Joanne La Senza
Hindi ko napansin na pigil-pigil ko ang hininga dahil sa ginagawa, hangga't hindi ko natapos ang pagtanggal sa butones ng polo niya. Saka lang ako nakahinga nang maluwag nang tuluyang mahubad ang polo niya. Sandali kong pinagmasdan ang maskulado niyang katawan, at hindi ko talaga mapigilang haplusin iyon. Wala sa sariling naglakbay ang palad ko sa matipuno niyang dibdib at dinadama ang init niyon pababa sa matigas niyang abs. Ramdam ko ang init ng katawan niya sa bawat hagod ko kaya hindi ko napigilan ang sarili nang uminit ang aking pisngi. Marahan ang ginawa kong paghaplos at habang ginagawa ko iyon ay yumuko ako at hinalikan ang kanyang dibdib habang ang kamay ko ay patuloy sa paghablos sa matigas niyang tiyan. Gusto ko siyang pasiyahin. Gusto kong malaman kung sino ba sa aming dalawa ng babae niya ang mas masarap sa kama. Lihim akong nanggigil sa pagpigil ng aking pagnanasa. I missed my husband’s skin, his touch and his heat grinding against me. I missed him so much. Pakiramdam ko kasi ang layo-layo na ng loob niya sa akin. Inilabas ko ang aking dila at marahang dinilaan ang balat niya ngunit sa ginawa kong iyon ay biglang may malakas na puwersa ang pumigil sa braso ko na humahaplos sa tiyan ni Earl. Kaagad akong nilamon ng gulat at takot at baka kung ano na naman ang gagawin sa akin ng asawa ko, ngunit isang mahinang tinig ang narinig ko. "Who are you? Don't touch me. Only my wife can touch me." The voice was blurry and soft, but I could hear what he said. Joy instantly filled my heart. He still cared for me! May ngiti sa aking labi nang tiningala ko siya, ngunit agad din iyong nawala at napalitan ng dissapointment nang makita ko ang mukha niya. Malalim pa rin ang kanyang tulog. Ganoon pa man ay tuwa sa puso ko dahil ibig sabihin niyon ay may puwang pa rin ako sa puso ng aking asawa. Marahan kong inalis ang pagkakahawak niya sa braso ko. Ipinagpatuloy ko ang ginagawa ko at tuluyan ng hinubad na ang suot niyang polo saka inumpisahan ko na ang pagpunas sa katawan niya. Bawat haplos ng bimpo sa katawan niya dinadama ko. Gusto kong samantalahin ang ganitong pangyayari. Sa pagkakataong ito ay pigil na pigil ko na ang hininga ko bagama't pinagpapantasyahan ko pa rin ang katawan niya. Inabot din ako ng ilang minuto bago natapos at sinunod ko naman ang pagtanggal sa pantalon niya. Sa pagkakataong ito ay halos himatayin na ako sa pagpigil ko ng aking hininga. This is my first time undressing my husband's pants. Even if we were making love, I didn't initiate on taking out his pants or underwear. I didn't even look properly on his junior. Pinalaki ako ng aking ina at abuela na medyo konserbatibo kaya 'yong tudyo sa akin ng mga kaibigan ko na paliligayahin ang asawa ko ay hindi ko magawa-gawa. Bigla akong natigilan nang may naisip. Kaya ba ako pinagtataksilan ng asawa ko ay dahil masiyado akong plain pagdating sa sex? Dahil hindi ako marunong s******p ng pagkalalak* niya? Napatda ako sa aking naisip. Hindi ko lubos maisip na isang mababaw na dahilan kung bakit nambabae ang asawa ko. Hindi dahilan ang kakulangan sa pakikipagtalik para mambabae. Kung kunteto ang lalaki sa asawa niya ay hindi niya magawang magloko. Ipinilig ko ang aking ulo upang itaboy ang kung anumang negatibo ang nasa aking isip at ipinagpatuloy ang pagtanggal sa suot na pantalon ng aking asawa. Napalunok ako nang makita ko ang nakaumbok na boxer ng aking asawa. "Ang laki pala talaga!" hindi ko mapigilang mapabulalas at nanlaki ang mata ko. Alam kong malaki ang kahabaan ng aking asawa dahil ramdam ko iyon sa tuwing may nangyayari sa amin, lalo na noong unang gabi