แชร์

บทที่ 315

ผู้เขียน: หลิวหลีเสวียเสวี่ย
การสัมมนาวิชาการระดับสูงเริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว เสียงปรบมือดังกระหึ่มราวกับคลื่นทะเลซัดเข้ามา

พิธีกรยิ้มแล้วพูดว่า “การสัมมนาวิชาการระดับสูงในวันนี้ สิ่งที่ทุกคนให้ความสนใจมากที่สุดก็คือการออกงานร่วมกันครั้งแรกของประธานฮั่วและรุ่นน้องอัจฉริยะของเขา เชื่อว่าทุกท่านคงตั้งตารอคอยการปรากฏตัวของอัจฉริยะสาวคนนี้กันอยู่ใช่ไหมคะ”

สายตาของทุกคนหันไปมองที่ฮั่วซือหานและเก้าอี้ว่างข้างเขาพร้อมกัน “รอไม่ไหวแล้ว รีบให้อัจฉริยะสาวคนนั้นขึ้นมาเร็วๆ เถอะ”

พิธีกรยิ้ม “งั้นต่อไป ขอเชิญอัจฉริยะสาวคนนี้ขึ้นเวที เพื่อกล่าวเปิดงานการสัมมนาวิชาการระดับสูงในครั้งนี้เลยค่ะ”

อัจฉริยะสาวกำลังจะปรากฏตัวแล้ว!

ห้องโถงที่ยังคึกคักเมื่อครู่ กลับเงียบสนิทในทันที ทุกคนกลั้นหายใจด้วยความคาดหวัง

ฮั่วเสวียนกับเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ ตื่นเต้นจนพูดว่า “มาแล้วๆ ในที่สุดก็มาแล้ว!”

หลังจากคุณนายใหญ่ฉือ ฉือถัง และหลี่หลันเข้ามาในงาน ก็มัวแต่มองหาเงาของฉือหว่าน แต่หายังไงก็ไม่เจอ

พวกเธอจึงไม่คิดจะเสียเวลากับฉือหว่านอีก เป้าหมายสำคัญที่สุดของพวกเธอก็คืออัจฉริยะสาวคนนั้น พวกเธอต่างอยากเห็นหน้ากันใจแทบขาด

ฉือเจียวเต็
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (4)
goodnovel comment avatar
Phongnapa Lamat
อ่าาา.... น้อยไปๆ นึกว่าจะทำตัวแบบตลาด แบบว่า ฉือหว่าน เธอขึ้นไปทำไม เธอโกหก ลงมาเด่วนี้ อะไรประมาณนี้ แบบว่ายอมรับไม่ได้ เห็นชอบว่าฮือหว่านกันทั้งตระกูล แต่นี้ ยังน้อยไป ฮั่วนี่อีกคน โดบตบหน้าแบบจังๆ ซะใจ ทุกคนที่เคยว่าฉือหว่านไว้
goodnovel comment avatar
Sira Pucca
สักทีเถอะ สะใจจริงๆ
goodnovel comment avatar
Heart
เยี่ยมมม!!!! ดีมาก แบบนี้ได้รับการสนับสนุนต่อแน่นอน
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1134

