Joanne La Senza
Hindi ko napansin na pigil-pigil ko ang hininga dahil sa ginagawa, hangga't hindi ko natapos ang pagtanggal sa butones ng polo niya. Saka lang ako nakahinga nang maluwag nang tuluyang mahubad ang polo niya. Sandali kong pinagmasdan ang maskulado niyang katawan, at hindi ko talaga mapigilang haplusin iyon. Wala sa sariling naglakbay ang palad ko sa matipuno niyang dibdib at dinadama ang init niyon pababa sa matigas niyang abs. Ramdam ko ang init ng katawan niya sa bawat hagod ko kaya hindi ko napigilan ang sarili nang uminit ang aking pisngi. Marahan ang ginawa kong paghaplos at habang ginagawa ko iyon ay yumuko ako at hinalikan ang kanyang dibdib habang ang kamay ko ay patuloy sa paghablos sa matigas niyang tiyan. Gusto ko siyang pasiyahin. Gusto kong malaman kung sino ba sa aming dalawa ng babae niya ang mas masarap sa kama. Lihim akong nanggigil sa pagpigil ng aking pagnanasa. I missed my husband’s skin, his touch and his heat grinding against me. I missed him so much. Pakiramdam ko kasi ang layo-layo na ng loob niya sa akin. Inilabas ko ang aking dila at marahang dinilaan ang balat niya ngunit sa ginawa kong iyon ay biglang may malakas na puwersa ang pumigil sa braso ko na humahaplos sa tiyan ni Earl. Kaagad akong nilamon ng gulat at takot at baka kung ano na naman ang gagawin sa akin ng asawa ko, ngunit isang mahinang tinig ang narinig ko. "Who are you? Don't touch me. Only my wife can touch me." The voice was blurry and soft, but I could hear what he said. Joy instantly filled my heart. He still cared for me! May ngiti sa aking labi nang tiningala ko siya, ngunit agad din iyong nawala at napalitan ng dissapointment nang makita ko ang mukha niya. Malalim pa rin ang kanyang tulog. Ganoon pa man ay tuwa sa puso ko dahil ibig sabihin niyon ay may puwang pa rin ako sa puso ng aking asawa. Marahan kong inalis ang pagkakahawak niya sa braso ko. Ipinagpatuloy ko ang ginagawa ko at tuluyan ng hinubad na ang suot niyang polo saka inumpisahan ko na ang pagpunas sa katawan niya. Bawat haplos ng bimpo sa katawan niya dinadama ko. Gusto kong samantalahin ang ganitong pangyayari. Sa pagkakataong ito ay pigil na pigil ko na ang hininga ko bagama't pinagpapantasyahan ko pa rin ang katawan niya. Inabot din ako ng ilang minuto bago natapos at sinunod ko naman ang pagtanggal sa pantalon niya. Sa pagkakataong ito ay halos himatayin na ako sa pagpigil ko ng aking hininga. This is my first time undressing my husband's pants. Even if we were making love, I didn't initiate on taking out his pants or underwear. I didn't even look properly on his junior. Pinalaki ako ng aking ina at abuela na medyo konserbatibo kaya 'yong tudyo sa akin ng mga kaibigan ko na paliligayahin ang asawa ko ay hindi ko magawa-gawa. Bigla akong natigilan nang may naisip. Kaya ba ako pinagtataksilan ng asawa ko ay dahil masiyado akong plain pagdating sa sex? Dahil hindi ako marunong s******p ng pagkalalak* niya? Napatda ako sa aking naisip. Hindi ko lubos maisip na isang mababaw na dahilan kung bakit nambabae ang asawa ko. Hindi dahilan ang kakulangan sa pakikipagtalik para mambabae. Kung kunteto ang lalaki sa asawa niya ay hindi niya magawang magloko. Ipinilig ko ang aking ulo upang itaboy ang kung anumang negatibo ang nasa aking isip at ipinagpatuloy ang pagtanggal sa suot na pantalon ng aking asawa. Napalunok ako nang makita ko ang nakaumbok na boxer ng aking asawa. "Ang laki pala talaga!" hindi ko mapigilang mapabulalas at nanlaki ang mata ko. Alam kong malaki ang kahabaan ng aking asawa dahil ramdam ko iyon sa tuwing may nangyayari sa amin, lalo na noong unang gabi namin. Pero