Share

10

last update Terakhir Diperbarui: 2025-05-16 12:30:01

ทีมงานแทบทุกคนในเช้าวันนั้นต้องอ้าปากค้างกันถ้วนหน้าเมื่อเห็นแลมโบกินีสีขาวแล่นทะยานมาจอดริมหาดส่วนตัวที่กำลังถูกเซ็ตเป็นสถานที่ถ่ายแฟชั่นของวันนี้

ไม่ใช่เพราะรถหรูที่ทำให้ตกตะลึง แต่เป็นเพราะคนที่ก้าวลงจากรถคือชายหนุ่มรูปงามปานเทพบุตรผู้ซึ่งเป็นที่รู้จักทั่วไปในวงสังคมและอีกนางหนึ่งก็คือนางแบบคนดังเจ้าของเซ็ตแฟชั่นของวันนี้

“เสร็จงานแล้วโทรหาผมนะ ผมจะมารับ”

“ขอบคุณค่ะ”

เมลิสาส่งยิ้มหวานหยาดเยิ้มกลับไปให้

“หนูเม๊...”

ศักดารัณส่งเสียงแหลมปรี๊ดปรี่เข้ามาหาทันทีที่แลมโบกินีสีขาวคันนั้นแล่นจากไป เมลิสาหยิบแว่นตาดำอันใหญ่ขึ้นสวมและวางสีหน้าเรียบเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่คนใกล้ชิดอย่างผู้จัดการส่วนตัวย่อมดูออก นางแบบสาวดูอิ่มอกอิ่มใจและมีความสุขยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด

“ต๊าย...ขอพักร้อนแค่ไม่กี่วัน ก้าวหน้ากว่าที่คิดนะคะเนี่ย”

“ไม่มีอะไรสักหน่อยค่ะพี่ดาด้า ก็แค่...คุยกัน”

“คุยเรื่องอะไรแล้วคุยกันท่าไหนหรือคะ ถึงกับต้องมาส่งกันแต่เช้าตรู่แบบไม่ยอมให้ตัวอยู่ห่างกันแบบนี้ บอกพี่บ้างสิพี่จะได้เอาไปทำ เอ๊ย เอาไปคุยกับคนอื่นบ้าง”

ศักดาหัวเราะคิกคัก เมลิสาแค่ยิ้มมุมปากแต่ประกายตาแจ่มใสที่แทบจะทะลุแว่นสีทึบออกมาได้นั้นบ่งบอกได้ดีทุกอย่าง

“เมไปแต่งหน้าก่อนนะคะ ไว้ค่อยคุยกัน”

ทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนเดินไปยังตู้คอนเทนเนอร์ติดแอร์ที่เตรียมไว้เพื่อเธอโดยเฉพาะ สายตาคนแทบทั้งกองลอบมองตามและอดไม่ได้ที่จะซุบซิบด้วยความอิจฉากึ่งอยากรู้อยากเห็น

* * * * *

“ลูกเม...ไหนลูกบอกแม่ว่าไปทำงานไงคะ ไม่ยอมให้แม่ตามไปด้วยเพราะบอกว่าจะไปทำงาน...”

มาลินีเดินถือหนังสือพิมพ์แท็บลอยด์ภาษาอังกฤษฉบับหนึ่งเข้ามาในห้องเสริมความงามส่วนตัวของเมลิสาที่หรูหราและครบเครื่องยิ่งกว่าสปาเล็ก ๆ บางแห่งเสียอีก พนักงานนวดที่จ้างมาโดยเฉพาะกำลังบรรจงนวดน้ำมันและกดจุดบนเท้าทั้งสองข้างของเมลิสา มาลินีปรายตามองแว้บหนึ่งก่อนจะไม่สนใจเพราะพนักงานทุกคนที่ได้รับการว่าจ้างมาให้บริการที่นี่เชื่อถือได้เรื่องความเป็นมืออาชีพและการเก็บความลับของลูกค้า

“ไปทำงานแล้วนี่มันอะไรคะลูก”

“อะไรของคุณแม่นี่มันอะไรล่ะคะ”

เมลิสาถามเนือย ๆ รู้สึกเบื่อเล็กน้อยที่ถูกขัดจังหวะการพักผ่อน

“ก็ข่าวนี้ไงคะ...”