namin. Pero ngayong natitigan ko ito sa malapitan ay lalo akong namangha. Tulog ang asawa ko pero tumitigas ang kahabaan niya. Upang hindi siya magising ay muling dahan-dahan ang aking pagkilos. Pinunasan ko ang buong hita niya magkabilaan at ang kanyang singit, at paminsan-minsan ay nasasagi ko ang bola niya kaya lalong nag-init ang pisngi ko. Siguro kong nakikita ko ang mukha ko sa salamin ay kasing pula na iyon ng kamatis. Agad kong binilisan ang pagpunas at agad siyang binihisan. Mabuti na lang habang pinupunasan ko siya ay hindi man lang siya nagising na labis kong ipinagpapasalamat. Matapos ko siyang bihisan ay inayos ko na ang kanyang pagkakahiga saka ko lamang ibinalik sa banyo ang palangganang maliit at bimpo at hinayaan iyon sa sink saka bumalik na sa tabi ng asawa ko. Tahimik akong umakyat sa kama at humiga sa tabi niya at isiniksik ang aking sarili sa katawan niya. "Mahal na mahal kita, Earl. Kaya kahit niloloko mo man ako ay hindi pa rin kita isusuko," mahinang bulong ko. Hinalikan ko siya nang marahan sa labi saka ipinikit na ang aking mata at natulog. Madaling-araw na at pagod na rin ako kaya agad akong nakatulog. Hindi ko na namalayan ang pagdantay ng kamay ng aking asawa sa aking baywang at ang paghigpit ng yakap niya. I am in a deep slumber.Sumikdo nang malakas ang dibdib ko habang pinagmamasdan si Tiffany na naglalakad papasok sa loob mismo ng kuwarto naming mag-asawa. May inosenteng ngiti na nakapaskil sa labi niya na para bang ayos lang na pumasok siya sa kuwarto namin. Napatingin ako kay Earl na abala sa patuloy na paghalo ng porridge dahil medyo mainit pa iyon. Hindi nito tinapunan ng tingin si Tiffany."Mahal . . ." Tawag ko upang kunin ang atensyon niya. Ginagap ko pa ang kamay niya upang pigilan siya sa kanyang ginagawa. Tumingala si Earl at ngumiti ito nang magtagpo ang mata namin na tinumbasan ko naman ng tipid na ngiti. "Yes, mahal? Are you hungry?" Umiling ako saka inginuso ang babaeng kakapasok lang na nasa kanyang likuran. Dahil nakatutok ang tingin ko sa mukha ng aking asawa ay kitang-kita ko na bahagyang nagbago ang ekspresyon niya ngunit agad din iyong bumalik sa pagiging malamlam. Ni hindi niya sinulyapan ang babaeng dumating na labis kong ikinatuwa. "I didn't invite her. Nabalitaan niya ang nangyar
Joanne La Senza***“Thank God and I returned immediately. If I was a bit late, I couldn't tell what would happen.” Masuyong pinisil ng asawa ko ang aking palad na ginantihan ko ng tipid na ngiti. Siya na ang nagsalita dahil hindi ako nakaimik sa sinabi ng doktor. Wala rin akong alam sa nangyari matapos kong mawalan ng malay kaya hinayaan ko ang asawa ko na magsalita.Bumalik ang doktor kay Earl matapos masigurong maayos ang daloy ng suwero saka ito muling nagsalita at ipinaliwanag ang dapat na gagawin para sa paggaling ko.“Mrs. Samonte needed more rest. Masiyadong bugbog ang katawan niya at eto,” inabot nito kay Earl ang reseta. “Bilhin mo kung anuman ang gamot na nakalagay dito at ipainom kay Mrs. Samonte. She will be okay for a few days if she continues taking the medication. Wala na rin ang usok sa baga niya na nalanghap niya kaya safe na ang baga niya.”Tunango ang asawa ko matapos matanggap ang reseta at mapakinggan ang bilin ng doktor.“Salamat, Nicole.’Ngumiti ang doktor na
