30 - ขอแต่งงานแบบฮาร์ดคอร์

ขอแต่งงานแบบฮาร์ดคอร์

ช่วงสายของวัน

ชีโน่พาอลินไปจัดการธุระ ทุกอย่างจนเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มพาหญิงสาวกลับไปบ้านพ่อของเขาต่อทันที เพื่อที่จะแจ้งข่าวดีให้กับทุกคนที่บ้านทราบ

“ขอมือหน่อยครับ” เสียงนุ่มเอ่ยขึ้น พร้อมกับยื่นมือไปรับมือของหญิงสาว เมื่อเข้ามานั่งในรถ เมื่อทำธุระเสร็จ และธุระที่ชายหนุ่มว่า นั้นคือ พาหญิงสาวมาจดทะเบียนสมนั้นเอง และพาหญิงสาวไปตรวจครรภ์ต่อ

“...” อลินไม่ตอบ แต่กลับมองหน้าของชายหนุ่มอย่างสงสัย พร้อมกับยื่นมือทางขวาไปให้

“ขอมือทางซ้ายครับ” เสียงนุ่มพูดขึ้น เมื่อหญิงสาวยื่นฝ่างขวามาให้

“...” อลินไม่เอ่ยตอบอะไร แต่ทำตามที่ชีโน่บอกอย่างว่าง่าย

“ขอบคุณครับ” เสียงนุ่มเอ่ยขอบคุณ พร้อมกับส่งยิ้มมาให้แก่หญิงสาวอย่างหยดย้อย

“โน่...อะไรค่ะ” หญิงสาวตาลุกวาวขึ้นทันที เมื่อมีบางมากระทบกับนิ้วของเธอ เป็นแหวนเพชรเม็ดพอดีมือกับหญิงสาว ที่ชีโน่ได้เตรียมเอาไว้นั้นเอง

“แหวนไงครับ...ก็ในเมื่อลินไม่ยอมให้เค้าจัดงานแต่ง ลินก็รับแหวนวงนี้ไว้น่ะ ห้ามถอดน่ะครับ จนกว่าแหวนจะคับนิ้ว” เสียงนุ่มเอ่ยสั่ง พร้อมกับประสานนิ้วกันไว้แน่น

“เรากลับกันเถอะค่ะ” หญิงสาวรีบเปลี่ยนเรื่องทันที

“...” ชีโน่ไม่เอ่ยตอบอะไร แต่ก็ขับรถพาหญิงสาวกลับบ้านทันที

ณ บ้านปัญญาพิวัฒน์

“กลับมากันแล้วเหรอ แกพาหนูลินหายไปไหนมา ไอ้ลูกชายตัวดี” ธนาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นชีโน่เดินเข้ามาในบ้าน

“โถ่ว...พ่อครับ ผมก็พาลินไปฉลองยังไงล่ะครับ อุตส่าห์จะมาบอกข่าวดีสักหน่อย แต่เจอคำที่พ่อทักทายลูกชายแบบนี้ ไม่บอกดีกว่าเนอะลิน” ชีโน่พูดเชิงน้อยในพ่อ แล้วหันมาทางอลิน หญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ

“ฉลองอะไร ข่าวดีอะไร” ธนาเลิกคิ้วมองมาที่ทั้งคู่อย่างอยากรู้คำตอบ

“ก็...” ชีโน่กำลังจะเอ่ยบอก แต่กลับกุมมือของหญิงสาว ที่สวมแหวนให้ยกขึ้นมาโชว์คนตรงหน้าเพื่อเป็นการบอกความจริงแทน

“นี่ หมายความว่า แกกับหนูลิน...” ธนา เบิกตากว้างขึ้นมาทันที ที่เห็นแหวนบนนิ้วข้างซ้ายของหญิงสาว

“ครับ...ผมกับลิน เราจดทะเบียนสมรสกันมาแล้ว” ชีโน่เอ่ยบอก เพื่อเป็นการยืนยันคำตอบอีกที

“จดทะเบียนสมรส” ธนาเลิกคิ้วมองมาทางทั้งคู่

“ครับ”

“ไอ้ลูกชาย ทำไมแกทำแบบนี้ฮ่ะ แกทำอะไรลงไป ทำไมไม่มาปรึกษาพ่อแกก่อน” ธนาขึ้นเสียงใส่ลูกชายทันที ที่ได้ยินชีโน่บอกว่าจดทะเบียนสมรสกับหญิงสาวข้างกายแล้ว

“หรือพ่อไม่ต้องการให้ผมจดทะเบียนสมรสกับลินครับ พ่อจะมาขัดขวางผมตอนนี้ ก็เสียใจด้วยน่ะครับ เพราะเรากำลังจะมีลูกด้วยกันแล้ว” ชีโน่เอ่ยบอกออกไป เพราะเห็นว่าธนาขึ้นเสียงใส่ตน

“อะไรน่ะ มีลูก” ธนาถามย้ำอีกที เพราะตกใจจากเรื่องจดทะเบียนยังไม่หาย ก็ต้องมาตกใจเรื่องลูกอีก

“ครับ...ลินท้อง” ชีโน่เอ่ยตอบ เพื่อเป็นการยืนยันคำตอบอีกที

“ท้องเหรอ...” ธนายังคงถามย้ำ

“ครับ”

“ไอ้ลูกคนนี้ นี้ ไม่ได้เรื่องเลย” ธนาหันไม่ไปบ่นให้ชีโน่ และส่ายหน้าให้เล็กน้อยอย่างหัวเสีย ที่ลูกชายทำอะไรไม่ได้ดั่งใจเลย

