3 อาจุมม่า

ตอนที่ 1

3/3

"คุณชวิณจะมาทำงานเวลาแปดโมงเช้าตรงเป๊ะทุกวัน พอนั่งลงที่โต๊ะทำงานอีกห้านาทีจะเรียกหาอเมริกาโน่ร้อน หลังจากนั้นผ่านไปอีกหนึ่งชั่วโมงคุณชวิณก็จะต้องขอดูรายงานการก่อสร้างโครงการใหม่ ก็ไฟล์ที่ป้าส่งเข้าอีเมลหนูนั่นแหละ ที่สำคัญห้ามถือแล็ปท็อปไปแบต่อหน้าให้คุณชวิณเด็ดขาดเพราะคุณชวิณไม่ชอบ น้ำต้องพริ้นต์เป็นเปเปอร์เอาไปวางไว้ให้ พอวางแล้วห้ามยืนค้ำหัวต้องถอยห่างจากหน้าโต๊ะทำงานสามก้าว"

น้ำค้างฟังไปอึ้งไป แต่เท่านั้นยังไม่พอ ปัทมาเล่าต่ออย่างคล่องปาก

"หลังจากดูรายงานก่อสร้างแล้ว บางวันคุณชวิณก็จะออกไปข้างนอก ถ้าออกไปคุยงานน้ำจะต้องตามคุณชวิณไปด้วย สิ่งที่น้ำต้องเตรียมคือแท็บเล็ตและปากกา เอาไว้จดข้อมูลสำคัญตอนที่คุณวิณคุยงาน ถ้าคุณวิณถามอะไรน้ำก็ต้องตอบให้ได้มากที่สุด ส่วนแท็บเล็ตกับปากกาป้าเตรียมเอาไว้ให้แล้วจ้ะ"

พอพูดจบแท็บเล็ตและปากกาสไตลัสก็ถูกยื่นมาตรงหน้า น้ำค้างรับมากอดไว้แล้วเตรียมจะลุกขึ้น

"ยังไม่จบจ้ะ"

ห้ะ ยังไม่จบอีกเหรอ

"ถ้าช่วงนี้เห็นคุณวิณเมามาทำงานบ่อย ๆ ก็ไม่ต้องตกใจนะ ไม่ต้องถามหรือไปอยากรู้อะไรทั้งนั้น ทำหน้าที่ของเราให้ดีก็พอ"

น้ำค้างเริ่มคิดหนัก ไม่รู้ว่าเจ้านายของเธอเมาจนเป็นปกติวิสัยหรือเปล่า แต่ก็เอาเถอะ แลกกับเงินเดือนสูงกว่าที่อื่นก็คุ้มที่จะเสี่ยง ลองดูสักตั้งว่าจะทำได้ไหม ต้องได้สิ...ต้องทำให้ได้เพื่อเงิน!

หลังออกจากห้องทำงานของปัทมาน้ำค้างก็มานั่งในห้องของชวิณเพื่อรอพูดคุยก่อนเริ่มงาน เธอย้อนนึกถึงเจ้าของใบหน้าหล่อเหลา เขาเป็นผู้ชายที่ดูดีมากทีเดียว หล่อคมคายแลดูสะอาดสะอ้าน ถ้าไม่ติดว่าอาบเหล้ามาต่างน้ำจะดีมาก

น้ำค้างนั่งรอในห้องไม่ถึงห้านาที ก็ได้ยินเสียงคนเปิดประตูเข้ามา เธอดูเวลาตอนนี้แปดโมงเช้าตรงเป๊ะ แล้วลุกขึ้นยืนหมุนตัวกลับมาทางต้นเสียง คน ๆ นั้นไม่ผิดจากที่ดาดเดาไว้

ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง สวมชุดสูทสีแดงเลือดหมูตัดเย็บทรงทันสมัย กางเกงเป็นสีเดียวกันเข้าชุด ส่วนเสื้อตัวในเป็นเชิ้ตสีขาวเปิดกระดุมผ่าอกลงมาสามเม็ด เผยให้เห็นมัดกล้ามแน่น ๆ พอหมิ่นเหม่ ทรงผมเซ็ตไว้อย่างเท่...เอ๊ะ หรือนี่จะเป็นคุณวิณร่างทอง

คุณวิณเวอร์ชันไม่เมาหล่อกระชากใจมากเวอร์!

