ร่างบางยืนตัวแข็งและเกร็งไปหมด เพียงแต่เธอยังคงพยายามข่มความตื่นเต้นเอาไว้ภายในใจ
(เราไม่เสียอะไรทั้งนั้น....มีแต่ได้กับได้..) ฮันนี่บอกกับตัวเองภายในใจ เพราะเธอเองก็รู้อยู่แต่แรกแล้วว่า ถ้าขึ้นมาคอนโดแห่งนี้ เธอต้องเจอกับอะไร
ร่างสูงจูบลงที่ต้นคอของเธออย่างแผ่วเบา เมื่อเห็นว่าหญิงสาวยังคงยืนแน่นิ่งเขาก็ยิ่งรุกเธอหนักมากขึ้น
ริมฝีปากหนาค่อย ๆ เริ่มไซร้ตามลำคอไล่ลงมาจนถึงเนินอกที่อวบอิ่มของเธอ
ฝ่ามือหนาลูบไล้ผิวกายขาวเนียนนุ่มละเอียดของเธออย่างทะนุถนอม ก่อนจะอ้อมไปปลดบราชั้นในลูกไม้แบรนด์วิกตอเรียซีเคร็ทสุดเซ็กซี่ของเธอ..และ..
ฟุ่บ! บราชั้นในลูกไม้สีดำหล่นลงไปถึงข้อเท้าภายในชั่วพริบตา ซึ่งมันก็เผยให้เห็นสองเต้าขาวอวบแน่น
ยอดปทุมถันสีชมพูอ่อนที่ชี้ตรงมาที่ใบหน้าของเขาในตอนนี้
ร่างบางรีบยกมือขึ้นปิดหน้าอกของเธอทันที ก่อนจะรีบหันหลังด้วยความรู้สึกวูบวาบไปทั้งตัว
"ฮะ..เฮ่อ.." เธอพยายามสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และท่องในใจว่าไม่กลัว ๆ แม้ว่าหัวใจจะเต้นแรงแบบระรัว
เพลย์บอยหนุ่มเห็นแบบนั้นก็กระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย เขามองแผ่นหลังของเธอเรียบเนียนของเธอ กลิ่นกายของเธอ กลิ่นน้ำหอมที่เธอใช้ และทุกอย่างที่เป็นเธอมันช่างยั่วยวนใจไปซะหมด
"วิวห้องนี้คือวิวที่สวยที่สุดของคอนโดนี้เลยนะ" หนุ่มรุ่นพี่โน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ เมื่อเห็นว่าเธอหันหลังให้เขาก็โน้มกายเข้าประกบจากทางด้านหลังทันที
เขาใช้ท่อนแขนแกร่งโอบกอดเอวบางรั้งเธอเข้ามาหาตัวเองจากทางด้านหลัง แผ่นหลังขาวเนียน ก่อนจะวางใบหน้าหล่อร้ายลงบนไหล่ด้านขวาของเธอทันที
"ยูดูตัวสั่น ๆ นะ" ร่างสูงกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหูของเธอ ปลายจมูกโด่งทิ่มเข้ามากับแก้มนุ่ม ๆ ของเธออย่างเลี่ยงไม่ได้
ขณะที่มืออีกข้างก็ค่อย ๆ กุมหน้าอกเต่งตึงอวบอิ่มของเธอ พร้อมกับเขี่ยยอดปทุมถันสีชมพูอ่อนจนมันแข็งเป็นไตขึ้นสู้ปลายนิ้วมือในทันที
ร่างบางยืนตัวแข็งตรงทื่อ ๆ จริงอยู่ที่เธอไม่ได้อ่อนต่อโลกมากขนาดนั้น แต่ทว่า..
