แชร์

บทที่ 9

ผู้เขียน: จือจือแสนขยัน
“ฮ่า ๆ ๆ”

เสียงหัวเราะดังขึ้นช่วงหนึ่งตามมาด้วยคนสองคนที่เข้ามา คือฮั่วเยี่ยนซึ่งถูกเฉินชิงสั่งให้กลับมา รวมถึงเพื่อนเลวคนหนึ่งซึ่งยืนกรานจะตามมาดูเรื่องสนุก

คนที่ส่งเสียงหัวเราะก็คือคนคนนี้ เมื่อได้ยินทฤษฎีขายตั๋วของอวี๋เนี่ยน ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

อวี๋เนี่ยนจำฮั่วเยี่ยนได้ในทันที เธอเคยเห็นรูปถ่ายของฮั่วเยี่ยน แต่ก็ยังรู้สึกตกใจไม่เท่าเห็นตัวจริง

ร่างสูงประมาณหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตร ตัวตรงตระหง่าน ใบหน้านี้ดูดีมากจริง ๆ อวี๋เนี่ยนมองใบหน้าของฮั่วเยี่ยนอย่างไม่ปิดบัง เป็นการชื่นชมสิ่งที่งดงามอย่างบริสุทธิ์ใจอย่างหนึ่ง

ใช่ละมั้ง คนคนนี้ยืนอยู่ตรงนั้นโดยไม่พูดอะไรให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ห่างไกลจริง ๆ

ไม่รู้สึกถึงอารมณ์จากตัวเขาแม้แต่น้อย มิน่าล่ะป้าเฉินถึงได้บอกว่าเขาเหลือแค่ไปออกบวช

อีกคนหนึ่งคือเซ่ามู่ไป๋ คุณชายเล็กของตระกูลเซ่า อยู่ในกลุ่มคนชั้นแนวหน้าของแวดวงธุรกิจในเมืองหลวง

เฉินชิงดึงอวี๋เนี่ยนอย่างตื่นเต้น

“เนี่ยนเนี่ยน ป้าขอแนะนำให้หนูรู้จักสักหน่อยนะ นี่คือฮั่วเยี่ยนลูกชายป้า หนูเรียกเขาว่าพี่ก็ได้”

เซ่ามู่ไป๋มีนิสัยร่าเริง ตัวเองตรงเข้ามากอดแขนเฉินชิงนั่งลง

“ไม่ได้เจอกันไม่กี่วัน ป้าชิงสวยกว่าเดิมอีกครับ”

“เจ้าเด็กนี่ไม่จริงจังเอาซะเลย”

เฉินชิงดุด้วยรอยยิ้ม เห็นได้ชัดว่ามีความสัมพันธ์ที่สนิทกันมาก

เซ่ามู่ไป๋ก็ไม่ต้องให้คนแนะนำตัว หันไปทางอวี๋เนี่ยนด้วยตัวเองอย่างคุ้นเคย

“คนนี้คือน้องอวี๋สินะ ฉันชื่อเซ่ามู่ไป๋ เธอเรียกฉันว่าพี่ไป๋ก็ได้~”

เขาได้ยินเสียงโทรศัพท์ของป้าเฉินตอนโทรมาแล้ว ว่าต้องการเอาน้องสาวคนสวยคนนี้ฝากไว้กับฮั่วเยี่ยน

ฮั่วเยี่ยนนั่งอยู่บนโซฟาตรงข้ามอวี๋เนี่ยน ถือโทรศัพท์ไว้ เหมือนกำลังจัดการกับธุระบางอย่าง

อวี๋เนี่ยนรอฮั่วเยี่ยนวางสาย จึงเพิ่งเอ่ยปาก

“คุณฮั่ว รบกวนคุณแล้ว”

ฮั่วเยี่ยนสีหน้าไม่เปลี่ยน มองอวี๋เนี่ยน ก้นบึ้งในดวงตาฉายแววบางอย่าง ตอบกลับอย่างเฉยชา

“ไม่เป็นไร”

ได้เจอฮั่วเยี่ยนแล้ว เฉินชิงก็ดึงอวี๋เนี่ยนกำลังจะลุกขึ้น

“เนี่ยนเนี่ยน เมื่อกี้หนูบอกว่าชอบที่นี่ ป้าจะอยู่เป็นเพื่อนหนู...”

พูดยังไม่ทันจบก็ถูกฮั่วเยี่ยนขัดจังหวะ

“แม่ พ่อตามหาแม่อยู่”

เฉินชิงมองลูกชายอย่างสงสัย ตามหาเธอทำไมไม่โทรหาเธอ แต่กลับโทรหาฮั่วเยี่ยนให้มาตามด้วย?