Joanne La Senza***Pamilyar na kapaligiran ang sumalubong sa akin nang magmulat ako ng aking humahapding mata. Agad akong napaisip. Buhay pa ba ako? Why am I still in our room?Muli akong pumikit upang magmulat lang din dahil nais kong siguraduhin kung nasa tamang lugar ako o baka kaya’y nananaginip lang ako. I even pinched myself to check if this was a reality or still a dream. When I felt the pain, I accepted that it was real and I was still alive.I smiled bitterly as the torment from the previous night suddenly crept and disturbed me again. My eyes shut tightly to ignore the excruciating pain before finally having the guts to open it. Nilibot ko ang aking mata sa kabuuan ng kuwarto upang magmasid habang inaalala kung ano ang nangyari bago ako nawalan ng malay.Who saved me? Hindi ko mapigilang tanong sa aking sarili dahil alam kong imposible na ang asawa ko ang nagligtas sa akin. Sa pagkakatanda ko ay ako lang mag-isa sa bahay bago naganap ang sunog at imposibleng may nakapasok n
Joanne La Cenza***Hindi lang nananakit ang katawan ko, mainit din ang pakiramdam ko at sa palagay ko ay nilalagnat ako. Agad na namuo ang luha sa mata ko. Mariin kong naipikit ang namumugto kong mata saka hinayaang tumulo ang mainit na likido upang damayan ang sarili ko. Ilang minuto akong humikbi at sa katagalan, nang medyo um-okay na ang pakiramdam ko ay pinilit ko ang sarili kong umupo sa kama at sumandal sa headboard. Ininda ko ang pagpitik ng sakit sa ulo ko at ang bugbog-sarado kong katawan saka pilit inangat ang aking kamay upang abutin ang telepono na nakapatong sa ibabaw ng bedside table.I know my secretary is wondering why I am not in the office yet. Alam niyang kapag hindi ako papasok ay nagbibigay-alam agad ako para maikansela niya ang meetings ko. I need to call her. Hindi ko alam kung nasaan ang bag ko, naroon ang cellphone ko, dahil sa bigla na lang ako hinila ng asawa ko paakyat sa kuwarto kagabi. Dahil medyo may kalayuan ang telepono mula sa
Joanne La Cenza***Nagpatuloy ang asawa ko sa marahas na pagbayo sa pagkababa* ko pagkatapos niyang sabihin na sa kanya lang ako at walang maaring magmay-ari sa akin. Puno ng dahas ang kilos niya at walang awa kahit na nasasaktan ako. Napaiyak akong lalo. Masaya ako dahil ayaw niya akong mawala pero at the same time ay nasasaktan ako dahil sa marahas na trato niya sa akin. Hindi na ba talaga ako mahal ng asawa ko? Wala na ba ako sa puso niya para pasakitan niya ako nang ganito?Nagpatuloy ako sa tahimik na pagluha habang ang asawa ko ay sarap na sarap habang malakas pa ring umuulos sa loob ko at ang kamay niya ay nakasabunot sa buhok kohabang ang isa ay sinasampal ang pisngi ng puwetan ko. Wala akong ibang nararamdaman kundi sakit. Hindi ako nasasarapan sa bawat hugot at baon niya dahil ramdam ko wala na iyong halong pagmamahal kundi purong pasakit. Bawat ulos niya ay may kaakibat na parusa. Bawat hugot niya, kaakibat ay hapdi ng aking pwerta. Para akong baboy kung ituring ng asawa k
WARNING!!!Non-consensual sex is mentioned. Read at your own risk.Joanne La Senza ***“Subukan mong makipagkita muli sa lalaking iyon at sisiguraduhin ko sa 'yo hindi mo na siya masisilayang muli!”Napasinghap ako sa pagbabanta ng asawa ko. Creed is innocent. Hindi siya maaring madamay sa galit ng asawa ko. If I only knew things would escalated like this, I wouldn't have let Creed take me home.Dahil sa marahas na halik ni Earl ay lalo akong hindi makahinga. Bago pa ako tuluyang mawalan ng ulirat ay tumigil na siya at binitawan ang kamay ko na gapos niya na labis kong ipinagpasalamat. Pinakawalan na rin niya ang pagkakasakal sa leeg ko. Napaubo ako nang maramdaman ko ang pagluwag ng hininga ko, ngunit panandalian lamang iyon dahil walang ano-ano'y muli niya akong hinawakan at malakas na pinaikot ang katawan ko. I lay flat on my stomach and my husband straddles my back. I could feel him leaning forward before whispering in my ear, while grabbing a handful of my hair, gripping it tigh