"อื้อ..." ทันทีที่พิมดาวครอบครองส่วนกลางกาย แม้จะได้แค่เพียงครึ่งเพราะขนาดของเขานั้นใหญ่และยาวเอามาก ๆ แต่คนตัวสูงก็สูดปากร้องครางลั่นกับความหฤหรรษ์ของริมฝีปากภรรยา
ลำท่อนขนาดใหญ่ทวีความแข็งขืนขึ้นอีกขั้น เมื่อหญิงสาวเริ่มทำการผงกหัวขึ้นลงเป็นจังหวะ ปลายลิ้นน้อยตวัดเลียแท่งเนื้อร้อน คอยละเลียดชิมอย่างละเมียดละไมคล้ายกับการเลียไอศกรีมแท่งยักษ์
แม้ว่าเธอจะไม่มีประสบการณ์อย่างว่า แต่ก็ใช่ว่าธรรมชาติจะไม่สอนอะไรเธอเลย หญิงสาวเพียงปล่อยทุกอย่างไปตามความรู้สึกที่ควรจะเป็น
เมื่อแก่นกายของสามีหยุดอยู่ตรงหน้า...หน้าที่ของภรรยาก็คือต้องปรนเปรอแท่งร้อนนั้นให้ดีที่สุด
"อ่า พิม...." เขาครางชื่อเธอออกมาด้วยความเสียวซ่าน พิมดาวทั้งละเลงปลายลิ้นทั้งดูดเม้มลงบนส่วนหัวสีแดงสดที่เป็นศูนย์รวมแห่งเส้นประสาททั้งปวงทำให้เขาหวีดเสียวจนเท้าจิกเกร็ง
และแม้ว่าจะรู้สึกดีที่ภรรยาตัวน้อยเป็นงานขนาดนี้ แต่เขาก็ต้องปรนเปรอเธอบ้าง ชายหนุ่มตวัดลิ้นโลมเลียใส่โพรงเนื้อสาวที่ครอบอยู่บนปากด้วยความร้อนแรง
เขาเน้นย้ำการดูดเม้มติ่งกระสันพร้อมทั้งสอดนิ้วเข้าไปสะกิดเขี่ยจนคนตัวเล็กถึงกับร้องครางอู้อี้ในลำคอ สะโพกอวบอัดดีดดิ้นไปมาราวกับการเต้นระบำอยู่บนริมฝีปากของชายหนุ่ม
"อื้อ..." พิมดาวครางอื้ออึง เพราะท่อนลำของสามีนั้นแข็งตึงอยู่เต็มปาก เธอพยายามกดศีรษะให้ลึกลงไปจนส่วนปลายชนเข้ากับคอจนสำลักออกมา แต่มือใหญ่ที่โอบเอวเธออยู่อีกข้างก็เลื่อนมากดท้ายทอยน้อยเอาไว้ ไม่ยอมให้หญิงสาวถอดถอนริมฝีปากออกไปง่าย ๆ
ร่างสูงสวนกระแทกบั้นเอวเข้าโพรงปากอุ่นระรัวเร็ว และทุกครั้งที่ส่วนหัวสีแดงกระแทกเข้ามาโดนช่วงคอหญิงสาวก็แทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่
มันไม่ใช่น้ำตาของความทรมาน แต่มันคือน้ำตาที่ออกมาจากปฏิกิริยาเกือบสำลักแต่ทว่าได้อารมณ์เสียวซ่านมาก ๆ แถมปลายลิ้นและนิ้วมืออีกข้างก็ยังโลมเลียที่ช่องทางคับแคบของเธอไม่หยุด
จนในที่สุดหญิงสาวก็พ่ายแพ้ต่อความเสียวซ่านที่อีกฝ่ายมอบให้ เธอเสร็จสมคาปากของสามีและปลดปล่อยหยาดธาราสีใสออกมา ทางด้านชายหนุ่มก็ยิ่งได้ใจคอยอ้าปากดูดซดหยาดหยดแห่งความปรารถนาจนหมด
"อื้อ อื้อ" แต่เขายังไม่หยุดแค่นั้น เพราะสะโพกสอบยังคงกระแทกกระทั้นตัวตนของตัวเองเข้าไปในร่องปากชื้นจนได้ยินเสียง 'อ่อก' เบา ๆ จากลำคอ