“ไม่ได้เรื่องตรงไหนครับ ผมก็ทำสำเร็จแล้วนี้ไงครับ ลินท้องแล้ว” ชีโน่ถามธนาขึ้นทันที เพราะไม่เข้าใจที่พ่อพูด

“ทำไมแก ไม่หัดใช้สมองมากกว่าปากของแกว่ะไอ้ลูกคนนี้ พ่อขอถามอะไรแกหน่อยน่ะ แกพาหนูลินไปจดทะเบียนสมรส กับแหวนแค่วงเดียวนี้น่ะ” ธนาเอ่ยถามลูกชายขึ้นมาอย่างจริงจังอีกครั้ง

“ครับ เพราะลินไม่อยากจัดงานแต่ง” ชีโน่ได้แต่ตอบพ่อออกไปตามตรง ตามความต้องการของหญิงสาว

“แล้วแกเคยขอหนูลินเขาแต่งงานยังล่ะ” ธนาถามขึ้นมาอีกครั้ง ที่ได้ยินคำบอกเล่าของลูกชาย ที่หญิงสาวไม่ยอมแต่งด้วย

“ขอแล้วครับ”

“ขอแบบไหน” ธนาถามหาคำตอบอีกครั้ง จากลูกชาย

“ขอซิ่งๆหน้าเลยครับพ่อ ไม่เห็นจะยากตรงไหน” ชีโน่เอ่ยตอบพ่อไปตามตรง ตามที่ตนทำ

“ไอ้ลูกโง่เอ้ย...เป็นนักแสดงมาได้ยังไงว่ะ” ธนาพ่นคำด่าออกมาใส่ลูกชายทันที ที่ได้ยินคำตอบจากปากของชีโน่ พร้อมกับเตะเข้าไปที่ ข้อพับขาของชีโน่ทำให้ร่างของชีโน่ นั่งคุกเข่าลงพอดีต่อหน้าของอลิน ที่ยืนงงดูพ่อลูกเถียงกัน

“พอเตะผมทำไมครับ” ชีโน่ถามเมื่อจู่ๆก็โดนคนเป็นพ่อมวยใส่ต่อหน้า ต่อตาของหญิงสาว

“คุกเข่าแบบนี้ รู้เหตุผลที่พ่อทำยัง” ธนาถามชีโน่ขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงกว่า ก่อนหน้านี้ พร้อมกับสบตาของลูกชาย เพื่อสื่อความหมายเป็นนัยๆ

“...” ชีโน่เงียบไปสักพัก แล้วสบตากับพ่อ ก็ยิ้มออกมาทันที เมื่อนึกได้ว่าพ่อกำลังจะให้ตนทำอะไร

“ถ้ายังไม่รู้ พ่อจะพาหนูลินไปหย่ากับแกเดี๋ยวนี้เลย” ธนาแกล้งพูดขึ้น และกำลังจะพาอลินออกไป เพราะหญิงสาวก็ทำหน้างงไม่ต่างจากลูกชายของเขาเลย

“เดี๋ยวสิครับ คุณพ่อ ผมเข้าใจแล้วครับ” ชีโน่เอ่ยตอบ

“ถ้านั้นก็รีบจัดการ”

“ลินครับ...เค้าไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนก่อน เอาเป็นว่าง่ายเลยแล้วน่ะครับ เราแต่งงานกันน่ะ” ชีโน่มองสบตากับอลินอย่างหวานเยิ้ม พร้อมกับกุมมือของหญิงสาว ที่สวมแหวนให้นั้นพูดขึ้นมาอย่างจริงจัง

“คือ...” อลินได้แต่ตกใจ ทำอะไรไม่ถูก เมื่อชายหนุ่มขอเธอแต่งานแบบนี้

“เราไม่ต้องมีพิธีรีตองมากมายอะไรก็ได้ครับ แต่เค้าอยากเห็นลินใส่ชุดเจ้าสาวน่ะครับ” เสียงนุ่มเอ่ยบอกกับหญิงสาวขึ้นมาอีกครั้ง

“โน่ลุกขึ้นก่อนน่ะ” อลินไม่รู้จะเอ่ยตอบอย่างไร จึงพยายามหลบ และบอกให้ชายหนุ่มลุกขิ้น

“ไม่ครับ...การคุกเข่าของเค้า จะมีแค่ครั้งเดียวในชีวิตเท่านั้นครับ คือต่อหน้าคนที่เค้ารัก และสวมแหวนให้เท่านั้นครับ” ชีโน่รีบปฏิเสธหญิงสาว และเอ่ยบอกเหตุผลออกมาอย่างยาวเหยียด

“...” อลินเงียบ และไม่รู้จะตอบ หรือทำอย่างไรต่อ จึงหันหน้าไปมองธนาที่ยืนกอดอกดู

“น่ะครับ”

“ก็ได้ค่ะ” อลินตอบรับทันที ที่ธนาพยักหน้าให้

“ขอบคุณครับลิน จุ๊บ” ชีโน่หัวใจพองโตขึ้นมาทันที ที่หญิงสาวตอบตกลง และรีบลุกขึ้นสวมกอดอลิน พร้อมกับจุมพิตหญิงสาวทันที อย่างลืมตัวมาธนาก็ยืนดูอยู่

“โน่ทำอะไรค่ะ อายคุณพ่อบ้างสิ” หญิงสาวรีบดันตัวของชีโน่ออก แล้วพูดขึ้นมาทันที

“แค่นี้ก็ต้องถึงมือพ่อน่ะ...ชีโน่” ธนาส่ายหน้าเบาๆให้แก่ลูกชาย ปละเดินออกไปทางอื่นทันที