ตอนที่ 4 ชอบก็จีบ ไม่ใช่ก็จบ

 

จากหลังจากไปส่งนลินนาถึงบ้านอย่างปลอดภัยแล้วธีรกฤษก็มุ่งหน้าไปทำธุระของต่อจนทุกอย่างเรียบร้อย ชายหนุ่มก็กลับมาที่บ้านของเขาอีกครั้ง เขานั่งรอจนถึงเวลาหัวค่ำก็ขับรถออกจากบ้านเพื่อมายังบาร์ของเพื่อสนิทที่ชื่อชัยวัฒน์ซึ่งเป็นที่ประจำของเขาเสมอเมื่อต้องการผ่อนคลาย

บรรยากาศในบาร์มีเสียงเพลงแจ๊สคลอเบาๆ ทำให้รู้สึกสบาย ธีรกฤษเห็นชัยวัฒน์และสารัชเพื่อนอีกคนหนึ่งที่นั่งอยู่ที่โซฟามุมสุดของร้านก็รีบเดินเข้าไปทักทาย

“อ้าว มาแล้วเหรอวะไอ้ธีร์ ไหนว่าวันนี้ไปคุยกับลูกค้าแล้วทำไมถึงโผล่มาได้ล่ะ” ชัยวัฒน์เจ้าของร้านทักทายก่อนจะส่งแก้วเครื่องดื่มให้เพื่อน

"พอดีคุยเสร็จเร็วเลยจะออกกินเหล้าสักหน่อยไม่นึกว่าจะเจอนายตำรวจใหญ่นะรัช วันนี้ไม่ไปวิ่งจับผู้ร้ายที่ไหนเหรอ”

 “คนเรามันก็ต้องมีพักบ้างใครจะทำงานตลอดเวลาอย่างนายล่ะ ขนาดวันหยุดยังต้องออกไปทำงาน ไม่รู้จะขยันไปไหนเงินทองก็มีตั้งเยอะ” สารัชพูดเสียงยาวเพราะรู้ว่าธีรกฤษนั้นเป็นคนที่บ้างานเอามาก

“มันเลือกได้ที่ไหนล่ะลูกค้าอยากเจอตอนไหนก็ต้องไป”

“ไอธีร์มันถือคติลูกค้าคือพระเจ้าน่ะ” ชัยวัฒน์ว่าเพื่อนอย่างไม่จริงจังก่อนจะหัวเราะ

“นายแหละตัวดีเลยวัฒน์ วันก่อนเห็นนัดลูกค้าสี่ทุ่มนี่” คำพูดของธีรกฤษทำให้ทั้งสามคนพากันหัวเราะ

“ฉันว่าเราอย่าพูดเรื่องงานเลย พูดเรื่องผู้หญิงดีกว่า พวกนายเห็นสาวๆ กลุ่มนั้นไหม สวยทุกคนเลยน่าชวนมานั่งคุย” สารัชชี้ให้เพื่อนมองผู้หญิงกลุ่มใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลจากโต๊ะของพวกเขามากนัก

“สวยจริงด้วยว่ะ อยากคุยใช่ไหมเดี๋ยวฉันให้เด็กไปเรียกมาคุย” ชัยวัฒน์รับเสนอเพระเขาก็เพิ่งเลิกกับแฟนจึงอยากหาผู้หญิงสักคนมาช่วยให้คลายเหงา

“เชิญนายสองคนตามสบายเลย ฉันขอบาย” ธีรกกฤษปฏิเสธเพราะวันนี้เขาไม่นึกอยากจะออกไปกับผู้หญิงคนไหน

“วันนี้มาแปลกนะไอ้ธีร์ ปกติเห็นหิ้วกลับตลอด หรือว่าตอนนี้แอบคบใครอยู่” ชัยวัฒน์ไม่อยากจะเชื่อว่าธีรกฤษจะปฏิเสธแต่ถ้าเขามีคนที่คบอยู่แล้วมันก็อีกเรื่อง