ฮั่วเยี่ยนพูดอย่างสงบ

“ดูเหมือนจะเป็นเรื่องด่วน แม่ไปโทรกลับหาพ่อที่อีกห้องเถอะครับ”

แม้เฉินชิงจะไม่เข้าใจอยู่บ้าง แต่ก็ยังให้อวี๋เนี่ยนรอเธอครู่หนึ่ง หยิบโทรศัพท์ออกไปคุยที่ห้องน้ำชาอีกด้านหนึ่ง

“คุณฮั่ววางใจเถอะค่ะ ฉันไม่คิดจะอยู่ที่นี่หรอก เพียงแต่ยากจะปฏิเสธคำชวนของป้าเฉิน ก็เลยลองมาดูเท่านั้น”

คิดว่าคุณชายสามฮั่วคนนี้จงใจกันเฉินชิงออกไป คงเป็นเพราะสาเหตุนี้

“ห้องชั้นบนทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว คุณอวี๋อยากไปดูหน่อยไหม?”

เซ่ามู่ไป๋ที่อยู่ด้านข้างลูกตาแทบจะหลุดออกมา

เมื่อครู่ระหว่างทาง ใครกันที่บอกว่าจะหาสนามหญ้าแล้วเอาคนไปโยนทิ้งไว้ สมองเขาผิดปกติหรือเป็นที่เจ้าคนชั่วฮั่วเยี่ยนกันแน่

ฮั่วเยี่ยนมีความตระหนักถึงอาณาเขตอย่างแรงกล้า ชั้นสองเป็นพื้นที่ส่วนตัวของเขา

ปกติที่เขามาที่นี่ก็อยู่ได้แค่ห้องพักแขกชั้นหนึ่งเท่านั้น นี่กลับอนุญาตให้คนไปพักอยู่ข้างห้องเขาได้?

อวี๋เนี่ยนก็แปลกใจอยู่บ้างเช่นกัน คุณชายสามฮั่วคนนี้ความหมายว่าอย่างไร?

เขาน่าจะไม่ชอบให้คนนอกพักอยู่ในบ้านของเขาเหมือนกัน นี่คิดว่าคืนนี้เธอจะอยู่ในห้องที่เตรียมไว้ที่นี่เหรอ?

เขาหมายความว่าอย่างไรก็ช่าง อวี๋เนี่ยนสูดหายใจเข้าลึก

“คุณฮั่วไม่ต้องลำบากหรอกค่ะ อีกเดี๋ยวถ้าป้าเฉินคุยโทรศัพท์เสร็จ ฉันก็จะออกไปแล้ว”

ฮั่วเยี่ยนตอบไม่ตรงคำถาม

“ผมได้ยินมาว่า ตอนนี้คุณอวี๋มีปัญหาอยู่นิดหน่อยสินะ?”

อวี๋เนี่ยนมองฮั่วเยี่ยน ไม่เข้าใจเล็กน้อยว่าเขาคิดจะทำอะไรกันแน่?

“ไม่นับว่าเป็นปัญหาหรอกค่ะ”

อวี๋เนี่ยนพูดความจริง ตระกูลเสิ่นผู้ทรงอิทธิพลก็ล้วนนับว่าเป็นคนธรรมดา พวกที่เหลือเหล่านั้นก็ไม่ควรค่าแก่การพูดถึง ไม่ได้เป็นภัยคุกคามต่อเธอเลย

“เรื่องในวันนี้คงปกปิดไม่ได้”

ฮั่วเยี่ยนหยุดเล็กน้อย

อวี๋เนี่ยนชะงัก เธอประมาทไปจริง ๆ เกรงว่าอีกไม่นานข่าวลือคงแพร่กระจายออกไปว่าหลานสาวที่กลับมาตระกูลเสิ่นอีกครั้งถูกไล่ออกไป

แวดวงนี้เคยชินกับการประจบผู้มีอำนาจเหยียบย่ำคนที่ต่ำต้อยกว่า เธอยังต้องไปเรียนมหาวิทยาลัยในเมืองหลวง หลังจากนี้ไม่รู้ว่าจะมีคนมากมายแค่ไหนรอหาเรื่องเธอ แม้เธอจะไม่กลัว แต่ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่รำคาญ

“แต่ผมสามารถช่วยคุณอวี๋เลี่ยงปัญหาพวกนี้ได้”

เซ่ามู่ไป๋ที่อยู่ด้านข้างเบิกตากว้างพูดไม่ออกมองฮั่วเยี่ยนหว่านล้อมเด็กสาวตัวน้อย ในใจดูถูกเขาเป็นอย่างมาก แต่ภายนอกกลับไม่แสดงออก

หากเขาหักหน้าฮั่วเยี่ยนตอนนี้ เจ้าคนหน้าเนื้อใจเสือนี่คงตามไปฆ่าเขาทีหลัง จึงเอ่ยปากช่วยพูด