ทว่าเมื่อเขาเห็นเธอกลับผงะถอยหลังไปหนึ่งก้าวด้วยความตกใจ แล้วตั้งหลักกวาดตามองน้ำค้างตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า แล้วเลื่อนระดับสายตาตั้งแต่ปลายเท้าไล่ขึ้นบน

"สวัสดีค่ะ"

"สมัครงานตำแหน่งแม่บ้านเชิญที่ห้อง HR ขวามือครับ"

เธอส่ายหน้ารัว ๆ อยากบอกว่าไม่ได้มาสมัครเป็นแม่บ้าน แต่ที่มาเพราะผ่านการสัมภาษณ์เพื่อเป็นเลขาของเขา

เขาไม่ได้รับไหว้ตอบ แต่เดินอ้อมเธอไปไกลเหมือนเธอเป็นอีสุกอีใส หยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะมาแนบหู จากนั้นพูดกรอกสายไป

"คุณปัท คุณปัทมาหาผมที่ห้องเดี๋ยวนี้เลยครับ"

รอไม่เกินนาทีเสียงเคาะประตูของปัทมาก็ดังขึ้น หลังเสียงอนุญาตปัทมาก็เดินหน้าตาตื่นเข้ามาข้างใน เธอหยุดอยู่หน้าโต๊ะทำงานของชวิณ ยืนเคียงกันกับน้ำค้างมองหน้าทั้งสองคนสลับไปมา

"อาจุมม่านี่ใครครับ"

อาจุมม่า? หมายถึงสาวแก่ทึนทึกน่ะเรอะ ปั๊ดโธ่ คนเพิ่งจะ 25 ว้อยยยย

น้ำค้างหน้าเหวอก่อนจะฉีกยิ้มแห้ง ๆ ไม่รู้ว่าคุณวิณเอาฝาบรั่นดีมาทำลูกกะตาหรือกระไรคะ ถึงได้มองสาวสวยสะท้านโลกาอย่างเธอเป็นป้าวัยทอง ประเดี๋ยวพรุ่งนี้เอาตะกร้าหมากห้อยศอกมาเคี้ยวโชว์ซะเลย

"คุณวิณคะ นี่ก็เลขาคนใหม่ของคุณวิณยังไงล่ะคะ คนที่เข้าสัมภาษณ์เมื่อสามวันก่อน"

"ผมเลือกคนนี้เนี่ยนะ ไม่มีทางเป็นไปได้แน่ ๆ อย่างน้อยผมก็ต้องเลือกคนที่มองแล้วเจริญหูเจริญตากว่านี้ ไม่ใช่เอาป้าที่ไหนก็ไม่รู้มาเป็นเลขา...จะบ้า"

แค่เรื่องที่เจอมาในชีวิตประจำวันก็หดหู่มากพอแล้ว พอเห็นหน้าเลขาใหม่ชวิณยิ่งรู้สึกหดหู่มากขึ้นไปอีก เขาหลุบตามองข้าวของต่าง ๆ บนโต๊ะด้วยแววตาหมดอาลัยตายอยาก จากนั้นก็กลับสู่ท่าประจำคือนั่งกุมขมับ ถอนหายใจแรง ๆ เหมือนเหนื่อยมาก

"ก็คุณวิณให้ปัทเป็นคนเลือก ปัทเลือกคนนี้แหละค่ะ สาว ๆ สวย ๆ ที่คุณวิณเคยเลือกมาก็อยู่ไม่ทนสักราย คนนี้เป็นรายที่สี่ของเดือนแล้วนะคะ ถ้าน้ำค้างยังอยู่ไม่ได้อีกปัทก็ไม่รู้จะหาเลขาคนใหม่ที่ไหนมาทำงานให้คุณวิณได้อีกแล้วค่ะ"

เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมาก็ถอนหายใจแรงอีกรอบ ก่อนจะโบกมือให้ปัทมาออกจากห้องไปก่อน ส่วนตนเองก็นั่งจ้องหน้าสาวเฉิ่มที่ยืนตัวลีบอยู่กลางห้องอย่างเอาเรื่องเอาราว

"รายงานตัวอีกครั้งด้วยครับ"