ngayong natitigan ko ito sa malapitan ay lalo akong namangha. Tulog ang asawa ko pero tumitigas ang kahabaan niya. Upang hindi siya magising ay muling dahan-dahan ang aking pagkilos. Pinunasan ko ang buong hita niya magkabilaan at ang kanyang singit, at paminsan-minsan ay nasasagi ko ang bola niya kaya lalong nag-init ang pisngi ko. Siguro kong nakikita ko ang mukha ko sa salamin ay kasing pula na iyon ng kamatis. Agad kong binilisan ang pagpunas at agad siyang binihisan. Mabuti na lang habang pinupunasan ko siya ay hindi man lang siya nagising na labis kong ipinagpapasalamat. Matapos ko siyang bihisan ay inayos ko na ang kanyang pagkakahiga saka ko lamang ibinalik sa banyo ang palangganang maliit at bimpo at hinayaan iyon sa sink saka bumalik na sa tabi ng asawa ko. Tahimik akong umakyat sa kama at humiga sa tabi niya at isiniksik ang aking sarili sa katawan niya. "Mahal na mahal kita, Earl. Kaya kahit niloloko mo man ako ay hindi pa rin kita isusuko," mahinang bulong ko. Hinalikan ko siya nang marahan sa labi saka ipinikit na ang aking mata at natulog. Madaling-araw na at pagod na rin ako kaya agad akong nakatulog. Hindi ko na namalayan ang pagdantay ng kamay ng aking asawa sa aking baywang at ang paghigpit ng yakap niya. I am in a deep slumber.Joanne La SenzaHindi ako makaimik sa sinabi ni Earl. Napatunganga lang ako habang nakaharap sa kanya. Hindi ko lubos maisip na ang maling paniniwala at pagseselos nito ay umabot sa pananakit sa akin hanggang sa mawalan ako ng kalayaan. Hindi ko rin maisip na ang labis nitong pagseselos ay magiging kalbaryo ng buhay ko at ng aking magulang pati na rin ang ikakapahamak ng aking negosyo. Gusto kong magkaroon ng komunikasyon sa labas para magbigay ng babala sa ang aking pamilya ngunit paano? I am helpless. Sino ba ang makakatulong sa akin? Hinayaan ko si Earl sa kung ano ang gawin niya. Hinayaan ko rin siya na igapos ako kawawain ako, at hayaan akong magutom. Walang araw na hindi ako nakaramdam ng sakit lalo na kahit nagkakaroon ako ng lagnat hindi pa rin nila ako binibigyan ng gamot. Patuloy akong nakakulong sa basement. Swerte na kung makakakain ako ng dalawang beses sa isang araw at kung iyon ay hindi tira-tira nilang pagkain. Ilang beses kong inisip na kitlin ang buhay ko, ngunit
Next:Joan La Senza Ang buong akala ko, makikita at makakausap ko na ang aking magulang, ngunit isa pala iyong malaking panaginip. Nang dumating ang aking ama't ina aynakagapos pa rin ako sa kama. Sinadya pa ni Earl na buksan ang pinto sa kwarto para siguradong marinig ko ang pinag-uusapan nila mula sa salas sa ibaba. My parents were delighted when they arrived at our house. Rinig na rinig ko sa boses nila ang tuwa at galak na makita ako pero… nang magsalita si Earl ay biglang namatay ang ilaw ng pag-asa sa aking puso. “Bakit wala akong nabalitaan na nasa Palawan pala si Joanne? Bakit hindi man lang nagpaalam sa akin ang babaeng iyon?” Narinig ko ang nagtataka at nagtatampong tanong ng ang aking ina. Sandaling katahimikan ang namayani at hindi ko pa naririnig na magsalita ang aking ama. Habang si Earl ay nakikipag-usap sa magulang ko, si Tiffany naman ay nasa kwarto naming mag-asawa at nakataas ang kilay habang binabantayan ako. I wanted to shout, but I couldn't. Nakabusal ang bib
