Joanne La Senza
Nagising akong may kumakalikot sa likod ng aking tainga. Medyo mainit at namamasa kaya't hindi ko mapigilan ang mapaungol nang mahina dahil ang init na iyon ay tumatagos sa aking kaibuturan. Hindi ko na kailangang hulaan kung sino at ano ang may gawa niyon dahil sigurado akong si Earl, ang asawa ko iyon. Lihim akong napangiti at lahat nang nangyari at pasakit kagabi na ginawa nito ay bigla na lang naglaho na parang bula. Pero hindi ko alam kung ang bakas ng sampal niya ay mayroon pa sa pisngi ko, sana ay hindi niya iyon mahalata. Masaya ako dahil hindi ako nagkamali na kapag hindi na lasing ang asawa ko ay nagiging mabait na ulit ito sa akin. Marahan akong kumilos at humarap sa kanya habang may nakahandang ngiti sa aking labi. "Magandang umaga, mahal," bati ko. Niyapos ko ang isang kamay ko sa baywang niya upang lalong magdikit ang aming katawan. Gumanti siya ng ngiti sa'kin na nagpalabas ng puti at pantay-pantay niyang ngipin. "Mas maganda ka pa sa umaga, mahal," pagbibiro niya. His warm breath was fanning my face as I inhale his minty and fresh breath. Nagkasalubong ang aming tingin at kitang-kita ko sa mga mata niya ang pagmamahal niya para sa akin. Ang pait ng katotohanan na nangyari kagabi ay hindi na makita sa mata niya. Lalong humigpit ang pagkakayapos niya sa akin at kinabig ako palapit sa kanya. Nagdikit ang aming katawan at ramdam ko ang umiinit niyang katawan. Kahit ako ay ramdam ko na rin ang pag-init ng katawan ko dahil sa pagdikit ng aming balat. Pinagdikit ko ang aming noo saka mahinang nagsalita upang sakyan ang pagbibiro nito. Ngunit upang hindi ko siya ma-offend sa aking mga ibibigay na kataga ay pili ang aking salita. "At ikaw naman ang pinakaguwapong asawa ko," nangingiti kong sabi. Inilapat ko ang aking labi sa mga labi niya upang dampian siya ng halik. Marahan lang ang ginawa ko dahil baka i-reject nito ang labi ko dahil sa ginawa nito kagabi ngunit nagkamali ako. His hand grab the back of my neck and deepen our kiss. His tongue even slid inside my mouth, teasing and playing inside. Pinigilan ko ang mapasinghap dahil sa tuwang naramdaman ko. Kaya't hindi ko pinigilan ang sarili ko. Kaagad kong tinugon nang mapusok ang kanyang halik. Nag-espadahan kami ng dila at nagsisipsipan. Saliva mixing and some dripping outside our mouth, but we continue our kissing. Na para bang uhaw na uhaw sa isat-isa. Sabik na sabik. Init na init na ang pakiramdam ko at humigpit lalo ang pagkakayapos ko sa baywang niya. Hindi ko mapigilang umungol dahil sa biglang pagragasa ng libog sa katawan ko. "Uhm... mahal ko," ungol ko sa pamamagitan ng aming halik. Ang kamay kong mahigpit na nakayakap sa kanya ay kumilos upang haplusin ang malapad niyang likod. Ngunit biglang tumigil ang aking asawa sa aming halikan na biglang ikinabog ng aking dibdib. Bakit? Ayaw na ba niya talaga sa akin? "Why did you stop?" hindi ko mapigilang tanong. Hindi ko maitago ang panlulumo sa aking boses, at wala akong pakialam kung mahalata pa iyon ng aking asawa. Tiningnan ko siya sa mga mata upang basahin ang reaksiyon niya, ngunit bigla siyang ngumiti at nagsalita. "I've prepared breakfast for us. Kain muna tayo? Papasok ka ngayon sa restaurant 'di ba?" biglang tanong niya. Kaagad na napalitan ng tuwa ang mukha ko at kaagad nagningning ang mata ko, ngunit mabilis ko siyang tinanggihan. "Breakfast can wait later, mahal. Why don't we finish what we started?" Nang-aakit na tanong ko. Nawala na ang alalahanin ko kung anuman ang nangyari kagabi. Hindi rin inulit sa akin ni Earl kung ano ang ginawa niya sa akin kagabi, at wala rin itong balak na pag-usapan iyon kaya binalewala ko na ang