LOGINShare
94
Last Updated:
2025-11-29 21:04:38ในที่สุด ก็ได้เวลาที่จิงซิงอี้จะเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง เขานั่งรถวัวลากที่มีซัวซีเว่ยและโม่หยวนหลิงขี่มาส่ง พวกเขาเข้ามาในเมืองช่วงบ่ายหลังจากทำธุระที่บ้านเสร็จ ในตอนนี้ต้องหาโรงเตี๊ยมให้จิงซิงอี้พักก่อน เพราะไม่แน่ใจว่าจะได้พบกับหมอเฉินอี้เซิงเลยหรือไม่ การไปพบใคร โดยเฉพาะคนที่มีสถานะสูง ส่วนใหญ่จะต้องขอนัดพบล่วงหน้า หรือไม่ก็ต้องการไปเฝ้ารอเพื่อขอพบ ซึ่งพวกเขาก็ไม่แน่ใจเช่นกันว่า จะพบหมอเฉินอี้เซิงได้อย่างไร
หลังจากขนของเข้าที่พักแล้ว ทั้งสามคนเดินทางไปยังโรงหมอของหมอเฉินอี้เซิง เพื่อส่งจดหมายนัดพบและแนะนำตัว ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายคล้อยแล้ว จิงซิงอี้นั่งอยู่บนเกวียนที่ลากด้วยวัว ได้ยินเสียงล้อเกวียนดังเอี๊ยดอ๊าดตลอดทาง ผู้คนในเมืองไคเฟิงหลายคนกำลังเดินทางกลับบ้าน ร้านค้าข้างทางบางร้าน เริ่มเก็บของเตรียมตัวปิด บางร้านก็เริ่มต้นเปิดทำธุรกิจในช่วงเย็น
พวกเขาสอบถามทางไปโรงหมอกับชาวบ้าน เมื่อมาถึงหน้าโรงหมอซึ่งเป็นอาคารไม้ขนาดใหญ่ ตั้งตระหง่านอยู่ย่านธุรกิจสำคัญ ป้ายชื่อ “โรงหมอหมอเฉ
Latest chapter
จิงซิงอี้ แพทย์จีน 2 ยุค 100
เขาจุ่มเข็มลงในน้ำร้อนเพื่อทำความสะอาด และอธิบายให้ทุกคนในห้องฟังว่า “ข้าจะเริ่มต้นฝังเข็มเพื่อปิดกั้นการไหลเวียนของสารพิษในร่างกาย”จากนั้นก็ฝังเข็มที่จุดเหรินเหมินบริเวณท้องน้อย เพื่อช่วยควบคุมการไหลเวียนของเลือดและชี่ในร่างกายส่วนล่าง จากนั้นจุดชี่ไห่ ที่อยู่ใต้หัวเข่า เพื่อช่วยเสริมภูมิคุ้มกันและกระตุ้นการไหลเวียนของเลือด“ข้าจะกักสารพิษเอาไว้ที่จุดเดียวเพื่อไม่ให้แพร่กระจาย จนกว่าเราจะขับมันออกไปได้ และช่วยให้อาการทรงตัวไม่แย่ไปกว่านี้”จิงซิงอี้หันไปหาหมอที่ยืนข้าง “ข้าขอให้ท่านช่วยจับตัวเขาพลิกให้หน่อยขอรับ”จากนั้นก็ฝังเข็มที่จุดเฟิ่งฉือ เพื่อช่วยลดอาการอักเสบและบรรเทาอาการปวดเขาใช้เวลาในการฝังเข็มอยู่นานกว่า 20 นาที ทุกคนเห็นว่า คนไข้เริ่มหายใจลึกและยาวขึ้น อาการสั่นสะท้านจากความเจ็บปวดลดน้อยลง และสีหน้าที่หมองคล้ำของเขาเริ่มดีขึ้นจิงซิงอี้หยุดฝังเข็ม หันไปบอกหลิวป๋อว่า “ข้าจะสั่งยาสมุนไพรให้ มีโสมจีน ตังเซียม เห็ดหลินจือ ชะเอมเทศ ตัง และเกา
