LOGINSi Aliza May Paulo, ang tagapagmana ng isang makapangyarihang tao mula sa Cebu, ay mayroong lahat - kagandahan, talino, at kayamanan. Ngunit hinangad niya ang higit pa, isang buhay na malaya mula sa mga paghihigpit ng kanyang ama. Sa desperadong pagtatangka na makatakas, sumakay siya ng isang bangka patungo sa Maynila. Gayunman, nabigo ang kanyang plano nang siya ay ma-kidnap at pabalikin sa kanyang pinanggalingan.Samantala, si Jonathan "Anton" Ramos ay ang pinagkakatiwalaang kanang kamay ng ama ni Aliza. Siya ang may tungkulin na lahat, mula sa pagpapatakbo ng pamilyang negosyo hanggang sa pagdidisiplina sa tagapagmana mismo. At habang sila ay magkasama, nagsimulang makita ni Aliza si Anton sa ibang pagkakataon, at hindi niya maiwasang magtanong kung mayroon pa bang ibang aspeto sa kanilang relasyon bukod sa tagapagmana at pobre. As they faced unexpected challenges, Aliza was forced to confront her own prejudices and privilege. Would she continue to live life as a spoiled brat, or would she find the courage to change and become a better person?And as Anton and Aliza's feelings for each other grew stronger, they were faced with an impossible decision: should they follow their hearts, even if it meant going against everything they had ever known? Or should they stick to the status quo, even if it meant sacrificing their own happiness?
View MoreChapter 43"Ah, Anton..." My soft voice felt like a feather in the middle of the night. Para akong kinukuryente habang labas-pasok ang daliri niya sa akin. Walang sinabi ang lamig ng patuloy na pagbagsak ng maliliit na niyebe kumpara sa init na ipinapadama niya ngayon.Isang malalim na halik ang ipinatak niya sa labi ko. A soft moan again escaped my lips. Hindi ko na napigilan ang sariling kumandong sa kanya."You like this, huh?" he murmured in my ears. His hot breath sends electricity into my senses. The beating of my heart became more loud. Gustong- gusto ko ang nangyayari lalo na nang maramdaman ko siya. I fight the urge not to stare at it pero naunahan na ako ng malikot kong mga mata. Gusto nang kumawala ang nagngangalit niyang sandata.Nangingiti ako. "Tinatanong pa ba 'yon? Alam mo namang gustong-gusto ko," pag-amin ko. Isa sa natutunan ko habang tumatagal kami ay ang pagiging open namin sa isa't-isa.He only chuckled against my ear. Ang labi niyang nasa aking labi ay bumaba sa
Chapter 42"What to do next?"Anton has been patient since this morning. Lahat ng gusto kong gawin, oo agad siya. We had a tea party kasama ang mga turista kanina. Nagawa pa naming mag-leisure walk sa the Höheweg Promenade.Nakangiti si Anton habang kinukuhanan ako ng mga litrato. I'm smiling like an idiot in return. Nakakangawit ngumiti sa harap ng cam dahil ang tagal niyang kumuha. Titig na titig kasi siya sa camera pagkatapos ng isang shot."You're gaining weight now; I like it," he told me. Napatingin ako sa palapulsuhan ko. Dati, kasya ang thumb at index finger kapag sinukat ko ito, ngayon hindi na."Kain tulog ba naman ako, sinong hindi tataba?""Hindi ba puwedeng nasa tamang tao ka?"Napaawang ang bibig ko, gusto kong itago ang ngiti pero kusa iyong sumilay. I giggled. Baduy pero kinilig ako."Saan mo na naman napulot 'yang linyang 'yan?" sagot ko. Kagat-kagat ko na ang labi para pigilan muli ang pagtawa.He pursed his lips. Inilagay niya sa bodybag ang phone ko saka siya nagse
Chapter 41Maliwanag na ilaw sa kisame ang namulatan ko, kinaumagahan. Memories of yesterday floated through my mind. Hindi ako tinigilan ni Anton, magpapahinga lang kami saglit at aarangkada na naman kapag tinigasan.Wala yata siyang kapaguran sa katawan. Heto at mahimbing na natutulog sa tabi ko. Ang isang binti ko'y nakakulong sa binti niya, banayad ang paghinga.Napaungol ako. He was still naked hanggang baba. I felt the urge to just stare at it, but then kinumutan ko na lang kahit alam kong hindi naman siya gaanong lamigin."Maaga pa," I whispered to myself. Inabot ko ang cellphone na nasa bedside table.Sa totoo lang, kahit gusto ko ng ganitong pahinga at bakasyon, nami-missed ko pa rin ang mga anak ko.Ganoon yata talaga kapag mommy ka na. Kapag wala sa tabi ang mga anak mo, gugustuhin mong narito pa rin sila kahit napakakulit nila.Slowly, inalis ko ang nakadantay na binti ng asawa ko sa akin. Gumalaw siya ng kaunti. I chuckled when he groaned.Gusto niyang yakapin ako, but th
Chapter 40Anton was the one handling our luggage. Ipinagpapasalamat kong hindi niya hawak ang cellphone ngayon. If it were a normal day, he would be on the phone right now, being a busy person every now and then."We'll surely enjoy it," Anton replied to the pilot.I avoided both of their gazes, hiding my blushing cheeks. Nagpatiuna na ako sa paglalakad. I heard what Anton told the pilot: pinag-iingat siya nito pauwi. Paglingon ko'y nakita ko pang inabutan niya ito ng daan- daang Swiss franc. Napangiti ako at nagpatuloy sa paglalakad.Bumungad sa akin ang isang rustic chalet. This also used to be my playground when I was young. Napatingin ako sa pintuan kung saan lagi kong hinihintay noon ang pagbalik ni Mama at Papa galing sa pamamasyal. They had always had a couple date when they were young. Napangiti ako. Those memories would always be etched in my heart.Hindi pinabayaan ang chalet. Halatang matatag pa rin ang kahoy na istruktura. Malalaki ang bintana, tanaw ang malinis at malawa






Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.