36 - วันไข่ตกNC

วันไข่ตกNC

คอนโดหรูของพัสกร

พัสกรพาหญิงสาวกลับมาที่คอนโดของเขา แทนที่จะไปที่บ้านของหญิงสาว เพราะว่าวันนี้ปุยเมฆและต้นข้าวเอาปุยฝ้ายไปฝากไว้ให้อยู่ที่บ้านกับพ่อแม่อีก และทั้งคู่ก็หน้าจะกลับไปค้างที่บ้านหลังนั้นด้วยเลย พัสกรจึงตัดสินใจพาปุยนุ่นมาที่คอนโดเขาแทน เพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนคนอื่น และไม่ให้ใครมารบกวนพวกเขาด้วย

“ทำไมเราไม่กลับ ไปที่บ้านกันล่ะค่ะ พี่พัด” ปุยนุ่นเอ่ยถามไปด้วยใบหน้างงๆ เพราะร้อยวันพันปี พัสกรไม่เคยพาเธอมาค้างที่นี่เลย เพราะส่วนใหญ่จะค้างที่บ้านกันมากกว่า

“จะกลับไปรบกวนคนที่บ้านทำไมกันครับ...ที่บ้านคนเยอะจะตาย คืนนี้เป็นเวลาของเราน่ะ โทรบอกคนที่บ้านด้วยครับ แล้วก็ปิดเครื่องห้ามใครรบกวน” เสียงนุ่มของพัสกรเอ่ยสั่งร่างบางขึ้นมาทันที พร้อมกับสวมกอดหญิงสาวท จากทางด้านหลังเอาไว้

ปุยนุ่นทำตามที่พัสกรบอกอย่างว่าง่าย และปิดทุกอย่างตามที่ชายหนุ่มบอก แล้วก็วางทุกอย่างลงที่โชฟาตัวยาวข้างตัวที่เธอยืนอยู่

ร่างสูงพุ่งเข้าไปชิงจูบอย่างดุดันทันที เมื่อหญิงสาววางทุกอย่างลง และทำตามที่เขาบอก โดยไม่อาจทนรออีกต่อไปได้ และจัดการถอดเสื้อผ้าของหญิงสาวออกจนหมดอย่างไม่รีรอ ตามด้วยเสื้อผ้าของเขา แล้วโยนออกไปคนละทิศละทาง

“ตรงไหนก่อนดีครับ...” เสียงกระเส่าเอ่ยถามขึ้น เมื่อถอนจูบออก พร้อมกับมือหนาที่ชักแก่นกายรอ พร้อมที่จะใช้งานทันที

“พี่นั่งลงตรงนี้เลยค่ะ เดี๋ยวนุ่นจัดการเอง” เสียงหวานเอ่ยบอกพร้อมกับผลักร่างสูงลงไปยังโชฟาตัวยาวนั้นทันที

หญิงสาวนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าชายหนุ่ม และจับตัวตนของชายหนุ่มไว้อย่างกล้าๆกลัวๆ ที่กำเกือบไม่รอบมือ พร้อมกับชักรูดขึ้นรูดลง จนมีน้ำเหนียวๆ ไหลออกมาชโลมเพียงเล็กน้อย

“อ่าห์...นะ นุ่น” เสียงกระเส่าเอ่ยออกมาจากร่างสูงอย่างสุขสม เมื่อหญิงสาวทำการออรัลเซ็กส์ให้เขาแ และเป็นครั้งแรก ที่หยิงสาวกล้าทำอะไรแบบนี้โดยไม่ต้องบอก

“อื้อ...” หญิงสาวใช้ลิ้นเลียบริเวรรอบๆ และอมลงไป พร้อมกับรูดขึ้นรูดลงอย่างช้าๆ

“อ่าห์...แมร่งเอ้ยยย...สุดยอดไปเลยหว่ะ อ่าห์” เสียงสบถดังออกมาจากปากของชายหนุ่ม เมื่อหญิงสาวปรนเปรอให้อย่างถึงที่สุด

มือหนาของชายหนุ่ม จับศรีษะของหญิงสาวยึดไว้มั่น แล้วยกสะโพกแทงสวนขึ้นทันที เมื่ออารมณ์ถึงขีดสุดแบบห้ามใจไม่ได้ ที่จะไม่รุนแรงกับหญิงสาว