จิงซิงอี้ แพทย์จีน 2 ยุค 99
ลั่วเป่ยถอนหายใจ “ลูกชายของพี่อายุ 11 ปี ไม่ค่อยแข็งแรงมาตั้งแต่เกิด เวลาทำอะไรที่ต้องออกแรง จะเหนื่อยง่าย หายใจหอบ ซีดเซียว เวลาอากาศเปลี่ยนก็ป่วย เวลาป่วยที ก็ใช้เวลานานกว่าจะฟื้นได้ ยิ่งช่วงสองสามปีนี้อาการยิ่งหนักมากขึ้นไปอีก”ในระหว่างนั้น เด็กเสิร์ฟก็นำอาหารมาวางบนโต๊ะ ทั้งสองคนลงมือกินและคุยกันต่อ “พี่หาหมอมารักษาหลายคนก็ไม่ดีขึ้น ได้แค่ทรงๆ จนช่วงนี้ยิ่งแย่มากขึ้น มันน่าเจ็บใจไหม ที่พี่ขายสมุนไพร แต่ก็ไม่มีสมุนไพรไหนช่วยลูกได้เลย!”จิงซิงอี้ถามด้วยความสนใจว่า “ใครเป็นคนแนะนำให้ใช้โสมในการรักษาหรือ”“เป็นหมอที่เพื่อนของพี่แนะนำมา เขาเชี่ยวชาญโรคเด็ก และบอกว่าหยวนชี่พร่อง ซึ่งมักเกิดกับเด็ก เขาจึงสั่งยาและอาหารเพื่อบำรุงร่างกายให้แข็งแรง โดยเฉพาะโสมที่ให้เอามาตุ๋นไก่ทำเป็นยา จะต้องเป็นโสมที่มีคุณภาพสูงจริงๆ”เมื่อจิงซิงอี้ถามต่อว่า “หลังจากรักษากับหมอคนนี้แล้ว อาการดีขึ้นไหม”ชายหนุ่มตอบว่า “ดีขึ้นกว่าเดิม แต่ก็ยังออกแรงหนักมากไม่ได้ จนเมื่อสองอาทิตย์ที่ผ่านมา อากาศเปลี่ยนแปลงม
จิงซิงอี้ แพทย์จีน 2 ยุค 98
เฉินอี้เซิงเฉลยอาการป่วยของคนไข้ชายว่า มีอะไรบ้างและควรจะรักษาอย่างไร เขาอธิบายเพิ่มเติมว่า“คนไข้รักษาอาการมานานแล้ว ช่วงนี้มีอาการหนักขึ้น เพราะอากาศหนาวมีส่วนอย่างมาก แต่สิ่งที่จิงซิงอี้วิเคราะห์น่าสนใจมากเช่นกัน โดยเฉพาะกรรมพันธุ์และความเครียด ที่ทำให้อาการเป็นมากขึ้น การซักถามอย่างใส่ใจถึงชีวิตประจำวัน จึงเป็นหัวใจสำคัญ ที่ทำให้เราเห็นสาเหตุของโรคด้วย ที่สำคัญ การรักษาในองค์รวม ที่ต้องดูแลทั้งร่างกายและจิตใจไปด้วย จึงจะช่วยให้โรคแบบนี้ดีขึ้นได้ในภาพรวมได้”หลังจากจบบทเรียนในวันนั้น เฉินอี้เซิงปล่อยให้ทุกคนกลับบ้านได้ จิงซิงอี้เก็บของ และเดินออกมานอกห้องพร้อมกับลั่วเป่ยและจี่หลิว คนที่ไม่พอใจเขาก็เริ่มเงียบไปบางคนเข้ามาทักทายและบอกว่า ไม่นึกเลยว่าเขาจะเป็นหมอเด็กอัจริยะ แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงแค่นหัวเราะของชายที่มีปัญหากับเขา หรือเค่อหลุน ที่เดินผ่านจิงซิงอี้และพูดว่า “ก็แค่เดาจนถูกนั่นละ!”ทั้งลั่วเป่ยและจี่หลิวขมวดคิ้ว ลั่วเป่ยจึงพูดออกมาว่า “คนอะไร หาเรื่องแม้กระทั่งกับเด็กไม่กี่ขวบ!”จิงซิงอี้มองตามเค่อห