"ไออยากรู้จักยูมากกว่านี้ จริง ๆ นะ..my honey " ใบหน้าหล่อร้ายหายใจรดอยู่ข้างกกหู พร้อมกับพ่นลมหายใจพูดออกมาอย่างแผ่วเบา
"Me too ค่ะ " เธอหันไปตอบด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ๆ แม้เสียงจะสั่น ๆ
ในขณะที่ฝ่ามืออีกข้างของเขากำลังเลื่อนลงต่ำไปที่กระโปรงนักศึกษาสั้น ๆ ของเธอ
"เบบี๋..ไม่ต้องเกร็งนะ" ร่างสูงพร้อมกับค่อย ๆ เริ่มใช้ปลายนิ้วไต่เข้าไปใต้กระโปรงนักศึกษาสีดำสนิทของเธออย่างช้า
ปลายนิ้วเลื่อนสัมผัสรอยหยักของเธอผ่านแพนตี้ลูกไม้สีดำตัวบาง ๆ ..
"ไอไม่ได้เกร็ง" ฮันนี่หลับตาลงและพยายามข่มความกังวลทิ้งไป แม้ว่าเธอจะเริ่มรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องสักเท่าไหร่
เธอพยายามจะปล่อยให้ทุกอย่างมันเป็นไปตามสัญชาตญาณความเป็นธรรมชาติระหว่างชายกับหญิง
"พี่บราวน์...คือฮันนี่.." ร่างบางกำลังจะหันไปเพื่อห้ามอีกฝ่าย เพราะเธอรู้สึกว่าตัวเองเหมือนจะยังไม่พร้อมที่จะทำอะไรมากไปกว่านี้..แต่ทว่า..
"ครับ..ที่รัก?" บราวน์ขานตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนละมุน
"…" ฮันนี่กัดริมฝีปากตัวเองแน่น อย่างลังเลใจที่จะหยุด เพราะในตอนนี้ปลายลิ้นของเขามันเริ่มที่จะเขี่ย ๆ กางเกงในตัวบาง ๆ ของเธอออกและเริ่มสอดใส่แทรกซึมเข้าไปกลางรอยหยักของกลีบเนื้ออวบอูมของเธออย่างช้า ๆ
"คือ..." ในวินาทีที่เธอได้หันไปมองสบสายตาของเพลย์บอยหนุ่มที่อันตรายที่สุดในมหาลัยนี้อีกครั้งในระยะประชิด หัวใจของเธอมันก็กระตุกวูบไปในทันที
ด้วยใบหน้าที่หล่อเหลาราวเทพบุตรของเขา ด้วยคารมคมคายและท่าทีอบอุ่นต่าง ๆ ที่เข้าใช้ มันทำให้เธอเองก็เผลอตัวเผลอใจไปอย่างไม่อาจฝืน
และมากไปกว่านั้นเพลย์บอยหนุ่มหล่อที่จดจ้องจะขย้ำเธอในตอนนี้ ยังเป็นถึงทายาทเพียงคนเดียวของนักการเมืองชื่อดังที่รวยติดอันดับ 20 ของเอเชีย และเขาก็เป็นคนที่ใคร ๆ ก็ต่างรู้จักกันดี
แบร์บราวน์ยังเป็นถึงประธานนักศึกษาประจำคณะบริหารมหาลัยเอกชนชื่อดังแห่งนี้
ในขณะที่เธอเป็นเพียงนักศึกษาปีหนึ่งโนเนม ๆ คนหนึ่งที่บังเอิญโชคดีได้รับตำแหน่งดาวมหาลัยในปีนี้
และทำให้หลาย ๆ คนในมหาลัยไฮโซชั้นนำนี้รู้จักเธอมากขึ้น
เธอพยายามผลักดันตัวเองให้เข้ามาอยู่ในสังคมชั้นสูงนี้ให้ได้ก็เพื่อธุรกิจของที่บ้านเธอ เพื่อพ่อของเธอ...
ดังนั้นการนอนกับเขาเธอไม่ได้เสียอะไรเลย..มีแต่จะได้กับได้..
ในขณะที่ร่างบางมัวแต่คิดอะไรไปสะระตะ เธอก็ไม่รู้ตัวเลยว่า ตอนนี้ทั้งกางเกงในและกระโปรงนักศึกษาตัวจิ๋วของตัวเองมันถูกถอดออกไปตอนไหน
ผลั่ก! ร่างบางถูกผลักให้ไปชนกับกระจกใส ๆ ที่กั้นระหว่างภายในกับภายนอกวิวคอนโดหรูชั้นสูงที่สุดของตึกแห่งนี้..