ยิ่งเข้าไปลึกเท่าไหร่สติก็ยิ่งเลือนราง เขาจับเรือนกายขาวนวลให้ลงมานอนหงายอยู่บนเตียง และจัดการสอดแก่นกายมโหฬารเข้าไปในโพรงปากอิ่ม พลางออกแรงตอกกระแทกเข้าออกระรัวเร็ว มือน้อยได้แต่เอื้อมมาจิกต้นขาเขาด้วยความรู้สึกแปลกใหม่
และไม่นานอินหลงก็เดินทางถึงจุดสูงสุดแห่งห้วงอารมณ์และปล่อยนทีสีมุกพวยพุ่งเข้าไปในโพรงปากอิ่มจนไหลเยิ้มออกมาด้านนอก
"อ่า...กลืนมันสิ" เขาเอ่ยสั่งพิมดาวเสียงแหบพร่า โดยที่ภรรยาก็ทำตามอย่างว่าง่าย เธอกลืนกินตัวตนที่เอ่อล้นภายในปากลงคอ หญิงสาวดูดกินรสชาติของสามีทุกหยด เธอทำให้ชายหนุ่มร้องครางออกมาอย่างพึงพอใจที่ภรรยาได้ดั่งใจราวกับจับวางขนาดนี้
นี่ขนาดว่าเขาเป็นคนแรกของเธอ และเธอไม่เคยต้องมือชายใด แต่ลีลายังพัฒนาไปไวขนาดนี้ ถ้าเขาได้สอนเธอดี ๆ คงจะเด็ดยิ่งกว่าสาวไหน ๆ ที่เขาเคยนอนด้วย เพราะเธอมีต้นทุนดีมาก ...หน้า ผม นม หุ่น ทุกอย่างอยู่ในขั้นเพอเฟกต์หมดทุกอย่าง
"...อ่า" เขาถอดถอนแก่นกายใหญ่โตออกจากโพรงปากชื้น แม้ว่าเขาจะเสร็จสมไปแล้วหนึ่งครั้ง แต่ก็ยังทั้งตั้งทั้งแข็งสู้อยู่ เขามองภาพของแก่นกายขนาดใหญ่ของตนเองที่ทาบอยู่ตรงบริเวณใบหน้าสวย ก่อนจะทำการลากไล้มังกรยักษ์ผ่านตั้งแต่หน้าผาก จมูก แก้มนวลทั้งสอง ริมฝีปากที่เขาหลงใหล
เลื่อนลงไปเรื่อย ๆ ผ่านซอกคอ ลาดไหล่ ทรวงอกแสนอวบ หน้าท้องแบนราบ จนถึงเนินเนื้ออวบอูมเกลี้ยงเกลาอมชมพู
"เธอเป็นของฉัน...เป็นของฉันแค่คนเดียว" หญิงสาวได้แต่นอนเขินอายกับการกระทำสุดแสนจะวาบไหวที่แสดงออกถึงความเป็นเจ้าของจากสามี เพราะแท่งร้อนนั้นลากผ่านทั่วทุกตารางของร่างกายราวกับปลายพู่กันแห่งการตีตรา
"ค่ะ...พิมเป็นของเฮียแค่คนเดียว" หญิงสาวเอื้อมมือไปลูบไล้ใบหน้าหล่อเหลาที่โน้มตัวใกล้เข้ามาก่อนค่อย ๆ จูบเธออย่างอ่อนหวานพลางสอดใส่ตัวตนแข็งตึงเข้าไปในโพรงอุ่นนุ่มและเริ่มบรรเลงบทรักแสนเร่าร้อน
เขาผลุบกายเข้าออกในช่องทางคับแคบครั้งแล้ว...ครั้งเล่า ร่างงามถูกจับให้นอนตะแคง พลิกคว่ำ หงายตัว เปลี่ยนท่าไปเรื่อย ๆ ซ้ำไปซ้ำมาอยู่นานหลายชั่วโมง
คนตัวสูงโจนจ้วงภรรยาสุดเซ็กซี่อย่างไม่มีเบื่อ เพราะร่างกายของเธอช่างหอมหวานเหลือจะต้านกระตุ้นให้อยากฉกชิมรสสัมผัสนั้นอย่างไม่รู้จบ
