บทที่ 22

"หึ" ริมฝีปากหนายกยิ้มมุมปากก่อนจะดันตัวเธอไปใกล้กับโทรศัพท์ นิ้วแกร่งจัดการกดรับสายให้ทันที

ปึก ปึก ปึก

(ฮัลโหลครับ...ฮัลโหล...ได้ยินพี่ไหมครับ)

"อึก...อื้อ...ฮะ ฮัลโหลค่ะ"

(เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมน้ำเสียงไม่ค่อยดีเลย) ปลายสายตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

"อึก ปะ เปล่าค่ะ อือ" เธอพยายามทำน้ำเสียงให้