31 - พ่อออกโรงเอง

พ่อออกโรงเอง

ตกเย็น

ทางด้านของพัสกรและปุยนุ่น เมื่อเห็นว่าถึงเวลาเลิกงานแล้ว พัสกรเอ่ยถามหญิงสาวข้างกายที่นอนแนบกับอกแกร่งของเขา บนโชฟาด้วยกัน

“ลุกแต่งตัวกลับบ้านกันได้แล้วครับที่รัก นี้ก็เย็นมากแล้ว ทุกคนน่าจะกลับกันหมดแล้วแหล่ะ” เสียงนุ่มของพัสกรเอ่ยขึ้น

“เฮ้อ...” ปุยนุ่นถอยหายใจออกมายาวเหยียด

“ไว้ไปต่อกันที่บ้านดีกว่าน่ะครับ” เสียงนุ่มกระซิบบอกอีกที

“พี่พัด” หญิงสาวเอ่ยเรียก พร้อมกับใบหน้าที่รู้สึกกังวลขึ้นมา

“ครับ”

“นุ่นว่า เราคงต้องห่างกันอีกสักพักแล้วล่ะค่ะ” หญิงสาวเอ่ยขึ้นมา พร้อมกับเหยียดตัวลุกนั่ง

“ทำไมล่ะครับ” พัสกรเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ

“เหมือนญาตินุ่นจะมาเยือนอีกแล้วค่ะ” ปุยนุ่นเอ่ยบอก พร้อมกับลูบที่หน้าท้องของตัวเองเบาๆ

“เฮ้อ...เดือนนี้คงไม่มีหวังอีกแล้วสิน่ะ นุ่นแอบกินยาคุมหรือเปล่าครับ” พัสกรถอนหายใจยาว อย่างกับคนหมดหวัง เมื่อรู้เหตุผลที่หญิงสาวพูดบอก

“นุ่นเปล่าน่ะค่ะ พี่ก็ใจเย็นๆหน่อยสิค่ะ นุ่นเชื่อว่าสักวัน เขาต้องมาแน่นอนค่ะ แต่ตอนนี้ พี่ช่วยออกไปซื้อ เอ่อ...” ปุยนุ่นเอ่ยบอก พร้อมกับพูดให้กำลังใจพัสกร

“ครับ” พัสกรเอ่ยรับ และพยักหน้าให้ พร้อมกับรีบสวมเสื้อผ้าทันที

“ยี่ห้อเดิม แล้วก็แบบเดิมด้วยน่ะค่ะ” ปุยนุ่นเอ่ยบอก พร้อมกับส่งยิ้มหวานให้แก่ชายหนุ่ม

“ครับ...เมียจ๋า”

“ขอเสื้อผ้าชุดหนึ่งด้วยน่ะค่ะ ชุดนี้ยับเกินไป แฮร่ๆ...” หญิงสาวเอ่ยบอกไล่หลัง เมื่อพัสกรกำลังจะเปิดประตูออก

“...” พัสกรไม่เอ่ยตอบ แต่กลับส่ายหน้าเบาๆ ด้วยความเอ็นดูหญิงสาว

อีกด้าน

“เดียร์ยินดีกับคุณทั้งสองด้วยน่ะค่ะ...” เดียน่าเอ่ยขึ้นมา เมื่อเดินออกมาจากทางด้านหลัง พร้อมกับมือที่ถือกล้องถ่ายรูปมาด้วย

“พี่เดียร์...ก็ร่วมมือกันกับคุณพ่อเหรอค่ะ” อลินเป็นฝ่ายเอ่ยถาม เมื่อเห็นเดียน่าเดินออกมา

“พี่เดียร์ครับ ขอใหม่ได้ไหมครับ เมื่อกี้นี้มันฮาร์ดคอร์ไปหน่อย” ชีโน่หันมาพูดกับเดียน่า เพราะต้องการภาพที่ดีกว่านี้

“ไม่ได้แล้วค่ะ...ก็ไหนคุณโน่พูดเองนนี้ค่ะ ว่าการคุกเข่าต่อหน้าคนที่เรารักจะมีแค่ครั้งเดียว” เดียน่ารีบปฏิเสธทันควัน

