Se connecterShare
พญาราชสีห์&พยัคฆ์ 1
Dernière mise à jour:
2025-09-16 13:08:37
Latest chapter
จอมใจจอมมาร อะไรกัน?
ห่างออกมาจากเสียงหวานใสของสตรีคุยกันทางป่ารกทึบอีกฝั่งหนึ่งที่แสงจันทร์สาดส่องลงมาได้ยากเย็น มีบุรุษร่างสูงใหญ่สองคนกำลังทำหน้าที่ยืนยามให้ฝ่ายสตรีอยู่ด้วยท่าทางเคร่งขรึมพาบรรยากาศเคร่งเครียด“ข้าจะไม่ถามว่าท่านคิดอย่างไรกับองค์หญิง” ท่ามกลางความมืดมิดยามราตรี มีเพียงแมลงกลางคืนกรีดร้องดังระงม เสียงทุ้มห้าวของหยวนจงเป็นฝ่ายเริ่มต้นก่อน “ข้าเพียงต้องการเตือนท่านว่าอย่าคิดอาจเอื้อม”แค่องครักษ์ขององค์หญิง จะเทียบเท่ากับเขาที่เป็นถึงแม่ทัพได้อย่างไร แต่ไม่รู้ว่าทำไม หยวนจงจึงรู้สึกด้อยกว่าคนผู้นี้อยู่หลายส่วนเขาไม่เข้าใจ! เขารู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมาก เขาที่มีท่าทางทระนงองอาจทั้งยังผึ่งผายงามสง่า กลับเทียบมิได้กับท่าทางสุขุมเยือกเย็นของชายผู้นี้นั่นคือสาเหตุที่หยวนจงพยายามพูดจายกตนข่มท่านกับหงซือกวนตลอดเวลาร่างสูงสง่าของหงซือกวนยังคงยืนนิ่งไม่ไหวติงใดๆ เสียงหวานใสของสองสตรียังดังอยู่ไกลๆ ให้ได้ยินเพียงเขา สายตาคู่คมโฉบเฉี่ยวคล้ายพญาราชสีห์มองออกไปรอบทิศทางท่ามกลางความมืดราวกับน้ำหมึกดำ เพื่อจับสังเกตความเคลื่อนไหวที่อาจจะเป็นอันตรายตามวิสัย กลิ่นอายอันทรงพลังยังคงปกคลุมไปทั่วร่างสูงใ
จอมใจจอมมาร สตรีจิตใจบอบบาง
ทางอีกฝั่งหนึ่งของป่ารกทึบ“เจ้าควรตอบข้า” เสียงทุ้มห้าวเอ่ยถามเสียงห้วนไปทางสตรีที่กำลังเดินหาสมุนไพรบางชนิดอยู่ตรงเนินดิน“ข้าก็บอกท่านแล้วว่า ไก่ป่าตัวนี้ควรยัดสมุนไพรเข้าไปด้วย เมื่อย่างสุกแล้วจะน่ากินมากขึ้น” ฟางหลันตอบคำพลางเดินหาสมุนไพรที่ต้องการต่อไปอย่างใจเย็น นางมีฝีมือการทำอาหารที่เลิศล้ำ ไก่ป่าย่างจะธรรมดาได้เยี่ยงไรหยวนจงหักคอไก่จนหักเสียงดังกร๊อบก่อนเอ่ยเสียงกดต่ำ “ข้ามิได้ถามเรื่องนั้น”ฟางหลันกลอกตาไปมาแล้วเอ่ย “เช่นนั้นข้าก็ไม่มีอันใดจะตอบ” นางสังเกตได้ว่าท่านประมุขต้องการปิดบังตัวตน อีกทั้งองค์หญิงยังกำชับว่าเรื่องของท่านประมุขมิให้เปิดเผยและมิให้เอ่ยถึง นางย่อมเชื่อฟัง เพราะในภายภาคหน้ามีบ้านหลังใหญ่กับอาภรณ์เลอค่าและเครื่องประดับมากมายรอนางอยู่!“เจ้าแค่บอกนามมา” เสียงห้าวยังคงเค้นถาม สายตาคู่คมจ้องมองอย่างกดดัน“ท่านก็เรียกว่า...อืม” หญิงสาวทำท่าครุ่นคิดไม่สะทกสะท้านท่าทางข่มขวัญนั่นเลยสักนิด นางยืนเอียงหน้าเอานิ้วเคาะปลายคางมน “อืม...หัวหน้าหง! ดีหรือไม่?” นางกล่าวพร้อมตบมือชอบใจคลี่ยิ้มงดงามหยวนจงนึกระอานางตรงหน้าเหลือเกิน “ข้ามิได้ถามว่าควรเรียกชายผู้นั้นว่าอ
จอมใจจอมมาร เข้าใจดี 3
