“ไม่สิ จริง ๆ เธอไม่มีทางเลือกเลยต่างหาก”
ดวงตากลมโตสั่นไหว ความรู้สึกผิดก่อขึ้นในใจ ไม่ว่าจะอย่างไรเธอก็ต้องช่วยสามีให้ได้ ครอบครัวของเธอจะต้องผ่านเรื่องราวเลวร้ายนี้ไปให้ได้
มือเรียวสวยจับมือหนาที่ประคองแก้มตนออก ก่อนจะย้ายมันมาวางสัมผัสตรงเนินอกของตน พลางจับจ้องคนตรงหน้าคล้ายจะสื่อความนัยว่าเธอพร้อมจะปรนเปรอให้เขาเสร็จสมอย่างที่อีกคนต้องการ
ชัชวาลคลี่ยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะทาบทับริมฝีปากบางสีเชอร์รี่ เขาจูบสัมผัสแผ่วเบาเพื่อไม่ให้หญิงสาวตื่นตระหนก ใบหน้าเนียนนวลหลับตาพริ้มคล้ายตกอยู่ในห้วงฝัน เคลิบเคลิ้มไปกับรสหวานที่ไม่ได้สมัครใจรับอย่างเต็มร้อย
มือหนาเลื่อนต่ำลงไปยังช่วงเอวของหญิงสาว ก่อนจะลูบไล้สัมผัสตรงสะโพกผายแน่น ที่ยั่วยุอารมณ์ชายหนุ่มให้พุ่งทะยานขึ้น จนอยากจับร่างเพรียวสวยกระแทกกระทั้นให้หนำใจ
ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ได้รับจากชายแปลกหน้า ทำเอานภัสสรเสียววาบไปทั้งตัว มันทั้งหวามไหวและตื่นเต้น ทำเธอรู้สึกดีอย่างไม่บอกถูก ดีจนทวีความรู้สึกผิดในใจมากกว่าเดิม
ตอนนี้แม้ว่าร่างกายจะโดนชายอื่นล่วงล้ำ แต่สิ่งหนึ่งที่เธอระลึกไว้เสมอและเตือนใจตัวเองไว้เป็นอย่างดี ว่ามีเพียงสามีเท่านั้นที่เป็นเจ้าของหัวใจดวงนี้ หัวใจที่กำลังแตกสลายไม่มีชิ้นดีจากการกระทำของสามีที่ไม่เอาไหน
ร่างสะโอดสะองเคลื่อนตัวนั่งบนตักแกร่ง พลางขยับบดเล็กน้อยเป็นการทักทายความใหญ่โตที่เริ่มผงาดอยู่ภายใต้ร่มผ้า เธอปล่อยให้เสี่ยชัชจับถอดเดรสช่วงบนอย่างตามใจ ปล่อยให้เขาหยอกเย้าตรงก้อนกลมสวยสองเต้าอย่างที่ใจต้องการ
ลิ้นสากเลียวนตุ่มไตที่แข็งชูชันพลางดูดเม้มและขบกัด ทำเอานภัสสรเจ็บจี๊ดปนเสียวจนเผลอร้องครางเสียงหวาน
“อ้ะ อ่าส์”
ชายหนุ่มร่างกำยำยกยิ้มอย่างพอใจเมื่อหญิงสาวตอบสนองต่อสิ่งที่เขาปรนเปรอได้เป็นอย่างดี ก่อนจะถกกระโปรงขึ้นแตะสัมผัสส่วนอวบอูมที่ตอนนี้เริ่มเปียกชื้นคล้ายมีความต้องการอยู่ไม่น้อย
ปากครอบครองตรงส่วนเนินอกขณะเดียวมือหนาก็ถูไถตรงร่องกลีบไปมา ทำเอาลูกหนี้คนสวยดีดดิ้นอย่างไม่อาจทานทน แม้ว่าจะมีกางเกงในกั้นไม่ได้สัมผัสโดยตรงก็ตาม
“ดูเหมือนว่าจะเป็นฉันมากกว่านะที่ทำให้เธอมีความสุข” เขาเอ่ยแหย่ ทำเอานภัสสรขวยเขินจนต้องเอ่ยตัดบท
