Chapter 2 : อิสระของ 'จาง อินหลง'

Z Club

ไนต์คลับที่เหล่าผู้คนแห่งลาสเวกัสต่างยกให้เป็นคลับที่อยากมาเที่ยวในวันศุกร์มากที่สุดท่ามกลางสถานที่เที่ยวต่าง ๆ มากมายที่แข่งขันกันอย่างสูงในระแวกนี้

ด้วยการตกแต่งที่โดดเด่นไม่เหมือนใครและสถาปัตยกรรมล้ำยุค ทำให้เหมือนหลุดเข้าไปอยู่ในโลกอนาคต ผนังกระจกที่สะท้อนแสงไฟนีออนโทนน้ำเงินและแดงตัดกันอย่างมีเสน่ห์ รวมถึงเพดานที่ถูกออกแบบให้เหมือนดวงดาวในกาแล็กซีส่องแสงวูบวาบกระทบที่พื้นแสนสมจริง

นี่คือไนต์คลับที่ "จาง อินหลง" ลูกชายคนเล็กของตระกูลมาเฟียผู้ทรงอำนาจแห่งฮ่องกงและมาเก๊าเป็นผู้ดูแล แม้จะอายุเพียงยี่สิบเจ็ดปี แต่การมีความสามารถด้านธุรกิจนั้นสืบต่อมาทาง DNA อย่างเข้มข้น

และการที่เขาดูแลไนต์คลับที่อเมริกาแทนที่จะกลับไปฮ่องกงเพราะว่าความ 'รักอิสระ' ในตัวของเขามันมากกว่าการกลับไปอยู่ในอุ้งมือของบิดาที่ฮ่องกง

เพราะเขาไม่ค่อยจะถูกกับพ่อเท่าไหร่...ด้วยความที่เขาเอาแต่ใจ และหัวแข็ง จึงทำให้มีปากเสียงกันอยู่บ่อย ๆ โดยเขาเองก็รู้ตัวว่าตนเองไม่ได้เดินตามทางที่พ่อขีดไว้เท่าพี่ชายทั้งสองอย่าง 'จาง ไท่หมิง' และ 'จาง ฟานอี้' สักเท่าไหร่

พ่ออยากให้เรียนที่อังกฤษ เขาเลือกมาอเมริกา

พ่อไม่อยากให้สักนอกร่มผ้าเพราะยังไงก็ต้องมีมาดนักธุรกิจที่น่าเชื่อถือ แต่เขาสักแม้กระทั่งที่คอ และหน้าอก เรียกได้ว่าเห็นชัดในทุกด้าน

พ่ออยากให้กลับมาฮ่องกง แต่แน่นอนว่าเขาไม่กลับ

อะไรที่ทำให้พ่อขัดใจดูเหมือนว่าเขาจะทำมันเสียทุกอย่าง จนรู้ตัวอีกทีเขาก็อยู่ที่นี่มาเกือบแปดปีแล้ว

ถึงแม้จะชอบขัดใจพ่ออยู่เสมอ แต่ก็ต้องยอมรับว่าการเป็นลูกคนรวย มีอำนาจ และบริวารในมือมันก็ย่อมดีกว่าเป็นคนไม่มีอะไรเลยอยู่แล้ว...เพราะชีวิตของจาง อินหลง นั้นมีทุกอย่างที่ใครใฝ่ฝัน

รถ นาฬิกา เงินทอง เพนต์เฮาส์ หรือแม้กระทั่งผู้หญิง...ทุก ๆ อย่างล้วนมากองอยู่แทบเท้าโดยไม่ต้องกระดิกนิ้ว เฉกเช่นในตอนนี้ที่เขานั่งอยู่ข้างบนห้อง VIP ที่ปิดล้อมด้วยกระจกใสทำให้เห็นบรรยากาศความสนุกสนานของผู้คนข้างล่างอย่างชัดเจน ก็มีวีวี่หญิงสาวสุดเซ็กซี่ที่ตอนนี้กำลังติดพันเขาอย่างจังมานั่งอยู่บนตัก

"คุณนั่งดูมานานแล้ว...เราไปสนุกกันเถอะค่ะ" ฝ่ามือเรียวลูบไล้กรอบหน้าคมไปมาอย่างเอาใจ เธอใช้ปลายนิ้วเชยชมความหล่อเหลาของจาง อินหลงด้วยความหลงใหล

เริ่มจากผมสีดำสนิทกับคิ้วหนาเข้ม นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มที่คมกริบดุจมีดแหลมคมที่ดูเยือกเย็น จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากสวยงามราวกับจิตรกรบรรจงวาด และรูปร่างแข็งแรงกับส่วนสูงที่น่าจะไม่ต่ำกว่าหนึ่งร้อยแปดสิบแปดถึงร้อยเก้าสิบได้ บวกกับออร่าบางอย่างที่ทำให้เขาดูสง่างามและน่าเกรงขามสมกับเป็นลูกเจ้าพ่อ