“ใช่แล้วน้องอวี๋ เธออยู่ที่นี่กับฮั่วเยี่ยนเถอะ อย่างอื่นไม่ต้องพูดถึง แต่รับรองได้เลยว่าไม่มีใครกล้ามาสร้างปัญหาให้เธอแน่ ที่เมืองหลวง ชื่อเสียงของคุณชายสามฮั่วมีประโยชน์มาก”

อวี๋เนี่ยนมองฮั่วเยี่ยน เขาดูไม่ค่อยเหมือนคนที่มีน้ำใจถึงเพียงนี้ แล้วทำไมถึงช่วยเธอ

ฮั่วเยี่ยนเหมือนรู้ความคิดอวี๋เนี่ยน

“แม่ผมชอบคุณมาก ปกติผมกับพ่อผมจะยุ่งจนไม่ว่างอยู่เป็นเพื่อนแม่ คุณมาอยู่ที่นี่จะได้อยู่เป็นเพื่อนแม่ได้เป็นครั้งคราว”

อวี๋เนี่ยนเข้าใจ ฮั่วเยี่ยนกตัญญูมาก แบบนี้พวกเขาก็ถือว่าต่างได้ในสิ่งที่ต้องการ

เซ่ามู่ไป๋ที่อยู่ด้านข้างส่งสายตาไม่หยุด ฮั่วเยี่ยนนายยังไร้ยางอายมากกว่านี้ได้อีกสินะ

ตั้งแต่ฮั่วเยี่ยนรับช่วงต่อบริษัท พ่อของเขาก็ได้พักอย่างสบาย แทบจะเกาะติดอยู่กับป้าชิงทุกวัน จะไม่ว่างอยู่เป็นเพื่อนเธอได้อย่างไร

ฮั่วเยี่ยนเมินเซ่ามู่ไป๋ที่อยู่ไม่สุข ลุกขึ้นยืน ยื่นมือออกไปเหมือนสุภาพบุรุษ

“คุณอวี๋ ผมจะพาคุณไปดูห้อง”

ในเมื่อตัดสินใจแล้วว่าจะอยู่ที่นี่ อวี๋เนี่ยนก็ไม่กระมิดกระเมี้ยน จับมือเขาลุกขึ้น

เซ่ามู่ไป๋ตัวชาไปแล้ว นี่ก็ได้จับมือเล็ก ๆ แล้วเหรอ? ไอ้เดรัจฉานนะไอ้เดรัจฉาน น้องอวี๋เพิ่งจะอายุเท่าไรเอง?

ฮั่วเยี่ยนดึงมือกลับและถอยหลังหนึ่งก้าว รักษาระยะห่างทางสังคมที่ทำให้คนรู้สึกสบายใจ ก่อนจะพาอวี๋เนี่ยนเดินไปที่บันได

อวี๋เนี่ยนมองฮั่วเยี่ยนแบบอึก ๆ อัก ๆ อยู่บ้าง ที่นี่แค่มองก็รู้ว่าเป็นที่พักของฮั่วเยี่ยน เธออยู่ที่นี่ด้วยคงไม่เหมาะ

ลานด้านหลังเหมือนจะมีห้องอยู่เยอะมาก ไม่ควรให้เธอไปอยู่ฝั่งนั้นเหรอ?

เมื่อครู่ป้าเฉินน่าจะอยากบอกว่าจะพาเธอไปเลือกห้อง

ฮั่วเยี่ยนใช้สายตาห้ามเซ่ามู่ไป๋ที่คิดจะตามขึ้นมาด้วยอย่างกระตือรือร้น ก่อนจะพาอวี๋เนี่ยนขึ้นมาบนชั้นสอง เปิดประตูห้องห้องหนึ่งทางฝั่งตะวันตกของทางเดิน

“คุณอวี๋คิดว่าห้องนี้พอใช้ได้ไหม?”

อวี๋เนี่ยนมองไปรอบห้อง นี่คือห้องชุดเล็ก ๆ ห้องหนึ่ง มีห้องแต่งตัวกับห้องน้ำแยกเดี่ยว ถึงขั้นมีห้องนั่งเล่นขนาดเล็กห้องหนึ่งด้วย

“ห้องดีมาก แต่จะรบกวนคุณฮั่วหรือเปล่าคะ?”

อวี๋เนี่ยนบอกเป็นนัยว่า เธอสามารถอยู่ในที่ที่ไกลออกไปหน่อยได้

ฮั่วเยี่ยนชี้ไปยังห้องหนึ่งทางฝั่งตะวันออกของทางเดิน

“นั่นเป็นห้องของผม คุณอวี๋วางใจเถอะ ที่นี่เก็บเสียงได้ดีทีเดียว”

พูดมาถึงตรงนี้ อวี๋เนี่ยนก็มองทั้งสองห้องซึ่งมีระยะห่างช่วงหนึ่ง ก่อนพยักหน้าเห็นด้วย

