคลิบเคลิ้มไม่ต่างกัน แล้วฉันก็เริ่มขยับสะโพกขึ้นลงอย่างรวดเร็ว เพราะข้างในมันอึดอัดเหมือนทุกส่วนข้างในของเราสัมผัสกันอย่างแนบแน่นจนเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูกพั่บๆๆๆ พั่บๆๆๆ“อืมมม ทำไมวันนี้..ร้อนแรงได้ขนาดนี้วะ -////-”เฮียเวย์ส่งเสียงงึมงำปนเสียงครางออกมาอย่างเลื่อนลอย แล้วหายใจแรงขึ้นเรื่อยๆ ทั้งที่เสียงหัวใจของเขายังเต้นตึกตักอยู่แบบนี้ มันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกเลยจริงๆ“ไม่ชอบหรอ อ๊ะ..อ๊า หรือชอบแบบอีฟ้า! อ๊ะ อ๊ะ...”พั่บๆๆๆ พั่บๆๆๆฉันขย่มขึ้นลงอยู่บนตัวเฮียเหมือนที่เขาเคยสอน แล้วถามออกไปอย่างจิกกัด โดยมีเฮียนอนครางอย่างเคลิบเคลิ้มอยู่ใต้ร่าง“อ่าาา.. ไร้สาระ มีคนเดียวก็ปวดหัวจะแย่ละ”น้ำเสียงกระเส่าดังขึ้นอย่าง
@ ST. ROYAL CONDOโครมมม~พอกลับถึงห้องฉันก็โยนกระเป๋ากับชีทลงบนโต๊ะอย่างแรงจนไฮชิวิ่งหนีเข้าบ้านแมวไปเลย ก่อนที่ฉันจะเดินเข้าห้องนอนปิดประตูล็อคกลอนแน่นหนา แล้วทิ้งเฮียไว้ข้างนอกอย่างอารมณ์เสีย อีฟ้า อย่าให้กูเจอ แม่จะตบให้เลือดกบปากเลย โมโห!ก๊อก ก๊อก ก๊อก..“ไม่ให้เข้า!”ฉันตะโกนออกไปทันที แล้วไม่สนว่าเฮียจะพูดอะไรต่อ ก่อนจะเดินหนีเข้าไปอาบน้ำ แช่ตัวอยู่ในอ่างแบบนี้อย่างสงบสติอารมณ์ตัวเองทันทีบ้าชิบ! ถึงจะมีเรื่องกับใครมาตลอดตั้งแต่ ม.ปลาย ฉันก็ไม่เคยหัวร้อนง่ายขนาดนี้ แต่นี่ฉันคลั่งขึ้นมาแบบแทบจะทันทีเวลาเห็นใครเข้ามาใกล้เฮียเวย์แบบนี้ นี่ฉันยังสติดีรึเปล่า!ฉันคว้ามือถือที่พกเข้ามาด้วยเลื่อนดูอะไรไปเรื่อยเปื่อย แล้วก็อย่างที่คิดแหละมีคนลงคลิปที่ฉันตบอีฟ้าอะไรนั่น พาดหัวคลิปเหมือนฉันเป็นอาชญากรข้ามชาติ ทำให้ใครต่อใครแห่ไปคอมเม้นท์กันแบบบันเทิงใจ แถมรูปเฮียเวย์เมื่อคืนที่มีมือดีแคปทันก็ยังว่อนอยู่ในนั้นจนเลื่อนไปทางไหนก็เจอ เออ! เอาเข้าไปจะเอาให้ฉันคลั่งตายเลยใช่มั้ย ต้องตามตบพวกมันทุกคนเลยมั้ย เฮ่อออ~บุ๋งงงงๆๆๆฉันดำลงไปสงบสติอารมณ์ใต้น้ำในอ่างแบบเซ็งๆ ก่อนจะปล่อยตัวเองไว้ในสภาพ
เช้าวันต่อมา..ฉันเดินฟึดฟัดลงจากรถทันทีเพราะรู้ว่าถ้าเหยียบแผ่นดิน ม. คงได้เป็น Talk of the town จากรูปเฮียเมื่อคืนแน่ๆ แล้วก็เป็นอย่างที่คิดจริงๆ ตลอดระยะทางที่เฮียเดินมาส่งที่ตึกเสียงซุบซิบก็ก่อตัวขึ้นเป็นลูกคลื่นเลยล่ะ -.-“สาแก่ใจเฮียรึยัง?!”“หื้มมม?”พอโดนฉันดุเฮียก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ขนาดเมื่อคืนเขาอัพรูปบ้านั่นลงไปแค่ 2 นาทีเองนะ ยังกลายเป็นเรื่องใหญ่โตขนาดนี้ Know more นี่เด้งรัวแค่ไหนไม่ต้องถามอ่ะเพราะมือถือค้างใช้งานไม่ได้จนต้อง Log out หนีตั้งแต่เมื่อคืน! แต่เท่าที่อ่านจากกระทู้ HOT NEWS เมื่อเช้า มีแต่คนคอมเม้นท์ในเชิงว่าฉันเอามือถือเฮียไปกดอัพแล้วแท็กตัวเองให้คนอื่นอิจฉาเล่นเพราะอย่างเฮียไม่น่าจะทำแบบนั้นได้.. ‘เขานิ่งจะตาย’....