เข้าสู่ระบบแชร์
ทุ่งทอง
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-16 19:49:53
บทล่าสุด
คุณหนูตัวปลอมขอลาก่อนนะคะ ได้ยังไงล่ะ
สรุปว่าบ่ายวันนั้นหมิงหานพาเซียนอวี่ไปดูทุ่งหญ้าอีกที่หนึ่งที่อาจจะมีไข่ และมันก็มีจริง ๆ แต่จุดนี้ไปเก็บได้ยากนิดหน่อย เพราะพื้นค่อนข้างจะเฉอะแฉะ แต่เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหาสำหรับเซียนอวี่ เธอคิดเอาไว้แล้วว่าจะต้องเจอพื้นที่ประมาณนี้เมื่อได้สิ่งที่ต้องการแล้ว เซียนอวี่ก็ไปหาเก็บผักป่ามากิน รอบนี้เธอแวะเข้าไปเก็บหน่อไม้ที่กำลังแตกหน่อสวย ที่ผ่านมาเธอไม่เข้าไปเก็บ เพราะไม่อยากแบ่งคนอื่นก็เท่านั้น ของดีใครก็อยากจะเก็บไว้กินคนเดียวทั้งนั้นแหละพอได้ของเต็มตะกร้า เซียนอวี่ก็ชวนหมิงหานกลับ ก่อนจะกลับหมิงหานเลยขอแวะไปดูสัตว์ที่วางกับดักเอาไว้ก่อน เธอเลยได้ติดสอยห้อยตามเขาไปด้วย กับดักแต่ละอย่างค่อนข้างน่ากลัว แต่เพราะแบบนั้น หมิงหานเลยหาสัตว์ได้หลายตัวในแต่ละวัน เธออดชื่นชมชายหนุ่มไม่ได้ ถึงจะปากหาเรื่องไปหน่อย แต่ก็เป็นคนที่เก่งมาก ๆ คนหนึ่งหมิงหานอาสาเดินไปส่งเซียนอวี่ให้ถึงกลุ่มป้า ๆ ที่เข้ามาหาของป่า เซียนอวี่งงนิดหน่อยที่เขาไม่เข้าไปส่งเธอในกลุ่ม แต่กลับแอบหนีออกไปเงียบ ๆ แล้วให้เธอเดินเข้าไปหากลุ่มชาวบ้านเอง“อ้าว เซียนอวี่ไปไหนมา คนเขาตามหากันทั้งวันเลย” ป้าหลิน หัวหน้ากลุ่มหาของป่าเอ
คุณหนูตัวปลอมขอลาก่อนนะคะ ทุ่งทอง
เซียนอวี่หนีคุนไห่ด้วยความรังเกียจ เธอก้าวขาสับรัวเพื่อให้ไปถึงโดยเร็ว พอเจอชาวบ้านก็รีบทักทายพร้อมทั้งขอตัวเข้าป่าก่อนคนอื่น ๆป้า ๆ น้า ๆ หลายคนไม่อยากให้เธอเข้าไปก่อน แต่เพราะเธออยากจะหนีจากจงคุนไห่ เธอเลยยืนกรานว่าสามารถเข้าไปได้ไม่ต้องห่วง ที่สำคัญคือเธอจะเดินไปไม่ไกล เส้นทางที่ไปก็จะไปเส้นทางปกติแบบที่เคยไปกับคนอื่น ๆ ป้า ๆ เลยวางใจให้เธอเดินเข้าป่าไปคนเดียวก่อนได้เซียนอวี่เดินสะพายตะกร้าเข้าป่า เธอเหลียวซ้ายแลขวาเพื่อหาสระน้ำ วันนี้เธอตั้งใจจะไปหาขุมทรัพย์ที่ซ่อนอยู่ในป่าข้างหมู่บ้าน ที่อีกไม่นานก็จะมีคนไปค้นพบ แต่เธอไม่ได้รู้สถานที่ชัด ๆ ว่ามันอยู่ตรงไหนกันแน่ วันนี้เลยตั้งใจจะเดินหาให้เจอให้ได้ เพราะถ้าหาเจอ เธอจะกินอิ่มนอนหลับไปอีกนานเลย“ทำไมเธอเข้าป่ามาคนเดียว คนอื่นไปไหนหมด” ในระหว่างที่เซียนอวี่กำลังเดินเอาไม้เขี่ย ๆ พื้นหาดินแฉะอยู่นั้น เสียงคุ้นหูก็ดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของเธออีกเช่นเคย“หมิงหาน” หมิงหานมองหญิงสาวท่าทางเลิ่กลั่กตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ เขาพยายามมองไปรอบ ๆ เพื่อหาชาวบ้านคนอื่น ๆ ที่มีหน้าที่เข้าป่าหาผักประจำว่าอยู่ไหน แต่มองอย่างไรก็หาไม่เจอ ตอนแรกเขา
คุณหนูตัวปลอมขอลาก่อนนะคะ หน้าไม่อาย