มาลินีกางหนังสือพิมพ์อ่านพร้อมแปลเป็นภาษาไทยให้เสร็จสรรพ

“เพิ่งเป็นข่าวใหญ่ไปไม่นานเมื่อนางแบบสาวอันดับหนึ่งของไทย เมลิสา พอร์ตแมน เข้าวินเฉือนชนะนางแบบทั่วเอเชียได้เป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ให้เครื่องเพชรชื่อดัง แต่ล่าสุดก็เป็นทอล์กออฟเดอะทาวน์อีกครั้งเมื่อมีคนเก็บภาพการเดตสุดหวานของเธอกับนายแบบ...เอ๊ย นักธุรกิจหนุ่ม เลออง เดอ วีแลล หนุ่มเจ้าเสน่ห์ที่เคยมีข่าวกับนางแบบสาวดังระดับโลกมาแล้วไม่ซ้ำหน้า งานนี้เมลิสาก็เลยลักกี้อินเกมและลักกี้อินเลิฟ ได้รับทรัพย์ก้อนโตแถมยังตกถังข้าวสารกลายเป็นสาวคนใหม่ของนักธุรกิจหนุ่มที่หล่อลากไส้อีกด้วย”

มาลินีอ่านด้วยน้ำเสียงกระแทกกระทั้น ภาพที่ลูกสาวนอนคว่ำหน้าเปลือยแผ่นหลังบนเก้าอี้อาบแดดโดยมีเลอองกำลังทาครีมกันแดดให้มันเป็นภาพธรรมดามากถ้านี่ดันไม่ใช่ลูกสาวสุดรักสุดหวงของเธอ

“ก็แล้วยังไงล่ะคะคุณแม่”

“ตกลงว่าลูกกับตาเลอองอะไรนั่น คบหากันแล้วหรือคะ”

“ก็...ตามข่าวนั่นแหละค่ะ”

“โอ๊ยตาย...แล้วทำไมหนูไม่บอกแม่”

“ตอนนี้คุณแม่ก็รู้แล้วนี่คะ บอกหรือไม่บอกก็ไม่เห็นจะแตกต่างอะไรเลย”

เมลิสาตอบง่ายๆ ใช่ว่าเขาเป็นผู้ชายคนแรกที่เธอเคยคบด้วยเสียเมื่อไหร่ แต่เป็นคนแรกที่นักข่าวจับภาพได้จังๆ แบบนี้ต่างหากซึ่งนางแบบสาวก็ไม่เดือดร้อนใจอะไร ส่วนเรื่องผู้หญิงมากมายที่ผ่านมาของเขานั้น เมลิสาพร้อมจะมองข้ามไปได้เสมอเพราะเธอกำลังหลงใหลเขาจนยอมได้ทุกอย่าง...

เมลิสายอมรับกับตัวเองว่าเธอกำลังตกหลุมรักและหลงใหลเขามากจริงๆ

“แม่ไม่อยากให้ลูกเมของแม่เสียหาย”

“เมไม่มีอะไรเสียหายหรอกค่ะคุณแม่ เมโตแล้วนะคะไม่ใช่เด็กสาวสิบสี่สิบห้าอย่างเมื่อก่อน”

“แต่ว่า...เฮ้อ...”

มาลินีทรุดนั่งลงเก้าอี้ข้างๆ อย่างอ่อนใจ

ตอนเมลิสาอายุสิบสี่และแอบคบหากับนายแบบรุ่นราวคราวเดียวกันชนิดแอบหนีไปพรอดรักกันนั้น เธออาจจะสั่งห้ามได้เพื่ออนาคตทางหน้าที่การงาน แต่ตอนนี้เมลิสาพูดถูก เธอโตและตัดสินใจได้เองทุกอย่างมาตั้งนานแล้ว เพียงแต่มาลินีก็ไม่ค่อยชอบใจที่รู้ว่าคนรักของบุตรสาวมีชื่อเสียงเรื่องความเจ้าชู้ แม้จะรวยล้นฟ้าแต่เธอก็อยากให้ลูกเมได้พบกับมหาเศรษฐีที่พร้อมจะจริงจังและยกย่องลูกสาวของเธอในฐานะภรรยาอย่างออกหน้าออกตามากกว่า