    พนักงานต้อนรับรู้สึกว่า ในวินาทีนั้นคำว่า “การแต่งงานของตระกูลมหาเศรษฐี” ได้ปรากฏเป็นภาพที่ชัดเจนตรงหน้าแล้ว“คุณนาย ขอโทษด้วยนะคะ ก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยพบคุณมาก่อนค่ะ”หลินซีเหยากล่าวว่า “ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้ฉันสามารถขึ้นไปชั้นบนเพื่อไปพบประธานลู่ได้เลยไหมคะ?”พนักงานต้อนรับกล่าวว่า “คุณนาย เดี๋ยวฉันพาไปเองค่ะ”หลินซีเหยาปฏิเสธอย่างสุภาพว่า “ไม่เป็นไรค่ะ คุณทำงานของคุณต่อเถอะ เดี๋ยวฉันขึ้นไปหาประธานลู่เองค่ะ”พูดจบ หลินซีเหยาก็ถือกระติกเก็บความร้อนแล้วเดินเข้าไปในลิฟต์ ไม่นานก็ขึ้นมาถึงชั้น 16 ที่นี่คือฝ่ายสำนักงานประธาน และห้องทำงานประธานของลู่หนานเฉิงก็อยู่ที่นี่เช่นกันหลินซีเหยาเดินไปบนพรม และไม่นานก็หยุดอยู่หน้าประตูห้องทำงานของประธานบริษัทเธอจัดเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อย จากนั้นก็ประดับรอยยิ้มที่หวานที่สุด ก่อนจะผลักประตูเข้าไป “ที่รัก ดูสิว่าฉันเอาอะไรมาให้คุณ กล่องข้าวแห่งความรักนะ~”หลินซีเหยาตั้งใจพูดด้วยน้ำเสียงหวานแหลมแบบออดอ้อน เพราะเธอรู้ดีว่าผู้ชายล้วนชอบแบบนี้วินาทีถัดมา เธอก็แข็งค้างอยู่กับที่ทันทีเธอเคยคิดไว้แล้วว่าลู่หนานเฉิงจะมีปฏิกิริยาอย่างไรเมื่อเห็

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1133

    เช้าวันรุ่งขึ้นหลินซีเหยาลืมตาขึ้น และพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงเธอลุกขึ้นนั่ง เธอจำได้ว่าเมื่อคืนทำงานดึกเกินไป เผลอหลับคาโต๊ะไป แล้วเธอจะมาลืมตาตื่นอยู่บนมีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว คือลู่หนานเฉิงเป็นคนอุ้มเธอขึ้นมานอนบนเตียงข้างเตียงว่างเปล่าแล้ว ลู่หนานเฉิงน่าจะไปบริษัทแล้วหลินซีเหยาหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมา ไม่ดูก็ไม่รู้ พอดูเข้าเท่านั้นก็ถึงกับตกใจ ตอนนี้แปดโมงแล้ว!เธอหลับยาวมาจนถึงแปดโมงเช้าเลย!ปกติแล้วเธอจะตื่นตั้งแต่ราว ๆ หกโมงกว่า ๆ ออกไปวิ่งตอนเช้า จากนั้นก็ดื่มกาแฟ กินอาหารเช้า แล้วเริ่มทำงานแต่วันนี้เธอกลับหลับยาวมาจนถึงแปดโมงเช้าเธอเป็นอะไรไปกันนะหรือว่าเธอเริ่มอาการง่วงซึมผิดปกติแล้วกันแน่?ในตอนนั้นโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น เป็นสายที่ผู้ช่วยตัวโทรเข้ามาหลินซีเหยากดรับสาย “ฮัลโหล”“พี่ซีเหยา ทำไมยังไม่มาสตูดิโออีกล่ะ แบบนี้ไม่เหมือนพี่เลยนะ บอกมาสิ เมื่อคืนไปสนุกกับประธานลู่จนดึกใช่ไหมล่ะ?” ผู้ช่วยตัวพูดอย่างมีนัยแฝงหลินซีเหยา “……” เมื่อคืนเธอกับลู่หนานเฉิงไม่ได้เกิดอะไรขึ้นเลย แถมลู่หนานเฉิงโกรธอยู่ด้วยเธอจำเป็นต้องซ่อมแซมความสัมพันธ์

