บทที่ 26 เริ่มแผนการหลบหนี

วันต่อมา

ร่างกำยำของราฟาเอลนั่งอยู่บนรถยนต์คันหรูในช่วงสายของวัน โดยมีเอวาที่สวมเสื้อหนังแขนยาวรัดรูปกับกางเกงและรองเท้าสีดำเข้าคู่กันทั้งชุดที่นั่งอยู่ตรงเบาะข้างๆ เขา ราฟาเอลปรายตามองเอวาพลางครุ่นคิดถึงบทรักในสระน้ำเมื่อวานนี้ หลังจากที่บทรักได้จบลงไป เอวารีบสวมใส่เสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทางและหนีเขาขึ้นจากสระว่ายน้ำอย่างรวดเร็ว 

ขบวนรถยนต์คันสีดำเงากำลังจะขับเคลื่อนเข้าไปในกาสิโนสุดหรูหรา ทว่าเสียงของราฟาเอลก็ดังขึ้นมาเสียก่อน 

“จอดข้างหน้านี่แหละลูกา”

“ทำไมล่ะครับนาย” ลูกาเอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัย

“มึงเข้าไปที่ลานประมูลแทนกูหน่อย” 

“ได้ครับ” สิ้นเสียงตอบกลับของลูกา รถคันหรูมาถึงหน้ากาสิโนพอดี ลูกาจอดรถตรงด้านหน้าของกาสิโน ทำให้รถคันอื่นที่ขับตามมาจอดตามขับของราฟาเอลเช่นกัน

“ลง” ราฟาเอลหันมาเอ่ยสั่งสปายสาว ก่อนที่เขาจะเปิดประตูรถลงไปอย่างช้าๆ 

เอวาหันหน้าไปมองชายหนุ่มเล็กน้อย จากนั้นเธอก็หันกลับมาและเอื้อมมือไปเปิดประตูรถยนต์ออก หญิงสาวก้าวลงมาจากรถคันหรู ซึ่งในขณะที่เธอกำลังจะเดินตามชายหนุ่มไป ทว่าก็มีบางอย่างชนเธออย่างจัง…

ผลัวะ!!

สาวแก่เดินชนเอวาอย่างรุนแรงจนร่างของสาวแก่เซจนจะล้มลงไปกองที่พื้น เอวาจึงรีบช่วยจับประคองร่างอวบอิ่มเหี่ยวย่นไปทั้งตัวเอาไว้

“ขอโทษนะ…ยายขอโทษนะ” เสียงของสาวแก่แหบพร่าเอ่ยขึ้นมาอย่างร้อนรน

“ไม่เป็นอะไรใช่ไหม..คะ” เอวาเสียงขาดห้วนไปเล็กน้อยพลางมองจ้องคุณยายที่พยุงตัวเองให้ยืนตัวตรงอย่างช้าๆ

“ไม่เป็นไรจ้ะ ขอบใจนะจ๊ะ” คุณยายเอ่ยพร้อมกับส่งยิ้มอบอุ่นมาให้หญิงสาว

“มีอะไร” ราฟาเอลใช้สองมือล้วงกระเป๋ากางเกงหันมาเอ่ยถามด้วยใบหน้านิ่งเรียบ

“เขาแค่สะดุดจะล้ม” เอวาหันไปมองหน้าชายหนุ่ม

“ไปกันได้แล้ว เธอกำลังทำฉันเสียเวลา” 

“ขอบใจอีกครั้งนะจ๊ะ” หญิงแก่เอ่ยก่อนที่เธอจะค่อยๆ เดินจากไป 

ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่บอดี้การ์ดของราฟาเอลเดินลงจากรถมาพอดี เอวาจึงก้าวเดินตามมาเฟียหนุ่มเพื่อเข้าไปในกาสิโนอย่างช้าๆ แต่มั่นคงทุกฝีก้าว จนกระทั่งพวกเขาขึ้นมาถึงชั้นบนสุดของกาสิโน ราฟาเอลเดินหายเข้าไปในห้องทำงานทันที ส่วนเหล่าบอดี้การ์ดก็แยกตัวกันไปยืนตามจุดตามๆ เอวายืนอยู่หน้าห้องทำงานของมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่พร้อมกับบอดี้การ์ดอีกสี่คน

“ฉันจะไปเข้าห้องน้ำ” เวลาผ่านไปได้สักพักใหญ่ เอวาก็เอ่ยขึ้นมาอย่างนิ่งเรียบ

“ตามคุณอันนาไป” หนึ่งในบอดี้การ์ดเอ่ยขึ้นมา

“แค่ชั้นล่างต้องตามไปเฝ้าฉันด้วยหรือไง” 