อ๋อหรอออออ?!นิ่งกับผีอ่ะดิ ใช่เว้ยกับคนอื่นเขาอาจจะนิ่ง แต่กับฉัน Nightshade และเพื่อนๆ ที่คณะเช่นแก๊งค์มุกเสี่ยวน่ะ เขาโคตรจะไม่นิ่งเลย! ถามจริงยัยพวกนั้นแยกแยะไม่ได้รึไงว่าคนเรามันมีหลายบุคลิกก็ได้น่ะ เชื่อเหอะ! ตั้งแต่มาเจอเฮียเวย์ หรือแม้แต่เฮียพายเอง ฉันว่าฉันเข้าใจโลกมากขึ้นเยอะเลย -_-“วันนี้ชมรมวารสารขอสัมภาษณ์เราเรื่อง I Saw.. นะ”“อืม
ไม่กี่นาทีต่อมา...@ ST. ROYAL CONDOพรึ่บบบ!“ตัวเจ~ อย่ารุนแรงกับเฮียนักดิ ฮ่ะๆ”เสียงเฮียเวย์ที่ถูกฉันฉุดกระชากลากแขนอยู่พูดจาออดอ้อนฉันมาตลอดทางจนเรากลับมาถึงคอนโดแล้วเดินเข้ามาในห้อง“เพราะเฮียนั่นแหละ!”ฉันบ่นออกไปอย่างหงุดหงิด ทำไมต้องน่ารักขนาดนี้ด้วยฮะ ทำไมต้องทำให้คนอื่นเขาหลงไปทั่วแบบนี้ ไม่ชอบ! โคตรจะไม่ชอบเลย!ตุ้บบบ! “เฮียอ่ะ!” ฉันโมโหแต่ทำไรไม่ได้ก็เลยทุบเขาไปทีหนึ่ง แล้วเฮียเวย์ก็ขำออกมาอย่างไม่สลดเลยสักนิด“โอ๋ๆ โกรธป่ะ Kiss อีกก็ได้นะ มาเร็ว~”เฮียทำท่าล้อเลียนฉันแล้วยื่นหน้าเข้ามาจะให้ฉันจูบเขาอีก ฉันเลยดุออกไปทั้งที่หน้าร้อนผ่าว -////-“จะตลกอีกนานมั้ยฮะ!” พอฉันเริ่มจริงจังขึ้นมา เฮียก็ทำหน้างอแล้วพูดอ้อนๆ เหมือนเดิมอีกที เออ ตาย.. กูตาย!“ก็ตอนนั้นเฮียเขินนี่นา -////-”“แล้วทำไมต้องเขินต่อหน้าคนเยอะแยะด้วยเล่า!”ฉันบ่นเขาออกไปอีก แล้วเฮียก็รีบเปลี่ยนสีหน้าเป็นอมยิ้มออกมาทันที อะไรของเขา เป็นไบโพล่าร์หรอ -_-?!“ก็เฮียไม่เคยเห็นเราเป็นงี้อ่ะ ฮ่ะๆ”เฮียเวย์ยิ้มหน่อยยิ้มใหญ่ไม่หยุด แล้วเอามือมาบีบแก้มฉันเบาๆ แต่พอยิ่งฟังฉันยิ่งหงุดหงิดขึ้นมาซะงั้น“ไม่เคยเห็นก็เห็นสั
หลายวันต่อมา..“งื้อออ อยากกินบิงซู แฮ่กๆ”ฉันบ่นออกไปทั้งที่ขายังวิ่งอยู่บนลู่วิ่งในฟิตเนสที่คอนโด โดยมีเฮียเวย์ยืนกอดอกทำหน้านิ่งๆ อยู่ข้างๆ“ตั้งใจวิ่งไปห้ามคิดเรื่องกิน” เฮียพูดแล้วยื่นมือมาผลักหัวฉันเบาๆ ฉันเลยหันไปทำหน้ายักษ์ใส่เขาทันที“เฮียอยากออกกำลังกาย ทำไมต้องลากเจมาด้วยอ่ะ -_-?”ฉันบ่นอุบอิบออกไปเพราะตั้งแต่ก้าวขาเข้าฟิตเนสมาเฮียยังไม่ได้แตะเครื่องออกกำลังกายอะไรเลยสักแอะ มีแต่ยืนคุมเข้มฉันอยู่แบบนี้ น่าหงุดหงิดชะมัดเลย“ก็เราไม่ยอมแต่งงานกับเฮียเพราะบอกว่าอ้วน! ใส่ชุดแต่งงานไม่สวย”เฮียเบะปากใส่แล้วพูดออกมาแบบเซ็งๆ ก็ยอมรับนะว่าพูดจริงอ่ะ ใครก็อยากสวยที่สุดในวันแต่งงานทั้งนั้นป้ะ?!“เหอะ! แล้วใครเขาคิดเรื่องแต่งงานกันปุบปับแบบเฮียบ้างเล่า”ไอ้ที่คิดว่าอยากแต่งแล้วจะแต่งเลย ไม่สนใจอะไรต่อมิอะไร นอกจากเฮียพายที่ไอ้นิลเล่าให้ฟัง ฉันก็เจออีกคนละที่ประหลาดได้โล่แบบนั้น นี่ไง..ยืนอยู่นี่อีกคน เชื่อมะ..สองสามวันก่อนแม่เฮียกับม้าฉันพากันมาช่วยเลือกแหวนหมั้น แต่ดูไปดูมาเกือบจะได้เปลี่ยนเป็นแหวนแต่งงานกันซะงั้น คือรีบกันทุกคนยกเว้นฉันอ่ะ ไม่รู้จะรีบไปไหน -.-“หึ..โทษที เรื่องแต่งง