The Billionaire's Ugly Wife Is Now A Goddess

Nagising si Kelly sa malakas na vibrate at ring ng kanyang cellphone. Halos hindi niya maidilat ang kanyang mga mata. Isa lang ang mata niyang kalahating nakabukas nang sulyapan niya ang digital wall clock sa kuwarto.

"Hello," malamig ang tinig mula sa kabilang linya, mas malamig pa sa simoy ng winter na paparating ngayong Pasko.

Napabalikwas siya ng bangon dahil sa tawag na iyon. Biglang lumakas ang kabog ng kanyang puso.

"Y-Yes..." Napakagat siya sa kanyang ibabang labi nang hindi sinasadya.

"Kelly, it’s me... Zion..." malamig na saad mula sa kabilang linya na lalo pang nagpalamig sa kanyang pakiramdam.

Si Zion Arcangel, ang CEO ng Arcangel Global Enterprises. Ang kanyang asawa. Ang lalaking pinili niyang mahalin. Naroon ang halo-halong kaba, excitement, at takot na alam naman niya kung bakit.

Excited siyang marinig ang boses ni Zion, pero batid niyang kakaiba ang dahilan ng tawag nito. Baka kasama na naman nito ang Lolo nila. Kaya tumikhim siya ng mahina, nagkunwaring masaya.

"B-Bakit ka... napatawag?"

"Gusto kong bumalik ka ng bansa sa lalong madaling panahon."

Napasinghap si Kelly sa bigat ng utos nito. Kasunod ay isang malalim na buntong-hininga.

"We’re getting an annulment soon."

Parang sumabog ang isang malakas na bomba sa kanyang mukha. Saglit siyang natigilan, tila umurong ang kanyang dila.

What is there to expect, anyway. Ngunit hindi pa rin niya napigilan ang pagtulo ng kanyang mga luha. Alam naman niyang darating ito, ngunit masakit pa rin marinig mula kay Zion mismo.

"And please, don’t send me gifts for the anniversary. Huwag mo nang sirain ang Pasko at Bagong Taon ko, Kelly," mariing bilin nito.

Ikinasal sila dalawang araw bago mag New Year, limang na taon na ang nakalipas. Para kay Kelly, iyon ang pinakamagandang gift na natanggap niya. Pero hindi para kay Zion.

Hindi kailanman para sa kanyang asawa.

"Hindi ka ba napapagod, Kelly?" patuya pa nitong tanong. Ramdam niya ang bigat sa kanyang lalamunan.

"I... I’m just doing what the grandparents told me to do," sagot niya, pilit tinatago ang lungkot. Hindi niya alam kung bakit umaasa pa rin siyang isang araw, mapapansin din siya ni Zion. Kahit malinaw ang mga salitang sinabi nito noon.

"Don’t get too excited. This marriage is just for the sake of our grandparents’ stupid agreement. And I won’t even dare imagine having sex with you. Not even in my nightmare."

Parang alon na bumalik ang alaala ng mga salitang iyon sa kanyang isipan. Ang mga salitang iniwan ni Zion bago siya ipadala sa New Zealand matapos ang kunwaring honeymoon nila sa Maldives.

Hindi na niya namalayan na naibaba na pala niya ang cellphone.

"What’s wrong?" tanong ng isang tinig mula sa kanyang likuran.

Kaagad siyang kumurap-kurap upang itago ang luha sa sulok ng kanyang mga mata.

"Ah... nothing, Tess." Pinilit niyang magpakita ng ngiti at hinarap ang kaibigan niyang si Tess.

Umismid ito at lumapit sa kanya. Umupo sa tabi niya at tiningnan ang regalong binabalot niya kagabi.

"Kelly! I keep telling you to stop it already!" may diin ang boses nito habang nakatayo sa harapan niya, nakapamewang.

Napasikip ang lalamunan ni Kelly at napalunok siya.

"Limang taon na, five damn years pero nandito ka pa rin, nag-aantay!" pinasadahan siya nito ng tingin. "Ang laki na ng pinagbago mo mula noon. Give yourself a chance, Kelly. Maganda ka. Napakaganda mo para maghintay sa lalaking walang ginawa kundi mamuhay na parang binata nitong mga nakaraang taon. Panahon na siguro para palayain mo ang sarili mo, Mrs. Virgin."

Yes, she had been married for five years, pero hanggang ngayon, virgin pa rin siya.

Nagulat si Kelly nang damputin ni Tess ang kahon at punitin ang wrapper. Kinuha nito ang navy blue necktie na nakalaan sana para sa anibersaryo nila ni Zion.

