Primo's Bride

CLEOPATRA “You may now kiss the bride,” the priest finally announced. I smiled. Tumingin ako sa paligid at napangiti. I am happy for the newlyweds. When the couple seals their marriage with a kiss, everyone stands and applauds. Another pair tied the knot and promised to be together for the rest of their lives. What a beautiful thing to witness. Malalaki ang mga ngiti ko habang nakatingin sa bagong kasal. They look good together. The way they gaze at one other exudes love and contentment. Everyone heads to the reception following the wedding.I needed to make sure everything was in order, which is why I've been so busy. I've been monitoring all wedding-day activities to make sure everything runs smoothly. My job entails it. I'm in charge of ensuring that everything goes according to plan. I'm not a guest; I'm a wedding planner. Nang masigurado kong maayos na ang lahat ay pagod na naupo ako sa table kung nasaan si ate Claire. She is also invited because the bride is one of our cou

I am smiling widely when I entered the building. Sumakay ako sa elevator upang magtungo sa President's office. Primo is the President of this company. The Galvez Group of Companies is owned by Leonardo Galvez, Klirk's father. Klirk is the sole heir of GGC but according to Primo, Klirk hates handling their business. Hindi man halata pero Abogago ito, I mean abodadong siraulo. Basta abogado ito, hindi lang halata dahil mukha itong barumbado kung minsan. Kung hindi mo kasi kilala-kilala ang lalaking iyon hindi mo talaga iisipin na abogado ito dahil puro pambabae at kalokohan ang alam nito. Madalang magseryoso si Klirk, madalas mapag-asar ito habang may ngising aso nakapaskil lagi sa labi nito kapag nakikita ko na talaga namang kinaasar ko. Malalaki ang mga ngiting lumabas ako ng elevator. May dala akong dalawang paper bag na may tatak ng isang sikat na restaurant. Mga paboritong pagkain ni Primo ang dala ko. Kaya siguradong magugustuhan niya ito. Wala na akong oras magluto dahil sumagli

Tinanggap ko ang bulaklak na inabot niya. Tila biglang naglaho ang lahat ng sama ng loob ko sa kanya dahil sa ginawa niyang pagtataboy sa akin kanina. I tried to erase the smile on my face bago seryosong tumingin sa kanya. “You are sorry for?”nakataas ang kilay na tanong ko. Hindi naman porke’t binigyan niya ako ng bulaklak ay okay na kami. Pinagtabuyan niya ako kanina, sumama talaga ang loob ko kaya hindi niya ako madadaan sa pagpapa-cute niya. Hindi ako marupok gaya ng inaasahan niya. Hindi niya ako madadala sa pabulaklak niya. “About what happened earlier. I should not treat you that way,” mahinahong saad nito. Tila nag-aalangan pa ito habang nakatingin sa akin. Kung kaninang tanghali ay halos sigawan na ako nito ngayon naman ay napahinahon nito. “Dapat lang. Ako na nag-effort ako tapos galit mo pa akong papaalisin. Huwag kang mag-aalala hinding-hindi na kita aabalahin ulit,” nagtatampong saad ko bago tumalikod sa kanya, sumunod naman siya sa akin papasok. Hindi ako pabebe per

“Primo.” Hindi ko alam ang tamang salitang sasabihin ko. Nagulat ako sa biglaan niyang pagsulpot. “It’s not what you think. I just asked her help me and to pretend as my girlfriend,” mabilis na paliwanag ni Klirk. Pero lalong dumilim ang anyo ni Primo dahil sa sinabi ni Klirk. Tumigas ang mga panga nito habang nakatingin ng masama sa kaibigan. Marahas akong hinila ni Primo palapit sa kanya. “Next time, huwag mong idamay si Cleo sa mga kalokohan mo,” may diin ang bawat salitang binitiwan ni Primo. Ramdam ko rin ang higpit ng hawak niya sa pulso ko. Pasimple koi tong tinanggal ngunit sinamaan ako nito ng tingin at lalong humigpit ang hawak sa pulso ko kaya nanahimik na lang ako kahit masakit na ang pagkakahawak niya. “Kalokohan?” sarcastic na tumawa si Klirk bago naghahamong tumingin kay Primo. “Ako ba talaga ang may ginagawang kalokohan?” Ramdam ko ang tension sa pagitan nilang dalawa. Nakatingin sila sa isa’t isa na tila ba may mga kuryenteng lumalabas sa kanilang mga mata. “Gu

Unti-unting sumilay ang ngiti sa aking mga labi. Tila gustong kumawala ng puso ko sa dahil sa biglaan niyang pag-amin. Hindi ko inaasan ang mga bibitawan niyang salita pero nagdulot iyon sa puso ko ng sobrang tuwa. Kung hindi nga ako magmumukhang tanga gusto kung tumalon sa tuwa. Exaggerated na kung exaggerated pero masaya ako. Kung kanina puro lang inis ang nararamdaman ko ngayon naman ay tila nagdiriwang na ako. Muntik ko nang tapusin ang engagement namin dahil akala ko napipilitan lang siya. Iyon pala nagseselos lang siya. Sana sinabi niya agad, hinayaan pa niya akong magalit at magsalita ng kung ano-ano. Kulang na lang mapilas ang mga pisngi ko sa laki ng ngiti ko. Bigla namang namula ang buong mukha nito, maging ang tenga neto ay namumula rin. Mabilis siyang tumalikod sa akin upang itago ang mukha niya. Hinawakan ko siya sa braso at pilit na pinapapaharap muli sa akin pero nagmamatigas siya. Kahit anong pilit ko ayaw niya talagang humarap kaya hinayaan ko na lang. Masaya na a