“ก็...เมื่อกี้นี้ ผมไม่รู้ว่าพี่เดียร์จะเก็บภาพไว้นี้ครับ” ชีโน่เอ่ยบอก เพราะไม่รู้ว่าจะมีใครเก็บภาพบรรยากาศเมื่อกี้นี้ไว้

“ไม่ใช่แค่เก็บภาพอย่างเดียวน่ะค่ะ...เดียร์มีเป็นวีดีโอเลยล่ะค่ะ” เดียน่าพูดขึ้นพร้อมกับชูกล้องอวดคนทั้งสอง

“พี่เดียร์...” ชีโน่ตาลุกวาวทันที ที่เดียน่าชูกล้องให้ดู

“โน่...” อลินเอ่ยเรียกชื่อชายหนุ่มทันที

“เดียร์...ขอแสดงความยินดีอีกครั้งน่ะค่ะ ไว้เดียร์จะทำภาพสวยๆ ไว้ติดบ้านให้น่ะค่ะ” เดียน่าเอ่ยบอกด้วยท่าทางที่มีความสุขเป็นพิเศษ แล้วเดินออกไปอย่างอารมณ์ดี

“คิก คิก...” อลินหัวเราะให้ชีโน่ออกมาทันที ที่เดียน่าเดินออกไปแล้ว

“หัวเราะ เยาะเค้าเหรอครับ” ชีโน่หันมาจ้องหญิงสาวทันที ที่หญิงสาวหัวเราะเยาะตน

“เปล่าค่ะ ลินเปล่าน่ะ” อลินรีบปฏิเสธทันที และกำลังจะเดินหนีไปทางอื่น

“มานี้เลยครับ...มาให้เค้าลงโทษเลย” ชีโน่รีบเดินตามไปทันที แล้วช้อนตัวหญิงสาวขึ้นมาในท่าเจ้าสาว เมื่อเดินมาทัน

“ไม่ค่ะ...อ้ายยย” อลินร้องออกมาทันที ที่ชายหนุ่มช้อนตัวขึ้น เพราะตกใจ และรีบเอาแขนคล้องคอชายหนุ่มไว้แน่น

“ชีโน่...ทำอะไร ปล่อยหนูลินลงเดี๋ยวนี้เลยน่ะ ลืมไปแล้วเหรอว่าเมียแกท้องอยู่ เล่นอะไรเหมือนเด็กไปได้ จะเป็นพ่อคนแล้วน่ะ ทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่บ้างสิ” เสียงเข้มของธนาพูดขึ้นมาทันที เมื่อเดินกลับมาเห็นลูกชายกำลังอุ้มหญิงสาวอยู่

“ขอโทษครับ...” ชีโน่วางหญิงสาวลงเบาๆ แล้วเอ่ยขอโทษธนา และอลินทันที อย่างรู้สึกผิด

“หึ...ตั้งแต่มีเมียนี้ เชื่องขึ้นเยอะเลยน่ะ” ธนาเอ่ยแซวชีโน่ขึ้นมาทันที เมื่อเริ่มรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงนิสัยของลูกชาย ตั้งแต่มีอลินเข้ามาในชีวิต

“คุณพ่อ!...”

“โน่...พ่อแค่แซวเล่นน่ะค่ะ” อลินเอ่ยห้ามชายหนุ่ม เมื่อเห็นว่าธนาแค่แซว แต่ชายหนุ่มทำท่าทางจริงจังใส่คนเป็นพ่อ

“ลินขอเข้าครัว ไปช่วยพี่เดียร์น่ะค่ะ ขอตัวก่อนน่ะค่ะคุณพ่อ” หญิงสาวเอ่ยบอก พร้อมกับเดินออกไปจากตรงนั้นทันที

“แล้วแก จะเอายังไงต่อจากนี้” ธนานั่งลงที่โชฟา เมื่ออลินเดินออกไปแล้ว และถามชีโน่ขึ้นมา

“ผมก็จะกลับมาช่วยงานที่บริษัทของคุณพ่อยังไงล่ะครับ คุณพ่อไม่ดีใจเหรอ เพราะสัญญานักแสดงกับทางช่องก็ใกล้จะหมดแล้วด้วย” ชีโน่นั่งลงฝ่ายตรงข้ามกับธนา แล้วบอกทุกอย่างที่ตั้งใจจะทำต่อจากนี้