ทั้งสองคนเดินนำหน้าตามหลังกันลงมาที่ชั้นล่าง ทันทีที่นั่งลง เฉินชิงก็คุยโทรศัพท์เสร็จและออกมาพอดี

เมื่อรู้ว่าอวี๋เนี่ยนตัดสินใจอยู่ที่นี่ ก็ขอให้ฮั่วเยี่ยนดูแลอวี๋เนี่ยนให้ดีก่อนจะวิ่งออกไปอย่างรีบร้อน และขึ้นรถที่พ่อฮั่วส่งมาออกไป

ไม่ต้องสงสัยเลย เป็นฝีมือของฮั่วเยี่ยน เขาข่มขู่พ่อว่าหากไม่จัดการแม่ของเขา ก็รอกลับไปทำงานที่ฮั่วซื่อได้เลย

เซ่ามู่ไป๋ยกนิ้วโป้งให้ฮั่วเยี่ยน เขานับถือจริง ๆ!

ฮั่วเยี่ยนเหลือบมองเซ่ามู่ไป๋ ทำไมหมอนี่ยังไม่ไปอีก พูดกับอวี๋เนี่ยนอย่างอ่อนโยน

“คุณอวี๋ วันนี้ผมไม่มีธุระพอดี อยากให้กลับไปเก็บของเป็นเพื่อนคุณไหม?”

เซ่ามู่ไป๋เบิกตากว้างอ้าปากค้าง อีกฝ่ายเพิ่งตัดสินใจจะอยู่บ้านนาย เจ้าหมอนี่ก็รีบร้อนอยากลักพาตัวเธอมาเสียแล้ว

อวี๋เนี่ยนไม่ได้คิดอะไร ในเมื่อต้องอยู่ที่นี่ จะเร็วขึ้นหนึ่งวันหรือช้าลงหนึ่งวันก็ไม่สำคัญ

แต่ก่อนหน้านี้เธออยู่ที่ฝ่ายความปลอดภัยด้านไซเบอร์ ถ้าให้เขาไปส่งเธอคงไม่เหมาะ อีกอย่างในอนาคตเธอยังต้องไปพักที่นั่น

“ไม่รบกวนคุณฮั่วแล้วค่ะ คุณให้ฉันยืมคนขับรถก็พอ ฉันจะไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าแถวนี้”

แววตาฮั่วเยี่ยนค่อย ๆ ลุ่มลึกขึ้น ดูท่าสาวน้อยคนนี้จะมีแผนอย่างอื่นแล้ว

ไม่ได้ยืนกรานอีก และให้ลุงเฮ่อเตรียมคนขับรถไปส่งเธอที่ห้างสรรพสินค้าใกล้ ๆ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • คุณชายสาม ยัยตัวแสบของคุณโชว์เทพอีกแล้ว!   บทที่ 40

    “ฮาย เสี่ยวอวี๋เอ๋อร์ คิดถึงฉันไหม?”ฮั่วเยี่ยนคร้านจะใส่ใจกับพฤติกรรมบ้า ๆ บอ ๆ ของเซ่ามู่ไป๋“เนี่ยนเนี่ยน มานั่งเถอะ”อวี๋เนี่ยนเดินไป นั่งลงอย่างเซื่องซึม“ไหนบอกว่ายังต้องใช้เวลาอีกสองสามวันไง?”“แหม ก็มีบางคนที่อยากกลับมาใจจะขาดน่ะสิ”เซ่ามู่ไป๋พูดจาทะเล้น หาวไปพลางเดินไปที่ห้อง“ไม่ได้นอนมาหนึ่งคืน ฉันไปนอนสักตื่นก่อนนะ พวกนายก็คุยกันไปแล้วกัน”ฮั่วเยี่ยนมองอวี๋เนี่ยนไม่ละสายตาโดยไม่พูดอะไร ตั้งแต่ที่รู้ว่าอวี๋เนี่ยนอยู่ที่ประเทศอาร์กับเหวินเหรินหลิ่น ในที่สุดหัวใจที่ว้าวุ่นไม่ยอมสงบลงแม้แต่น้อยก็สงบลงได้เสียทีไม่ได้หึงหวงที่เธออยู่กับเหวินเหรินหลิ่น แต่เป็นห่วงความปลอดภัยของเธอต่างหาก เพราะถึงอย่างไรแล้วหากไม่อันตรายก็คงไม่ต้องไปรบกวนเหวินเหรินหลิ่นหลายวันมานี้อวี๋เนี่ยนอยู่ที่เยี่ยนหยวนตลอด ปกติก็ไม่ได้ออกไปไหนหลังจากรู้ว่าเธอเดินทางไปต่างประเทศ นอกจากความเป็นห่วงแล้ว ก็ยังมีความรู้สึกหวาดกลัวสุดขีดตามมา มันเป็นความหวาดกลัวที่จะสูญเสียได้ตลอดเวลาแม้ว่าในใจจะเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมายร้อยแปดพันเก้า ทว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าแล้วก็ยังคงความอบอุ่นไว้ได้ เขายื่นกล่องใบหน