Joanne La Senza Hindi lang nakuntento si Earl sa sampal at hinaklit niya ako sa braso saka muling ibinalik sa basement upang doon ikulong.“Bakit ba ang tigas ng ulo mo, Joanne, ha!? Ilang beses ko na bang sinabi sa ‘yo na nakikitira lang dito si Tiffany kaya pwede ba, itrato mo siya nang maayos?” bulyaw sa akin ni Earl na ikinasindak ko dahil sa lakas ng boses niya. Hawak ang pisngi na nasampal ng asawa ay nagmamakaawa ko siyang tiningnan. “Pero, Earl. Nagsisinungaling si Tiffany sa ‘yo. Natapos ko na ang paglilinis sa kusina at nagpapahinga lang ako nang maabutan mo. Please, maniwala ka naman sa akin, Earl….Sino ba ang asawa mo sa aming dalawa ni Tiffany? Bakit siya kaya mong paniwalaan pero ako hindi?”Sinubukan kong hawakan sa mga braso ang asawa upang muling magmakaawa rito habang panay ang tulo ng luha. Ngunit walang awang nakatingin lang sa akin ang asawa. Matalim pa rin ang mata nitong nakatitig sa akin. “Kahit kailan ay hindi ko iniisip na isa kang sinungaling, Joanne. Pe
Next Joanne La Senza Habang naghihintay kay Earl na bumalik sa hapagkainan ay agad ko namang inayos ang sarili sa banyo sa ibaba at doon ay naghilamos ako. Napangiwi ako sa sakit dahil sa aking mga sugat na nabasa pero tiniis ko iyon para lang kahit papaano ay presentable ang itsura ko habang kaharap si Earl sa hapagkainan. Ngunit nakatapos na akong mag-ayos ay hindi pa rin bumabalik si Earl kaya naman napagdesisyunan ko na umakyat sa taas upang tawagin ito. Dahil sa paglalatigo ni Earl ay masakit ang mga binti ko at hita at napakahirap humakbang kaya dahan-dahan ang aking kilos. Mas madali kanina dahil pababa ako. Pawisan na ako bago pa makarating sa kwarto namin sa taas. Wala siya sa loob ng kuwarto nang makapasok ako pero rinig ko ang lagaslas ng tubig sa banyo kaya doon ako dumiretso. Bahagyang nakaawang ang pinto at akma akong sisilip doon pero agad akong nakarinig ng dalawang magkaibang boses sa loob. Hindi lang iyon basta boses na nag-uusap kundi mga ungol na alam kong minsa
Earl SarmientoPagkalabas ko ng kwarto namin Joanne ay agad akong dumiretso sa study at kumuha ng bote ng alak. Hindi na ako nag-aabalang isalin iyon sa baso dahil diretso ko iyong nilagok. Hindi ko alam kung bakit nagawa kong saktan si Joanne. Alam kong nadala ako ng selos dahil nakita ko ang lalaking kinamumuhian ko sa lugar kung saan nandoon din ang asawa ko pero sana ay hindi ko sinaktan nang ganoon ang asawa ko. Nangangalahati na ako ng bote nang biglang pumasok si Tiffany. Marahil ay nakauwi na ito matapos ang photoshoot nito para sa bagong produkto ng brand na nirerepresenta nito. “Why are you drinking in the middle of the day, Earl? May problema ba?” Agad na lumapit sa akin si Tiffany nang makita akong lumalaklak sa bote mismo. Sinubukan nitong agawin sa akin ang bote pero hindi ko siya hinayaang magtagumpay. “How's your shoot?” kaswal na tanong ko. Hindi ko sinalubong ang kanyang labi ng akma niya akong halikan. I could smell her perfume drifting on my nose, but the lustfu
NextJoanne La Senza “Anong karapatan mo para saktan sa Tiffany, Joanne?” Napasiksik ako sa pader sa lakas ng boses ng asawa ko at ang patuloy nitong paghampas sa latigo. Hindi pa man iyon lumalapat sa katawan ko ay ramdam ko na ang hapdi at sakit. Nanginig ang katawan ko dahil sa takot. Patuloy sa pag-agos aking luha at kahit nagmamakaawa ako ay wal itong pakiramdam. Matalim pa rin ang tingin niya sa akin.“Earl, please… nagmamakaawa ako sa ‘yo. Pakinggan mo ako. Hindi ko sinasadyang saktan si Tiffany. Gusto ko lang sanang… gusto ko lang hubarin niya ang damit na ibinigay ko sa ‘yo.” “Goddamnit, Joanne! Isang damit lang ipinagdadamot mo pa? Ano’ng problema mo? Dahil doon sinaktan mo si Tiffany?”“Earl, hindi naman gano’n yun, eh. Alam mo kung gaano kahalaga sa akin ang mga binibigay ko sa ‘yo. Oo, damit nga lang iyon, pero, Earl… sinabi mo sa akin na walang nangyayari sa inyong dalawa. But, tingnan mo ang trato mo sa kanya. Oo, alam kong bestfriend kayong dalawa pero…” “Stop you