ปัง ปัง ปังเสียงเคาะประตูดังขึ้นในกลางดึก เซียนอวี่ที่กำลังเคลิ้มจะหลับจำเป็นต้องเด้งตัวขึ้นอีกครั้ง เธอแอบหงุดหงิดนิดหน่อย ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ควรจะมีใครมาเคาะประตูห้องใครทั้งนั้น ทุกคนควรจะพักผ่อนเตรียมตัวไปทำงานพรุ่งนี้ต่อ ไม่ใช่มาวุ่นวายไม่ยอมนอนอยู่แบบนี้“มีเรื่องอะไร” น้ำเสียงของเธอติดหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด ซ่งหนิงหนิงแอบกลัวนิดหน่อย โดยปกติแล้วเซียนอวี่จะไม่ทำน้ำเสียงหงุดหงิดหรือโมโหใส่คนอื่น ถ้าเธอไม่ได้รู้สึกแบบนั้นจริง ๆ“...ขะ ของ เอาของของหนิงหนิงคืนมาเดี๋ยวนี้เลยนะ” ฟางเหม่ยที่เป็นตัวตั้งตัวตีเองก็อดชะงักไม่ได้ เธอก็ไม่ใช่คนไม่รู้ความ ก็เห็น ๆ อยู่ว่าตอนนี้มันดึกมากแล้ว แถมเซียนอวี่ก็อยู่ในชุดนอน หัวยุ่งนิดหน่อย หมายความว่าพวกเธอมากวนตอนอีกคนนอน แต่แล้วอย่างไรล่ะ ในเมื่อหล่อนยักยอกของของหนิงหนิงไปหน้าด้าน ๆ ทำไมเธอต้องเกรงใจด้วย“ของอะไรไม่ทราบ นี่มันดึกแล้วนะ ถ้ามีอะไรก็ค่อยคุยกันพรุ่งนี้ นี่ โอ้ย จะทำอะไร หยุดนะ นี่! ฉันบอกให้หยุดไง” ร่างกายของเธอถูกร่างกายที่เจ้าเนื้อกว่าของฟางเหม่ยเบียดเข้ามาในห้องจนตัวกระเด็นไปกระแทกกับประตู ทั้งยังโดนจับแขนเอาไว้ไม่ให้เข้าไปขัดขวา
คุณหนูตัวปลอมขอลาก่อนนะคะ สองคนนั้น
“ขอบคุณค่ะ” เซียนอวี่ขอบคุณคนตัวโตที่ถือวิสาสะแย่งของไปถือแล้วเดินมาส่งตัวเองถึงบ้านพัก อันที่จริงเธอก็ขอบคุณมาก ๆ นั่นแหละ ถ้าไม่ติดว่าเจ้าคนตัวโตนี่เอาแต่แซะนั่นแวะนี่เธอไม่หยุดตลอดทาง ว่าเธอขาสั้นบ้างล่ะ ตัวเตี้ยบ้างล่ะ“ไม่เป็นไร ของนี่ถ้ายกไม่ไหวก็ลากเข้าไปในห้องนะ” เขาไม่อยากเข้าไปในบ้านพักของสตรี อย่างไรบ้านหลังนี้ก็มีแต่ผู้หญิง ถ้าให้ผู้ชายตัวโตอย่างเขาเข้าไป คงจะไม่ใช่เรื่องที่ดีสักเท่าไหร่“อื้ม ว่าแต่...นายชื่ออะไรหรอ เจอกันหลายรอบแล้ว ฉันยังไม่รู้ชื่อของนายเลย อ้อ ฉันชื่อซ่งเซียนอวี่ เรียกว่าเซียนอวี่ก็ได้” เธอได้อีกคนช่วยไว้ตั้งไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่เขากลับไม่เคยถามชื่อหรือแนะนำตัวกับเธอเลยแม้แต่ครั้งเดียว“หมิงหาน เหยาหมิงหาน เธอเรียกว่าหมิงหานก็ได้ ฉันไปก่อนนะ เดี๋ยวมีคนมา-” ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะพูดจบ ซ่งหนิงหนิงก็โผล่เข้ามาจากด้านหลังพร้อมกับเสียงร้องตะโกนจนทุกคนต้องหันไปมองเธอ“พี่หมิงหาน! เอ้ะ พี่เซียนอวี่ พี่รู้จักพี่หมิงหานด้วยหรอคะ” ซ่งหนิงหนิงเดินสะพายตะกร้าที่เต็มไปด้วยผักเข้ามาพร้อมกับคนอื่น ๆ ระหว่างกำลังจะกลับเข้าบ้านพัก เธอกลับเห็นคนคุ้นตาเข้าเสียก่อ
คุณหนูตัวปลอมขอลาก่อนนะคะ กล่องปริศนา
