Chapter 2

Mga mararahas na katok ang gumising sa kanya nang umagang iyon. Masakit ang kanyang katawan, waring binugbog siya ng isang dosenang tao. Dahan-dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata at napagtanto na nasa isang mataas na lugar siya.

"A-Anong ginagawa ko dito?" mahina niyang bulong habang hinawakan ang kanyang ulo at pilit bumangon.

Nang malaglag ang kumot na nakatabing sa kanyang katawan, nanlaki ang kanyang mga mata. Mabilis siyang napatingin sa salamin—at doon niya nakita ang nakakagulat na tanawin.

Puno ng kiss marks ang kanyang katawan, partikular sa kanyang leeg. Ang buhok niya’y gusot-gusot, at nanginginig pa rin ang kanyang mga hita. Napansin niya ang pulang mantsa sa bed sheet—isang patunay ng kanyang pagkabirhen na nawala noong gabing iyon!

Biglang sumakit ang kanyang ulo. Mahigpit niyang hinawakan ang kanyang sentido, pilit inaalala ang nangyari.

"Anong nangyari, Chantal?" tanong niya sa sarili.

At noon, unti-unting bumalik sa kanyang alaala ang mga naganap.

Siya! Siya mismo ang nag-anyaya kay Calvin na halikan siya!

Siya ang nagbigay ng motibo!

Ano bang naisipan niya at nagawa niya ang bagay na iyon?

Muling lumakas ang pagkatok sa pinto—halos wasakin ito ng nasa labas.

Napilitan siyang tumayo, isuot ang robe, at buksan iyon.

Si Skye!

"Cha-Chantal?" Halata ang pagkagulat sa mukha ng kaibigan. "Anong nangyari?"

Nauna na itong pumasok sa loob, hinayaan siyang isara ang pinto.

"Hinahanap ka namin kagabi pa! Bakit hindi ka dumating?" tanong nito sa kanya.

"Paano mo nalaman na narito ako?" balik-tanong niya.

"Sinabi sa akin ng asawa ko. Ayon sa kanya, sinabi ni Calvin na nandito ka. Siya ba ang kasama mo buong magdamag?" Kumunot ang noo ni Skye habang tinititigan siya. "Mukhang sa hitsura mo... parang—"

"Niloko niya ako..." mahina niyang bulong.

Tuyo na ang kanyang luha. Wala na siyang mailabas pa.

"Si Calvin?" tanong ni Skye.

Umiling siya. "Ni Joaquin..."

"Paano?"

At doon, isinalaysay niya ang lahat...

Naglalakad siya sa pasilyo, pilit hinahanap ang daan palabas. Subalit ang pasikot-sikot na lugar na iyon ay tila ba sinadyang iligaw siya.

Hanggang sa may marinig siyang mga halinghing mula sa isang silid. Bahagyang nakabukas ang pinto—at mula roon, narinig niya ang tinig ng dalawang taong nag-uusap.

"Hindi mo ba mahal si Ate?" tanong ng isang pamilyar na boses—si Janina, ang kanyang nakababatang kapatid.

"Hmm... hindi na iyon mahalaga. Ikaw ang mahalaga sa akin... uhhm..." kasabay ng tunog ng kanilang maalab na halikan.

Nasaksihan niya ang isang eksenang kailanman ay hindi niya inakalang mangyayari.

"Sino ang mas magaling—ako ba, o siya?" malanding tanong ni Janina.

"Siyempre ikaw..." sagot ni Joaquin. "Ayaw namang magpahalik ng ate mo. Ang boring niya! Kahit smack kiss lang, ipinagdadamot pa. Lagi niyang sinasabi, 'I reserve myself for the big day.' Halik lang, ipinagkakait pa! Pero lalaki ako, may pisikal akong pangangailangan... at ikaw lang ang nakapagbibigay niyon."

"Ohh!" ungol ni Janina habang gumagalaw sa ibabaw ng lalaking dapat sana’y para kay Chantal.

"Uuugh... ang galing mo..."

Halos masuka si Chantal sa eksenang nasaksihan niya. Napakababoy! Nakakadiri!

Hindi niya akalaing magagawa ito ng kanyang half-sister—ang mismong taong kinupkop at ipinaglaban niya sa kanilang ama!

Trinaydor siya nito nang walang pakundangan!

Sa dami ng lalaki sa mundo, bakit kailangang agawin pa nito ang kanya?

Napatulala si Skye matapos marinig ang lahat. Dahan-dahan siyang lumapit at niyakap si Chantal, hinahagod ang kanyang likod.

"Okay ka lang ba?" tanong niya nang kumalas sa yakap.

"Malamang hindi," mapait ang ngiti ni Chantal. "Pero kailangan kong maging okay."

"Bakit si Calvin ang kasama mo ngayon?" muling tanong ni Skye.

"Siya lang ang nakita ko..." Mahina ang tinig ni Chantal. "Hindi ko rin alam kung bakit, pero maaaring tadhana na rin ang nagtulak sa akin papunta sa kanya."

Natahimik si Skye. Ilang saglit bago siya muling nagsalita. "Sa bagay... tama ka rin. Pero—anong plano mo ngayon?"

Saglit na katahimikan. At sa wakas, sumagot si Chantal.

"Wala."