"ได้สิ" คนตัวสูงกล่าวกับหญิงสาวในอ้อมกอด ก่อนจะโอบเอวเธอให้ขึ้นมาบนตัวเพราะเข้าใจดีว่า 'สนุก' ของเธอหมายถึงเรื่องบนเตียง ซึ่งเขาก็จัดเต็มให้ตลอดอยู่แล้ว แต่ในจังหวะที่เขากำลังจะโน้มใบหน้าไปซุกไซ้กับลาดไหล่เนียน เสียงเคาะประตูจากบอดีการ์ดก็ดังขึ้นมาก่อน

"เข้ามา" ชายหนุ่มตอบรับอย่างหัวเสีย

"นายครับ มีแขกเราสองคนจะลากผู้หญิงที่เมาไม่ได้สติออกไปครับ"

"...อีกแล้วเหรอ" เขาถอนหายใจออกมาด้วยความไม่สบอารมณ์นัก หลายคนอาจจะคิดว่ามาเฟียอย่างเขาล้วนทำแต่เรื่องผิดกฎหมาย แต่มันต้องไม่ใช่การรังแกหรือข่มเหงผู้หญิง...เขาไม่เคยยอมหลับตาข้างเดียวให้กับเรื่องพวกนี้ เห็นทีต้องลงไปจัดการด้วยตัวเองให้เด็ดขาด

อินหลงลุกออกจากเก้าอี้และดันร่างน้อยให้พ้นทาง ก่อนรีบเดินลงบันไดไปยังพื้นที่เกิดเหตุ ทันทีที่เขาปรากฎตัวฝูงชนที่กำลังเต้นอย่างเมามันก็แหวกทางให้เขาโดยอัตโนมัติ เพราะรังสีอำมหิตและจำนวนบอดีการ์ดที่เดินตามทำให้ทุกคนพอจะเดาได้ว่าเขาเป็นใคร และยิ่งใหญ่แค่ไหน

"ทำอะไร" เสียงทุ้มเอ่ยถามชายสองคนที่พยายามประคองร่างแขกผู้หญิงออกไปจากไนต์คลับ

"ยัยนี่มากับกู"

"ไม่จริง ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้"

"มึงเสือกอะไรด้วยวะ ไอ้ลิงเหลือง" หนึ่งในสองคนนั้นเอ่ยคำเหยียดชาวเอเชียขึ้นมาและพากันหัวเราะอย่างสะใจ นี่พวกมันเมาจนดูไม่ออกเลยเหรอว่าเขาเป็นใคร

"แน่ใจแล้วเหรอที่พูดแบบนี้กับกู" เขาแค่นหัวเราะในใจใส่ไอ้ขยะสองตัวที่รนหาที่ตายไม่เข้าเรื่อง อินหลงพยักหน้าหนึ่งทีบอดีการ์ดทุกคนก็พร้อมใจกันเข้าไปจัดการจนพวกมันนอนอยู่กับพื้นท่ามกลางเสียงโอดครวญ

"อ๊าก ปล่อยกู!" แน่นอนว่าการ์ดเหล่านั้นไม่ปล่อย และยังกดพวกนั้นจนแทบจะจมดิน อินหลงมองเศษเดนมนุษย์ทั้งสองอย่างเหยียดหยาม ก่อนจะใช้เท้าใหญ่ที่ถูกสวมด้วยรองเท้าขัดมันอย่างดีเตะเข้าไปที่ศีรษะของสองคนนั้นอย่างแรงคนละหลายที

"อย่ามากร่างในที่ของกู...จัดการมันให้เรียบร้อย และพาแขกผู้หญิงไปพักด้วย" เหล่าการ์ดรับคำสั่งอันเด็ดขาดของอินหลงและจัดการกระทืบพวกมันต่อ จากนั้นจึงช่วยกันพาแขกผู้หญิงขึ้นไปพักบริเวณห้องพักเพื่อรอให้เธอสร่างเมา

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นที่คลับของเขา...มันเกิดขึ้นบ่อยจนเขาเองก็เบื่อที่มีคนในสังคมที่คิดจะฉวยโอกาสกับคนที่ไม่ได้สติเยอะมากมายขนาดนี้

เขาก็ไม่ใช่คนดีสักเท่าไหร่...กระทำเหี้ย ๆ กับผู้หญิงมาก็เยอะ แต่เหี้ยของเขากับพวกมันไม่เหมือนกัน อย่างมากเขาก็แค่ด่า ไล่ ขู่ให้ตกใจ และก็มั่นใจได้เลยว่าคนอย่างเขาจะไม่ไปย่ำยีใครแน่นอน

"อ๊าก!" เสียงโอดร้องของทั้งสองคนดังขึ้นพร้อมกันในทันทีที่เขาหันหลังจากมา ซึ่งก็สมควรแล้วที่จะโดนกระทืบ