"It’s for Zion!" sigaw ng isip niya, ngunit wala na siyang nagawa kundi sundan ng tingin ang kaibigan na agad itinapon ang necktie.

Malinaw namang sinabi ni Zion na huwag nang magpadala ng regalo.

"'Ikaw na lang lagi ang nag-e-effort para sa anniversary, Valentines, Christmas, birthday, New Year. Ikaw lang ang nagpapadala ng gifts at card sa asawa mong walanghiya. Tapos siya, ayon, feeling binata!" gigil na sermon ni Tess habang kumukumpas ang kamay.

"Ayos lang iyon..."

"Babae ka, at hindi tama na hayaan mong tratuhin ka ni Zion ng ganyan. Oo, arranged marriage kayo, pero mag-asawa pa rin kayo. Saka nag-effort ka na rin naman to improve yourself." Bumaba ang tinig ni Tess. "What if makipaghiwalay ka na sa kanya?"

Doon na tuluyang pumatak ang luha ni Kelly, dahilan upang magulat ang kaibigan. Noon na rin niya nabanggit ang tungkol sa tawag ni Zion. Lalong nanlaki ang mga mata nito.

"Hinayaan mo talagang siya ang maunang magsabi? Sinabi ko naman sa’yo, unahan mo na sa annulment issue para kahit paano makabangon ang pride mo!" halos mamula ang mukha ni Tess sa galit habang nakapamewang.

Kahit limang taon silang kasal, wala pa ring nangyari sa kanila. She was only eighteen when they got married. Noon pa man, gusto na niya si Zion.

"Ano ka ba, bakit ka umiiyak? Dapat mag-celebrate ka ngayon!" biro ni Tess, sabay punas sa kanyang luha.

"He’s asking me to return to Manila..." napahinto siya.

"Then fine, mabuti ‘yan, Kelly. Umuwi ka at ipakita mo sa walanghiyang asawa mong nagkamali siya. At please, kalimutan mo na si Zion. He’s just a face, nothing more. Mas interesado siya sa panlabas, hindi sa panloob. Iyong model na dinidate niya last year? Hindi ba may sugar daddy na Amerikano ‘yon? Kaya walang dahilan para iyakan mo pa siya. At sa tingin ko mas mabuting makipagkita ka sa kanya, para makita niya kung ano ang pinakawalan niya."

"Gawin mong Christmas and New Year's gift sa sarili mo ang lumaya. Maniwala ka, you deserve the best love, Kelly."

****

"Zion! Sige pa!" Hiyaw ng babaeng binabayo ni Zion mula sa likuran.

Nakilala niya ito kagabi sa bar, at mukhang magaling kaya dinala niya ito sa residence ng Arcangel Global Enterprises. Ang top floor ng building kung saan siya madalas umuwi.

"Oh! Shit! Ang sarap!" Tila nababaliw pang ungol nito. Pawis na pawis na rin siya dahil kanina pa niya binabayo si... ano nga bang pangalan nito.

He was about to cùm kaya mabilis niyang hinugot ang kahabaan niya sa butas ng babae na umungol pa na tila ayaw pa siyang patigilin. Nakadalawang rounds na bitin pa rin ata.

Kung sabagay, sinong babae ang hindi mabibitin sa k*****a niya. Itinaas baba niya iyon upang masaid ang katas na gustong lumabas sa kanyang alaga.

"Can I sleep—"

"You should go," ani niya dito at pinutol ang sasabihin nito. Kita niyang disappointed ito pero bumangon pa rin at walang pakialam na nagbihis sa harap niya.

"Puwede ulit ako bukas," malambing nitong saad habang isinusout ang panty o bikini ata ang tawag doon.

"I'll be busy tomorrow, Irene."

"My name is Gemma!" nakangiwing pagtatama nito.

"Mahina ang memory ko kapag lasing," palusot niya. Ang totoo ay nakalimutan niya talaga ang pangalan nito.

Naglabas siya ng pera sa wallet niya. Hindi na binilang. Mahusay naman itong magpaligaya kaya ayos lang.

"Pang taxi mo," ani niya sabay kindat.

"Hindi ako bayarang babae! Magpapasundo na lang ako sa driver ko!" anitong ibinalik ang pera sa kanya.