เขาปลดปล่อยสายนทีเข้าไปในตัวเธอหลายครั้งจนนับแทบไม่ได้ ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ตัวว่ากำลังทำอะไร เขารู้ตัวดีและตั้งใจให้บทรักออกมาแบบนี้...เพราะอินหลงต้องการแสดงอำนาจความเป็นเจ้าของในร่างกายของเธอทุกซอกทุกมุม เขาเสร็จสมภายในกายอุ่นนั่นก็เพื่อการตอกย้ำให้เธอรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงของเขา...เป็นของเขาแค่คนเดียว
"..." หลังจากจบบทรักอันลึกซึ้งทั้งสองก็นอนกอดก่ายกันอยู่บนเตียง พิมดาวรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นจากไอร้อนของร่างกายแกร่งที่คอยโอบกอดและสัมผัสเธอมาหลายชั่วโมง
การแสดงความเป็นเจ้าของจากเขา ทำให้เธอมีความสุขจนเอ่อล้นออกมา เธอจะไปเป็นของคนอื่นได้อย่างไร เพราะหัวใจดวงน้อยนั้นมอบให้เขาหมดแล้ว..เธอรักเขา รักเขามาก รักจนไม่รู้ว่าจะเผื่อใจไปรักใครได้อีก
"พิม...รักเฮียนะคะ" พิมดาวรวบรวมความกล้าทั้งหมดบอกความรู้สึกที่พรั่งพรูออกมาจากหัวใจให้อินหลงได้รับรู้ อยู่กันมาขนาดนี้แล้ว เขาควรได้รู้สักทีว่าเธอมีความรักและความซื่อสัตย์ให้เขาเพียงคนเดียว
"แล้วเฮียรักพิมไหม"
"รักงั้นเหรอ..." เขาเอ่ยเสียงเรียบและนิ่งเงียบไปพักใหญ่ ๆ จนพิมดาวเริ่มรู้สึกถึงรังสีความอึดอัด หัวใจดวงน้อยเต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ รอลุ้นคำตอบจากคนพี่
"..."
"คุณพ่อลองอุ้มเลยค่ะ" เมื่อผ่านขั้นตอนการคลอดลูกจนมาพักอยู่ในห้อง VVIP แล้ว พยาบาลก็นำลูกน้อยของเขาและเธอมาให้คุณพ่อมาเฟียลองอุ้มแม้จะมือสั่นน้ำตาซึมไปบ้าง แต่ท่าทางของเขานั้นแสนจะแข็งแรงและดูมืออาชีพสมกับไปเข้าคอร์สติวการเลี้ยงลูกมาอย่างเข้มข้นตลอดหลายเดือนจริง ๆ ตอนนี้ทุกคนต่างอมยิ้มให้กับภาพที่ไม่มีใครคิดว่าจะได้เห็น...บุคคลที่เคยเอาแต่ใจและฝีปากเจ็บ ๆ จนทุกคนร้องไห้เพราะเขามามากกำลังอยู่ในโหมดคุณพ่อที่เห่อลูกเห่อเมียที่หนึ่งเขาอุ้มลูกน้อยอ้วนกลมโยกไปมาเบา ๆ อย่างเอ็นดู และจึงวางเหมยอิงไว้ที่เตียงเด็กแรกเกิดข้าง ๆ ภรรยา"น่ารักจังเลยหลานอาม่า โตมาสวยเหมือนหม่าม้าหนูแน่ ๆ " เกศมณีเดินเข้าไปมองใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มของหลานสาวด้วยความรักตอนนี้ครอบครัวจางอยู่กันพร้อมหน้าเพื่อตอนรับหลานสาวคนแรกของตระกูล...