'แดร์ริลโชคดีที่ได้เป็นเพื่อนของแด๊กซ์ แต่ทั้งคู่ไม่ได้อยู่ระดับเดียวกัน พวกเขาจะเป็นเพื่อนกันไม่ได้นาน' เคนท์คิด เขาจัดฉากเรื่องฉลาม แต่แดร์ริลกลับเป็นคนได้รับความสนใจทั้งหมด แม้แต่เมแกนก็เมินเขาแล้วตอนนี้"เอาล่ะ ได้โปรดเงียบด้วย" เอ็ดเวิร์ดเดินออกมาแล้วกล่าว"พวกคุณทุกคนมาจากตระกูลร่ำรวยและมีชื่อเสียง ทุกคนมีชีวิตสะดวกสบาย เป้าหมายของการทัศนศึกษาครั้งนี้คือให้ทุกคนได้ท้าทายสัญชาตญาณเอาชีวิตรอดของตัวเอง เราจะเอาฉลามไปทำบาร์บีคิวทีหลัง ตอนนี้เราต้องจัดการที่นอนกันแล้ว" เอ็ดเวิร์ดกล่าวเสียงดัง"เยี่ยม!" ทุกคนเห็นเป็นเอกฉันท์ทุกคนเริ่มดําเนินการหาที่พักหลังจากกินปลาเผา"มาเร็ว ตรงนี้มีถ้ำด้วย มันใหญ่พอให้พวกเราทุกคนพัก" ใครบางคนตะโกนด้วยความตื่นเต้นไม่นานหลังจากนั้นทุกคนไปที่ถ้ำ...บริษัท แพลทินัมบริษัทถูกรายล้อมไปด้วยแฟนคลับจำนวนมากที่ถือป้ายกระดาษและแท่งไฟ พวกเขาตื่นเต้นมาก!สื่อทั้งหมดในเมืองตงไห่ก็มาเช่นกันพวกเขาทั้งหมดกำลังรอใครบางคน ใช่ จีเซลล์ ลินด์ท นั่นเองแม้ว่าจะมีปัญหาทางเทคนิคเกิดกับหูฟังของเธอในเหตุการณ์ก่อนหา จีเซลล์ก็ยังเป็นที่นิยมอยู่ดีไม่ใช่เพียงแค่เ
ธาราแสงจันทร์จีเซลล์เดินเข้ามาเมื่อเธอลงจากรถ หัวหน้าห้องสมัยมัธยมของเธอ คลิฟฟอร์ด นั้นเรียกเธอมาเพื่อแจ้งเรื่องการรวมตัวเธอนั้นอารมณ์เสียมากจากเหตุการณ์ของดาลตันในวันก่อน มันคงเยี่ยมที่จะสังสรรกับเพื่อนเพื่อผ่อนคลายการปรากฏตัวของจีเซลล์สร้างจุดสนใจ เพื่อนร่วมห้องของเธอเข้ามาทักทายเธอเพราะจีเซลล์นั้นเป็นเทพธิดาประจำห้องและเป็นดาราดังในตอนนี้!นอกจากจีเซลล์ อีกคนที่ดึงดูดความสนใจนั้นเป็นครูประจำชั้นของพวกเขา ลาน่า โทมัส ลาน่านั้นไม่ได้มาร่วมงานเลี้ยงรุ่นในครั้งที่แล้ว และครั้งนี้เธอก็มาในที่สุดลาน่าในวัย 30 ปี เป็นครูที่สวยที่สุดในโรงเรียน ในคาบของเธอ เด็กหนุ่มทั้งหลายนั้นไม่มีสมาธิเลยเพราะถูกดึงความสนใจจากร่างกายของเธอหลังจากไม่กี่ปีผ่านไป ลาน่าก็ยังคงเหมือนเดิม ในความเป็นจริง เธอดูน่าหลงไหลมากกว่าเดิม และดูเซ็กซี่สุดขั้วในกระโปรงสั้นนั้นที่เผยร่างกายอันสมบูรณ์แบบของเธอลาน่าและจีเซลล์นั้นมีความน่าดึงดูดเท่าเทียมกันในทั้งรูปร่างและหน้าตาบุรุษทุกคนถึงกับล่องลอยไปกับความงามของพวกเธอคลิฟฟอร์ด หัวหน้าห้องของพวกเขาทึ่ง "คุณโทมัส คุณยังดูเหมือนเดิมเลยแม้จะผ่านมาหลายปี คุณสวยม