pag-alinlangan ko at hinarap ang aking asawa. Nananabik na ako sa kanya. Mahinang napatawa ang asawa ko dahil sa sinabi ko saka dinampian ako ng halik sa noo at sa tungki ng aking ilong. "Hmm... mukhang ibang agahan ang gusto ng mahal ko, ah," nangingiting tudyo niya. Mabilis siyang kumilos at sa isang iglap ay agad na siyang nakapaibabaw sa akin. Hindi ko mapigilang makaramdam ng excitement. Ilang araw na ring hindi ako ginagalaw ng asawa ko at nananabik na ako. Pakiramdam ko nga kahit nakapaibabaw pa lang ito sa akin ay bumabasa na ang pagkababa* ko. Hindi ko mapigilang mapangiti dahil sa isiping iyon ngunit hindi naman ako kumilos at hinintay na siya ang kumilos. "What are you smiling for? Hmm..." muling hinalikan ng aking asawa ang tungki ng aking ilong bago bumaba ang kanyang labi sa aking labi. Hindi ako umimik at hinayaan ito sa ginagawang paghalik sa akin. Paano ko ba aaminin na excited ako na makipagtalik sa kanya? Baka mamaya niyan kung ano-ano pa ang isipin niya. Ikinawit ko ang aking braso sa kanyang leeg upang tugunin ang mainit nitong halik. Lalong nag-init ang pakiramdam ko nang ibinuka ko ang aking labi upang salubungin ang kanyang dila. Nag-espadahan ang aming dila na lalong nagpatindi ng init ng aking katawan. Napahigpit ang pangunyapit ko sa kanyang leeg upang lalo siyang hapitin payakap sa akin.Sumikdo nang malakas ang dibdib ko habang pinagmamasdan si Tiffany na naglalakad papasok sa loob mismo ng kuwarto naming mag-asawa. May inosenteng ngiti na nakapaskil sa labi niya na para bang ayos lang na pumasok siya sa kuwarto namin. Napatingin ako kay Earl na abala sa patuloy na paghalo ng porridge dahil medyo mainit pa iyon. Hindi nito tinapunan ng tingin si Tiffany."Mahal . . ." Tawag ko upang kunin ang atensyon niya. Ginagap ko pa ang kamay niya upang pigilan siya sa kanyang ginagawa. Tumingala si Earl at ngumiti ito nang magtagpo ang mata namin na tinumbasan ko naman ng tipid na ngiti. "Yes, mahal? Are you hungry?" Umiling ako saka inginuso ang babaeng kakapasok lang na nasa kanyang likuran. Dahil nakatutok ang tingin ko sa mukha ng aking asawa ay kitang-kita ko na bahagyang nagbago ang ekspresyon niya ngunit agad din iyong bumalik sa pagiging malamlam. Ni hindi niya sinulyapan ang babaeng dumating na labis kong ikinatuwa. "I didn't invite her. Nabalitaan niya ang nangyar
Joanne La Senza***“Thank God and I returned immediately. If I was a bit late, I couldn't tell what would happen.” Masuyong pinisil ng asawa ko ang aking palad na ginantihan ko ng tipid na ngiti. Siya na ang nagsalita dahil hindi ako nakaimik sa sinabi ng doktor. Wala rin akong alam sa nangyari matapos kong mawalan ng malay kaya hinayaan ko ang asawa ko na magsalita.Bumalik ang doktor kay Earl matapos masigurong maayos ang daloy ng suwero saka ito muling nagsalita at ipinaliwanag ang dapat na gagawin para sa paggaling ko.“Mrs. Samonte needed more rest. Masiyadong bugbog ang katawan niya at eto,” inabot nito kay Earl ang reseta. “Bilhin mo kung anuman ang gamot na nakalagay dito at ipainom kay Mrs. Samonte. She will be okay for a few days if she continues taking the medication. Wala na rin ang usok sa baga niya na nalanghap niya kaya safe na ang baga niya.”Tunango ang asawa ko matapos matanggap ang reseta at mapakinggan ang bilin ng doktor.“Salamat, Nicole.’Ngumiti ang doktor na