“ครับ เป็นคำสั่งของนายท่านครับ” ชายชุดดำตอบกลับ

สิ้นเสียงบอดี้การ์ดร่างใหญ่ เอวาจึงก้าวเดินเข้าไปในลิฟต์หรูทันที โดยมีบอดี้การ์ดสองคนเดินตามเข้ามาติดๆ จวบจนหญิงสาวลงมาถึงห้องน้ำในเวลาต่อมา ร่างอรชรของเอวาเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที ส่วนเหล่าบอดี้การ์ดร่างใหญ่ทั้งสองคนก็ยืนเฝ้าอยู่ด้านหน้า เอวาเดินเข้าไปในห้องน้ำอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่เธอจะกลับออกมาอีกครั้ง

“ที่นี่มีร้านสะดวกซื้อหรือเปล่า” เสียงหวานที่นิ่งเรียบเอ่ยถามบอดี้การ์ดทั้งสองคน

“คุณอันนาต้องการอะไรครับ” บอดี้การ์ดหนึ่งในสองคนนั้นเอ่ยถาม

“วันนั้นของผู้หญิง” หญิงสาวตอบกลับ

“งั้นเดี๋ยวผมไปซื้อให้ครับ” พูดจบ บอดี้การ์ดร่างใหญ่ก็รีบเดินไปจากตรงหน้าห้องน้ำหญิงทันที เอวาทำหน้าตานิ่งๆ พลางปรายตามองบอดี้การ์ดอีกคนที่ยืนอยู่เล็กน้อย ก่อนที่เธอจะกลับเข้าไปในห้องน้ำหญิงต่อ 

“กรี้ดดด!!” ทว่าเมื่อหญิงสาวกลับเข้าไปในห้องน้ำ เสียงกรีดร้องของเอวาก็ดังขึ้นมา

“คุณอันนา!” บอดี้การ์ดเอ่ยเรียกเอวาด้วยน้ำเสียงตื่นตกใจ จากนั้นเขาก็รีบวิ่งเขาไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ชายชุดดำปรี่เข้ามาเคาะประตูห้องที่ปิดอยู่ทันที

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! 

“คุณอันนา! เป็นอะไรหรือเปล่าครับ! เปิดประตูให้ผมหน่อยครับ!! คุณอันนา!” ชายหนุ่มเคาะประตูพร้อมกับตะโกนเข้าไปลอดผ่านประตูห้องน้ำ

ประตูห้องน้ำถูกเปิดแง้มออกมาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เอวาจะเป่าผงสีขาวในกระดาษใบเล็กใส่หน้าของบอดี้การ์ดโดยที่ชายหนุ่มยังไม่ทันได้ตั้งตัว และเนื่องจากยาสลบชนิดนี้เป็นชนิดที่รุนแรงเห็นผลทันที ส่วนกระดาษกับยาสลบนั้นเธอได้มาจากหญิงแก่ที่ยัดใส่มือมาให้เธออย่างรวดเร็วจนไม่มีใครสังเกตเห็น

ร่างกำยำของชายชุดดำค่อยๆ ทรุดฮวบลงอย่างช้าๆ เขาล้มลงไปนอนกองกับพื้นห้องน้ำในเวลาต่อมา เอวามีเวลาไม่มากสักเท่าไหร่ เธอจึงต้องรีบจัดการทุกอย่างให้เร็วที่สุด 

สปายสาวจัดแจงท่าทางและเอามือทั้งสองข้างลอดเข้าไปตรงรักแร้ของชายหนุ่มที่นอนแน่นิ่งไป จากนั้นเธอก็ออกแรงลากร่างกำยำของบอดี้การ์ดหนุ่มเข้าไปซ่อนไว้ในห้องน้ำทันที

เอวาเอาบอดี้การ์ดร่างใหญ่นอนลงตรงพื้นห้องน้ำ ก่อนที่เธอจะออกมาจากห้องน้ำและปิดประตูเอาไว้ ซึ่งในขณะนั้นเองมีหญิงสาวคนหนึ่งสวมชุดเดรสสั้นสีดำเดินเข้ามาในห้องน้ำหญิงพอดี 

หญิงสาวครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ เธอแสร้งทำเป็นเดินไปล้างมือตรงอ่างล้างหน้าด้วยท่าทางปกติ หญิงสาวชุดเดรสสีดำวางเสื้อคลุมขนสัตว์สีขาวผืนใหญ่กับหมวกสีขาวดูแพงไว้ตรงขอบอ่างล้างหน้า ก่อนที่สาวชุดดำจะเดินไปเข้าห้องน้ำ

เอวาถอดเสื้อคลุมสีดำของตัวเองก่อน จากนั้นเธอก็จัดการปล่อยผมที่มัดรวบตึงให้ลงมาคลอเคลียกับแผ่นหลังแบบบาง หญิงสาวเดินไปหยิบเสื้อคลุมสีขาวกับหมวกสีเข้าคู่กันของผู้หญิงคนนั้นมาอย่างรวดเร็ว 