เช้าวันนี้เซียนอวี่เตรียมตัวลงไร่กับคนอื่น ๆ หลังจากที่เธอเลือกจะเข้าป่าหาของมาให้คนในบ้านพักกินมาหลายวัน ตอนนี้ก็เริ่มมีคนไม่พอใจ หาว่าเธออู้งานกินแรงเพื่อนคนอื่น ๆ เธอเลยเปลี่ยนใจไม่เข้าป่าเหมือนทุกวัน“พี่คะ งานในไร่หนักมาก พี่ไม่เคยหยิบจับอะไรมาก่อน แบบนี้จะทำได้หรอคะ กลับไปเข้าป่าหาผักดีกว่ามั้ยคะ” ซ่งหนิงหนิงพยายามเป็นอย่างมากที่จะเข้ามาคุยกับเซียนอวี่ แต่ก็มักจะถูกเซียนอวี่เมินเฉยราวกับอากาศไปเสียทุกทีวันนี้ซ่งหนิงหนิงเองก็ถูกซ่งเซียนอวี่เมินอีกเช่นเคย ท่าทางจองหองถือตัวนั้นทำให้หลาย ๆ คนไม่พอใจ บวกกับหลายวันที่ผ่านมาเซียนอวี่มักจะแยกตัวออกไปทำงานเข้าป่ากับเหล่าชาวบ้าน แถมห้องพักก็พักเป็นห้องเดี่ยวไม่มีเพื่อน ซ่งหนิงหนิงเลยสนิทกับคนอื่น ๆ มากกว่า“อะไรกัน เซียนอวี่ก็เป็นแค่เด็กที่เก็บมาเลี้ยงแท้ ๆ ทำไมถึงได้ทำตัวสูงส่งนักล่ะ เธอควรจะขอบใจและซึ้งใจหนิงหนิงเข้าไว้สิ ตัวเองไปแย่งวาสนาคนอื่นมาแท้ ๆ ตอนนี้ยังจะมาจองหองใส่คนเขาอีก”ปกติแล้วเซียนอวี่จะนิ่งเฉยกับคนอื่น ๆ ในบ้านพัก แต่ครั้งนี้เธอเลือกจะไม่ปล่อยผ่านไปเหมือนเช่นเคย ขาเรียวยาวที่กำลังเตรียมตัวจะก้าวลงไปในไร่และเริ่มงานหยุ
คุณหนูตัวปลอมขอลาก่อนนะคะ เปล่านะคะ
ลูกธนูแหลมคมแล่นผ่านหน้าเซียนอวี่ไปยังด้านหลัง ก่อนจะปักเข้าที่เจ้าหมูป่าตัวอ้วนที่กำลังวิ่งไล่เด็กสาวอยู่อย่างรวดเร็ว ก่อนที่เสียงร้องด้านหลังจะดังขึ้นดังกว่าปกติ หลังจากนั้นก็เงียบไปแต่ขาของเซียนอวี่ก็ยังคงวิ่งอยู่ เธอวิ่งเข้าไปหาคนที่ยิงธนูเฉียดหน้าเธอไปอย่างไม่คิดชีวิต ก่อนจะเข้าไปหลบด้านหลังของชายหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกันกับตัวเองทันทีหมูป่าถูกลูกธนูเมื่อสักครู่ปัดลงกลางหัว ทำให้ตอนนี้มันล้มตัวนอนอยู่กับพื้น ไม่รู้ว่าสิ้นใจตายแล้วหรือยัง แต่เรื่องนั้นเซียนอวี่ไม่ได้สนใจ ขอแค่มันไม่วิ่งไล่เธอเหมือนเมื่อครู่ก็พอ เธอกลัวจนฉี่แทบจะราดต่อหน้าทุกคนเสียแล้ว โชคดีที่กลั้นเอาไว้ทัน เธอบอกแล้วว่าสวรรค์เล่นตลกกับเธอ ขนาดมีคนตั้งเยอะตั้งแยะ ไอ้หมูบ้านั่นยังเลือกจะวิ่งไล่เธอเลย“มันตายแล้ว” เสียงเข้มดังขึ้นบนหัว เซียนอวี่ได้แต่ค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นไปมองช้า ๆ ก่อนจะเห็นว่าคนที่เข้ามาช่วยเธอเอาไว้เป็นใคร เธอเม้มปากกลั้นน้ำตามที่จวนจะไหลออกมาเต็มแก่เอาไว้ ก่อนจะพยายามพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นยืนช้า ๆยังไม่ทันที่เธอจะยืนขึ้นเองได้เสร็จ คนตรงหน้าก็จับต้นแขนของเธอแล้วดึงขึ้นเสียก่อน ร่างกายของเธอไม่สามาร
บางทีคุณอาจจะชอบ
กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย
เสี่ยวชิงเทียน8.8K viewsเกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง38.5K viewsสวรรค์ส่งข้ากลับมาทวงแค้น
Lailafun / เฉิงเอ๋อร์ / มอ.อาร์.ยอ21.6K viewsเสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว
หลิ่วเยว่120.5K viewsสามีอยากดื่มสุราต้องช่วยข้าทำสวน
องค์หญิงโนเนม1.2K viewsเชลยแค้นแม่ทัพทมิฬ
วริษา1.4K viewsจองจำรักร้าย
l3oonm@2.1K viewsใต้เท้าเจ้าขออย่ากลั่นแกล้งข้านักเลย
Luffy.g4.7K views