“อ๊าสสส...สุดยอดเลยนุ่น ไปหัดเรียนมาจากไหนครับ” ชายหนุ่มจับหญิงสาวขึ้นมานั่งคร่อมตักไว้ เมื่อได้ปลดปล่อยลาวาออกจนหมดสิ้นทุกหยาดหยด พร้อมกับมือหนาที่คอยเช็ดคราบเปื้อนให้แก่เธอ อยู่รอบๆปากของหญิงสาวอย่างอ่อนโยน

“พี่กดหัวนุ่นไว้ทำไม...นุ่นเกือบขาดอากาศตายแล้วน่ะ” มือบางกำหมัดไว้แน่น แล้วทุบเข้าไปที่อกแกร่งของชายหนุ่มทันที ที่ได้สติ

“ขอโทษครับ เมียจ๋าทำพี่อารมณ์เตลิดขนาดนี้ ใครมันจะทนไหวครับ” เสียงเอ่ยขอโทษพร้อมกับเช็ดคราบน้ำตาที่ไหลออกจากหางตาของหญิงสาวเพียงเล็กน้อย

“ไม่เห็นอร่อยเลย...” หญิงสาวพูดขึ้นมาด้วยใบหน้าที่งอแงเหมือนเด็ก

“แล้วใครบอกว่าอร่อยล่ะครับ...หืมมม” มือหนาลูบไปที่ปากของหญิงสาว พร้อมกับเอ่ยเสียงนุ่มถามขึ้นมา

“ทีพี่ยังบอกว่านุ่นหวานเลย...” หญิงสาวย้อนคำพูดของชายหนุ่มขึ้นมาทันที เมื่อตอนที่ชอายหนุ่มเคยทำแบบนี้ให้เธอ

“ก็มันหวานจริงๆนี้ครับ” เสียงนุ่มเอ่ยบอกพร้อมกับสบตา แต่มือยกขึ้นมาขยี้ติ่งเกษรของหญิงสาว ที่ไวต่อความรู้สึก

“อ๊ะ...พี่พัด” หญิงสาวกัดปากตัวเองไว้แน่น พร้อมกับร่อนสะโพกใส่ทันที

“จับมันเข้าไปเลยครับ...นุ่นอยากได้แบบไหน คืนนี้มันเป็นของนุ่นทั้งคืนนี้เลยครับ” เสียงนุ่มเอ่ยบอกคนตรงอย่าง พร้อมกับจ้องมองดูปฏิกิริยาของหญิงสาวตรงหน้าด้วยใบหน้าที่มีความสุขไม่น้อย

“นุ่น...อยากได้พี่ค่ะ...พี่ช่วย อื้อ” เสียงหวานเอ่ยบอกไม่ทันจะจบ

สวบ

มือหนาจับแก่นกายใส่เข้าไปยังช่องทางคับแคบของหญิงสาวทันที ทีเดียวมิดด้าม พร้อมกับจับสะโพกของหญิงสาวกดไว้แน่น

“อื้อ...อ๊ะ เสียวมากเลยพี่พัด” เสียงหวานของปุยนุ่นดังขึ้น พร้อมกับเริ่มขยับจังหวะทันที เพราะเธอเป็นฝ่ายคุมเกมอยู่

พับ พับ พับ

ร่างบางโยกขย่มอยู่บนตัวของร่างสูง อกตูมเด้งตามจังหวะของร่างบางตรงหน้าของร่างสูง ที่ไม่อดทนได้ ปากหยักชิงงับเข้าไปที่เต้าอวบนั้นทันที ที่เด้งตรงหน้าสู้

“อ๊ะ...พี่พัด” ร่างบางร้องออกมาอย่างห้ามใจไม่ได้ พร้อมกับส่ายหน้าอย่างยับยู่ยี่ เมื่อชายหนุ่มอุ้มเธอลุกขึ้นเดิน ในท่าอุ้มแตง

“ไปบนที่นอนกันดีกว่าน่ะครับ จะได้ไม่ปวดขา” เสียงนุ่มเอ่ยบอก แล้วพาหญิงสาวเดินเข้าห้องนอนไป พร้อมกับจับสะโพกของหญิงโยกตามไปด้วย