จิงซิงอี้ แพทย์จีน 2 ยุค 97
ในวันจันทร์แรกของการไปเรียน จิงซิงอี้ตื่นแต่เช้า เขาสะพายเป้หนังสีน้ำตาลที่มีข้าวของจำเป็นใส่หลัง เป้นี้เขาออกแบบเป็นพิเศษให้มีช่องเก็บของ ใส่ขวดน้ำที่ทำจากกระบอกไม้ไผ่เล็กๆ ขนม ผ้าเช็ดหน้า อุปกรณ์การแพทย์ขนาดเล็ก เขาแวะกินอาหารเช้าง่ายๆ ข้างทาง จากนั้นเดินไปที่บ้านของเฉินอี้เซิง ถึงอากาศจะเย็นในช่วงเช้า เพราะเป็นฤดูใบไม้ผลิ แต่ก็เหงื่อตกเพราะต้องเดินมาเองเมื่อมาถึงทางเข้าบ้าน เขาพบชายหลากหลายวัยเดินเข้าประตูไปอย่างคุ้นเคย จิงซิงอี้เดินตามเข้าไปเงียบๆ บางคนหันมามองเขาด้วยความสงสัย จนกระทั่งมีชายคนหนึ่งอายุประมาณ 28-29 ปี เรียกให้เขาหยุดและถามว่า “เจ้าหนู! หยุดก่อน! เจ้าเป็นใคร หลงทางกับพ่อหรือเปล่า”กลุ่มคนที่น่าจะเป็นลูกศิษย์ของเฉินอี้เซิงพากันหันมามอง จิงซิงอี้หยุดเดิน หันไปตอบนิ่งๆว่า “ข้าไม่ได้พลัดหลงกับใคร ข้าเป็นลูกศิษย์นอกสำนักของอาจารย์เฉินอี้เซิง”ทุกคนที่ได้ยินต่างขมวดคิ้ว พวกเขามองจิงซิงอี้ด้วยความสงสัย บางคนไม่เชื่อ และถามเขาด้วยความไม่พอใจว่า“เป็นเรื่องจริงหรือ!”“เจ้าอย่ามาเป็นเด็กเลี้
จิงซิงอี้ แพทย์จีน 2 ยุค 96
เมื่อรู้ว่าจิงซิงอี้ผ่านการทดสอบ โม่หยวนหลิงและซัววีเว่ย จึงช่วยกันหาที่พักให้เด็กชาย แต่ก็ยังอดเป็นห่วงจิงซิงอี้ไม่ได้“เจ้าอยู่คนเดียวได้จริงหรือ พี่รู้ว่าเจ้าเก่ง ทำอะไรก็ได้ แต่ที่นี่เมืองหลวง ไม่มีใครมาช่วยเหลือเจ้า พี่เป็นห่วงมากนะ!” โม่หยวนหลิงพูดด้วยความกังวลใจจิงซิงอี้ต้องปลอบใจว่า “พี่หลิง ข้าอยู่ตัวคนเดียวได้จริงๆ แต่ตอนนี้ต้องหาที่พักก่อน” ทั้งสองคนเสนอให้เขาไปพักอยู่บ้านเฉินอี้เซิง อย่างน้อยยังมีผู้ใหญ่อยู่ด้วยเด็กชายหัวเราะ การไปอยู่แบบนั้น ต้องทำงานแลกที่พักและอาหาร เขาไม่คิดว่าตัวเองจะต้องทุ่มเทและลำบากถึงขนาดนั้น