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1132

    ทำไมเธอฟุบหลับบนโต๊ะ?ลู่หนานเฉิงเดินเข้าไปใกล้ ก็เห็นว่าในมือของเธอยังถือพู่กันวาดอยู่ บนโต๊ะเต็มไปด้วยแบบร่างงานออกแบบเขาหยิบแบบร่างขึ้นมาหนึ่งแผ่น พรสวรรค์และความสามารถด้านการออกแบบของหลินซีเหยาเป็นที่ประจักษ์แก่สายตาทุกคน เธอสมชื่อเสียงจริง ๆแต่คนอื่นมองเห็นเพียงออร่าที่ห่อหุ้มตัวเธอ ขณะที่เขากลับมองเห็นความพยายามของเธออย่างชัดเจนเธอทุ่มเทหยาดเหงื่อและความพยายามมากกว่าคนอื่นหลายเท่าลู่หนานเฉิงวางแบบร่างลง มองใบหน้าเล็ก ๆ ที่กำลังหลับสนิทของเธอ คุณหนูจากตระกูลใหญ่เขารู้จักมามากมาย ส่วนใหญ่ล้วนเติบโตมาอย่างสุขสบาย สุดท้ายก็แต่งงานเชื่อมสายสัมพันธ์กับตระกูลผู้ดีที่สมน้ำสมเนื้อ แต่เขาเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก คุณหนูจากตระกูลใหญ่ที่ขยันและพยายามถึงเพียงนี้ ช่างน่าชื่นชมและให้กำลังใจไม่น้อยเลยลู่หนานเฉิงเอื้อมมือไป ก่อนจะอุ้มหลินซีเหยาขึ้นในท่าอุ้มประคองอย่างแผ่วเบาเขาวางหลินซีเหยาลงบนเตียงนุ่ม ๆ จากนั้นก็เปิดผ้าห่มและเอนตัวลงนอนข้าง ๆ เธอหลินซีเหยาพลิกตัวหนึ่งครั้ง ก่อนจะซุกตัวเข้าไปในอ้อมแขนของเขา แขนทั้งสองข้างโอบรัดเอวของเขาไว้แน่นลู่หนานเฉิงยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย มองคน

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1131

    ลู่หนานเฉิงเอ่ยขึ้นว่า “เธอคิดว่าฉันกำลังโกรธเรื่องอะไรอยู่?”หลินซีเหยาเอ่ยขึ้นว่า “ฉันรู้แล้วว่าคุณโกรธเรื่องอะไร! ฉันเข้าใจคุณผิด คิดว่าคุณมีผู้หญิงอื่นอยู่ข้างนอก แต่จุดสำคัญไม่ใช่ตรงนั้น จุดสำคัญคือฉันไม่ได้หึง คุณเลยคิดว่าฉันไม่ให้ความสำคัญกับคุณ ไม่ใส่ใจคุณ ใช่ไหม?”ลู่หนานเฉิงหัวเราะออกมาทั้งที่ยังโกรธ เดิมทีเขานึกว่าเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย ที่แท้เธอรู้ทุกอย่างอยู่แล้วก็จริง คนฉลาดเฉลียวอย่างเธอ ย่อมต้องคิดออกอยู่แล้วลู่หนานเฉิงกล่าว “หลินซีเหยา ตอนนี้เธอหมายความว่ายังไงกัน หรือจะบอกว่าไม่ใช่เธอที่ผิด แต่กลับเป็นฉันที่ผิดงั้นเหรอ?”หลินซีเหยาเอ่ยขึ้นว่า “เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องว่าใครถูกใครผิด แต่ลู่หนานเฉิง…คุณแปลกมากจริง ๆ!”ลู่หนานเฉิงชะงักไปชั่วขณะ “อะไรนะ?”หลินซีเหยาพูดขึ้นว่า “ทำไมคุณถึงต้องการให้ฉันให้ความสำคัญกับคุณ ต้องการให้ฉันใส่ใจคุณล่ะ? ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น อาจเป็นเพราะศักดิ์ศรีทำงาน ต่อให้ไม่รัก ก็ยังอยากให้ภรรยาของตัวเองยกย่องเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่คุณคือลู่หนานเฉิง ฉันรู้ดีว่า ผู้หญิงที่คุณไม่ชอบ คุณไม่เคยแยแสแม้แต่น้อย ดังนั้น…ที่คุณโกรธขนาดนี้ เป็นเพราะคุ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1130