"อะ..อื้อ.." ร่างบางขาสั่นเล็กน้อย แต่ไม่ใช่เพราะวิวตรงหน้า แต่เป็นปลายนิ้วอุ่น ๆ ของเขาที่ลูบวนตรงติ่งเนื้อใจกลางจุดสงวนของเธอในตอนนี้..
"ยูคงไม่กลัวความสูงหรอกใช่ไหม?" แบร์บราวน์เอ่ยถามเธอด้วยน้ำเสียงกระเส่า
"ไม่..ไอชอบที่สูง ๆ " ฮันนี่เอ่ยตอบกลับไปก่อนจะเริ่มขยับเรียวขาของเธอถ่างอ้าออกอย่างช้า ๆ ราวกับกำลังท้าทายเสือผู้หญิงที่ยืนอยู่ด้านหลังของเธอ
ร่างสูงแสยะยิ้มอย่างพึงพอใจกับท่าทีของเธออยู่ไม่น้อย เขาลูบกลีบเนื้อวน ๆ ก่อนจะแหวกกลีบเนื้อทั้งสองข้างอ้าออกจากกันก่อนจะใช้ท่อนเอ็นแข็ง ๆ ขนาด 58 มม.ของเขาถูไถและกดปลายหัวบานอมชมพูขริบปลายดันเข้าไปใจกลางร่องรักของเธออย่างช้า ๆ
"อะ..อึก.." ฮันนี่กัดฟันแน่นอย่างอดทน แต่ดูเหมือนว่าไม่ว่าจะพยายามดันเข้ามาเท่าไหร่ กลีบรักของเธอมันก็ไม่สามารถจะสอดใส่เข้ามาได้เลย และความเจ็บแปลบ ๆ มันก็เริ่มรู้สึกขึ้นทีละนิด ๆ ที่ช่องรักที่ไม่เคย..
"ซี้ด.." บราวน์ครางออกมาเบา ๆ เขาเสียวมาก ๆ แต่ยัดเท่าไหร่ก็ยัดไม่เข้าสักที..
ร่างสูงเปลี่ยนมาจับไหล่ของเธอยึดเอาไว้แน่น ก่อนที่มืออีกข้างจับแก่นกายมหึมาชักขึ้นลง ๆ อยู่สักพักก่อนจะจ่อตรงไปที่รอยหยักแยกตรงใจกลางความเป็นหญิงของเธอ
เขากดหัวเห็ดบานเข้าไปในช่องรักที่คับแคบ แต่แม้จะออกแรงเท่าไหร่มันก็ยัดเข้าไปไม่ได้สักที
"พี่บราวน์..คือฮันนี่ยัง..ไม่เคย..."
4 ปีต่อมาบ้านพักตากอากาศณ ประเทศสวิตเซอร์แลนด์"อื้อ ๆ " ร่างบางบิดตัวไปมาบนเตียงนุ่มที่กว้างใหญ่ เธอเอื้อมมือไปควานหาคนข้างกาย แต่กับไม่พบใครเลย"พี่บราวน์..พี่บราวน์คะ..ไปไหนของเขาแต่เช้ากันนะ?" ฮันนี่ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นและชื่อแรกที่เธอเรียกหาก็ไม่พ้นคนรักของเธอนั้นเองร่างบางมองหาบราวน์ไปรอบห้อง แต่ก็ไม่เจอใครเลย เธอก้าวขาลงจากเตียงก่อนจะเจอโพสอิทที่แปะเอาไว้ตามทางเดินเป็นสัญญาลักษณ์บอกทาง รวมไปถึงมีโน้ตเขียนกำกับเอาไว้อีกต่างหากว่าเธอต้องทำอะไรบ้างในเช้าวันนี้ ใบหน้าสวยยิ้มออกมาทันทีอย่างพอรู้ว่าบราวน์คงมีอะไรรอเซอร์ไพรส์เธออยู่แน่ ๆหลังจากที่เธออาบน้ำ แต่งตัว และสวมใส่ชุดที่บราวน์เป็นคนเลือกเอาไว้ให้เสร็จแล้วเธอจึงเดินออกมาจากบ้านพักตากอากาศสุดหรูที่เงียบสงบ ใจกลางหุบเขาในช่วงฤดูใบไม้ผลิ"ปีนี้จะเล่นใหญ่แค่ไหนกันนะ คุณพ่อ" ฮันนี่พูดถึงบราวน์อย่างยิ้ม ๆ เพราะวันนี้คือวันเกิดของเธอนั้นเองและแน่นอนว่าการเซอร์ไพรส์วันเกิดของเธอในแต่ละปี ไม่ซ้ำกันเลยสักครั้งเดียวหลังจากที่ฮันนี่ทำตามที่กระดาษโพสอิทได้เขียนบอก เธอก็ยังคงเดินไปตามรอยลูกศรที่เขียนอยู่บนกระดาษฮันนี่ยืนมองหาลูก ๆ ไปด้วย
"ต้องขอบคุณทุกคลื่นลมแรงที่พัดพาเข้ามาเพื่อทดสอบความรักของเราสองคนเหมือนกันนะ" บราวน์บีบมือของเธอและพูดขึ้นก่อนจะค่อยๆ ละสายตาจากท้องทะเลมาสบสายตาของหญิงสาวอันเป็นที่รักของเขา"ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พี่ก็ไม่เคยคิดจะเปลี่ยนใจไปจากเธอเลย" บราวน์ค่อย ๆ คุกเข่าลงกับพื้นและโอบเอวอย่างแผ่วเบา"เราสองคนก็คือเหมือนทรายกับทะเลเนี่ยแหละค่ะ" ร่างบางโน้มตัวลงโอบอุ้มใบหน้าของชายคนรักและลูบข้างแก้มของเขาอย่างแผ่วเบา"ไม่เคยแยกกันได้เลย แม้ว่าคลื่นจะซัดห่างไกลชายหาดแค่ไหน สุดท้ายคลื่นก็ซัดกลับเข้ามาในอ้อมกอดของทรายอยู่ดี" เธอโน้มจมูกลงไปแนบชิดกับจมูกของเขา"ฮันนี่รักพี่บราวน์นะคะ" หญิงสาวเอ่ยตอบก่อนจะใช้จมูกถูไถคลอเคลียกันเบา ๆ ขณะที่แสงสว่างจากพระอาทิตย์สอดส่องผ่านช่องว่างระหว่างใบหน้าของทั้งคู่และค่อย ๆ ตกดินไปอย่างช้า ๆบราวน์และฮันนี่บรรจงโน้มริมฝีปากจูบกันอย่างช้า ๆ และแผ่วเบาก่อนจะเริ่มบดขยี้และปล่อยให้ความรู้สึกนำพาร่างกายของพวกเขาไปริมฝีปากจดจ่อประกบแนบชิด ดื่มด่ำน้ำผึ้งพระจันทร์ในยามค่ำคืน ฝ่ามือหนาลูบท้องของเธอเบา ๆ อย่างทะนุถนอม"ฉันรักเธอ เป็นของเธอ และจะดีกับเธอคนเด
ตับ!...แบร์บราวน์กดกระแทกท่อนรักของเขาเข้าลึกลงไปอีกครั้งเพื่อเติมเต็มน้ำแห่งรักเข้าไปในตัวตนของหญิงสาวจนล้นช่องทางรักท่อนเนื้อแน่นเต้นเบา ๆ และยังคงพ่นน้ำขาวขุ่นออกมาเป็นระลอก ๆ จนเลอะเทอะเปรอะเปื้อนตามเรือนร่างของหญิงสาว"ซี้ด.." มือเล็ก ๆ ดันกล้ามท้องของเขาให้เยิบล็อก...