Bukod sa joint project, isang bagay pa ang nagdudugtong sa kanila, si Samantha.Putangina, anong bago na namang paandar ni bruha?Habang iniisip ni Zein nang mukha ng babaeng parang nabubulok na isda sa kanal, automatic na bumaho rin ang mood niya. Pwede ba siyang maipakulong please? Life sentence sana. Or better, bitay na lang.Sabi ni Anya, sa ebidensyang meron sila ngayon, pwede siyang kasuhan bilang accomplice sa kidnapping, pero siguradong masasampahan din ng attempted murder at intentional injury. Kahit maghagis pa ng lahat ng abogado ng Reed family, siguradong 15 years minimum.Pero syempre, ayaw ni Samantha ng kahit isang araw sa kulungan.Noong una, naglabas ng medical certificate na may serious mental illness. This time, umarte namang may epilepsy. In public pa. Ang galing umarte, pwede nang ipalaban sa Cinemalaya.Sinong doktor naniniwala sa kanya? Saan clinic ‘yun? Sa TV5 studio ba yan?Nakakainis.Pati ba naman sa batas, pera pa rin ang basihan?
Tahimik lang si Elio habang naka-tungo kay Wareen.Hanggang sa dahan-dahan niyang tinaas ang kamay niya.“Elio, stop it!”Biglang napasigaw si Zein. Napaatras siya at mabilis na inabot ang braso ni Elio.Kung may mangyari man, baka lumabas agad iyon sa balita. Even if they were only few people inside, we'll never know. Ayoko ring masira ang pangalan ni Warren dahil lang sa babae, lalong lalo na sa'kin.Ayoko, no thanks!Huminto si Elio, nakatingin sa kanya na parang basang tuta. Puno ng hinanakit at emotional damage.So ngayon, concern ka lang sa kanya? Ako, wala na? Ang babaeng minahal ko buong buhay ko, ngayon isa ka na lang bang secretary?!"Bro, diba divorced na tayo? One-day amnesia ka ba o may early signs ng Alzheimer’s?" Inis na bulong ni Zein sa utak.Ngumiti ng mapait si Elio. Halatang ginigisa ang sarili sa sariling feelings.Ang tahimik pero malalim nilang eye contact ay punung-puno ng silent narrative.SA kalagitnaan ng awkward tension, big
Tumayo si Zein, ngumiti, at marahang tinaas ang baso ng wine. “Our president is not feeling well, I'll just take the shot”As in, ako na ang tatanggap ng kalokohan ng old tycoon na ‘to.Hawak na niya ang baso, ilang pulgada na lang sa labi, nang biglang may dumampot dito.Isang malamig, maugat at eleganteng kamay .“You don’t have to drink it,” mahina pero may lambing ang boses.Warren returned the glass sa table, tahimik pero loaded.Yung tipong action na pang K-drama na may kasamang dramatic music.Biglang natahimik ang buong table.Hawak pa rin ni Elio ang baso, pero para bang gusto na niya itong durugin gamit lang ang grip niya.Nag-iba ang atmosphere. May tension na humigop ng lahat ng oxygen sa kwarto.Zein just blinked.Umupo na lang siya muli sa tabi ni Warren, kalmado pa rin pero tinatantsa ang kilos nito. May ibig sabihin ‘yon. Alam ko, hindi siya basta umaarte lang.Si Akio, na tila nakahalata sa undercurrent, nagbiro, “You're such a gentl
Mabilis na nanlambot ang ngiti ni Alexis.“Ah, hindi naman kailangan ‘yon! Si Uncle Allan ang naglilinis ng office, pero kung may time ka at gusto po, you'll free to do it.""Butler ba talaga si Uncle Allan or all around alalay?"taas kilay na tanong ni Zein.Oo nga naman, he cooks, he drive, he guard, at pati ba naman pag-lilinis ng office?"Wag kang mag-alala, He volunteered for it, besides maraming important files dito sa office natin, so kahit cleaners wlang basta basta nakakapasok." Alexis smiled."Noted that. Yan lang ba gagawin natin?" " Yup, tapos tayo, simple rin gagawa lang ng kape, plantsa ng coat, gisingin si boss…”“What?!”Biglang tinaas ni Zein ang kamay at natigilan si Alexis. Wala na ang ngiti sa mukha niya.“Wait. Gisingin siya? Alexis, secretaries don’t babysit. Hindi kasama sa job description ang mga ganun. Nine to five ako. Kung may business trip, fine. Pero ‘yung personal na buhay niya, hindi na trabaho ng sekretarya ‘yan.”Alexis s
Medyo lumalim ang kunot sa noo ni Luzi habang pinagmamasdan ang phone.Si Antonio naman na kanina pa nagkukunwaring kalmado ay napabuntong-hininga. Mukhang wala na siyang ligtas.Hinawakan niya ang kamay ng asawa at marahang inalalayan ito papunta sa garden. “Luzi, matalino ka naman. I'll get this straight to the point, kung sakaling magustuhan ni Warren si Secretary Vergara… okay lang ba sa’yo?”Tahimik si Luzi.Hindi niya masabing “oo.”Kung ibang tao siguro ang may sitwasyon, baka masabi niya pang “wala namang masama sa divorce.” Pero dahil anak niya ang pinag-uusapan, hindi niya kayang maging ganoon ka-liberal.Hindi naman siya mapili. As long as the girl was kind, clean ang background, at mahal ng anak niya, wala siyang pakialam sa status.Pero siyempre… mas okay kung well-matched.Naalala niya bigla—“Last time, hindi ba sinabi mong babae? Buhay na babae? Okay na dapat ‘yun.”Napatawa si Antonio. “Ikaw talaga.”Napangiwi si Luzi. “Wala namang magula
Kahit may ngiti sa labi at relaxed ang tono ni Warren, nanlamig ang batok ni Zein.Patay.As in, kutas.‘Yung klase ng kaba na parang bigla kang natawag sa principal’s office kahit wala ka namang ginawa… pero deep inside, alam mong may ginawa ka.The moment she saw the eyebags under his peach blossom eyes, confirmed na.He saw it, he saw the message, he saw everything.Nag-crash ang kaluluwa ni Zein.Yung ngiti niya, na-freeze sa gilid ng bibig. Hindi na makabawi.Napatingin siya sa sahig, umiwas ng tingin, nagkunwaring chill. “Okay naman po ang tulog ko. Nakainom lang kasi ako kagabi, medyo groggy, tapos blurry na ‘yung paningin ko... parang... dalawa kayo sa harap ko, haha.”Warren raised a brow. The corners of his lips curled… pero ‘di siya talaga ngumiti.“Wine is not an excuse.”BEER KAYA YUN! AND I KNOW, RIGHT?! BUT I’M TRYING MY BEST TO SURVIVE HERE.“Beer po kasi yung nainom ko. Talagang... sobrang sama ng vision ko after uminom. As in, kahi