“ให้สรทำให้เสี่ยนะคะ”
ว่าจบร่างเพรียวลมก็เคลื่อนกายไปนั่งคุกเข่าอยู่ด้านล่าง ก่อนจะรูดซิปกางเกงเจ้าหนี้อย่างถือวิสาสะ เผยความแข็งขืนออกมาผงาดง้ำด้านนอก ทำเอาหญิงสาวผงะไปเล็กน้อย เพราะมันใหญ่โตกว่าของสามีอยู่มากโข
“ถึงกับตกใจเลยเหรอ” ชัชวาลยิ้มขำ
“นิดนึงค่ะ”
เธอเอ่ยพลางหลบสายตา ก่อนจะใช้มือครอบครองส่วนแกนลำอย่างชำนาญ
“ทำไม? ของฉันใหญ่กว่าของผัวเธอหรือไง”
นภัสสรไม่พูดอะไร แต่นั่นก็เป็นคำตอบให้ชัชวาลได้แล้ว ทำเอาเจ้าหนี้วัยกลางคนยิ้มลำพองอยู่ในใจ
ถ้าเธอได้ลองของฉันสักหน่อย รับรองว่าได้ร้องเสียงหลง จนจำชื่อผัวตัวเองไม่ได้เลยล่ะ นภัสสร
มือบางชักรูดแกนกายไปมาผ่อนหนักผ่อนเบาเคล้าอารมณ์ให้เสี่ยชัชวูบไหวเป็นช่วง ๆ จนเขาต้องเชิดหน้าขึ้นพลางขบกรามแน่น
“อมให้ฉันหน่อย”
หญิงสาวทำหน้าลังเลอย่างเห็นได้ชัด เพราะแท่งเนื้อตรงหน้ามันทั้งยาวทั้งใหญ่ จนเธอไม่รู้ว่าจะสามารถใช้ปากครอบมันทั้งหมดได้อย่างไร
“ทำไม? รังเกียจ?”
“ป..เปล่าค่ะ” เธอปฏิเสธอย่างแข็งขันเพราะกลัวว่าอีกคนจะไม่พอใจ “ของเสี่ยใหญ่ขนาดนี้ สรไม่รู้จะอมยังไงไหว”
“ลองก่อนสิ จะได้รู้ว่าไหวไม่ไหว” ชัชวาลเอ่ยอย่างเอ็นดู
เธอพยักหน้าตอบรับก่อนจะอ้าปากครอบแค่ส่วนหัวก่อน ดูดเม้มพร้อมกับใช้ลิ้นเลียขยี้ จนคนบนโซฟาต้องกดเสียงครางต่ำด้วยความเสียวสะท้าน
นภัสสรผงกหัวให้ส่วนเอ็นลำเข้าไปในปากของเธอมากขึ้น แต่ทว่ามันก็เข้าไปได้มากสุดเพียงแค่ครึ่งลำเท่านั้น ทำให้เธอต้องใช้มือรูดส่วนที่เหลือแทน
“อ่าส์”
“อ่อกๆๆๆๆ”
เธอขยับศีรษะเข้าออกเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น ทำเอาชัชวาลหวามไหวแทบทนไม่ได้ จนต้องจิกเรือนผมของนภัสสรเพื่อระบายความเสียว
เขาจับล็อกหัวของคนตัวเล็กเอาไว้ ก่อนจะกระทุ้งเอวสวนอย่างเอาแต่ใจ ทำเอาหญิงสาวด้านล่างตาเหลือกลอยจนแทบจะหายใจไม่ออก
“อ่อกๆๆๆๆ”
ในที่สุดของเหลวสีขาวข้นก็ทะลักออกมาเต็มปากเล็ก ถึงเธอจะเคยทำเรื่องอย่างว่ากับสามีมานับครั้งไม่ถ้วน แต่นี่ถือเป็นครั้งแรกที่เธอได้ลิ้มลองรสชาติของน้ำกาม กลิ่นคาวคละคลุ้งเต็มโพรงปากจนเธอแทบอยากจะคายมันทิ้งโดยเร็ว ทว่าก็ถูกอีกฝ่ายขัดไว้
“เดี๋ยว อย่าเพิ่งคาย” นภัสสรหยุดชะงักไปทันที “อ้าปากให้ฉันดูหน่อย”