“ไม่ต่อสัญญา ไม่อยากเป็นซุปตาร์แล้วเหรอ...” ธนาเอ่ยถาม เพราะทีเมื่อก่อน เขาเคยบอกให้เจ้าตัวมาช่วยงานที่บริษัทก็ไม่ยอมมา หัวเด็ดตีนขาดยังไงก้จะเป็นนักแสดงให้ได้ จนเขาต้องยอมปล่อย

“ผมอยากอยู่ใกล้ๆกับลิน กับลูกมากกว่าครับ ชื่อเสียงอะไรพวกนั้น ตั้งแต่ที่มีลิน ผมก็ไม่ต้องการมันแล้ว” ชีโน่เอ่ยบอกตามที่ตั้งใจเอาไว้ ตามความรู้สึกที่ต้องการอยากจะทำตอนนี้ คืออยากใช้ชีวิตอยู่กับหญิงสาวที่เขารัก ให้ได้มากที่สุด เท่าที่จะทำได้ในตอนนี้

“หึ...ถ้ารู้ว่ามีเมียแล้วนิสัยแกจะเปลี่ยนไปขนาดนี้ รู้อย่างนี้ พ่อน่าจะให้แกมีเมียตั้งแต่อายุสิบแปดไปแล้ว ไม่ปล่อยให้ลอยหน้าลอยตามานานขนาดนี้หรอก” ธนาเค้นหัวเราะในลำคอ และเอ่ยแซวชีโน่ขึ้นมาทันที เมื่อเห้นความคิดในทางที่ดีขึ้นของลูกชาย

“คุณพ่อก็แซวผมส่ะ ถึงผมจะเป็นนักแสดง แต่ผมก็เขินเป็นเหมือนกันน่ะครับ” ชีโน่พูดขึ้น พร้อมกับยกมือขึ้นเกาที่ท้ายทอย เพราะกลบเลื่อนความเขินอาย

“พ่อก็มีลูกชายคนเดียวนี้ จะให้ไปแซวใคร จีน่าก็ยังเล็ก ดีเหมือนกันน่ะ ที่จะได้แกมาบริหารงานแทน แล้วแกพร้อมมาเมื่อไหร่” ธนาถามลูกชายขึ้น

“ขอผมเคลียร์ทุกอย่างลงตัวก่อนครับ น่าจะหลังจากงานหมั้นพี่พัดน่ะครับ”

“เร็วๆ หน่อยน่ะ เมียแกก็ท้องโตขึ้นมาทุกวัน แล้วเรื่องส่วนตัวของแกล่ะ จะไม่บอกกับนักข่าวหน่อยเหรอ” ธนาเอ่ยถามขึ้นเกี่ยวกับเรื่องนี้

“เดี๋ยวนักข่าวก็รู้เองแหล่ะครับ ผมก็จะพาลินไปออกงานตามปกติ ใครถามผมก็แค่ตอบออกไปตามความเป็นจริง ไม่เห็นมีอะไรเสียหายนี้ครับ ส่วนนักข่าวจะไปเขียนข่าวแบบไหนนั้น ก็เป็นสิ่งที่ห้ามไม่ได้อยู่แล้ว ส่วนเรื่องที่จัดงานแต่ง คุณพ่อหาฤกษ์ได้เลยครับ เร็วๆด้วยยิ่งดีครับ” ชีโน่เอ่ยบอกธนาออกไปตามที่คิดเอาไว้ และเร่งธนาให้หาฤกษ์แต่งให้เขาโดยด่วน

“รีบเชียวน่ะ”

“กลัวลินท้องโต แล้วจะใส่ชุดไม่สวยครับ ขอเป็นงานที่จัดแค่ภายในก็พอน่ะครับ ไว้ลินคลอดค่อยจัดแบบใหญ่โตไปเลย” ชีโน่เอ่ยบอกกับธนาไปอีกครั้ง เพราะอลินเคยขอว่าไม่ให้จัดงานอะไร

“ได้ที แกก็สั่งพ่อ ยังกับพ่อเป็นทาสแกเลยน่ะไอ้ลูกคนนี้”