เธอแค่ต้องสลัดสองคนที่เกาะติดอยู่กับเธอให้ได้เสียก่อน ส่วนที่เหลือก็ไม่ได้ยากสำหรับเธอแล้ว เธอใช้เวลาศึกษาเส้นทางของสถานที่แห่งนี้มาสักพักแล้ว อีกอย่างเธอมันคุ้นชินกับการทำตัวเป็นเงาได้เก่งมากๆ อยู่แล้ว และแน่นอนว่าหญิงแก่คนนั้นก็คงเป็นคนที่ทางองค์กรของเธอส่งมาแน่นอน อีกทั้งในกระดาษใบนั้นยังเขียนเอาไว้อีกว่า 

เจอกันที่โกดังร้างที่XXX -จากแอล

ในอีกด้านหนึ่ง ในระหว่างที่ราฟาเอลกำลังนั่งทำงานอยู่ในห้องทำงานของตัวเอง เสียงเคาะประตูห้องของเขาก็ดังขึ้นมา 

“เข้ามา” ชายหนุ่มเอ่ยออกไปโดยที่สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่หน้าจอแล็ปท็อป ประตูห้องทำงานถูกเปิดแง้มออกมาทันที และตามมาด้วยร่างกำยำของบอดี้การ์ดที่เดินหน้าตาตื่นเข้ามา

“นายครับ!! แย่แล้วครับ” 

“มีอะไร” ราฟาเอลเงยหน้าขึ้นมามองชายชุดดำพลางเอ่ยถามด้วยใบหน้านิ่งเรียบ

“คุณอันนาหนีไปแล้วครับ” สิ้นเสียงของบอดี้การ์ด ราฟาเอลไม่ได้ตอบกลับอะไรออกไป ชายหนุ่มมองชายชุดดำด้วยใบหน้าที่นิ่งเรียบจนไม่สามารถเดาความคิดของมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ได้

เมื่อเอวาหนีออกมาจากกาสิโนได้แล้ว เธอก็ตรงไปตามที่อยู่ที่องค์กรของเธอส่งมาให้ทันที ร่างอรชรสวมเพียงเสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงขายาวสีเข้ากัน เนื่องจากเธอได้ถอดเสื้อคลุมสีขาวของสาวคนนั้นทิ้งไปแล้ว หญิงสาวก้าวเดินเข้ามาในโกดังร้างอย่างช้าๆ ด้วยท่าทางระแวดระวัง ก่อนที่สายตากลมโตจะไปสะดุดเข้ากับร่างของผู้ชายที่มีใบหน้าหล่อเหล่าลูกครึ่งไทย-ฝรั่งเศส…ซึ่งเขาคือพี่ชายของเธอเอง

“พี่แอล” เสียงของเอวาบ่นพึมพำกับตัวเองอย่างแผ่วเบา และแน่นอนว่าพี่ชายของเธอไม่ได้มาคนเดียว เขามาพร้อมกับกลุ่มหญิงสาวที่อยู่ในองค์กรเดียวกันกับเธอนับสิบชีวิต 

“กลับกันได้แล้วเอวา” เสียงทุ้มมีเสน่ห์ของแอลหรือเอเธนส์เอ่ยขึ้นมาอย่างราบเรียบ เอวาไม่ยอมเดินไปหาเขา เธอยังคงยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น

“ฉันอยากให้พี่ไปคุยกับย่า” และย่าที่เอวาหมายถึงก็คือ…คาร่านั่นเอง คาร่าเป็นทั้งย่าของเธอกับน้องสาวและเป็นทั้งหัวหน้าองค์กรลับ แต่ทว่าเธอกลับไม่เคยมอบความรักให้พวกเธอ เหมือนกับย่าของคนอื่นแบบที่เด็กสาวควรจะได้รับ

“เรื่องอะไร” เอเธนส์เอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัย

“ถ้าฉันกลับไป…องค์กรต้องช่วยฉันหาอัญญาและพาอัญญากลับมา” เอวาก็ยังคงรักและเป็นห่วงน้องสาวเธอเสมอ เธอไม่รู้เลยว่าตอนนี้อัญญาจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร และถ้าองค์กรยอมช่วยเธอ เธอมั่นใจว่าอัญญาต้องได้กลับมาอย่างแน่นอน

“ย่าไม่ได้ต้องการแบบนั้น” พี่ชายของเอวาตอบกลับ เขาได้รับคำสั่งมาอย่างนั้น เขาก็ต้องทำตามคำสั่งอย่างเคร่งครัด

“ย่าต้องการตัวเธอแค่คนเดียว” เอเธนส์เอ่ยต่อ

“งั้นก็อย่าหวังว่าจะได้ตัวฉันกลับไป” ในเมื่อองค์กรไม่ช่วยเธอ เอวาก็จะหาทางของเธอเอง หญิงสาวไม่ได้อยากกลับไปที่นั่นเลยสักนิด สถานที่ที่เธออยู่มาตั้งแต่เด็กๆ แต่เธอกลับไม่เคยรู้สึกว่ามันเป็นเหมือนบ้านเลยสักครั้ง