หญิงสาวทำตามอย่างว่าง่ายพลางช้อนตามองชัชวาลอย่างยั่วเย้าโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่ทำเอาก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายของชายหนุ่มวัยสี่สิบแปดกระตุกไหวอยู่ไม่น้อย
“กลืนมันเข้าไป”
ความไม่มั่นใจฉายแววในดวงตาดำขลับของหญิงสาว ถ้าให้เลือกได้เธอจะไม่กลืนมันอย่างแน่นอน แต่ทว่าตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกอย่างอื่นนอกจากทำตามคำสั่งของเจ้าหนี้แต่โดยดี เธอจึงกลืนน้ำคาวเข้าไปจนหมดด้วยความจำใจ พยายามข่มอารมณ์และสีหน้าเอาไว้ให้มิด
ผู้มีอำนาจเหนือกว่าลอบยิ้ม ก่อนจะใช้นิ้วโป้งเกลี่ยเช็ดคราบของเหลวที่เหลือตรงมุมปาก
“เป็นไง น้ำฉันหวานไหม”
เจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลคาราเมลไม่อยากโกหก เธอจึงได้แต่พยักหน้า ทั้งที่ใจไม่ได้คิดเช่นนั้น
“มานั่งนี่”
เสี่ยชัชเอ่ยพลางตบหน้าขาเป็นเชิงบอกให้อีกคนเคลื่อนกายมานั่งที่ตักของเขา
นภัสสรทำตามอย่างไม่อิดออด สะโพกกลมแน่นสัมผัสเข้ากับแกนลำลึงก์ที่ยังตั้งตรง ทำเอาหญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อย ทั้งที่ปลดปล่อยความสุขออกไปแล้วแต่มันยังคงแข็งขืนราวกับยังไม่ได้เริ่มกิจ ไม่คิดว่าผู้ชายวัยย่างเข้าเลขห้าคนนี้จะอึดและแข็งแรงราวกับหนุ่มแรกรุ่น
“นภัสสร”
“คะเสี่ย” หญิงสาวเจ้าของชื่อหันหน้าสบดวงตาคม
“กลับไปคิดดูให้ดี เรื่องข้อเสนอที่ฉันบอก” ใบหน้าคลาคล่ำไปด้วยประสบการณ์ชีวิตเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ได้ค่ะเสี่ย” หญิงสาวเอ่ยเสียงอ่อน
“นอกจากเธอจะใช้หนี้ให้ผัวเธอได้แล้ว”
ชัชวาลเว้นจังหวะ ก่อนจะเลื่อนมือสัมผัสโหนกเนื้อนูนของนภัสสร
“ไม่แน่ว่าบางทีเธออาจจะได้อย่างอื่นที่เธอต้องการ อย่างอื่นที่ผัวเธอไม่น่าจะทำหรือหาให้ได้”
ดวงตาสองคู่สอดประสานกันอย่างลึกซึ้ง ก่อนประกบจูบมอบจุมพิตกันอย่างถวิลหา ในตอนนี้หัวใจของคนทั้งคู่ต่างไร้พรมแดนซึ่งกันและกัน เขาสามารถล่วงก้าวเข้าไปในพื้นที่ของหญิงสาว เช่นเดียวกับที่เธอก็สามารถเป็นส่วนหนึ่งในก้นบึ้งหัวใจของชายหนุ่มสองร่างเปลือยเปล่ากอดก่ายกันอย่างแนบชิด สันจมูกคมพรมจูบไปตามเนื้อเนียนนวลอย่างรักใคร่ ก่อนจะเลื่อนลงต่ำไปยังส่วนเนื้ออวบอูม เรียวขาสวยทั้งสองข้างถูกแยกออกจากกัน ก่อนที่ริมฝีปากหยักหยุ่นจะแตะโลมเลียตั้งแต่ปลายเท้าไล่ขึ้นไปถึงปลีน่องและขาอ่อนเนียนตอหนวดเฉียดสัมผัสช่วงเรียวขาที่อ่อนไหว