แม้ว่าเธอจะเป็นครูที่โรงเรียน ลาน่าก็มีเสียงที่ดี มีหน้าตาที่สวย และมีรูปร่างที่เซ็กซี่ เธอดูสง่ามากกว่าเดิมด้วยซ้ำเมื่อเธออายุเข้าเลขสามจีเซลล์เป็นดาราดัง มันคงเยี่ยมมากหากจีเซลล์สามารถช่วยแนะนำเธอจีเซลล์ตะลึงแล้วรีบตอบ "ความจริวแล้ว ประธานของบริษัทแพลทินัมคือ..."เธอหยุดลงกลางคัน เธอเกือบลืมไปว่าแดร์ริลนั้นชอบการทำตัวไม่เป็นจุดสนใจ และไม่ต้องการให้คนรู้ฐานะเขามากยังไงล่ะ? เธอจะทำยังไงกับคำขอของครูเธอดี?เมื่อคิดได้ จีเซลล์ก็ยิ้ม "แน่นอนค่ะ ให้หนูลองดูวันพรุ่งนี้"ลาน่าตื่นเต้นมาก เธอเสริม "เยี่ยม! ฉันจะส่งรูปบางรูปของฉันให้เธอ ได้โปรดส่งพวกมันให้ประธานของบริษัทแพลทินัม"ลาน่าเริ่มส่งรูปของเธอให้จีเซลล์ เธอมั่นใจในหน้าตาเธอมาตลอด รวมถึงรูปร่างของเธอ เธอรู้สึกว่าเธอนั้นงดงามไม่ต่างจากดาราหนัง เธอมั่นใจว่าประธานของบริษัท แพลทินัม จะต้องสนใจในตัวเธอหลังจากเห็นรูปของเธอลาน่าเลือกรูปมากมายที่ถ่ายจากหลายมุมและแบบ จีเซลล์ไม่มีทางเลือกนอกจากส่งพวกมันต่อให้แดร์ริล...ทะเลสาบมังกรทะยานพวกเขาทั้งหมดรวมตัวอยู่ในถ้ำทุกคนพอใจมากที่พวกเขาสามารถหาถ้ำได้ก่อนดวงอาทิตย์ลับฟ้า ถ้ำนี้มี
แด๊กซ์ดูตื่นตระหนกในขณะที่กำลังอุ้มแนนซี่ "มีใครเป็นหมอไหม? มีไหม?"แนนซี่เป็นลมในอ้อมแขนเขา ดวงตาของเธอปิดสนิททุกคนที่กำลีงพูดคุยกันรีบมาที่ทั้งสองแล้วตะลึงเกิดอะไรขึ้น? ทำไมเธอถึงเป็นลม?ทุกคนหวังจะใช้โอกาสนี้ในการสร้างเส้นสายกับตระกูลแซนเดอร์ส แต่ไม่มีใครเลยที่เป็นหมอ!ในตอนนั้น มีหญิงสาวคนหนึ่งเดินออกมา เธอคือ เฮเลน ดาร์วิน หลานสาวของตระกูลดาร์วิน เธอเป็นเด็กเรียนและปัจจุบันก็กำลังเรียนอยู่ในคณะแพทย์ศาสตร์ปีที่สองแด๊กซ์รู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นเธอ เฮเลนตรวจชีพจรของแนนซี่ในสามวินาที เธอส่ายหัวแล้วกล่าว "มีบางอย่างไม่ปกติ ชีพจรของเธออ่อนมาก เธอเหลือเวลาไม่ถึงสองชั่วโมง""คุณดาร์วิน คุณทำให้ผมกลัว คุณช่วยเธอได้ไหม?" ร่างของแด๊กซ์สั่นเทา เขาไม่เคยวิตกขนาดนี้มาก่อน เขากล้าแม้กระทั่งสู้กับคนนับร้อยมากแล้ว"ด้วยความสามารถของฉันตอนนี้ เกรงว่าคงไม่ได้" เฮเลนถอนหายใจ"อะไรกัน?" แด๊กซ์ตะลึงเฮเลนเป็นนักเรียนแพทย์ระดับท๊อปในคลาสของเธอ ทักษะการแพทย์และความรู้ของเธอยอดยเยี่ยมเท่ากับหมอที่มีประสบการณ์ในโรงพยาบาลใหญ่ แด๊กซ์นั้นทั้งกังวลทั้งโมโหเมื่อได้ยินคำพูดของเฮเลน เขาจ้องเคนท์ "เคนท์