Joanne La Senza***Pamilyar na kapaligiran ang sumalubong sa akin nang magmulat ako ng aking humahapding mata. Agad akong napaisip. Buhay pa ba ako? Why am I still in our room?Muli akong pumikit upang magmulat lang din dahil nais kong siguraduhin kung nasa tamang lugar ako o baka kaya’y nananaginip lang ako. I even pinched myself to check if this was a reality or still a dream. When I felt the pain, I accepted that it was real and I was still alive.I smiled bitterly as the torment from the previous night suddenly crept and disturbed me again. My eyes shut tightly to ignore the excruciating pain before finally having the guts to open it. Nilibot ko ang aking mata sa kabuuan ng kuwarto upang magmasid habang inaalala kung ano ang nangyari bago ako nawalan ng malay.Who saved me? Hindi ko mapigilang tanong sa aking sarili dahil alam kong imposible na ang asawa ko ang nagligtas sa akin. Sa pagkakatanda ko ay ako lang mag-isa sa bahay bago naganap ang sunog at imposibleng may nakapasok n
Joanne La Cenza***Hindi lang nananakit ang katawan ko, mainit din ang pakiramdam ko at sa palagay ko ay nilalagnat ako. Agad na namuo ang luha sa mata ko. Mariin kong naipikit ang namumugto kong mata saka hinayaang tumulo ang mainit na likido upang damayan ang sarili ko. Ilang minuto akong humikbi at sa katagalan, nang medyo um-okay na ang pakiramdam ko ay pinilit ko ang sarili kong umupo sa kama at sumandal sa headboard. Ininda ko ang pagpitik ng sakit sa ulo ko at ang bugbog-sarado kong katawan saka pilit inangat ang aking kamay upang abutin ang telepono na nakapatong sa ibabaw ng bedside table.I know my secretary is wondering why I am not in the office yet. Alam niyang kapag hindi ako papasok ay nagbibigay-alam agad ako para maikansela niya ang meetings ko. I need to call her. Hindi ko alam kung nasaan ang bag ko, naroon ang cellphone ko, dahil sa bigla na lang ako hinila ng asawa ko paakyat sa kuwarto kagabi. Dahil medyo may kalayuan ang telepono mula sa
Joanne La Cenza***Nagpatuloy ang asawa ko sa marahas na pagbayo sa pagkababa* ko pagkatapos niyang sabihin na sa kanya lang ako at walang maaring magmay-ari sa akin. Puno ng dahas ang kilos niya at walang awa kahit na nasasaktan ako. Napaiyak akong lalo. Masaya ako dahil ayaw niya akong mawala pero at the same time ay nasasaktan ako dahil sa marahas na trato niya sa akin. Hindi na ba talaga ako mahal ng asawa ko? Wala na ba ako sa puso niya para pasakitan niya ako nang ganito?Nagpatuloy ako sa tahimik na pagluha habang ang asawa ko ay sarap na sarap habang malakas pa ring umuulos sa loob ko at ang kamay niya ay nakasabunot sa buhok kohabang ang isa ay sinasampal ang pisngi ng puwetan ko. Wala akong ibang nararamdaman kundi sakit. Hindi ako nasasarapan sa bawat hugot at baon niya dahil ramdam ko wala na iyong halong pagmamahal kundi purong pasakit. Bawat ulos niya ay may kaakibat na parusa. Bawat hugot niya, kaakibat ay hapdi ng aking pwerta. Para akong baboy kung ituring ng asawa k
WARNING!!!Non-consensual sex is mentioned. Read at your own risk.Joanne La Senza ***“Subukan mong makipagkita muli sa lalaking iyon at sisiguraduhin ko sa 'yo hindi mo na siya masisilayang muli!”Napasinghap ako sa pagbabanta ng asawa ko. Creed is innocent. Hindi siya maaring madamay sa galit ng asawa ko. If I only knew things would escalated like this, I wouldn't have let Creed take me home.Dahil sa marahas na halik ni Earl ay lalo akong hindi makahinga. Bago pa ako tuluyang mawalan ng ulirat ay tumigil na siya at binitawan ang kamay ko na gapos niya na labis kong ipinagpasalamat. Pinakawalan na rin niya ang pagkakasakal sa leeg ko. Napaubo ako nang maramdaman ko ang pagluwag ng hininga ko, ngunit panandalian lamang iyon dahil walang ano-ano'y muli niya akong hinawakan at malakas na pinaikot ang katawan ko. I lay flat on my stomach and my husband straddles my back. I could feel him leaning forward before whispering in my ear, while grabbing a handful of my hair, gripping it tigh