“พี่หง!” เหม่ยหลินทำได้แค่เบิกตาโตมองคนที่ทำให้นางตกใจ เขาช่างว่องไวผิดกับท่าทางสุขุมเยือกเย็นหนักหนาหงซือกวนจับอุ้มเหม่ยหลินขึ้นมาบนต้นไม้ เพื่อให้นางได้ชมทิวทิศน์ยามอาทิตย์อัสดงที่กำลังตกลงไปที่ขอบฟ้า เพื่อมิให้นางคิดการณ์อันใดอีกต่อไปทุกเรื่องราวใช่ว่าเขาจะไม่เข้าใจนาง แต่เป็นนางต่างหากที่ไม่เข้าใจอันใด“เจ้าบอกมิให้ข้าคิดอะไร แต่เจ้ากลับคิดมากเกินไป” เสียงทุ้มเอ่ยออกมากับนางตรงแผงอกเหม่ยหลินที่นั่งอยู่ในอ้อมกอดอบอุ่นบนตักแข็งแกร่งก็ให้รู้สึกร้อนวูบวาบไปหมด วงแขนที่โอบรัดร่างนางสร้างความรู้สึกหวามไหวไปทั่วทั้งใจ จึงกล่าวคำใดไม่ออกทั้งนั้นไม่แม้แต่จะเถียงเขากลับไป นางทำได้แค่มองหน้าเขาใกล้ๆ กะพริบตาเบาๆหงซือกวนก้มหน้ามองนางในระยะประชิด รับรู้ได้ถึงลมหายใจอุ่นหอมรินรด ความรู้สึกปรารถนาแนบชิดเอ่อล้น ทว่ายังต้องรอเวลาที่เหมาะสมเขาไม่อาจหยามเกียรตินาง และไม่อาจลดเกียรติของตนเองสายตาคมดำที่ลึกล้ำเกินจะหยั่งพยายามละออกจากวงหน้าสะคราญแล้วมองออกไปยังทัศนียภาพเบื้องหน้า ที่ความงดงามจับตาไม่สามารถสู้นางตรงหน้าได้เลยเหมยหลินเงยหน้ามองเสี้ยวหน้าคมคายตาไม่กะพริบ เห็นเขาละความสนใจจากนางไป
จอมใจจอมมาร เข้าใจดี 2
ฟางหลันที่ความรู้สึกไวมากจึงรับรู้ได้ไม่ยาก นางละสายตาออกจากวงหน้าหล่อเหลาของใครบางคน แล้วทำท่าจะเดินไปหาอาหาร เสียงแว่วหวานพลันดังออกมา “ท่านแม่ทัพ ไปช่วยฟางหลันเถิด”เหม่ยหลินเอ่ยอย่างใจดี เนื่องจากนางต้องการอยู่กับพี่หงเพียงสองต่อสองจึงเข้าใจได้ไม่ยากว่าฟางหลันกับหยวนจงก็คงต้องการอยู่ด้วยกันตามลำพังเช่นกัน หญิงสาวโปรยยิ้มหวานเช่นสตรีน้ำใจงามส่งให้หยวนจงแม่ทัพหนุ่มขมวดคิ้วมองอย่างประหลาดใจและไม่เข้าใจสายตาของเหม่ยหลินเลยสักนิด หากแต่รอยยิ้มหวานล้ำนั้นของนางกลับใช้ได้ผลกับเขาชายหนุ่มถึงกับต้องหลับตาลงแผ่วเบา รู้สึกอึดอัดในโพรงอกเป็นอย่างมากที่ต้องเก็บกดความรู้สึกทั้งหมดเอาไว้ ที่ผ่านมามิใช่ว่าเขาจะไม่เคยแสดงท่าทีอันใด หากแต่นางเป็นถึงองค์หญิง ทั้งยังวางตัวดีมาโดยตลอด ไม่เย่อหยิ่งแต่กลับมองแล้วให้ความรู้สึกสูงส่ง ไม่ถือตัวแต่กลับมีท่าทางน่าเคารพนางมองเขาเป็นสหายวัยเยาว์มาโดยตลอด ไม่เคยวางท่าทีว่าอยู่เหนือเขาทั้งยังไม่เคยแสดงออกถึงความห่างเหิน แต่นางมักจะเว้นระยะห่างได้อย่างเหมาะสม จนเขาไม่กล้าล้ำเส้นเลยสักครั้งที่ทำได้ก็มีเพียงร่วมรักกับสตรีอื่นเพื่อเติมเต็มก็เท่านั้น ยิ่งเขาได้เ
จอมใจจอมมาร เข้าใจดี 1
ทั้งหมดออกเดินทางเรื่อยๆ เป้าหมายคือกลับเข้าเมืองหลวงของต้าโจวทั้งสี่คนไร้รถม้าให้อาศัย เนื่องจากอาณาเขตรอบด้านล้วนเป็นป่าใหญ่ ซึ่งเชื่อมต่อกับหมู่บ้านเร้นลับ ที่บัดนี้กลายหมู่บ้านสุสาน อันไร้ผู้คนสัญจรดั่งเก่าก่อนเหม่ยหลินนั้นเป็นเพียงสตรีในห้องหอไร้ซึ่งวรยุทธ์อันใด ทั้งพลังลมปราณก็ไม่มีทั้งนั้น นางจึงเหน็ดเหนื่อยง่ายดายมากกว่าอีกสามคน หงซือกวนย่อมรู้ดี