Share

ตอนที่ 32 เงาแห่งอำนาจ

Author: Bunmeebooks
last update Huling Na-update: 2025-05-10 19:13:51

ณ จวนของหลี่เจี้ยนกั๋ว บรรยากาศเต็มไปด้วยความสงบและสง่างาม ต้นเหมยที่กำลังออกดอกส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ ลอยมาตามสายลม หลี่เจี้ยนกั๋วนั่งอยู่ในห้องรับแขก กำลังจิบชาอย่างสุขุม เมื่อบ่าวรับใช้เข้ามารายงาน

"ท่านขอรับ ขุนนางจางเหวินหัวมาขอพบท่าน"

หลี่เจี้ยนกั๋วขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้า "เชิญเขาเข้ามา"

ไม่นานนัก จางเหวินหัวก็เดินเข้ามาในห้อง รอยยิ้มประดับบนใบหน้า แต่แววตากลับฉายแววเจ้าเล่ห์

"ท่านหลี่ ช่างเป็นเกียรติที่ได้มาเยือนจวนอันงดงามของท่าน" จางเหวินหัวกล่าวทักทาย

หลี่เจี้ยนกั๋วลุกขึ้นต้อนรับ "ยินดีต้อนรับ ท่านจาง นั่งลงก่อนเถิด"

ทั้งสองนั่งลง บ่าวรับใช้รินชาให้จางเหวินหัว

"มีธุระอันใดหรือ ท่านจาง ที่ทำให้ต้องมาเยือนถึงที่นี่?" หลี่เจี้ยนกั๋วถามตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อม

จางเหวินหัวยิ้มบาง "ข้าเพียงแต่อยากมาสนทนากับท่านเท่านั้น เราต่างก็เป็นขุนนางผู้รับใช้ฮ่องเต้ ไม่ใช่หรือ?"

"แน่นอน" หลี่เจี้ยนกั๋วตอบอย่างระมัดระวัง "แต่ข้าคิดว่าคงไม่ใช่แค่การมาพูดคุยธรรมดา"

จางเหวินหัวหัวเราะเบาๆ "ท่านช่างเฉลียวฉลาดนัก ที่จริงแล้ว ข้ามีเรื่องจะปรึกษาท่าน เกี่ยวกับแผนการสร้างคลองส่งน้ำใหม่"

หลี่เจี้ยนกั๋วเ
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ   ตอนที่40 วันสำคัญมาถึง

    รุ่งอรุณของวันสำคัญมาถึง แสงแดดส่องกระทบหลังคาของหอสอบใหญ่กลางเมืองหลวง ผู้คนมากมายทยอยเดินเข้าสู่สนามสอบ ท่ามกลางพวกเขา หลี่เฟยหยางเดินอย่างสง่าในชุดขุนนางสีน้ำเงินเข้ม ใบหน้าเคร่งขรึมแต่แววตามุ่งมั่น"ลูกพ่อ" เสียงของหลี่เจี้ยนกั๋วดังขึ้น ท่านเดินเข้ามาหาบุตรชาย "วันนี้คือวันสำคัญของเจ้า จงทำให้ดีที่สุด""ลูกจะไม่ทำให้ท่านผิดหวังขอรับ"หลี่เฟยหยางโค้งคำนับบิดาขณะที่กำลังจะเดินเข้าสู่สนามสอบ เสียงคุ้นหูก็ดังขึ้น"คุณชายหลี่!" เฉินหลิงเหมยเดินเข้ามาพร้อมกับพ่อของนาง "ข้า... ข้ามาอวยพรให้ท่านโชคดีเจ้าค่ะ"หลี่เฟยหยางยิ้มอย่างอบอุ่น "ขอบคุณมาก คุณหนูเฉิน การได้เห็นเจ้าก่อนเข้าสอบ ทำให้ข้ารู้สึกมีกำลังใจมากขึ้น""นี่คือ... ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ เพื่อเป็นกำลังใจ" เฉินหลิงเหมยยื่นถุงผ้าเล็กๆ ให้ชายหนุ่มหลี่เฟยหยางรับมาด้วยความซาบซึ้ง เมื่อเปิดออกดู เขาพบว่าเป็นตราประทับหยกเล็กๆ แกะสลักอักษรว่า "ปัญญาและคุณธรรม""ขอบคุณมาก" หลี่เฟยหยางกล่าว "ข้าจะเก็บรักษามันไว้เป็นอย่างดี"ทันใดนั้น เสียงระฆังดังขึ้น สัญญาณแห่งการเริ่มต้นการสอบ"ข้าต้องไปแล้ว" หลี่เฟยหยางกล่าวเฉินหลิงเหมยพยักหน้า "ขอให้โชคด

  • ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ   ตอนที่39 พูดด้วยเหตุผล

    "นี่เป็นข้อกล่าวหาที่ร้ายแรงมาก" ขุนนางผู้ใหญ่ท่านหนึ่งเอ่ยขึ้น "เจ้ามีหลักฐานอะไรรึ?"เจินหยางหยางยิ้มเย็น "แน่นอน ข้ามีพยานที่เห็นนางพูดคุยกับพ่อค้าต่างเมืองเกี่ยวกับการขัดขวางแผนการนี้"เฉินหลิงเหมยก้าวออกมาข้างหน้า ใบหน้าเรียบนิ่งแต่ดวงตาฉายแววมุ่งมั่น "ข้าขอปฏิเสธข้อกล่าวหานี้อย่างสิ้นเชิง ข้าไม่เคยคิดจะทำลายแผนการที่จะเป็นประโยชน์ต่อราษฎรเลย""เจ้าปฏิเสธได้" เจินหยางหยางตอบกลับ "แต่หลักฐานของข้าชัดเจน เจ้าควรยอมรับผิดเสียดีๆ"ขณะที่บรรยากาศกำลังตึงเครียด หลี่เฟยหยางที่นั่งอยู่ข้างบิดาของเขาก็ลุกขึ้นยืน"ท่านขุนนางทั้งหลาย" เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น "ข้าคิดว่าเราไม่ควรด่วนตัดสินใจ ควรสืบสวนให้ถ่องแท้เสียก่อน"จางเหวินหัวที่นั่งอยู่อีกฝั่งของห้องยิ้มเย็น "คุณชายหลี่ ข้าเข้าใจว่าท่านอาจมีความรู้สึกพิเศษต่อคุณหนูเฉิน แต่เราต้องคำนึงถึงผลประโยชน์ของแผ่นดินเป็นที่ตั้ง"หลี่เฟยหยางหันไปมองจางเหวินหัวอย่างเฉียบคม "ท่านจาง ข้าพูดด้วยเหตุผล ไม่ใช่ด้วยอารมณ์ การกล่าวหาโดยไม่มีการสืบสวนให้ถ้วนถี่ อาจนำไปสู่ความอยุติธรรมได้"ห้องโถงเงียบลงชั่วขณะ ทุกคนรู้สึกถึงความตึงเครียดที่กำลังก่อตัวขึ

  • ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ   ตอนที่38 สายสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้น

    "หยุดนะ!" หลี่เฟยหยางตะโกน พลางคว้าแขนโจรไว้โจรพยายามสะบัดหลุด แต่หลี่เฟยหยางไม่ยอมปล่อย ทั้งสองต่อสู้กันชุลมุน"ปล่อยข้านะ!" โจรตะโกน "ข้าไม่มีทางเลือก ลูกข้าป่วยหนัก ข้าต้องหาเงินมารักษา!"หลี่เฟยหยางชะงัก แต่ก็ยังไม่ปล่อยมือ "แม้เจ้าจะมีเหตุผล แต่การขโมยก็ไม่ใช่ทางออก"ขณะนั้นเอง เฉินหลิงเหมยก็เดินผ่านมาพอดี นางเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดและรีบเข้ามาช่วย"มีเรื่องอะไรกันหรือเจ้าคะ?" นางถามอย่างกังวลหลี่เฟยหยางอธิบายสถานการณ์ให้ฟัง เฉินหลิงเหมยฟังอย่างตั้งใจก่อนจะหันไปหาโจรถ่อยผู้นั้น"พี่ใหญ่ท่านนี้" นางเอ่ยอย่างอ่อนโยน "การขโมยไม่ใช่ทางออก แต่ข้าเข้าใจความทุกข์ของท่าน หากท่านยินดีคืนของที่ขโมยมา ข้าจะช่วยท่านหาทางรักษาลูกของท่านเอง"โจรมองหน้าเฉินหลิงเหมยอย่างไม่เชื่อสายตา "ท่าน... ท่านจะช่วยข้าจริงๆ หรือ?"เฉินหลิงเหมยพยักหน้า "ใช่ ข้าสัญญา เราจะหาทางช่วยกัน โดยไม่ต้องทำผิดกฎหมาย"แม้เป็นโจรแต่เป็นด้วยความจำใจในโชคชะตาที่แสนโหดร้าย น้ำตาหยากใสเอ่อคลอ คนผู้นั้นค่อยๆ คลายมือจากห่อผ้า "ข้า... ข้าขอโทษ และขอบคุณในความเมตตาของท่าน"หลี่เฟยหยางปล่อยมือจากโจร มองเฉินหลิงเหมยด้วยความชื่นชม "

  • ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ   ตอนที่37 ความลับในวัง

    ดวงจันทร์เต็มดวงลอยเด่นอยู่บนท้องฟ้า ทอแสงสลัวลงมายังลานกว้างในพระราชวังหลวง จูหยวนเฉียง ทหารหนุ่มผู้จงรักภักดี กำลังลาดตระเวนตามหน้าที่ของเขา เสียงฝีเท้าของเขาดังกังวานในความเงียบยามดึกขณะที่เดินผ่านตำหนักของขุนนางชั้นสูง จูหยวนเฉียงสังเกตเห็นแสงไฟริบหรี่จากห้องทำงานของจางเหวินหัว เขาชะลอฝีเท้าลงและเงี่ยหูฟัง"ท่านแน่ใจหรือว่าแผนการนี้จะไม่มีใครจับได้?" เสียงของชายคนหนึ่งดังแว่วมา"ไม่ต้องกังวลไป" เสียงของจางเหวินหัวตอบกลับ "ข้าได้จัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เงินจากแผนการคลองส่งน้ำจะถูกนำเข้าคลังลับของพวกเรา ไม่มีใครสงสัยแน่นอน"จูหยวนเฉียงรู้สึกใจเต้นแรง เขาเพิ่งได้ยินหลักฐานการทุจริตของขุนนางระดับสูง"แล้วถ้ามีคนสืบรู้ล่ะ?" อีกเสียงหนึ่งถาม"ถ้าเกิดเหตุการณ์เช่นนั้น" จางเหวินหัวตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา "เราก็จะต้อง... กำจัดพยาน"จูหยวนเฉียงสะดุ้ง เขารู้ว่าต้องรีบออกจากที่นี่โดยเร็ว แต่ขณะที่กำลังจะเดินจากไป เขาเผลอไปชนกับแจกันที่วางอยู่ริมระเบียงเสียงแจกันแตกดังสนั่น ทำให้การสนทนาในห้องหยุดชะงัก"ใครอยู่ข้างนอก?" เสียงของจางเหวินหัวตะโกนถามจูหยวนเฉียงไม่รอช้า เขาวิ่งอย่างเร็วที่สุด

  • ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ   ตอนที่36 กลลวงแรก

    ณ คฤหาสน์อันหรูหราของตระกูลหวัง เสียงดนตรีและเสียงพูดคุยอย่างสนุกสนานดังแว่วมาจากห้องโถงใหญ่ หวังซูหลิน ภรรยาของจางเหวินหัว กำลังจัดงานเลี้ยงน้ำชายามบ่ายสำหรับสตรีชั้นสูงในเมืองหลวงเฉินหลิงเหมยยืนอยู่มุมหนึ่งของห้อง รู้สึกประหม่าเล็กน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่นางได้รับเชิญมางานเช่นนี้ นางสวมชุดกระโปรงผ้าไหมสีฟ้าอ่อนประดับลายดอกบัว ดูสง่างามแต่ไม่โอ่อ่าจนเกินไป"คุณหนูเฉิน" เสียงหวานของหวังซูหลินดังขึ้น "ยินดีต้อนรับสู่งานเลี้ยงของข้า ข้าดีใจมากที่เจ้ามาร่วมงานได้"เฉินหลิงเหมยยิ้มตอบอย่างสุภาพ "ขอบพระคุณที่เชิญข้ามาเจ้าค่ะ ฮูหยินหวัง งานช่างงดงามยิ่งนัก"หวังซูหลินยิ้มกว้าง "เจ้าช่างพูดจาไพเราะ ไม่แปลกใจเลยที่ทำให้คุณชายหลี่หลงใหล"เฉินหลิงเหมยรู้สึกแก้มร้อนผ่าว "ท่าน... ท่านทราบเรื่องนั้นได้อย่างไรเจ้าคะ?""ในเมืองหลวงนี้ ไม่มีอะไรที่จะซ่อนพ้นสายตาของข้าหรอก" หวังซูหลินหัวเราะเบาๆ แววตามีรอยเยาะเย้ย "แต่อย่ากังวลไปเลย ข้ายินดีด้วยนะ คุณชายหลี่เป็นชายหนุ่มที่ดี"เฉินหลิงเหมยพยักหน้า รู้สึกโล่งอกเล็กน้อย "ขอบคุณมากเจ้าค่ะ""มาสิ" หวังซูหลินจูงมือเฉินหลิงเหมย "ข้าจะแนะนำเจ้าให้รู้จักกับสต

  • ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ   ตอนที่35 หัวใจที่เริ่มผูกพัน

    แสงแดดยามเช้าส่องกระทบดอกโบตั๋นที่กำลังบานสะพรั่งในสวนสาธารณะกลางเมืองหลวง เฉินหลิงเหมยเดินเล่นอย่างสบายอารมณ์ พลางสูดกลิ่นหอมของดอกไม้เข้าเต็มปอด นางตัดสินใจมาพักผ่อนที่นี่หลังจากเหน็ดเหนื่อยจากการเจรจาธุรกิจ"ช่างเป็นวันที่สดใสอะไรเช่นนี้" นางพูดกับตัวเอง พลางก้มลงดมกลิ่นดอกโบตั๋นสีชมพูอ่อนทันใดนั้น เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นใกล้ๆ เฉินหลิงเหมยเงยหน้าขึ้นและพบว่าตนเองกำลังเผชิญหน้ากับชายหนุ่มในชุดขุนนางที่นางเคยเห็นในคืนเทศกาลโคมไฟ และเมื่อวานในตลาด"ท่าน!" ทั้งสองอุทานพร้อมกันหลี่เฟยหยางยิ้มอย่างประหม่าและเก้อเขิน"ขออภัยที่ทำให้ตกใจ คุณหนู ข้า... ข้าเพียงแต่มาเดินเล่นในสวนเช่นกัน"เฉินหลิงเหมยรู้สึกหัวใจเต้นแรง แต่ก็พยายามรักษามารยาท "ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ที่นี่เป็นสวนเมือง ทุกคนย่อมมีสิทธิ์มาเดินเล่นได้"หลี่เฟยหยางพยักหน้า ก่อนจะกล่าวต่อ "ข้า... ข้าอยากขอบคุณเจ้าสำหรับความมีน้ำใจเมื่อวาน ที่ช่วยเหลือเด็กหญิงคนนั้น ในนามของขุนนางผู้ทำหน้าที่เพื่อบ้านเมือง ข้าต้องขอบคุณ"เฉินหลิงเหมยยิ้มบางๆ "มันเป็นสิ่งที่ใครก็ควรทำ ท่านคงจะทำเช่นเดียวกันหากอยู่ในสถานการณ์นั้น""แน่นอน" หลี่เฟยหยางตอบ พลา

  • ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ   ตอนที่34 บทเรียน

    แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าส่องผ่านใบหลิวที่พลิ้วไหวตามสายลม ณ สวนอันร่มรื่นในสำนักของอาจารย์หวูเหลียงจื่อ หลี่เฟยหยางนั่งสมาธิอยู่บนพื้นหญ้า ใบหน้าสงบนิ่ง แต่ในใจกลับวุ่นวายด้วยความคิดถึงหญิงสาวที่พบในคืนเทศกาลโคมไฟ"เฟยหยาง" เสียงทุ้มนุ่มของอาจารย์หวูดังขึ้น "เจ้ากำลังคิดถึงอะไรอยู่หรือ?"หลี่เฟยหยางสะดุ้งเล็กน้อย ลืมตาขึ้นมองอาจารย์ "ข้า... ข้าขอประทานอภัย ท่านอาจารย์ ข้าเผลอใจลอยไป"อาจารย์หวูยิ้มบางๆ "ไม่เป็นไร ลูกศิษย์ บางครั้งความคิดที่วุ่นวายก็เป็นบทเรียนที่ดี" ท่านหยุดชั่วครู่ "เจ้ากำลังคิดถึงใครบางคนใช่หรือไม่?"หลี่เฟยหยางอึ้งไป ก่อนจะพยักหน้าอย่างเขินอาย "ใช่ขอรับ ท่านอาจารย์ ข้า... ข้าได้พบหญิงสาวผู้หนึ่งในคืนเทศกาลโคมไฟ นางงดงามและดูมีปัญญาน่าสนใจยิ่ง แต่ข้ากลับไม่รู้แม้แต่ชื่อของนาง"อาจารย์หวูพยักหน้าอย่างเข้าใจ "อ้อ ความรักแรกพบ ช่างเป็นความรู้สึกที่ทรงพลังนัก" ท่านหยิบใบหลิวที่ร่วงลงมาขึ้นมา "แต่เจ้าต้องระวัง เฟยหยาง ความรักนั้นเปรียบดังใบไม้นี้ สวยงาม แต่ก็เปราะบางเช่นกัน"หลี่เฟยหยางมองใบไม้ในมืออาจารย์ด้วยความสนใจ "ท่านอาจารย์หมายความว่าอย่างไรขอรับ?""ความรักนั้นต้องได้ร

  • ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ   ตอนที่ 32 เงาแห่งอำนาจ

    ณ จวนของหลี่เจี้ยนกั๋ว บรรยากาศเต็มไปด้วยความสงบและสง่างาม ต้นเหมยที่กำลังออกดอกส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ ลอยมาตามสายลม หลี่เจี้ยนกั๋วนั่งอยู่ในห้องรับแขก กำลังจิบชาอย่างสุขุม เมื่อบ่าวรับใช้เข้ามารายงาน"ท่านขอรับ ขุนนางจางเหวินหัวมาขอพบท่าน"หลี่เจี้ยนกั๋วขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้า "เชิญเขาเข้ามา"ไม่นานนัก จางเหวินหัวก็เดินเข้ามาในห้อง รอยยิ้มประดับบนใบหน้า แต่แววตากลับฉายแววเจ้าเล่ห์"ท่านหลี่ ช่างเป็นเกียรติที่ได้มาเยือนจวนอันงดงามของท่าน" จางเหวินหัวกล่าวทักทายหลี่เจี้ยนกั๋วลุกขึ้นต้อนรับ "ยินดีต้อนรับ ท่านจาง นั่งลงก่อนเถิด"ทั้งสองนั่งลง บ่าวรับใช้รินชาให้จางเหวินหัว"มีธุระอันใดหรือ ท่านจาง ที่ทำให้ต้องมาเยือนถึงที่นี่?" หลี่เจี้ยนกั๋วถามตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อมจางเหวินหัวยิ้มบาง "ข้าเพียงแต่อยากมาสนทนากับท่านเท่านั้น เราต่างก็เป็นขุนนางผู้รับใช้ฮ่องเต้ ไม่ใช่หรือ?""แน่นอน" หลี่เจี้ยนกั๋วตอบอย่างระมัดระวัง "แต่ข้าคิดว่าคงไม่ใช่แค่การมาพูดคุยธรรมดา"จางเหวินหัวหัวเราะเบาๆ "ท่านช่างเฉลียวฉลาดนัก ที่จริงแล้ว ข้ามีเรื่องจะปรึกษาท่าน เกี่ยวกับแผนการสร้างคลองส่งน้ำใหม่"หลี่เจี้ยนกั๋วเ

  • ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ   ตอนที่31 ภารกิจ

    รุ่งอรุณของวันใหม่ แสงแดดอ่อนๆ ทอประกายลงมายังถนนในเมืองหลวง หลี่เฟยหยางเดินอย่างสง่าผ่าเผยในชุดสีน้ำเงินเข้ม ใบหน้าของเขายังคงฉายแววครุ่นคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืน"โธ่!" เขาบ่นกับตัวเองเบาๆ "ข้าน่าจะหาชื่อเสียงเรียงนามของนางเสียก่อน แล้วนี่จะให้ข้าตามหานางในเมืองใหญ่เช่นนี้ได้อย่างไรกัน"ขณะที่กำลังจมอยู่กับความคิด เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยก็ดังขึ้น หลี่เฟยหยางหยุดชะงักและมองไปยังต้นเสียง เขาเห็นเด็กชายตัวน้อยกำลังร้องไห้จ้า ขณะที่ชายฉกรรจ์สองคนกำลังขู่เข็ญเขาอยู่"เจ้าเด็กจอมซน!" ชายคนหนึ่งตวาด "รู้หรือไม่ว่าเจ้าทำอะไรลงไป? เจ้าทำโถใส่เครื่องหอมของข้าแตก ต้องชดใช้!"เด็กน้อยสะอื้น "ข้า... ข้าไม่ได้ตั้งใจขอรับ ข้าแค่วิ่งชนโดยไม่ได้ตั้งใจ""มารดาเถอะ!" อีกคนเอ็ด "ในเมื่อเจ้าทำเสียหาย เจ้าต้องจ่ายค่าเสียหาย ไม่อย่างนั้นข้าจะลากเจ้าไปหาเจ้าหน้าที่"หลี่เฟยหยางขมวดคิ้ว เขารู้สึกว่าสถานการณ์นี้ไม่ชอบมาพากล จึงตัดสินใจเข้าไปแทรกแซง"ขออภัยขอรับ" เขาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลแต่หนักแน่น "มีเรื่องอันใดกันหรือ?"ชายทั้งสองหันมามองหลี่เฟยหยางด้วยสีหน้าไม่พอใจ แต่เมื่อเห็นว่าเขาอยู่ในชุดเรียบหรูแล

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status