“ไม่มีหรอก” เขาตอบแต่เฉมองไปทางอื่นไม่กล้าสบตาเพื่อนทั้งสองคน

“ฉันว่าผิดปกติล่ะ นายต้องคบใครอยู่แน่ๆ บอกมาดีๆ นะอย่าให้เพื่อนต้องใช้กำลัง” สารัชกำหมัดแล้วชกไปที่มืออีกข้างของตนเองเป็นการข่มขู่

“นั่นสิเล่ามาเลยนะ พวกเราสัญญากันแล้วนะเว้ยว่าจะไม่มีความลับต่อกัน” ชัยวัฒน์ก็คาดขั้นอีกคน

“คือฉันเจอผู้หญิงคนหนึ่งน่าสนใจ”

“ที่ว่าน่าสนใจนี่คือยังไง เธอสวยหุ่นดีหรือว่าลีลาเด็ด” สารัชถามไปตามตรงเพราะพวกเขาก็มองอยู่แค่นี้

“สวย หุ่นดี” เขาตอบแล้วยิ้มเมื่อนึกถึงใบหน้าสวยและรอยยิ้มเวลานลินนาคุยกับเขาเมื่อสายของวันนี้

“ยังไม่ได้นอนกับเธอใช่ไหมล่ะ” สารัชถามอย่างรู้ทันเพราะ

“ไม่อยากรีบ”

“เฮ้ย ไปกินยาอะไรผิดมาหรือเปล่าปกติเจอปุ๊บก็ลากขึ้นเตียง”

“คนนี้ไม่ได้ตั้งใจว่ะรัช มันเป็นเรื่องบังเอิญ แต่ก็พาขึ้นเตียงแล้วนะ” เขาตอบแล้วก็หัวเราะเมื่อคิดถึงเหตุการณ์ในคืนนั้น

“ฉันว่านายคงต้องเล่าให้เราสองคนฟังนะ ว่าเรื่องมันเป็นยังไงอย่ามัวแต่กั๊กอยู่เลย นายก็อยากรู้ใช่ไหมวัฒน์”

“อือ ฉันก็อยากรู้”

ธีรกฤษมองหน้าเพื่อนสนิททั้งสองคนก่อนจะถอนหายใจเพราะถ้ายังไม่เล่าก็คงจะต้องโดนนั่งจ้องแบบนี้ทั้งคืนแน่ ชายหนุ่มจึงเริ่มเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นระหว่างเขากับนลินนาให้เพื่อนฟัง

 “โรแมนติกว่ะไอ้ธีร์ พาเข้าบ้านแต่ไม่ทำอะไรแล้วเธอก็กลับมาขอบคุณ นี่มันพล๊อตนินายชัดๆ” เขาหัวเราะกับเรื่องราวของเพื่อน

“ฉันว่าไอ้ธีร์มันก็อยากจะทำอะไรเธอเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นนั่นแหละแต่เธออ้วกใส่ไงมันเลยหมดอารมณ์จริงไหมล่ะ” สารัชถามอย่างรู้ทัน

“นายก็พูดเกินไป เธอเมาจนขึ้นรถผิดแต่ถ้าคุยกันก่อนมันก็ไม่แน่นะ” เขาหัวเราะเบาๆ กับความคิดของตนเอง

“นั่นไงล่ะ นายก็ไม่ใช่คนดีเท่าไหร่หรอก แล้วเป็นไงเธอสวยไหม” ชัยวัฒน์ถามขึ้น

ธีรกฤษจิบวิสกี้ในแก้วช้าๆ พลางนึกถึงใบหน้าสวยหวานของนลินนา รอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าโดยไม่รู้ตัว

“ก็สวยนะ ผิวขาว หุ่นดี แล้วก็ดูเป็นคนซื่อๆ ตรงไปตรงมา” เขาพรรณนาด้วยน้ำเสียงที่ผิดปกติจากคนเย็นชาอย่างเขา

“ไม่อยากจะเชื่อว่าคนปากแข็งอย่างนายจะชมผู้หญิงเนี่ยนะ”

“ฉันว่าอาการมันหนักนะรัช”

“นั่นสิ เป็นไปได้ไงวะ ปกตินายไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนเกินสองสามวันด้วยซ้ำนะ ตั้งแต่เลิกกับวิ”