  • คุณชายสาม ยัยตัวแสบของคุณโชว์เทพอีกแล้ว!   บทที่ 39

    ตู้ลี่เจินยังสารภาพเรื่องสำคัญมาก ๆ อีกเรื่องหนึ่งออกมา เธอว่าเคยได้ยินอีกฝ่ายพูดถึงตระกูลไป๋ถ้าเกิดเป็นตระกูลไป๋ขึ้นมาจริง อย่างนั้นก็เป็นเรื่องยุ่งยากใหญ่โตอีกเรื่องเลยทีเดียวกับคนของกองทัพอย่างพวกเขาเหล่านี้อาจไม่เกี่ยวข้องอะไรมาก หลัก ๆ นั้นเป็นการพัวพันกันของแวดวงการเมืองกับแวดวงธุรกิจในเมืองหลวงต่างหากกับตระกูลไป๋นี้จะว่าอย่างไรดี พวกเขาไม่มีความสามารถอะไรมากตระกูลไป๋ทุ่มเทกำลังไปกับการให้กำเนิดลูกสาว ทำให้มีสมาชิกตระกูลมาก นับเป็นตระกูลใหญ่เลยทีเดียวตระกูลใหญ่ทั้งตระกูลล้วนพึ่งพาความสัมพันธ์ของเหล่าผู้หญิง วิธีการเลี้ยงดูบุตรสาวของตระกูลไป๋นั้นล้วนพยายามเลี้ยงดูให้กลายเป็นคุณหญิงคุณนายของตระกูลเก่าแก่เด็กสาวที่เลี้ยงดูออกมาล้วนเพียบพร้อมไปด้วยความอ่อนหวานและคุณธรรม เก่งกาจการเข้าสังคม เชี่ยวชาญการเรือนเป็นมาตรฐานในการเลือกเฟ้นลูกสะใภ้ของหลาย ๆ บ้านความจริงเป็นข้อพิสูจน์เรื่องนี้ พวกเขาประสบความสำเร็จเป็นอย่างยิ่ง อาศัยการแต่งงานของบุตรสาวสร้างเครือข่ายความสัมพันธ์ขนาดใหญ่ หยั่งรากฝังลึกอย่างมั่นคงในเมืองหลวงที่อำนาจต่าง ๆ สลับซับซ้อนตระกูลไป๋ซับซ้อนเกินไป ไม่อา

  • คุณชายสาม ยัยตัวแสบของคุณโชว์เทพอีกแล้ว!   บทที่ 38

    อวี๋เนี่ยนมองวิดีโอกล้องวงจรปิดจากห้องสอบสวนด้วยท่าทางหมดอาลัยตายอยาก รอผลการสอบสวนอยู่กับพวกผู้อาวุโสหลาย ๆ ท่านจะเล่นโทรศัพท์ก็ไม่ได้ เนื่องด้วยในห้องนี้มีการปิดกั้นสัญญาณ ป้องกันไม่ให้มีคนแอบส่งข่าวออกไปผลการสอบสวนออกมาแล้ว ตระกูลเจิ้งบริสุทธิ์ อวี๋เนี่ยนไม่แปลกใจกับผลลัพธ์นี้ ตอนที่เธอเค้นถามคนพวกนั้นที่ประเทศอาร์ก็รู้แล้วว่าคนที่พวกเขาติดต่อด้วยคือตระกูลตู้เจิ้งเฉิงกังผู้นี้เป็นคนกระทำการระมัดระวังรอบคอบ เขาตอบรับบุญคุณเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้ ทว่ามากกว่านั้นเขาไม่เคยเข้าไปยุ่งเกี่ยวในสถานการณ์แบบนี้ ตระกูลเจิ้งนั้นอยากรักษาการใช้ชีวิตแบบกินหรูอยู่สบาย ซึ่งตระกูลตู้ก็เป็นแหล่งรายได้หลักเนื่องจากเจิ้งเฉิงกังมีนิสัยระมัดระวังรอบคอบ ตระกูลตู้จึงไม่ได้อาศัยบารมีอะไรของตระกูลเจิ้ง มีแต่ลงทุนเข้าไปถึงจะเป็นเช่นนี้ พวกเขาก็ไม่กล้าล่วงเกินตระกูลเจิ้ง ท้ายที่สุดแล้วแม้ว่าจะช่วยอะไรไม่ได้ แต่อยากเล่นงานพวกเขาก็ทำได้ง่ายดาย มีคนทำธุรกิจคนไหนบ้างที่ไม่มีจุดอ่อนคนประเทศอีก็จับจุดนี้ได้จึงเข้าหาตระกูลตู้ แสดงท่าทีว่าต้องการแค่ตู้ลี่เจินนำของบางอย่างจากเจิ้งเฉิงกังมาให้พวกเขาเท่านั้น แล้ว