เขาวางท่อนเนื้อแกร่งลงบนเนิ่นสวาทของเธอ เพื่อผ่อนคลาย"เฮ่อ ๆ ๆ " หญิงสาวหายใจหอบเหนื่อยจากแรงกระแทกที่หนักหน่วงของชายคนรัก เขาโอบอุ้มกายของเธอพากลับไปนั่งที่โต๊ะเครื่องแป้ง ก่อนจะนำผ้าเช็ดตัวมาคลุมให้พร้อมกับซับน้ำตามเนื้อตัว และคราบน้ำกามที่เลอะเทอะตามลำตัวฟุ่บ! ฮันนี่คว้าร่างของเขาเข้ามากอด พร้อมกับแนบใบหน้าสวยลงกับกล้ามท้องช่วงล่างของร่างสูง"ฮันนี่รักพี่บราวน์มากนะ" เธอพูดอย่างเสียงออดอ้อน"พี่ก็รักฮันนี่ครับ...พูดแบบนี้พี่ไม่ไปแล้วดีกว่านอนกอดเมียต่อน่าจะสนุกกว่าไปหาเพื่อนแน่ ๆ " บราวน์เริ่มลังเลใจเพราะเขาเองก็ติดเมียหนักมากจริง ๆ จนไม่คิดอยากจะห่างไปไหน"ไม่เอาสิค่ะ ฮันนี่แค่อยากบอกรักเฉย ๆ พี่บราวน์นะไปเจอเพื่อนเจอฝูงบ้างก็ดี เพื่อน ๆ ลืมหน้าลืมตาหมดแล้วมั่งเนี่ย" ฮันนี่ค่อย ๆ คลายอ้อมแขนออกช้า ๆทั้
"กูหมายถึงแม่อะ..แม่กู" บราวน์ตะกุกตะกักเล็กน้อย"แต่เมื่อกี้พี่บราวน์พูดว่า..เมียนะ" ไพลอทรีบทักท้วงต่อทันที"กูทำงานหนักไงเลยมึน ๆ เอาเป็นว่าไงเดี๋ยวกูโทรหาอีกทีแล้วกัน" บราวน์รีบพูดตัดบทไปก่อนจะเดินออกจากห้องทำงานไปทันทีด้วยท่าทีเร่งรีบ"ถ้าคืนนี้เบี้ยวนัดอีก โกรธจริง ๆ ด้วยนะ" ไพลอทพูดไล่ตามหลังรุ่นพี่ของเขาอย่างแกล้ง ๆ"เออ ๆ กูรู้แล้ว" บราวน์ขานตอบกลับขณะที่เดินเข้าไปในลิฟต์คฤหาสน์หลังใหญ่ของครอบครัวบราวน์"ไปเถอะค่ะ เพื่อนอุตส่าห์มาชวนถึงที่เลยนะคะ" ฮันนี่ยืนอาบน้ำพร้อมกับบราวน์เหมือนเช่นทุกวัน"อีกอย่างทำงานหนักทุกวัน พักผ่อนบ้าง เที่ยวบ้างก็ดีนะคะ" เธอยืนเอนหลังไปพิงอกของบราวน์ในขณะที่เขาสระผมให้เธอและนวดศีรษะให้เบา ๆ"แล้วเธออยากจะ..ไปแนะนำตัวกับเพื่อน ๆ ของพี่ไหม?" บราวน์เอ่ยชวนฮันนี่ ถึงแม้ว่าเขาจะรู้คำตอบของเธออยู่แล้วก็ตาม"…" ฮันนี่ชะงักไปเล็กน้อย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาชวนเธอเข้าสังคมด้วยกันและนี่ก็ไม่ใช่คร้ังแรกเหมือนกันที่เธอเอ่ยปฏิเสธ"ตอนนี้..ฮันนี่ยังไม่พร้อมที่ไปพบเจอกับใครจริง ๆ ค่ะ" เธอหันหน้ากลับไปหาเขา ในขณะที่บราวน์เปิดน้ำจากฝักบัว เพื่อชำระล้างเส้นผมของเ
หลังจากที่ทั้งสองคนได้ใช้เวลาด้วยกันตามลำพังแล้ว ยอมรับว่าทั้งบราวน์และฮันนี่ก็แอบคิดถึงเจ้าลูกชายตัวแสบอยู่ไม่น้อยเลยแม้ว่าจะโทรวิดีโอคอลหาแวร์วูฟตลอดแต่พออยู่ห่างกันนาน ๆ แบบนี้แล้วก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีบางอย่างขาดหายไปอยู่ดี"รอบหน้าเราควรจะพาลูกมาด้วยนะคะ" ฮันนี่พูดขึ้นหลังจากกดวางสายลูกชายสุดที่รักไป"แน่นอนครับ" บราวน์รับปากในทันที