ชื่อของวิญาดาแฟนเก่าที่คบกันมานานหลายปีของธีรกฤษถูกเอ่ยขึ้นมา ทำให้บรรยากาศรอบตัวธีรกฤษเริ่มจะหม่นลงเล็กน้อย เขานิ่งเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเศร้าหมองลง

“ก็คนนี้มันต่างจากวินะ”

ชัยวัฒน์และสารัชรู้ดีถึงความสัมพันธ์ของธีรกฤษกับวิญาดา ทั้งคู่คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย แต่ความสัมพันธ์ก็ต้องจบลงเพราะธีรกฤษทุ่มเทเวลาให้กับการสร้างธุรกิจมากเกินไป จนไม่มีเวลาให้วิญาดาเลยแม้แต่น้อย และนั่นทำให้วิญาดาปันใจไปมีสัมพันธ์กับหัวหน้าแผนกของเธอ

“ถ้ามันต่างนายก็ลองคบกับเธอดูสิ เรื่องนายกับวิมันผ่านมาสี่ปีแล้วนะ นายควรจะลองเปิดใจให้ใครสักคนได้แล้วนะเว้ย นายดูอย่างฉันสิ พอเลิกกับคนเก่าก็ทำใจสองวันก็เริ่มมองหาคนใหม่”

“นั้นมันก็เร็วไป นายไม่คิดบ้างเหรอว่าเธอจะกลับมาขอคืนดี”

“ไม่ล่ะ สำหรับฉันจบก็คือจบ” ชัยวัฒน์ตอบเพื่อนพลางยักไหล่เขาเป็นคนชัดเจนกับความสัมพันธ์ถ้าหากว่ามันจบก็พร้อมจะเดินหน้าต่อ

 “ก็ไม่รู้จะเริ่มยังไงนี่หว่า อีกอย่างฉันไม่แน่ใจว่าฉันพร้อมจะจริงจังกับใครอีกหรือเปล่า” แผลในใจที่เกิดจากความรักครั้งเก่ามันยังคงฝังลึกจนธีรกฤษตั้งกำแพงของหัวใจเอาไว้สูงมาก

“แต่ตอนนี้นายสนใจผู้หญิงที่ชื่อลินแล้วใช่ไหม”

“อือ ก็เธอน่าสนใจ เธอเป็นคนแปลกดี” เขาพูดพลางยิ้มเล็กน้อย

“แล้วจะรออะไร ชอบก็จีบไม่ใช่ก็จบ” ชัยวัฒน์เสนอเพราะอยากจะเห็นเพื่อนลงมาในสนามของความรักอีกครั้ง

 “ใช่เลย ลองจีบดูสิไอ้ธีร์ นายก็ไม่ได้แย่อะไร หล่อ รวย ฉลาด แถมยังเป็นสุภาพบุรุษด้วย” สารัชพูดเชียร์เต็มที่

 “ก็ว่าจะลองดู” ธีรกฤษหัวเราะในลำคอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกดีที่มีเพื่อนคอยสนับสนุน

ธีรกฤษยกแก้ววิสกี้ขึ้นจิบอีกครั้ง ดวงตาคมกริบมองออกไปนอกหน้าต่างบาร์ ภาพใบหน้าสวยหวานของนลินนาผุดขึ้นมาในห้วงความคิด รอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาอีกครั้ง

“ถ้าจีบติดก็พามาให้รู้จักนะ”

“อือ นายสองคนต้องได้รู้จักเธอแน่” เขาพูดอย่างมั่นใจ ธีรกฤษอยากลองให้โอกาสกับหัวใจตัวเองอีกสักครั้ง

ชัยวัฒน์และสารัชยิ้มกว้างอย่างยินดี พวกเขารู้ว่าเพื่อนคนนี้ไม่เคยพูดอะไรเล่นๆ ถ้าธีรกฤษบอกว่าจะลองดู นั่นหมายความว่าเขาจะทำจริงๆ และพวกเขาเองก็หวังว่าความรักครั้งใหม่นี้ จะทำให้เพื่อนสนิทคนนี้ได้พบกับความสุขที่แท้จริงเสียที หลังจากที่ต้องจมอยู่กับความเดียวดายมานานหลายปี