และในฐานะคนที่อาบน้ำร้อนมาก่อน ดูก็รู้ว่านายหน้าหล่อคนนี้ไม่มีทางมอบสิ่งนั้นให้กับลูกสาวของเธอง่ายๆ เป็นแน่

* * * * * *

อีกมุมหนึ่งของโลก แท็บลอยด์ฉบับเดียวกันถูกมือบางคู่หนึ่งกำแน่นและฉีกทึ้งด้วยแรงอารมณ์ราวกับต้องการให้ผู้หญิงที่ตกเป็นข่าวคนนั้นย่อยยับไปเหมือนกระดาษในมือของเธอ

นาตาเลียรู้ดีว่าเธอจะหวังความสัมพันธ์ที่จริงจังถึงขั้นแต่งงานกับเลอองไม่ได้...แต่เธอก็หวังไปแล้ว

เธอจึงผิดหวังมากเมื่อรู้ว่าที่แท้เขาก็มีคู่ควงคนใหม่ หนำซ้ำยังเป็นนางแบบให้บริษัทของเขาด้วย ทั้งที่ตลอดมาเลอองมีจุดยืนเสมอว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับนางแบบที่มาทำงานให้เขาเพราะไม่ต้องการให้เรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวพัวพันกัน

แล้วยัยนี่มันเป็นใคร !!!

มือบางสั่นระริกเอื้อมหยิบกระปุกยาระงับประสาท เทออกมาสองสามเม็ดกรอกใส่ปากกลืนพร้อมวอดก้าฤทธิ์แรง...แม้หมอจะห้ามไม่ให้เธอกินยาพวกนี้มากเกินไปแต่นางแบบสาวก็ไม่สนใจและขอแค่มีเงินก็หาซื้อยาพวกนี้ได้โดยไม่ต้องใช้ใบสั่งแพทย์ ระยะหลังดูเหมือนเธอจะต้องพึ่งพาสองสิ่งนี้ถี่ขึ้น

นาตาเลียในวัยเกือบสามสิบกับชีวิตในวงการนางแบบที่เข้าสู่ขาลงอย่างชัดเจนเริ่มหวั่นไหวจนกลายเป็นรุ่มร้อน ดวงตาสีฟ้าวาวโรจน์และดุดันระคนสิ้นหวัง ก่อนจะค่อยๆ คลี่หน้ากระดาษที่ยับยู่ยี่ออกดูอีกครั้ง ภาพนางแบบสาวคู่ควงคนใหม่ของเลอองดูยับย่นตามรอยพับของกระดาษกระนั้นก็ยังปิดบังความงดงาม โดดเด่นไปไม่ได้ ที่น่าเจ็บใจกว่านั้นนังนี่มันอายุน้อยกว่าเธอเกือบสิบปี...

 ‘แกพลาดไปแล้วที่บังอาจมายุ่งกับผู้ชายของฉัน...นังเมลิสา!’

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • จ้างรักเมียบำเรอ   21

    “มิสเตอร์เดอวีแลล!”พนักงานและบอดี้การ์ดกระโจนเข้าชาร์จตัวหญิงสาวทันทีที่ได้ยินเสียงตะโกนออกมาจากหลังกระถางต้นไม้ต้นหนึ่งหน้าโรงแรม เลอองหันขวับแล้วก็เห็นคนที่เขาไม่คาดคิดว่าจะได้เห็น“ลลิล!”เท้าลลิลแทบจะถูกหิ้วสูงจากพื้นด้วยฝีมือของบอดี้การ์ดร่างใหญ่ เธอดิ้นแทบไม่ได้ด้วยซ้ำแต่ก็ยังพยายามฮึดฮัดต่อสู้“ปล่อยฉันนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้!”“ปล่อยเธอ...”ชายหนุ่มสั่ง บอดี้การ์ดทั้งสองจึงยอมปล่อยมือ แววตาของเลอองแสดงอาการยินดีอย่างปิดไม่อยู่ รอยยิ้มกว้างของเขาเตรียมพร้อมที่จะทักทายเธอแต่รอยยิ้มนั้นก็ชะงักค้างทันทีเมื่อลลิลเดินอาด ๆ มาผลักเขาเต็มแรงท่ามกลางความตกตะลึงของทุกสายตาที่มองอยู่แน่นอนว่าเลอองไม่สะเทือนไหวกับแรงผลักนั่นแม้แต่น้อยนิด เขาก้มลงมองคนตรงหน้าที่หน้าตาเหมือนไปกินรังแตนที่ไหนมาด้วยความงุนงง“คุณถือดียังไงมาฝากงานให้ฉัน คุณมายุ่งเรื่องฉันทำไม ไอ้คนทุเรศ!”เสียงอุทานและคำรามดังขึ้นเบา ๆ จากเหล่าบอดี้การ์ดทันทีที่ได้ยินประโยคนั้นของหญิงสาว ติดที่ว่าเลอองยืนขวางไว้ไม่อย่างนั้นหญิงสาวคงถูกหิ้วปีกออกไปโยนกองบนถนนเป็นแน่ เลอองยังยืนนิ่ง แต่แววตาดีใจหายไปแล้ว เขารู้สึกเหมือนถูกตบหน้าอย่