พวกเขาทั้งเอ็นดูและหมั่นแวะเวียนมาพูดคุยกับเจ้าตัวน้อยที่นอนหลับพริ้มอย่างรักใคร่ นั่นทำให้พิมดาวตื้นตันใจเป็นอย่างมากที่ทุกคนรักและเอ็นดูลูกสาวของเธอแม้เธอจะเติบโตมาด้วยการเป็นลูกสาวที่พ่อไม่ค่อยจะรักสักเท่าไหร่ แต่เธอก็มั่นใจได้ว่าเหมยอิงจะไม่ได้รับประสบการณ์แบบเธอแน่นอน เพราะดวงใจ
"เรากำลังจะมีลูกด้วยกัน!""..." หญิงสาวหยิบที่ตรวจครรภ์มาจากสามี ขีดทั้งสองนั้นชัดเจนจนมือไม้ของเธอสั่น แม้ว่าใจลึก ๆ จะพอรู้ว่าตัวเองน่าจะท้อง แต่เมื่อผลตรวจออกมาตอกย้ำความเป็นจริงแบบนี้ก็ทำให้พิมดาวดีใจจนน้ำตารื้นได้ ถึงจะดีใจแค่ไหนแต่หญิงสาวก็รู้สึกกลัวและไม่มั่นใจ"พิมไม่ดีใจเหรอ" อินหลงรีบเดินมาโอบภรรยาด้วยความเป็นห่วง"ดีใจค่ะ แต่ก็กลัว...""กลัวอะไรครับ""พิมไม่มั่นใจ พิมไม่รู้ว่าตัวเองจะทำได้ดีไหม" หญิงสาวพูดตรง ๆ ถึงความกังวลในอนาคต"โถที่รัก พิมต้องเป็นหม่าม้าที่ดีที่สุดในโลกอยู่แล้ว น่ารัก ใจดี ทำกับข้าวก็เก่ง มีอะไรที่ต้องกังวลครับ" ชายหนุ่มยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดูภรรยาตัวน้อย เขาเข้าใจที่เธออาจมีความกลัวและกังวล เพราะว่ากันตามตรงเธอก็อายุเพียงยี่สิบต้น ๆ เอง แถมยังผ่านเรื่องราวมามากมาย และสามีก็ยังใจร้ายกับเธอมาตั้งนาน"ฮือ...พิมดีใจ" คนตัวเล็กโผเข้ากอดสามีที่เพิ่งจะดีกันได้ไม่กี่ชั่วโมงด้วยความรักใคร่ ไม่อาจปฏิเสธเลยว่าทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้เขา เธอมักจะรู้สึกปลอดภัยราวกับถูกโอบกอดด้วยภูเขาแสนอบอุ่นอยู่เสมอ"ฮ่า ๆ โอ๋ ๆ ไม่เป็นไรนะครับ" อินหลงหัวเราะกับท่าทีเหมือนเด็กน้อยข
แสงพระจันทร์ยามค่ำคืนสาดส่องเข้ามาในห้องนอนที่เพิ่งเป็นสถานที่เปิดศึกรักไปเมื่อหลายชั่วโมงก่อนทำให้หญิงสาวตื่นขึ้นมา ภาพแรกที่เธอมองเห็นคือใบหน้าหล่อราวกับรูปปั้นสลักที่กำลังหลับตาพริ้มอย่างมีความสุขหลังจากจบบทรักแสนเร่าร้อนบนเตียง เขาก็อุ้มเธอเข้าไปอาบน้ำและสูบพลังเธอไปอีกหลายครั้งจนหญิงสาวต้องบอกให้เขาพอก่อน เพราะเธอเขาสั่นจนแทบยืนไม่ไหวแล้ว แม้คนตัวสูงจะแอบบ่นอุบอิบเพราะยังกินไม่หนำใจ แต่ก็ยอมใส่อาบน้ำใส่ชุดและมานอนให้เรียบร้อยตามคำสั่งภรรยาหญิงสาวกวาดสายตาไปมองนาฬิกาและพบว่าตอนนี้เวลาที่เธอสะดุ้งตื่นมานั้นประมาณตีสองเอง อีกนานกว่าจะเช้า หญิงสาวเลยพยายามหลับตาเพื่อจะนอนอยู่ในอ้อมกอดของสามีต่อแต่อาการปั่นป่วนก็เข้าเล่นงานเธอเวียนหัวมาก รู้สึกคลื่นไส้หนักจนต้องรีบวิ่งเข้าห้องน้ำและนั่นทำให้สามีของเธอตื่นขึ้นมาทันที"พิม เป็นอะไรครับ!""