เขาค่อย ๆ เอนตัวนอนลงมองดูท้องฟ้าในยามค่ำคืน ขณะที่ฮันนี่เองก็เอนตัวลงนอนซบอิงบนไหล่ซ้ายของเขาเช่นกัน"คืนนี้พระจันทร์สวยกว่าทุกคืนเลยแฮะ" บราวน์พูดขึ้นพร้อมกับชี้ไปบนท้องฟ้าที่กว้างไกล"สวยจริงด้วยค่ะ" เธอมองไปรอบ ๆ ท้องฟ้าที่มืดมิดและมองเห็นแสงดาวระยิบระยับอย่างชัดเจนแต่พอหันกลับมาก็เจอกับสายตาของบราวน์ที่แอบมองเธออยู่พอดี"ขอถามอะไรหน่อยสิคนดี" ร่างสูงดึงมือของฮันนี่มากุมเอาไว้แน่น"ถามมาสิคะ" ฮันนี่บีบตอบรับมือของบราวน์ไว้แน่น"ตอนที่ไม่มีพี่อยู่ด้วย 5 ปีที่ผ่านมา..ลำบากมากไหม?" บราวน์ลูบแก้มนุ่มนวลของเธอเบา ๆ"ไม่เลย....ไม่ได้ลำบากเลยค่ะ" ฮันนี่ตอบกลับไปได้อย่างไม่เต็มปากสักเท่าไหร่"พี่บราวน์ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกนะคะ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันดีที่
"เอาฮันนี่ละกัน....เพราะว่าผสมกับอะไรก็อร่อย" บราวน์เป็นฝ่ายล้มลงกระแทกกับพื้นเรือแล้วตามด้วยฮันนี่ที่โน้มกายถาโถมทับเขาลงมาทีหลัง"จริงเหรอ?" ฮันนี่เอ่ยถามก่อนจะเกาปลายคางของแบร์บราวน์เบา ๆ"อื้มหื้ม" บราวน์พยักหน้าตอบกลับราวกับต้องมนต์สะกดของเธออีกครั้ง ฝ่ามือเล็กเกาที่คางก่อนจะไต่ปลายนิ้วลงมาจรดที่แผ่นอกแกร่ง"อึก..." ร่างสูงกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เขาบิดฝาขวดเตกีล่าราคาแพงเปิดออก ฮันนี่คว้าขวดเตกีล่าขึ้นมา และค่อย ๆ ป้อนเตกีล่าร้อน ๆ ใส่ริมฝีปากของเขาทีละนิด ๆแววตาของเธอจดจ้องมาที่ริมฝีปากสวยของบราวน์ ขณะที่ลำคอก็กลืนเตกีล่าลงไปทีละนิด ๆ ลูกกระเดือกของชายหนุ่มขยับขึ้นลงอย่างช้า ๆ ยิ่งดูก็ยิ่งเซ็กซี่อย่างบอกไม่ถูกเลยฮันนี่โน้มใบหน้าเข้าหาและดูดดื่มเตกีล่าที่เหลือในโพรงปากของเขาก่อนจะบดขยี้จูบลงไปร่างบางโน้มตัวทับลงบนเรือนร่างกำยำกล้ามแน่นของชายหนุ่มใต้ร่างของเธอ ขณะที่ฝ่ามือหนารีบคว้าจับขวดเตกีล่าตั้งขึ้นเพราะฮันนี่โน้มลงมาจนมันเอียงแทบจะหกลงพื้นแทนแม้มันจะกระฉอกขึ้นเล็กน้อยตามแรงสั่นสะเทือนของเรือที่จอดอยู่กลางคลื่นทะเล มือเย็นเฉียบของเธอเอื้อมไปจับท่อนเนื้อที่ตรงหน้า ปลุกเร่ามันให้