45 จูบมัดจำ

เย็นวันนั้นแม่อินทัชต้องเข้าเวรดึก อาคเนย์จึงมีโอกาสพาอินทัชเถลไถลออกนอกเส้นทางพาไปกินของอร่อยข้างทางกัน

อินทัชชอบกินหมึกย่างน้ำจิ้มหวานเพราะกินเผ็ดไม่ได้ ส่วนอาคเนย์ชอบหนวดหมึกน้ำจิ้มเผ็ดๆ

อาคเนย์ซื้อหมึกย่างหกไม้มาหาอินทัชที่นั่งรอบนขอนไม้ใหญ่ริมทะเลรอ เด็กชายรับหมึกส่วนของตัวเองไปแล้วนั่งกินอย่างเอร็ดอร่อย โดยมีอาคเนย์คอยปัดแมลงวันจอมวุ่นวายให้

“รีบกินเข้าสิพี่เน” อินทัชเร่ง

อาคเนย์พยักหน้าก่อนจะหยิบหนวดหมึกออกมาหนึ่งไม้ กำลังจะงับก็ถูกอินทัชแย่งงับหนวดไปต่อหน้า

“เฮ้ย! เผ็ดนะอิน”

“ก็อยากลอง” เด็กชายว่าพลางเป่าปากด้วยความเผ็ด “ไม่ไหว อินกินไม่ได้”

“ก็นั่นสิ จะกินทำไม” อาคเนย์บ่นพลางยีหัวเด็กแก้มแดงด้วยความเอ็นดู

“อินอยากเก่งแบบพี่เน แม่จะได้ภูมิใจ แต่อินเรียนก็ไม่เก่งแบบพี่เน กินเผ็ดก็ยังไม่เก่งแบบพี่เนอีก”

“มันเกี่ยวกันยังไงเนี่ย เรียนกับกินเนี่ย” อาคเนย์ท้วง แววตาเอ็นดูน้องน้อยไม่ห่างหาย

“ก็อินอยากเก่งทุกอย่างเลย”

“เถอะน่า ค่อยเป็นค่อยไป ตอนนี้ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ก็ดีแล้ว” เขาปลอบ