ทำเอาหญิงสาวสั่นระทดระทวยจนร่างแทบเหลวเป็นน้ำ เป็นความหวามไหวที่ไม่ได้ทำให้สติถึงขั้นกระจัดกระเจิง แต่ทว่ากลับตื่นเต้นจนหัวใจสั่นระรัวยากเกินกว่าจะควบคุมให้เป็นปกติสองนิ้วเรียวแหวกกลีบเนื้อพลางถูไถเป็นจังหวะคล้ายเรียกน้ำปรารถนาให้ไหลออกมาจากตัวเธอ เพียงไม่กี่อึดใจน้ำสีใสเหนียวลื่นก็ซึมซาบออกมาราวกับสั่งได้“จะกี่ปี ๆ น้ำเธอก็เต็มรูตลอดเลยนะ” เสี่ยชัชยิ้มมุมปากพลางเอ่ย“ก็เสี่ยเล้าโลมดีนี่คะ”“ฉันเล้าโลมดี หรือเธออารมณ์ขึ้นง่ายกันแน่”“อาจจะเพราะเป็นเสี่ยมั้งคะ สรก็เลยมีอารมณ์ต
นภัสสรขับรถไปตามเส้นทางที่คุ้นเคย ก่อนจะเลี้ยวเข้าซอยท้ายสุดของหมู่บ้าน ประตูรั้วบานใหญ่เปิดออกอัตโนมัติเมื่อหญิงสาวมาถึง เธอสามารถเข้าออกที่นี่ได้อย่างอิสระราวกับว่าเธอเป็นหนึ่งในเจ้าของบ้าน เธอได้รับเกียรตินั้นเสมอตั้งแต่วันแรกที่มาจนถึงปัจจุบัน“สวัสดีค่ะหนูสร ให้ป้าช่วยถืออะไรไหมคะ” ป้าสายออกมาต้อนรับเธออย่างดี“ไม่เป็นไรค่ะป้า เดี๋ยวสรถือเองก็ได้ค่ะ”“หนูสรกินอะไรมาหรือยังคะ ให้ป้าเตรียมให้ไหม”“สรกินมาเรียบร้อยแล้วค่ะ ตอนนี้เสี่ยอยู่ไหนหรือคะ” เธอระบายยิ้มพลางถาม“คุณชัชอยู่ที่ห้องนอนค่ะ” หญิงสาวพยักหน้าเล็กน้อย“งั้นเดี๋ยวสรไปหาเสี่ยก่อนนะคะ” เธอปลีกตัวก่อนจะเยื้องย่างมุ่งหน้าไปยังห้องนอนของชัชวาลก๊อก ก๊อก ~ ~หญิงสาวเคาะประตูห้องก่อนจะเปิดมันเข้าไปด้านใน เจ้าของบ้านสะลึมสะลือคล้ายกับเพิ่งรู้สึกตัวตื่นหลังจากที่เธอเข้ามา ร่างเพรียวบางหย่อนตัวลงนั่งข้างเตียง ก่อนจะโน้มตัวพรมจูบบนใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยประสบการณ์“เธอกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่” เขาถามทั้งที่ยังลืมตาตื่นไม่เต็มที่“เพิ่งมาถึงเองค่ะ”“ตอนนี้กี่โมงแล้ว” เขาถามก่อนจะหยัดตัวนั่งพิงหัวเตียง“จะห้าทุ่มแล้วค่ะ”“อ้าว ดึกแล้วทำ
สามปีต่อมาในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ ณ ห้างสรรพสินค้าย่านใจกลางเมือง ซึ่งคลาคล่ำไปด้วยผู้คนที่มาพักผ่อนหย่อนใจและจับจ่ายใช้สอยกันอย่างเบิกบานแต่ทว่าสำหรับนภัสสรแล้ว วันนี้กลับกลายเป็นวันทำงานที่เธอทั้งกดดันและตื่นเต้นไปพร้อม ๆ กัน เพราะเป็นวันที่แบรนด์เสื้อผ้าออนไลน์ของเธอจะมีหน้าร้านเป็นของตัวเองสักทีหลังจากที่เธอหย่าขาดกับณรงค์ เธอก็ได้เอาเงินเก็บที่เสี่ยชัชให้ด้วยความเสน่หามาลงทุนสร้างแบรนด์เสื้อผ้าของตัวเอง ในช่วงแรกกิจการลุ่ม ๆ ดอน ๆ ตามประสาคนที่ไม่ได้เชี่ยวชาญการทำธุรกิจมากนักแต่เมื่อได้ลองผิดลองถูกหลายอย่าง มันก็ทำให้เธอได้เรียนรู้และผลักดันให้ธุรกิจสามารถสร้างรายได้เป็นกอบเป็นกำอย่างที่เธอต้องการ จนกระทั่งสามารถเช่าพื้นที่เปิดร้านในห้างสรรพสินค้าใหญ่ ๆ ได้“พี่สรคะ มีดอกไม้มาส่งค่ะ” น้ำรินทร์เอ่ยพลางยื่นดอกกุหลาบช่อโตให้เจ้าของแบรนด์“ใครให้มาเหรอรินทร์” เธอยิ้มบางพลางทำหน้างุนงงเล็กน้อย“พี่สรดูเองดีกว่าค่ะ”ลูกน้องคนสนิทยิ้มร่าก่อนจะว่าต่อ“แต่รินทร์ว่าพี่สรคงเดาได้ไม่ยากหรอกค่ะ ก็คงเป็นคนดีคนเดิมของพี่สรนั่นแหละ”หญิงสาววัยสามสิบสามไม่พูดอะไร ก่อนจะก้มหน้าอ่านจดหมายน้อยที่
ชัชวาลอุ้มร่างเพรียวสวยไปวางบนโซฟาอย่างค่อย ๆ พลางถอนแกนกายออก ก่อนจะไปจัดการเช็ดคราบแห่งความสุขสมที่เลอะอยู่กลางห้องอีกฝ่ายวางเธอลงไว้ที่โซฟาท่าไหน เธอก็ยังเอนตัวพิงโซฟาอยู่ท่านั้น นภัสสรนั่งอ้าขาเอนกายพิงพนักที่นั่งอย่างสิ้นสภาพ การร่วมรักครั้งนี้ทำเธอล่องลอย สติกระเจิดกระเจิงไปคนละทิศละทางจนเธอแทบจะจับจุดและเอาสติกลับมาไม่ได้“เธอโอเคไหม นภัสสร” ชายหนุ่มเอ่ยพลางจับแก้มนวลเพื่อตรวจเช็กร่างกายว่าเธอยังปกติดีหรือไม่“โอเคค่ะ” เธอตอบเสียงอ่อน“โอเคจริง ๆ ใช่ไหม ฉันไม่เคยเห็นเธอหมดสภาพแบบนี้มาก่อนเลย” เสียงทุ้มต่ำเจือความกังวลเอ่ยก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งข้างคนตัวเล็ก“โอเคจริง ๆ ค่ะ สรแค่หมดแรงเฉย ๆ” ตอนนี้สติของเธอเริ่มกลับมาเกือบหมดแล้ว“งั้นเธอนอนพักก่อนดีไหม”“ก็ดีค่ะ นอนพักสักหน่อยน่าจะดีขึ้น”“ขอโทษนะ ฉันไม่น่าเอาเธอขนาดนี้เลย” ว่าจบชายหนุ่มก็กดจูบกลางหน้าผากอย่างแผ่วเบา“ไม่ใช่ความผิดเสี่ยเลยค่ะ ก็สรอยากให้เสี่ยทำแรง ๆ เอง และอีกอย่างที่ทำกันเมื่อกี้ไม่ใช่ไม่ดีสักหน่อย” เธอเอ่ยพลางเม้มปากอย่างขัดเขิน“หมายความว่ายังไง”“ที่เสี่ยอุ้มสรเมื่อกี้มันดีมาก ๆ เลยค่ะ”นัยน์ตาดำขลับฉายแววเป็