อ้วก..." พิมดาวอาเจียนออกมาเต็มอ่างล้างหน้าโดยมีอินหลงเดินเข้ามาลูบหลังภรรยาที่กำลังอาเจียนอย่างหนัก น้ำตาใส ๆ เอ่อคลอเพราะความทรมานในการออกแรงอาเจียนใช้เวลาอยู่พักหนึ่งเธอก็ปลดปล่อยของเสียออกมาจนหมด พิมดาวรีบล้างปากและกำลังจะทำความสะอาดซากอ้วกของต
"อ่า...เสียว" อินหลงสูดปากร้องครางเมื่อถูกการสุขสมของภรรยาบีบรัดตัวตนของเขาจนแทบจะเสียการควบคุม ชายหนุ่มดันเรียวขาขาวให้ขึ้นไปชิดกับทรวงอกนุ่ม จนตอนนี้สะโพกของเธอลอยเด่นขึ้นเหนือเตียงนอน พาให้ร่างกายนุ่มนิ่มรองรับการตะบี้ตะบันกระแทกของเขาอย่างลึกขึ้นไปอีกมือหนากดขาภรรยาจนแนบแน่นติดไปกับเต้าตูมและตะบี้ตะบันตอกกระแทกท่อนเอ็นใส่โพรงเนื้ออุ่นอย่างหนักหน่วงเสียงเนื้อกระทบเนื้อผสานกับเสียงครางของเขาและเธอดังก้องไปทั่วทั้งห้อง เขาไม่แคร์ว่าใครจะได้ยิน เพราะการได้เอากับเมียแบบดุเดือดแบบนี้แหละที่เขาโหยหามานานแสนนาน และเขาไม่จำเป็นต้องปกปิดความเสน่หาที่มีต่อร่างกายเธออีกต่อไปแล้วต่อจากนี้และตลอดไป เขาจะแสดงออกในทุก ๆ วันว่ารักและหลงใหลในตัวเธอมากแค่ไหน อินหลงอยากให้ภรรยาภูมิใจว่ามีสามีที่รักและเทิดทูนอย่างสุดหัวใจ"อ่า...เมียจ๋า รักนะครับ""รัก รักที่สุด" ระหว่างที่กำลังโจนจ้วงเข้าใส่ร่างบางอยู่นั้น เขาก็บอกความรู้สึกที่เอ่อล้นออกมากับภรรยาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพราะตอนนี้เขารักเธอจนแทบจะคลั่งตายอยู่แล้ว..."อ๊า...พิมก็รักเฮียค่ะ" แม้จะถูกสามีบดเบียดมาไม่ได้พัก แต่คำว่ารักของเขานั้นชัดเจนในหัวใจ เ
"บ้า! ไปปิดประตูเดี๋ยวนี้เลยค่ะ" พิมดาวฟาดไปที่ไหล่แกร่งแรง ๆ อย่างเขินอาย จะให้แม่บ้านมาได้ยินตอนเธอกำลังทำอะไรต่อมิอะไรกับสามีได้ยังไง เธอก็เขินเป็นนะ"ก็ได้ครับ" เขาทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย แต่ยังคงไม่ยอมปล่อยเรือนร่างพิมดาวให้เท้าติดพื้น เขายังคงอุ้มเธอเกี่ยวเอวไว้อย่างนั้น และเวลาที่ก้าวเดินส่วนตรงนั้นก็จะเสียดสีกันอย่างน่าหวาดเสียวฟุ่บ...