Umalis na ang babae at nag-iwan pa ng calling card. Pero tinapon niya lang iyon

Pagkatapos niyang maligo at magbihis ay nagtungo siya sa susunod na floor ng gusali, kung nasaan ang kanyang opisina. Naiwan kasi niya doon ang phone niya. Pero hindi pa man niya nadadampot ang phone ay nag-ring na ang intercom sa mamahalin niyang mesa.

"Yes, Secretary Romelly?" bungad niya sa kanyang assistant.

"Sir, nandito po si—" hindi na natapos ni Romelly ang sasabihin nang bumukas ang pinto sa opisina niya.

"Don Enrile," narinig niyang saad ni Romelly bago niya ibinaba ang phone.

"Lintek kang bata ka! What are you thinking!" gigil na singhal nito. Alam na niya kung bakit nagwawala ito ngayon. He just told him via chat that he wanted to divorce his wife.

"Lolo, can't you at least give me my freedom. Ginawa ko na ang gusto mo," nakikiusap niyang sabi.

Zion hated it when his grandfather forced him to marry that woman. Pero dahil nakasalalay ang kompanya na mamanahin niya sa babaeng iyon kaya wala siyang nagawa.

Ngunit ngayong may napatunayan na siya, masasabing siya na mismo ang bumuhay sa company. Higit sa triple pa ang kinikita ng kompanya mula nang maging official na siyang CEO. Kaya ngayon, nakuha na niya ang ipinangako niyang status sa kompanya, at alam niyang wala nang magagawa ang Lolo niya para pigilan siya.

"Gusto mong makipaghiwalay kay Kelly para sa mga babae mo, ano?" usig ng matanda na pinalo pa ng tungkod ang mamahaling mesa ni Zion.

Nagkaroon kasi ng problema ang buto nito sa tuhod kaya kailangan na nitong lagi ng tungkod. Pero sa kabila niyon, malakas pa sa kalabaw ang lolo niya kahit mahigit sixty na ito.

"It's not what you think. Limang na taon na rin naman, our marriage aren't working," tugon ni Zion.

Ngunit kasinungalingan lang iyon. Ang alam ng lahat ay pinupuntahan niya si Kelly sa New Zealand. Sinabihan pa niya ang babae na huwag magsasalita sa matatanda, at alam niyang hindi nito gagawin. Kelly was a submissive sheep. Kaya nga hindi man lang ito tumutol nang ipadala niya ito roon.

He was providing her financially kaya wala itong dapat ireklamo. She could spend her share on lavish meals as much as she wanted. Sa katawan pa lang nito ay halata na ang hilig nitong kumain, at iyon ang labis na kinaiinisan niya.

And he hated her for making him feel like a prisoner in their marriage. Hindi niya rin alam kung bakit ito pumayag na magpakasal sa kanya. Ngunit buo na ang kanyang pasya kaya ipinapaayos na niya ang lahat. Uuwi ito para mabilis ang proseso ng lahat.

"Kulang pa ba ang freedom na mayroon ka ngayon, Zion? While your wife is miles away from you?" akusa ng Lolo niya, kaya medyo nainis na rin si Zion.

Oo, nagpapakasaya siya sa freedom na mayroon siya. Dahil alangan namang magpakaburo siya sa isang tabi dahil lang nakapag-asawa siya ng isang balyena.

Sa isiping iyon ay napangiwi siya. He didn’t want to think rudely of her, pero hindi niya mapigilan.

"Wala na rin naman kayong magagawa. Tinawagan ko si Kelly kanina. I told her about the annulment, at pinapa-uwi ko siya ng bansa para maayos namin ang lahat. And she agreed with it," kompiyansang saad ni Zion.

"But I won't agree with it. Si Kelly ang babaing para sa'yo, Zion. She's a perfect wife material for god sake!"

Gusto niyang matawa sa sinabi ng matanda, pero pinigil na lang dahil baka mapalo pa siya ng tungkod nitong titanium na binalot ng gold dust.

Seryosong tinitigan ni Zion si Lolo Enrile. "I don't love Kelly, Lolo. At kahit siya na lang ang natitirang babae sa mundo, I won't love or even want her. Kaya gusto kong payagan n’yo ang annulment," mariing saad niya.

Trienta anyos na siya kaya wala nang dahilan para maging sunod-sunuran pa siya ngayon. Magiging malaya siya mula sa asawa niya, and that’s final.

"At makinig ka rin, Zion... Natitiyak kong kakainin mo lahat ng sinabi mong ‘yan."

Banta iyon ng matanda na ikinailing na lang niya. Hinding hindi niya babawiin ang sinabi niya. Kelly was his worst nightmare.