  • คุณชายสาม ยัยตัวแสบของคุณโชว์เทพอีกแล้ว!   บทที่ 37

    รถเคลื่อนตัวมาถึงลานจอดเครื่องบิน โยนตู้ลี่เจินที่สลบไสลขึ้นไปบนห้องด้านหลังไม่มีความตั้งใจจะสอบสวนหล่อนแม้แต่น้อย เธอไม่อยากเข้าไปพัวพันลึกเกินไป จับคนกลับมาแล้วส่งตัวขึ้นไป ก็ถือว่าเธอทำหน้าที่สำเร็จแล้ว ก็ควรถอยออกมา อวี๋เนี่ยนมองเหวินเหรินหลิ่นที่มาปรากฏตัวอีกครั้งบนเครื่องบิน“ไม่ต้องจัดการเรื่องในตระกูลของพวกคุณหรือไง?”“ไม่ส่งคุณกลับประเทศอย่างปลอดภัย กลัวว่าฮั่วเยี่ยนต้องเอาผมตายแน่”“ฐานที่มั่นนั่นของคุณเปิดเผยได้นะ”อวี๋เนี่ยนลูบคาง เรื่องนี้น่าจะไม่เป็นปัญหาใหญ่โต ถึงอย่างไรก็ให้เหวินเหรินหลิ่นช่วยเหลือมากมายขนาดนี้โดยไม่ได้อะไรกลับไปเลยไม่ได้เหวินเหรินหลิ่นเดาได้ว่าอวี๋เนี่ยนเป็นคนของทางรัฐบาล แม้ว่าตัวตนจริงจะไม่ชัดเจนก็ตามทว่าสามารถออกมาทำเรื่องแบบนี้เพียงลำพังได้ แถมวิธีการก็ยัง...เอ่อ ไม่ค่อยนุ่มนวลสักเท่าไร ตำแหน่งคงสูงไม่เบา“นี่เป็นของตอบแทนจากคุณงั้นเหรอ?”ของตอบแทนที่ทำให้เขาปฏิเสธไม่ได้ เดิมทีแค่อยากตอบแทนน้ำใจของอวี๋เนี่ยนคืนไปก็เท่านั้น นี่นับว่าเป็นประโยชน์นอกเหนือความคาดหมายเลยเชียว“ไม่พอใจเหรอ?”“ไม่ใช่ แค่คิดถึงครั้งก่อนที่คุณอวี๋ช่วยผมน่ะ

  • คุณชายสาม ยัยตัวแสบของคุณโชว์เทพอีกแล้ว!   บทที่ 36

    กลับขึ้นรถ รับทิชชูเปียกที่เหวินเหรินหลิ่นยื่นให้ แล้วเช็ดไปตามนิ้วมือด้วยท่าทางเอื่อยเฉื่อย“เสื้อผ้าเลอะหมดเลย”แม้จะกำลังบ่นว่า ทว่าฟังแล้วดูเหมือนว่าอวี๋เนี่ยนจะอารมณ์ดีไม่เลวเหวินเหรินหลิ่นยิ่งยิ้มกว้าง ที่แท้ก็เป็นคนแปลก ๆ นิด ๆ นี่เอง“ผมจะให้คนนำเสื้อผ้ามาให้คุณ”“คุณอวี๋คิดจะจัดการพวกเขาอย่างไร?”“แน่นอนว่าต้องทำลายศพไม่ให้เหลือร่องรอย เรื่องนี้คุณถนัดกว่าฉันนี่”อวี๋เนี่ยนพูดอย่างไม่ใส่ใจกวาดสายตามองตู้ลี่เจินที่นั่งตัวสั่นเป็นใบไม้ไหวอยู่ที่พื้นด้วยสายตาราบเรียบ กล้าทำเรื่องพรรค์นี้ออกมา แต่ตอนนี้กลับรู้จักกลัว ผลของการเชือดไก่ให้ลิงดูนั้นเหมือนว่าจะได้ผลไม่เลวเหวินเหรินหลิ่นได้ยินก็ไม่ได้ตกใจ นับตั้งแต่อวี๋เนี่ยนลงจากรถไป เขาก็รู้แล้วว่าเจ้าพวกสามคนนั้นไม่รอดแน่ตู้ลี่เจินถูกอวี๋เนี่ยนในยามนี้ทำให้หวาดกลัวจนขนลุกขนชันไปทั้งกาย หวาดกลัวกว่าตอนที่เห็นการทรมานคนของอวี๋เนี่ยนเมื่อครู่นี้เสียอีกอดรู้สึกหนาวเย็นจับใจไม่ได้ พวกเขาพูดเรื่องทำลายศพเผาหลักฐานต่อหน้าตัวเองแบบนี้ เกรงว่าแม้แต่ตัวเธอเองก็ต้องถูกฆ่าปิดปากตามไปด้วยตอนนี้เห็นสายตาของอวี๋เนี่ยนที่กวาดสายตา