เมื่อปิดประตูเสร็จเรียบร้อย คนตัวสูงก็พาร่างเล็กลงมานอนบนเตียงและรีบทาบทับกายแกร่งลงมาคร่อมตัวเธอไว้ เขาประกบริมฝีปากลงมาและเริ่มจุมพิตอันดุดันอีกครั้งริมฝีปากของทั้งคู่ต่างบดขยี้กันและกัน ลิ้นร้อนแลกเปลี่ยนเป็นพัวพันเกี่ยวกระหวัดจนเสียงดังชัดเจน...เขาจูบเธอหนักแน่นราวกับต้องการกลืนกินลมหายใจที่โหยหามานานแสนนาน"อื้อ..." พิมดาวร้องครางอู้อี้ในลำคอเมื่อฝ่ามือร้อนของสามีปัดป่ายไปตามเนื้อตัวนุ่มนิ่มและจัดการปลดเปลื้องอาภรณ์ของเธอให้หมดไป อินหลงผละริมฝีปากออกและหันไปจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองจนตอนนี้ทั้งสองเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงประจักษ์แก่สายตาของกันและกันริมฝีปากร้อนของเขาไล่จูบที่แก้มใสทั้งสองข้างและเลื่อนไล้ลงมาซุกไซ้กับซอกคอขาวเนียนที่มีกลิ่น
"เฮีย...อย่าร้องไห้ค่ะ" พิมดาวทั้งตกใจและสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดที่จริงใจของเขาจนน้ำตาไหลตามกัน ยิ่งเขาสะอื้นดังขึ้นเท่าไหร่ หัวใจของพิมดาวก็เหมือนจะขาดออกเป็นเสี่ยง ๆ "เฮียรักพิม..." คำบอกรักเจือเสียงหอบหายใจทำเอาหยาดธาราไหลรินออกมาเป็นสาย"เฮียจะไม่ยอมหย่ากับพิมเด็ดขาด ไม่…เฮียทำไม่ได้จริง ๆ เฮียขอร้องนะ ขอโอกาสให้ผู้ชายแย่ ๆ ที่รู้ตัวช้าได้ไหมครับ""เฮียรักพิม…เฮียขาดพิมไม่ได้ ฮึก" เขายังคงสะอื้นไห้อย่างต่อเนื่อง หยดน้ำตาของเขาหลั่งไหลออกมาจนเปรอเปื้อนบริเวณเอวเธอไปหมดเขากำลังเสียใจอยู่จริง ๆ … ไม่ใช่อาการผีออกผีเข้า แต่เป็นผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังยอมทุกอย่าง หมดสิ้นอีโก้ทุกทางตอนนี้เธอเข้าใจแล้ว…และเธอยอมรับทั้งหัวใจอย่างซื่อสัตย์เลยว่า...โคตรรักเขาเลย รักจนจะบ้าตายอยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าไม่เสียใจนะที่เลือกจะมอบใบหย่าให้สามีพิมดาวเองก็เสียใจไม่น้อยไปกว่าเขาเลย แต่เธอคิดว่ามันอาจจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเราสองคน...ในวันแรกที่เธอคุยกับพ่อแม่ของเขาว่าจะหย่า พวกท่านก็ช็อกพอสมควรที่เธอตัดสินใจแบบนั้นแต่ที่เธอเลือกจะหย่า นั่นก็เพราะยึดมั่นในสัญญาที่เคยเซ็นไว้กับเขา คือเรื่องจบเมื่อไหร่