เพราะว่าเขาร่วมเดินทางมากับนางก่อนหน้าแล้วหลายวัน เขาจึงหยุดพักมาตลอดทางโดยที่เหม่ยหลินมิต้องร้องขอ“พักอีกแล้วหรือ?” ฟางหลันถามขึ้นอย่างงุนงง เมื่อครู่ราวสองเค่อก็พักไปแล้ว ยังเดินไปได้ไม่ไกลเลยก็พักอีกจะพักอะไรกันหนักกันหนา ถ้าจะพักบ่อยเยี่ยงนี้ มิสู้อาศัยอยู่ที่บ้านของนางไปเลยหงซือกวนมิได้สนใจใคร เขาสนใจเพียงเหม่ยหลิน สายตาคมเฉี่ยวมองปราดเดียวไปทางนกประหลาดตัวใหญ่แวบหนึ่งเจ้านกเฟยเฟยเข้าใจได้ไม่ยาก เมื่อหยุดพักเมื่อใด มันจะรีบบินไปคาบกิ่งไม้ที่มีใบหนามาให้เหม่ยหลินนั่งพักทันทีเหม่ยหลินอมยิ้มจนแก้มแดงชำเลืองมองชายหนุ่มผู้เคร่งขรึมที่รู้ใจนางเป็นที่สุดหงซือกวนเพียงเลิกคิ้วมองนางมิได้เอื้อนเอ่ยแม้ครึ่งคำ หากแต่สายตาคมปลาบที่ส่ง
จอมใจจอมมาร ร่วมเดินทาง 2
หยวนจงมองตามสายตาของฟางหลันจึงได้เห็นเช่นกันเสียงต่อสู้ประมือหลังพุ่มไม้พลันชะงักหยุดลง ทั้งสองคนรีบพุ่งกายทะยานตามเจ้าเฟยเฟยไปอย่างใจตรงกัน แต่นกประหลาดตัวใหญ่หาใช่นกสามัญ ไม่มีใครตามมันทันทั้งนั้นหยวนจงและฟางหลันได้แต่ยืนมองเจ้านกเฟยเฟยอย่างเงียบงันทั้งสองหันหน้ามองกันคล้ายมีเปลวไฟลุกโชนในดวงตา“เพราะเจ้า!” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงลอดไรฟันใส่หน้าหญิงสาวฟางหลันมีหรือจะยอมรับผิด “ถ้าท่านไม่พุ่งตัวมา ข้าก็ไม่ตกใจกลัว และหากข้าไม่เขวี้ยงมันออกไป ข้าอาจจะเผลอแทงท่านก็เป็นได้ ท่านก็น่าจะดูออก ไม่น่าโง่!” นางกระแทกเสียงใส่“อ้อ” หยวนจงส่งเสียงในลำคอ “เป็นความผิดของข้าอย่างนั้นหรือ?” จบคำก็บดกรามจนได้ยินเสียงฟันขบกันหญิงสาวเลิกคิ้วขึ้นสูงเอ่ยเสียงแหลม “ใช่!” นางเชิดหน้างดงามใส่ใบหน้าหล่อเหลา “เพราะท่านทั้งหมด!”หยวนจงก้มหน้ามองฟางหลันด้วยดวงตาวาวโรจน์จนปลายจมูกโด่งสันชนกับปลายจมูกเชิดรั้นของนางอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะแค่นเสียงฮึในลำคออย่างระอา แล้วผลักไหล่บางของนางออกให้พ้นทางไปฟางหลันเสียหลักเล็กน้อยแล้วก็กลับมากอดอกยืดตัวตรงปรายหางตามองหยวนจงพร้อมยกยิ้มเจ้าเล่ห์เย้ยหยัน นางแค่นเสียงเล็กในลำค
Vous vous intéresseriez aussi à
ย้อนเวลาป่วน...ฉางอัน
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค1.8K Vuesองค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน
เหลียงซานเหลากุ่ย363.8K Vuesสลับชะตาองค์ชายจอมโจร
จูเฉิงกง - อันนา251 Vuesอยากเนียนเป็นปลาเค็ม แต่ฮ่องเต้ดันจับโป๊ะจากในใจ
กวนเหอว่านหลี่914 Vuesตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว
หออักษร4.7K Vuesนางร้ายพ่ายรัก ดวงใจรัชทายาท
LiHong462 Vuesรัชทายาทผงาดฟ้า: แผ่นดินนี้ข้าเป็นใหญ่
อู๋ตู๋จุ้ยหลิง1.4K Vuesองค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น
จันทร์กระจ่างภูผา397.2K Vues