    หลินซีเหยาแค่นยิ้ม มองไปที่ลู่หนานเฉิงข้างกายแล้วพูดว่า “ดูท่าฉันคงได้สามีที่ดีจริง ๆ นะ!”ลู่หนานเฉิงหันไปมองหลินซีเหยา เธอเม้มริมฝีปากแดงยกยิ้ม สายตาอ่อนหวานมองเขาอย่างมีเสน่ห์ ชัดเจนว่ามีความตั้งใจจะเอาใจแฝงอยู่ในนั้นลู่หนานเฉิงกระตุกมุมปากบางขึ้นเล็กน้อย แล้วหัวเราะเบา ๆ เขาหัวเราะแบบนั้นหมายความว่าอะไรนะ?หลินซีเหยารู้สึกว่าเขาดูเหมือนกำลังยิ้มเย้ย เหมือนกำลังหัวเราะเยาะเธอมากกว่าหลินซีเหยาที่มีท่าทีเหมือนเอาความหวังดีไปปะกับความเฉยชา “……”เธอไม่เคยง้อผู้ชายมาก่อนเลย โอ้ย ช่วยด้วย ทำไมผู้ชายนี่ง้อยากขนาดนี้?ได้ยินว่าผู้หญิงไม่ใช่เหรอที่ง้อยาก?ผู้ช่วย “ฉันพักอยู่แถวนี้ แวะจอดให้ฉันลงตรงหัวมุมข้างหน้าได้เลยค่ะ”ผู้ช่วยพิเศษหลี่เหยียบเบรก ผู้ช่วยลงจากรถแล้วโบกมือลา “ไว้เจอกันนะ”หลินซีเหยาพูดว่า “บ๊ายบาย”รถหรูยังคงพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ผ่านไปครึ่งชั่วโมงจึงมาจอดหน้าวิลล่า ถึงบ้านแล้วลู่หนานเฉิงกับหลินซีเหยาลงจากรถ แล้วเดินกลับเข้าไปในวิลล่าป้าหรงรีบออกมาต้อนรับทันที “คุณชาย คุณนาย กลับมาแล้วเหรอคะ? ต้องการให้ฉันเตรียมมื้อเย็นไหมคะ?”ลู่หนานเฉิงตอบสั้น ๆ “ไม

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1129

    เสี่ยวเล่ออ้าปากเหมือนอยากพูด “ฉัน…”ลู่หนานเฉิงจับมือของหลินซีเหยาแน่น เขาพูดว่า “เธอควรขอโทษภรรยาของฉัน! เธอควรจะบอกเขาว่า ขอโทษ!”เสี่ยวเล่อชะงักค้างอยู่กับที่ ไม่กล้าขยับลู่หนานเฉิงหัวเราะเย็นชา “ทำไมล่ะ เธอไม่อยากพูดเหรอ? ดูท่าว่าฉันให้โอกาสแล้ว แต่เธอกลับไม่คิดจะรักษามันไว้เลยสินะ”น้ำเสียงของลู่หนานเฉิงเต็มไปด้วยแรงกดดันชัดเจน เขาต้องการให้เสี่ยวเล่อเอ่ยขอโทษหลินซีเหยาหลินซีเหยามองไปทางลู่หนานเฉิง เธอไม่คิดเลยว่าเขาจะลุกขึ้นมาปกป้องเธอแบบนี้เสี่ยวเล่อเริ่มหวาดกลัว เธอหลงใหลในอำนาจของลู่หนานเฉิง และขณะเดียวกันก็เกรงกลัวอำนาจนั้นอย่างลึกซึ้ง เธอหันไปมองหลินซีเหยาแล้วพูดว่า “ขอโทษค่ะคุณนายลู่ เป็นความผิดของฉันเอง เมื่อกี้ฉันไม่ควรเสียมารยาท ไม่ควรหยิ่งผยอง และยิ่งไม่ควรลงมือทำร้าย ทุกอย่างเป็นความผิดของฉัน โปรดให้อภัยฉันด้วยค่ะ!”หลินซีเหยาหันไปมองผู้ช่วยที่ยืนอยู่ด้านหลังเธอ แล้วเอ่ยถามว่า “เธอยินดีจะให้อภัยเธอไหม?”ผู้ช่วยส่ายหน้าแล้วตอบว่า “ตอนที่เธอลงมือทำร้ายน่ะหยิ่งผยองเสียจนมองใครไม่เห็น แต่พอถูกกดดันก็ได้แต่ยอมอ่อนข้อ แต่ฉันไม่คิดจะให้อภัยเธอหรอก!”ทุกคนต้องชดใช

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status