"ถูกต้อง แกอยากตายรึไง?" เคนท์ตะโกนด้วยความหงุดหงิดแดร์ริลไม้ได้ตอบในทันที เขาโบกมือแล้วกล่าว "ก็ได้งั้น ถ้านั่นเป็นเหตุผล พวกนายสองคนก็ดูแลเธอเองแล้วกัน"ทั้งสองถึงกับพูดไม่ออก พวกเขาจะไปรักษาอากการป่วยเธอได้ยังไง!"ดี งั้นพวกแกสองคนก็หุบปาก" แด๊กซ์สะบัดมือ เขาวางแนนซี่ลงบนตักของแดร์ริลอย่างนุ่มนวล"แด๊กซ์ ช่วยหารากไม้แล้วก็หนอนข้างนอกให้ที" แดร์ริลกล่าวในขณะที่กดนิ้วลงบนท้องของแนนซี่!จุดผังเข็มอาทิตย์อุทัย ในสมัยที่เขาร่ำเรียนศิลปะการต่อสู้ อาจารย์ของเขาได้เตือนว่าจุดฝังเข็มนั้นไม่ควรแตะต้องหากไม่จำเป็น เพราะว่าพลังงานและเลือดนั้นจะถูกปิดกั้น มันอาจนำมาซึ่งภาวะการหยุดไหลเวียนของเลือดได้ง่ายหลังจากแด๊กซ์จากไป ลิลี่ก็เข้าหาแดร์ริลอย่างรวดเร็ว "แดร์ริล หยุดเพ้อเจ้อได้แล้ว อาการของแนนซี่แย่มาก นายแน่ใจเหรอว่าทำได้? อย่าฝืนตัวเองสิ!"ลิลี่ไม่พอใจเลยที่แนนซี่กำลังพิงร่างของแดร์ริลอย่างใกล้ชิด เธออึดอัดมาก"ไม่ต้องห่วง ผมจัดการได้"เขาจัดการได้? เขาเป็นหมอรึไง?ลิลี่โมโหมาก "แดร์ริล นายกำลังพาตระกูลลินดันไปสู่ปัญหา! เรารับมือความโกรธของตระกูลแซนเดอร์สไม่ได้"แดร์ริลไม่ได้ตอบ เ
แดร์ริลไม่สนใจเสียงหัวเราะเขายักไหล่ในขณะที่หยิบเหยือกเซรามิกขึ้นมาจากพื้น มีขวดและเหยือกมากมายในถ้ำ ไม่แน่ใจว่าใครบ้างที่ทิ้งพวกมันไว้เขาล้างกระป๋อง มองไปรอบ ๆ แล้วกล่าว "จัสติน, วิลเลียม, และเคนท์ ถอดเสื้อของพวกนายออกซะ""ทำไมฉันต้องทำ? แกบ้ารึไง?" เคนท์ตะโกน"ฉันต้องจุดไฟเพื่อทำโอสถ แล้วกิ่งไม้ก็เปียกฝนหมดแล้ว เพราะฉะนั้นฉันเลยต้องการเสื้อของพวกนายเพื่อก่อไฟ" แดร์ริลตอบอย่างสุขุมจัสตินร้อง "แล้วทำไมต้องเป็นเสื้อพวกเรา? ทำไมแกไม่ใช้เสื้อของแกเอง? ไม่คิดเหรอว่าพวกฉันอาจเป็นหวัดจากอากาศแบบนี้?"แดร์ริลตอบ "ได้ งั้นเสื้อของพวกนายก็สำคัญกว่าชีวิตของแนนซี่สินะ"“แกกล้าดียังไง?!”เคนท์โมโหมาก "ได้! ฉันจะให้มันกับแก ฉันจะรอดูว่าแกจะทำยังไงต่อไป ถ้าแนนซี่ไม่ตื่นขึ้นมา"พวกเขาทั้งสามคนมองหน้ากันเองแล้วเริ่มถอดเสื้อออกในขณะที่คนอื่น ๆ หัวเราะใส่พวกเขาไฟถูกจุดในเวลาต่อมา พร้อมกับชามเซรามิกที่เดือดปุด ๆ ในขณะที่แดร์ริลกำลังปรุงโอสถแดร์ริลนั้นระวังและจริงจังในทุกการลงมือวิลเลียมและเคนท์นั้นหัวเราะใส่เขา "เขาดูตลกชะมัด! นั่นเป็นวิธีทำโอสถของแกเหรอ? ปลอม!"เคนท์กุมท้องในขณะที่หัว