  • คุณชายสาม ยัยตัวแสบของคุณโชว์เทพอีกแล้ว!   บทที่ 35

    อวี๋เนี่ยนเดินลากท่อนเหล็กไปอยู่ตรงหน้าสามคนนั้น ลูกน้อยของเหวินเหรินหลิ่นจึงถอยหลังลงไปสองสามก้าวหลีกทางให้เธออวี๋เนี่ยนพูดออกมาเป็นภาษาอังกฤษ“บอกสิ่งที่พวกคุณรู้มาให้หมด”ผู้หญิงคนนั้นมีสีหน้าหยิ่งผยอง ไม่มีความคิดที่จะตอบโดยสิ้นเชิง อีกสองคนที่เหลือก็นิ่งเงียบไม่พูดอะไรออกมาเช่นกันอวี๋เนี่ยนแย้มยิ้มโหดเหี้ยมออกมาเล็กน้อย ไม่ให้ความร่วมมือสินะ? อย่างนั้นก็ดีเลยลากผู้ชายคนนั้นออกมา แล้วฟาดท่อนเหล็กไปที่แขน ตามมาด้วยเสียงร้องโหยหวน ไม่กี่คนที่อยู่ข้าง ๆ ล้วนได้ยินเสียกระดูกหักได้อย่างชัดเจนผู้หญิงที่เดิมที่มีแต่ความโอหังฉายอยู่เต็มหน้าพลันใบหน้าเปลี่ยนสีทันที คนขับรถที่อยู่ข้างกันก็ยิ่งตกใจแข้งขาอ่อนจนทรุดตัวนั่งลงบนพื้นผู้หญิงคนนั้นร้องตะโกน“พวกเราเป็นทหารประเทศอี คุณไม่มีสิทธิ์ทรมานพวกเรา ฉันต้องการคุยกับรัฐบาลของพวกคุณ”ไม่สนใจว่าผู้หญิงคนนั้นจะร้องตะโกนไม่หยุด เธอลงมือฟาดท่อนเหล็กต่อไป คราวนี้ฟาดลงไปบนหัวเข่า เสียงกระดูกแตกดังยิ่งกว่าเก่า ผู้ชายคนนั้นร้องโหยหวนพลางล้มลงไปตะโกนลั่นว่า “ฉันบอกแล้ว บอกแล้ว”ไม่ต้องใส่หูฟังเสียงร้องโหยหวนก็ดังเข้ามาถึงในรถ ตู้ลี่เจิน

  • คุณชายสาม ยัยตัวแสบของคุณโชว์เทพอีกแล้ว!   บทที่ 34

    “พ้นจากตัวเมืองไปแล้วค่อยลงมือ”เขามีความมั่นใจมากว่าจะจัดการให้เสร็จสิ้นได้ หากขัดขวางพวกเขาที่นี่จะเสี่ยงต่อการถูกเปิดเผย ไม่กลัวหนึ่งหมื่นแต่กลัวหนึ่งในหมื่นอวี๋เนี่ยนพยักหน้าเข้าใจ ไม่เกรงใจเขา ยกให้เขาจัดการไป เพราะเรื่องต่อจากนี้อย่างไรก็ยังต้องรบกวนเขาอีกไม่น้อยไม่นานนักรถของพวกเขาก็ไล่ตามตู้ลี่เจินทัน หลังจากขับตามมาสักพักจึงเพิ่มความเร็วแซงหน้ารถที่ตู้ลี่เจินนั่งอยู่หลังจากขับผ่านบริเวณที่ไฟถนนพังเสียหายไปจึงจอดรถ แล้วก็มีคนวางเครื่องกีดขวางขนาดเล็กไว้ด้านหน้าในทันทีไม่ช้านาน รถของตู้ลี่เจินก็แล่นมาถึง รถเหยียบบดลงบนเครื่องกีดขวางด้วยความเร็ว ล้อรถระเบิดจนเสียการทรงตัวลื่นไปชนเข้ากับต้นไม้ข้างทางอย่างรุนแรงควันขาวลองคลุ้งออกมาจากกระโปรงรถ เห็นได้ชัดว่าใช้การไม่ได้แล้ว ดูจากสภาพความเสียหายของรถแล้ว ตัวคนน่าจะไม่เป็นอะไร จริงตามคาด ผู้ชายคนหนึ่งลงมาจากห้องคนขับ หลังจากนั้นก็มีผู้ชายหนึ่งคนกับผู้หญิงหนึ่งคนลงมาดูสถานการณ์อวี๋เนี่ยนวางกล้องส่องทางไกลสำหรับกลางคืนในมือ นอกจากสามคนนี้ที่ลงมาจากรถแล้ว ในรถก็เหลือเพียงตู้ลี่เจินคนเดียวเท่านั้นเหวินเหรินหลิ่นส่งสัญญาณม