เขามีความรู้อยู่แล้ว แค่ต้องการความรู้ด้านพิษอื่นๆ ที่จะช่วยเหลือจิงเซียวได้นอกจากนี้ เขาไม่อยากระมัดระวังตัวตลอดเวลา เขาจึงเลือกอยู่คนเดียว เพื่อให้มีเวลาศึกษาหาความรู้ โดยไม่ต้องปิดบังตัวตนเมื่อเห็นโม่หยวนหลิงและซัววีเว่ยยังไม่คลายกังวล เขาจึงตัดสินใจพูดตรงๆ ว่า“พี่หลิง พี่เว่ย ข้ารู้ว่าพวกท่านเป็นห่วงข้ามาก แต่ข้าขอพูดตรงๆก็แล้วกัน ข้ามีความรู้ทางการแพทย์อยู่แล้ว อาจ
จิงซิงอี้ แพทย์จีน 2 ยุค 95
ทั้งโม่หยวนหลิงและซัววีเว่ยยังอยู่กับจิงซิงอี้ต่อไป พวกเขาจะอยู่รอจนกว่าจะได้คำตอบว่า จิงซิงอี้จะได้เป็นลูกศิษย์หรือไม่ จากนั้นจึงค่อยกลับบ้านที่นอกเมือง เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น พวกเขาตื่นขึ้นมา และออกไปกินอาหารเช้าที่แผงขายอาหารใกล้โรงเตี๊ยม และเดินทางไปยังบ้านของเฉินอี้เซิง ซึ่งอยู่ห่างจากบริเวณชุมชนออกมา เมื่อไปถึงประตูบ้านหลังหนึ่งที่ตั้งห่างจากบ้านหลังอื่นๆ พวกเขาลงมาจากเกวียน เคาะประตูบ้าน คนรับใช้ชายวัยกลางคนเดินมาเปิดประตู เมื่อจิงซิงอี้แจ้งว่าเขาเป็นใคร คนที่มาเปิดประตูดูเหมือนจะรู้อยู่แล้ว เขาบอกให้ทุกคนเดินตามเข้ามา และให้โม่หยวนหลิงกับซัววีเว่ยนั่งรอที่ห้องรับแขก จิงซิงอี้หันไปบอกทั้งสองคนว่า ไม่ต้องกังวล จากนั้นเขาก็เดินตามคนรับใช้ชายไปหลังบ้าน บ้านของเฉินอี้เซิงเป็นบ้านสองชั้นขนาดใหญ่ และมีบ้านอีก 3 หลังสร้างอยู่ในอาณาบริเวณเดียวกัน โดยแต่ละหลังมีทางเดินเชื่อมถึงกัน คนรับใช้นำเขาไปที่บ้านหลังใหญ่สุดที่อยู่ตรงกลาง แต่แทนที่จะเดินเข้าไปในห้องโถงใหญ่ คนร
You may also like
วิถีสุริยะพิชิตเวหา
นักเขียนหนุ่มจอนสโนว,ธารน้ำแข็งแห่งขุนเขา,大冰山722 viewsข้านี้แหละที่จะทำให้ตระกูลนี้ร่ำรวย
ยัยแม่มดแสนน่ารัก2.2K viewsThe Light and Shadow : เงาทมิฬ
RainyStarSea 694 viewsปาฏิหาริย์แห่งรักเหนือความฝัน
ตะวันจรัสแสง922 views5/B โรงเรียนร้างต้องคำสาป
ยัยแม่มดแสนน่ารัก497 viewsจิ้งจอกอ่อนหัดขององค์ชายจอมโหด
หลิวซินอี้595 viewsอดีตอัศวินผันตัวเป็นนักผจญภัย
Abyssgloom398 viewsสามี... ลืมไปแล้วหรือว่าเราหย่ากันแล้ว
กัญจารีย์1.7K views