แด๊กซ์ทำเหมือนเขาไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย และนั่งเงียบ ๆ อย่างไร้อารมณ์ข้างภรรยาของเขาอีวอนรู้สึกแย่มากเมื่อเห็นทุกคนหัวเราะใส่แดร์ริล "ฉันไม่มีประสบการณ์ ฉันเองก็ไม่แน่ใจ มันอาจมีบางคนที่ใช้เหยือกเซรามิกในการผลิคโอสถ..."นี่เธองี่เง่าขนาดไหนกัน เธอวุ่นวายกับการอธิบายความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับการปรุงโอสถจนมันกลายเป็นการดูถูกแดร์ริลโดยไม่ตั้งใจ"ฮ่าฮ่า คุณยัง คุณไม่จำเป็นต้องปกป้องเขาอีกแล้ว""ใช่ ต่อให้เจ้าลูกเขยบ้านคนอื่นนี่ช่วยคุณจากฉลามเมื่อเช้านี้ คุณก็ไม่จำเป็นต้องกตัญญูแบบนั้น เขามันเสแสร้ง!"วิลเลียมหัวเราะ "บางทีหม้อนั้นอาจจะระเบิดด้วยซ้ำ เขาปรุงอะไรไม่ได้ทั้งนั้น แดร์ริล หยุดแสดงสักที แกไม่เหนื่อยเหรอ?"เปรี๊ยะ! เสียงสะท้านจากในเหยือกเซรามิกดังออกมาจนทำให้ทุกคนตกใจจนต้องถอยหลัง เหยือกเซรามิกนั้นไม่ได้แตก เพราะมันคือเสียงที่มาจากการรวบรวมพลังงานในเหยือกเซรามิกแดร์ริลค่อย ๆ เปิดฝาเหยือกออกมาช้า ๆ พร้อมกับทุกคนที่แอบดูอย่างกังวลก่อนที่จะพลันพูดไม่ออก หญิงสาวบางคนกรีดร้องออกมาและรู้สึกอ่อนเปลี้ยมีโอสถสีดำนอนนิ่งอยู่ที่ก้นเหยือกเซรามิกและมันก็ปลดปล่อยกลิ่นอายที่ดีมากออกมาในเวลา
มิส ลาน่า โทมัส นั้นสวยมาก แต่เธอก็เข้มงวดมากด้วย รูปถ่ายของเธอจากมุมต่าง ๆ นับสิบรูปนั้นแสดงเรือนร่างอันไร้ที่ติของเธอแล้วจีเซลล์ต้องการอะไรกัน? รูปของลาน่าพวกนี้มันอะไร?เวร! ในขณะที่รูปเหล่านั้นอยู่ คนบางคนที่อยู่รอบเขาก็เห็นรูปด้วยเช่นกัน และตามมาด้วยเสียงตะโกนของเคนท์ "มาดูนี่เร็ว! แดร์ริลกำลังดูรูปสาวฮอตด้วย ฮ่าฮ่า นี่มันน่าขยะแขยงนะ อย่างน้อยก็ไปทำในที่ลับตาสิ!"หญิงสาวเกือบทั้งหมดมองแดร์ริลด้วยความโกรธเมื่อได้ยินแบบนั้น สตรีทุกคนดูหมิ่นชายที่น่ารังเกียจแดร์ริลรู้สึกอาย เขาปิดมือถือทันทีแล้วแกล้งมองไปรอบ ๆ ในขณะที่พยายามจัดการบรรยากาศน่าอึดอัดไปด้วยจากนั้นเขาก็ยืนขึ้นพร้อมกับคิ้วที่ขมวดแน่น"แกทำอะไร? เป็นบ้าเหรอ?" เคนท์ตะโกนแดร์ริลไม่ได้ตอบ เขามองไปตรงหน้ากำแพงถ้ำจากนั้นก็เดินไปทางออกของถ้ำ เขาถอนหายใจแล้วกล่าว "มีบางอย่างไม่ปกติเกี่ยวกับถ้ำนี้"ลิลี่และแด๊กซ์รู้สึกจนปัญญา เขาพูดถึงอะไร? ถ้ำนี้มันมีปัญหาอะไร?แดร์ริลชี้ไปที่อ่าวตรงข้ามถ้ำห่างออกไปหลายร้อยไมล์แล้วกล่าวอย่างช้า ๆ "ถ้าเรามองจากที่นี่ไปถึงอ่าวตรงหน้าที่เราแข่งว่ายน้ำกัน ไม่คิดว่ามันดูเหมือนมังกรหลับเหร