  • จ้างรักเมียบำเรอ   20

    เลอองหัวเราะออกมาเบา ๆ อย่างเหนื่อยอ่อนพลางยุดมือหญิงสาวไว้ก่อนที่จะเลื่อนลงต่ำไปกว่านั้น“คุณนี่ร้อนแรงกว่าที่ผมคิดเยอะเลยนะ เมลิสา”“เฉพาะกับคุณเท่านั้นแหละค่ะ”นางแบบสาวบอก เอียงหน้าซบไหล่เขา"คุณมีเสน่ห์มากเลยนะคะเลออง มาก...จนเมกลัวว่าเมจะหลงคุณจนโงหัวไม่ขึ้น”“แสดงว่าคุณยังไม่หลง”“แล้วอยากให้เมหลงมั้ยล่ะคะ”น้ำเสียงบอกว่าจริงจัง ชายหนุ่มกลับหัวเราะเห็นเป็นเรื่องตลก“ผู้หญิงอย่างเมลิสา พอร์ตแมน ไม่จำเป็นต้องลดตัวลงมาหลงใหลผู้ชายคนไหนหรอก เชื่อผมสิ”เลอองบอก แล้วพลิกตัวจูบหน้าผากเธอแรง ๆ อีกครั้งก่อนจะผละตัวออก ก้าวลงจากเตียง เดินเปลือยกายเข้าห้องน้ำไปนางแบบสาวร้อนผะผ่าวที่ขอบตา หญิงสาวฉลาดพอที่จะรู้ว่านี่คือการปฏิเสธอย่างสุภาพจากเขา...ผู้ชายที่เธอพลาดตกบ่วงเสน่ห์เข้าแล้วทั้งตัวและหัวใจ เมลิสาไม่ใช่คนเข้าใจอะไรยากและรู้ตั้งแต่ต้นว่าเธอกับเลอองจะจบลงอย่างไร แต่เมื่อถึงเวลานี้จริง ๆ ก็อดใจหายไม่ได้...“เมขออนุญาตสูบบุหรี่ได้ไหมคะ”นางแบบสาวเอ่ยถามเมื่อชายหนุ่มเดินกลับออกมาจากห้องอาบน้ำพร้อมผ้าขนหนูพันท่อนล่างหลวม ๆ เลอองบอกเธอว่าตามสบาย เขาเดาว่าเมลิสาคงกำลังหาทางทำใจของตัวเองอยู