ร่างสูงวางหญิงสาวลงบนที่นอนอย่างนิ่มนวล แต่ไม่ได้ถอดถอนตัวตนออก ร่างสูงเริ่มบรรเลงเพลงรักขึ้นทันที เมื่อว่าตัวเองเป็นฝ่ายมาคุมเกมบ้าง

ตับ ตับ ตับ

ร่างบางโยกสั่นคลอนไปตามจังหวะทันที ที่ชายหนุ่มเริ่มโยกขยับสะโพก แบบไม่หยุดพักเลย แบบไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยอะไรเลย แถมยังเร่งจังหวะเร็วและถี่ขึ้นตามเรื่อยๆ

“พี่พัด นะ นุ่น มะ ไหว แล้ว” ร่างบางเอ่ยออกมา แทบไม่ได้ศัพท์เลย เมื่ออารมณ์ ที่ตอนนี้เตลิดไปไกลมากแล้ว จิกเล็บลงบนผ้าปูที่นอนอย่างแรง พร้อมกับใบหน้าที่ยับยู่ยี่ ส่ายหน้าไปมา

“จะแตกแล้วครับ...อีกนิดเดียว” ร่างสูงเอ่ยบอก พร้อมกับเพิ่มแรง และจังหวะขึ้นตามมาเรื่อยๆ แบบถี่ยิบมองจับจังหวะแทบไม่ทัน

ตับ ตับ ตับ

เพียงอีกไม่นาน ร่างบางเกร็งกระตุกสั่น พร้อมกับสวมกอดร่างสูงไวแน่น และจิกเล็บลงกลางหลังของชายหนุ่มอย่างแรง

“อ๊าสสส...” ร่างสูงก็ตามไปติดๆ ชักเกร็งกระตุกอยู่สองสามครั้ง ก่อนจะปลดปล่อยลาวาพ่นใส่หญิงสาวจนหมดสิ้นทุกหยาดหยด แล้วค่อยทิ้งตัวลงนอนแนบกับร่างบาง

และเมื่อคลายความเหน็ดเหนื่อยลง ลมหายใจเริ่มกับมาเป็นปกติ ร่างสูงก็เริ่มบทเพลงรักขึ้นมาทันที โดยที่หญิงสาวก็ไม่ได้เอ่ยห้ามอะไร เพราะเป็นความต้องการของทั้งสองฝ่าย แบบไม่ได้พักเลยตลอดทั้งคืน จนไม่รู้ว่าจบไปกี่รอบต่อกี่รอบของคืนนี้

อีกด้าน

ปุยเมฆพาต้นข้าวกลับมาที่บ้านในเวลาดึกของวัน ซึ่งเป็นบ้านของพ่อและแม่ของเขานั้นเอง เพราะว่าฝากลูกสาวไว้ให้พ่อกับแม่เลี้ยงให้วันนี้

“กลับมากันแล้วหรือลูก” ณัฐณิชา เอ่ยถามเมื่อเดินมาข้างล่าง หลังจากที่พาปุยฝ้ายเข้านอน

“ครับแม่นิชา...ทำไมบ้านเงียบจังเลยครับ พี่พัดกับนุ่นยังไม่กลับมาอีกเหรอ” ปุยเมฆเอ่ยถาม เมื่อรู้สึกว่าบ้านจะเงียบ

“อ่อ...รายนั้นน่ะเหรอ พึ่งจะโทรมาบอกว่า คืนนี้จะค้างที่คอนโด ไม่กลับมาบ้าน” นิชาเอ่ยบอกลูกชายไปตามตรง

“หึ...ไปกันเถอะครับ คืนนี้ค้างที่นี่กันสักคืนก็แล้วกัน” ปุยเมฆหัวเราะออกมาในลำคอทันที แล้วบอกต้นข้าวว่าวันนี้ ค้างที่นี่

“แต่พ่อล่ะค่ะ...” ต้นข้าวมีใบหน้าที่เริ่มกังวลขึ้นมา เมื่อนึกถึงนพคุณที่ต้องอยู่คนเดียว

“พ่อเราไปค้างเป็นเพื่อนแล้วล่ะ...เมฆพาน้องขึ้นไปพักผ่อนเถอะลูกนี้ก็ดึกมากแล้ว” นิชาเอ่ยบอกทั้งสองไปเพื่อให้หญิงสาวสบายใจ แล้วต้นข้าวจึงยอม เมื่อรู้ว่านพคุณไม่ต้องอยู่คนเดียว