ใบหน้าขาวนวลขึ้นสีตรงแก้มอย่างเห็นได้ชัด ก้อนเนื้ออกข้างซ้ายเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ รู้สึกประหม่าจนต้องเม้มปากเพื่อแก้อาการเขิน แต่ทว่ามันกลับยั่วยุอารมณ์กามของอีกฝ่ายให้พลุ่งพล่าน จนเผลอกระทุ้งเสยเข้าไปเต็มแรง“อ้ะ จ...จุก”“เจ็บเหรอ”ร่างกำยำถามอย่างเป็นกังวล แต่ก็ยังกระแทกกระทั้นไม่ยั้งแรงเช่นเดิม“ไม่เจ็บค่ะ แค่จุกเฉย ๆ” เธอเอ่ยพลางลูบตรงท้องน้อยที่ปวดมวนวาบเป็นที ๆ“ให้ฉันทำเบากว่านี้ไหม”“ไม่เอาค่ะ ทำแรง ๆ แบบนี้แหละ หนูชอบ”รอยยิ้มเสือร้ายปรากฏบนใบหน้าชายวัยกลางคนทันที ก่อนจะตอกอัดเสยแกนกายอย่างไม่ปรานี ทำเอาหญิงสาวนิ่วหน้าด้วยความจุกเสียว“อ่าส์ ตรงนั้นแหละค่ะ เสียวสุด ๆ ไปเลย”สะโพกสอบโถมแรงอัดกระแทกเข้าใส่ไม่บันยะบันยัง ทำเอาสองเต้ากลมกลึงเด้งกระเพื่อมตามแรงโน้มถ่วง อีกทั้งเรียวขาสวยทั้งสองข้างสั่นสะท้านจนแทบจะยืนทรงตัวไม่ได้เต็มฝ่าเท้า แขนแกร่งจึงยกขาข้างหนึ่งของหญิงสาวมาประคองไว้ หวังจะช่วยทำให้เธอทรงตัวได้ง่ายขึ้น แต่ทว่ามันกลับทำให้ท่อนลำเนื้อทะลวงเข้าไปในตัวของอีกคนลึกกว่าเดิม“อ้าาาส์ ล...ลึก ลึกจังเลยค่ะเสี่ย”“พิงผนังไว้ดี ๆ นะ ฉันจะใส่เต็มแรงแล้ว”“กรี๊ดดดด อ่าห์”นภ
“วันนี้พอแค่นี้ก่อนก็ได้” เสียงทุ้มเอ่ยบอกเจ้าของใบหน้าสอางค์ท่ามกลางความเงียบในห้องทำงานของเขา“ไม่เป็นไรค่ะ เหลืออีกนิดเดียวก็จะเสร็จแล้ว” นัยน์ตาดำขลับฉายแววแน่วแน่ขะมักเขม้นกับงานเอกสารตรงหน้าพลางเอ่ย“เธอนั่งทำมาทั้งวันแล้วนะ ไม่เหนื่อยบ้างเหรอ”“เสี่ยก็ทำมาทั้งวันเหมือนกัน ไม่เห็นเสี่ยจะเหนื่อยเลยนี่คะ” เธอเอ่ยย้อนตาใส แต่ทว่าก็ไม่ได้ทำให้คนแก่กว่ารู้สึกเดือดดาล“ก็ฉันทำจนชินไปแล้ว แต่เธอเพิ่งจะทำเองนะ”นภัสสรมาช่วยงานเอกสารและตัวเลขให้ชัชวาลได้เกือบสองสัปดาห์แล้ว แม้ว่าเธอจะไม่เคยมีประสบการณ์งานด้านนี้มาก่อน แต่ทว่าความรู้จากการเรียนจบครูคณิตฯ ระดับมัธยมศึกษามาก่อนก็พอจะช่วยเธออยู่ได้บ้าง ถึงจะช่วยไม่ได้มากนัก แต่ก็ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกโง่งมจนเกินไป“ถึงจะเพิ่งทำ แต่สรก็ทำได้นะคะ” เธอยังคงมุ่งมั่น“ก็รู้ แต่มันก็ต้องทำแต่พอดีไง ทำเยอะเกินไป เธอจะล้าเอาได้ เดี๋ยวจะเหนื่อยจนไม่ได้ทำอย่างอื่น” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นบนใบหน้าของชายมีอายุ“เสี่ยหมายถึงทำอะไรคะ” หญิงสาวเอียงคอถามชัชวาลเคลื่อนกายเข้ามาใกล้เธอก่อนจะโน้มใบหน้าและกระซิบข้างหูหญิงสาวอย่างแผ่วเบา“ก็ทำแบบที่เธอร้องครางเสีย