  • จ้างรักเมียบำเรอ   19

    “หนูลิล หมู่นี้มีปัญหาอะไรหรือเปล่า พี่ว่าเธอดูเครียดๆ นะ”ศักดารันทร์ถามอย่าห่วงใยระหว่างที่นั่งรอเมลิสาทำงานในตอนสายของวันหนึ่ง“พี่ดาด้าว่าอะไรนะคะ”“พี่ว่าเธอมีปัญหาอะไรกลุ้มใจหรือเปล่า หมู่นี้ดูเครียด ๆ เหม่อ ๆ”“อ่า...พี่ด้าสังเกตเห็นด้วยหรือคะ”“ต๊าย...เธอเห็นพี่เป็นคนใจจืดใจดำขนาดไหนกันล่ะจ๊ะ ก็ต้องสังเกตเห็นสิ คนเจอกันทุกวี่ทุกวัน” ลลิลยิ้มฝืด“ขอบคุณนะคะพี่ด้า ลิลแค่กำลังคิดเรื่องหางานใหม่น่ะค่ะ”“งานใหม่?”ศักดารันทร์ท่าทางตกใจ แม้จะได้เจอกันทุกวันแต่ลลิลก็ไม่ค่อยพูดเรื่องส่วนตัวให้ฟัง ยิ่งจะมาปรับทุกข์เรื่องการทำงานยิ่งไม่เคยได้ยิน จนหลายครั้งเขายังเผลอคิดว่าหญิงสาวคงเป็นคนที่ปราศจากความทะเยอทะยานโดยสิ้นเชิงและคงจะอยู่ทำงานกับเมลิสาไปจนกว่านางแบบสาวจะลาวงการไปเอง...การที่จู่ ๆ ลลิลพูดเรื่องงานใหม่ จึงอยู่เหนือความคาดหมายของศักดารันทร์อย่างมาก “นี่พูดจริงหรือเปล่า หรือแค่อารมณ์ชั่ววูบเพราะเหนื่อย เบื่อ น้อยใจ หรือว่ามีปัญหาอะไรที่พี่ไม่รู้""เปล่าหรอกค่ะพี่ด้า ลิลแค่อยากใช้วิชาความรู้ไปทำงานอื่นที่...เอ่อ...ท้าทายกว่านี้บ้าง”หญิงสาวตอบอย่างขัดเขิน ก็คำว่า 'งานที่ท้าทาย

  • จ้างรักเมียบำเรอ   18

    ใช้เวลาอยู่หลายวันกว่าลลิลจะทำให้หัวใจเต้นเป็นปกติได้ เธอพยายามคิดว่ามันเป็นแค่อุบัติเหตุ เธอแค่เดินไปชนกับผู้ชายมักง่ายนิสัยแย่อย่างนายเลอองที่คงจะไม่มีสติสำนึกรู้ว่าตัวเองไม่ได้อยู่ฝรั่งเศสที่จะเที่ยวได้จูบใครไปทั่วแบบนั้น สัปดาห์นี้เมลิสาไปถ่ายแบบที่ปารีสพอดีและงานนี้นางแบบสาวบอกว่าไม่จำเป็นต้องมีเธอไปด้วย มีแค่ศักดารัณไปคนเดียวก็พอแล้ว ผู้ช่วยสาวจึงเหมือนได้พักไปในตัว และวันนี้เธอก็ตั้งใจว่าจะไปเดินห้างเพื่อซื้อของใช้จำเป็นกำลังจะเดินออกจากเรือนหลังเล็กซึ่งเป็นที่พัก ชายหนุ่มร่างสูงเกินมาตรฐานชายไทยเจ้าของดวงตาสีฟ้าสดใส ก็ปรากฎตัวขึ้นบนทางเดินหินหน้าเรือนนั้น ลลิลกระพริบตาถี่ ๆ ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองในตอนแรก เมื่อแน่ใจว่านี่คือตัวเป็น ๆ ไม่ใช่เธอคิดไปเอง หัวใจหญิงสาวก็เต้นโลดขึ้นมาทันที"อรุณสวัสดิ์...กำลังจะออกไปข้างนอกหรือ"เลอองถอดแว่นตากันแดดออก เขาอยู่ในชุดกึ่งลำลองโทนสีเทาหล่อเหลาตามเคย"คุณมาที่นี่ทำไม คุณเมลิสาไม่อยู่หรอกนะ ไปถ่ายแบบที่ปารีสอาทิตย์นึง""ผมรู้แล้ว"เลอองตอบก่อนกวาดสายตามองไปรอบ ๆ เรือนพักไม้ทาทับด้วยสีขาว มีต้นไม้ทั้งพืชสวนครัว ไม้ดอกไม้ประดับ ทั้งที่