  • คุณชายสาม ยัยตัวแสบของคุณโชว์เทพอีกแล้ว!   บทที่ 33

    หลังยืนยันข้อมูล อวี๋เนี่ยนก็หาเบอร์ติดต่อเหวินเหรินหลิ่นที่ฮั่วเยี่ยนให้เธอไว้เจอ แล้วจึงต่อสายโทรหาทันที“ฉันอวี๋เนี่ยนนะ”“คุณอวี๋?”ตอนที่เหวินเหรินหลิ่นรับสายของอวี๋เนี่ยนก็ประหลาดใจอยู่บ้าง โทรมาหาในเวลาแบบนี้ เกิดเรื่องอะไรขึ้น?“สะดวกคุยหรือเปล่าคะ? อยากรบกวนให้คุณช่วยสักหน่อย”“สะดวกครับ คุณอวี๋พูดมาได้เลย”เหวินเหรินหลิ่นเองก็ไม่นึกไม่ฝัน ว่าโอกาสตอบแทนน้ำใจจะมาถึงเร็วขนาดนี้“ช่วยจับตาดูคนคนหนึ่งที่สนามบินของเมืองหลวงประเทศอาร์ และหากเป็นไปได้จะขอยืมเครื่องบินส่วนตัวของคุณด้วย”อวี๋เนี่ยนไม่เกรงใจ พูดความต้องการของตนเองออกไปตรง ๆประเทศอาร์เป็นฐานที่มั่นของเหวินเหรินหลิ่น เรื่องนี้จึงไม่มีใครเหมาะสมไปกว่าเข้าแล้ว“ไม่มีปัญหาครับ”เหวินเหรินหลิ่นตอบตกลงโดยไม่ลังเล“ฉันส่งข้อมูลไปให้คุณแล้ว เครื่องบินที่เธอนั่งจะลงจอดที่ท่าอากาศยานนานาชาติเมืองหลวงประเทศอาร์ในอีกสี่ชั่วโมงให้หลัง”เหวินเหรินหลิ่นรีบส่งข้อมูลไปให้คนของทางนั้น เพื่อจัดแจงคนไปคอยเฝ้ารอที่สนามบิน“ให้จับกุมเหรอครับ?”“สะกดรอยตามไว้ ฉันจะไปถึงในอีกสิบนาที ต้องวางสายแล้ว”อวี๋เนี่ยนดูที่อยู่ที่เหวินเ

  • คุณชายสาม ยัยตัวแสบของคุณโชว์เทพอีกแล้ว!   บทที่ 32

    เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เป็นดยุคอวี๋เนี่ยนผุดตัวลุกขึ้นนั่งทันที เกิดเรื่องแล้ว ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะต้องติดต่อมาทางออนไลน์ ตอนนี้เห็นได้ชัดว่าสถานการณ์คับขันเป็นอย่างที่คิด อวี๋เนี่ยนเพิ่งรับสายโทรศัพท์ เสียงของดยุคก็ดังลอดออกมาจากทางนั้นแล้ว“หัวหน้า ตู้ลี่เจินออกนอกประเทศแล้ว เครื่องเพิ่งออกไป”“ส่งข้อมูลมาให้ฉัน”พูดจบ อวี๋เนี่ยนก็วางสายโทรศัพท์ แล้วต่อสายไปหาเว่ยกังให้เขารีบตรวจสอบทันที ไม่ใช่ว่าให้จับตาดูไว้หรอกเหรอ ทำไมปล่อยให้ออกนอกประเทศไปได้?ระหว่างที่รอสายของเว่ยกัง อวี๋เนี่ยนก็ดูเอกสารที่ดยุคส่งมาให้ไปพลาง ๆ ตู้ลี่เจินใช้ตัวตนปลอม ทำให้พวกเขาไม่ได้รับข่าวตั้งแต่แรกเครื่องบินทะยานขึ้นสู่น่านฟ้าไปสี่สิบนาทีแล้ว เป็นการบินไปยังเมืองหลวงของประเทศอาร์ ระยะเวลาในการบินราวห้าชั่วโมงครึ่งอวี๋เนี่ยนครุ่นคิด จะให้เครื่องบินวกกลับมานั้นเป็นการสร้างความวุ่นวายใหญ่โต ยากจะปิดบังได้อยู่ อีกทั้งเรื่องนี้ยังอยู่ในช่วงการตรวจสอบข้อเท็จจริง ยิ่งไม่อาจทำให้เป็นเรื่องใหญ่ได้อวี๋เนี่ยนดวงตาเปล่งประกาย นึกถึงใครบางคนขึ้นมาได้ทว่าทั้งหมดนี้ล้วนต้องรอข้อมูลที่ชัดเจนจากทางฝั่งเว่ยกัง

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status