  • จ้างรักเมียบำเรอ   17

    ลลิลสะบัดฝ่ามือใส่ใบหน้าขาว ๆ ก่อนผลักเขาด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีและผลุนผลันผลักประตูหนีไฟออกไป เลอองไม่รู้สึกระคายอะไรกับรอยตบนั่นเลย แต่กลับยกมือแตะริมฝีปากตัวเองแผ่วเบาไม่อยากเชื่อว่าผู้หญิงที่ดูธรรมดาไปทั้งเนื้อตัวคนนั้นจะกลับมีริมฝีปากที่ให้ความรู้สึกสดและหวานขนาดนี้ ให้ตายสิ...นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่ ตอนแรกเขาคิดอยากจะช่วย ต่อมาก็อยากจะแหย่...แต่ทำไมกลายเป็นตัวเขาเองที่ควบคุมตัวเองไม่ได้มีอะไรในตัวผู้หญิงคนนี้ที่เย้ายวนเขาอย่างนั้นหรือ...ไม่มีหรอก! ไม่มีอะไรเลยสักอย่างเดียว! เลอองเถียงกับตัวเอง เมื่อเทียบกับผู้หญิงทุกคนที่ผ่านมาและผ่านไปในชีวิต หรือแม้กระทั่งกับเมลิสาที่เขากำลังคบหาอยู่ ผู้ช่วยสาวคนนั้นช่างห่างไกลจากเธอเหล่านั้นราวฟ้ากับเหว... ที่ผ่านมาเขาชอบผู้หญิงผอมบางรูปร่างนางแบบ แต่ลลิลก็แค่ผู้หญิงรูปร่างสมส่วนค่อนไปทางเนื้อนมไข่ เขาชอบผู้หญิงผิวสีน้ำผึ้ง นวลเนียน ดูเซ็กซี่ยามที่พวกเธอเหล่านั้นเนื้อตัวฉาบไปด้วยน้ำมันบำรุงผิว แต่ลลิลคนนี้ผิวขาวเหลืองเหมือนอย่างสาวเอเชียทั่วไป เขาชอบผู้หญิงที่โครงหน้ามีเอกลักษณ์ ดูเก๋และโฉบเฉี่ยว แต่ลลิลคนนี้มีโครงหน้ารูปห

  • จ้างรักเมียบำเรอ   16

    “ช่วงนี้พี่อั๋นก็งานยุ่งมากเลยสินะคะ”“ก็ประมาณนั้นแหละ แล้วลิลล่ะ เป็นยังไงบ้าง”“ลิลก็เรื่อย ๆ ค่ะ แต่ก็กำลังคิดอยู่ว่าจะลองหาอะไรใหม่ ๆ ทำดู”“ฮ้า...จริงหรือเปล่า หมายถึงงานใหม่หรือ” “ยังไม่แน่ใจค่ะ พี่อั๋นอย่าเพิ่งบอกใครนะคะ ห้ามเด็ดขาดเลย”“ได้สิ เรื่องของลิล พี่ไม่บอกใครหรอก”แววตาคมจ้องมองมาตรง ๆ และค้างนิ่งอยู่อย่างนั้น ตอนแรกหญิงสาวก็ยิ้มขอบคุณแต่วินาทีต่อมาเริ่มสัมผัสได้ว่าอรรณพมองเธอด้วยสายตาวาววามแปลก ๆ“ลิล สุดสัปดาห์นี้พอจะว่างบ้างมั้ย พวกพี่กับเพื่อนจะไปปาร์ตี้วันเกิดกันที่หัวหิน แต่พี่ไม่อยากไปคนเดียว กำลังหาเพื่อนไปด้วย”ลลิลอึกอัก ไม่รู้จะตอบเขาไปอย่างไร“อย่าคิดมากนะ พี่แค่หาคนไปด้วยจะได้ไม่เหงา พวกเพื่อน ๆ มันก็ควงแฟนกันไปหมด พี่ยังไม่มีใคร ไปคนเดียวก็ตะหงิด ๆ เราจะอยู่ในงานกันสักพักก็ได้ แล้วถ้าลิลอยากไปเที่ยวหรือไปกินอะไรเป็นพิเศษ พี่ค่อยพาไป...”อรรณพมองลลิลอย่างคาดหวัง จะว่าไปเขาก็เลียบเคียงหญิงสาวมานานแล้วแต่เธอไม่เคยรู้ตัว เห็นทีหนนี้ต้องแสดงออกไปให้ชัด ๆ จะได้รู้ว่าเขาสนใจเธอ“คือว่าลิล...”“อ้าว! คุณ...มาอยู่นี่นี่เอง คุณดาด้าเขาตามหาคุณอยู่น่ะ”เสียงดังทรง

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status