บทที่ 1818

หลังจากงานเลี้ยงจบลง จงหลี่เชิญหนานโย่วกับหนานฉีไปที่ท้องพระโรง และได้ถามคำถามที่สองพี่น้องอยากรู้มาก

“องค์ชายรอง องค์ชายเจ็ด ในจดหมายที่พวกท่านส่งมาได้พูดถึงเสด็จพ่อและเสด็จแม่ของข้า ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่?”

หนานฉีกำลังเสียใจเพราะเริ่มไม่มั่นใจในเสน่ห์ของตัวเอง จึงไม่มีกะจิตกะใจไปตอบคำถามของจงหลี่

หนานโย่วพยักหน้า “จริงแน่นอน แคว้นเซียนหลิงของเราไม่เคยพูดโกหก”

กู้หว่านเยว่กล่าว “ในเมื่อท่านรู้ เช่นนั้นก็รีบพูดมา ถ้าสามารถหาเสด็จพ่อกับเสด็จแม่เจอ ตงโจวของเราจะขอบคุณมาก”

หนานโย่วเกิดความรู้สึกอยากคุกเข่าอีกครั้ง

เขากระแอมทีหนึ่ง แล้วมองไปทางอื่น “องค์หญิงน้อยใจเย็น เพื่อเป็นการแสดงความจริงใจของแคว้นเซียนหลิง ครั้งนี้พวกเราตั้งใจนำข่าวนี้มาหาพวกท่านโดยเฉพาะ”

สีหน้าจงหลี่หวั่นไหว เกิดระลอกคลื่นในใจ

“ดังนั้นล่ะ?”

หนานโย่วกล่าว “คิดว่าพวกท่านก็รู้ เมื่อหลายปีก่อนแคว้นต่างๆ ปิดล้อมตงโจว แคว้นเซียนหลิงก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่แคว้นเซียนหลิงของเราเป็นแค่ตัวประกอบ ไม่ได้เข้าร่วมสมรภูมิหลัก”

จงหลี่ย่อมรู้เรื่องนี้

ถ้าแคว้นเซียนหลิงเข้าร่วมสมรภูมิหลักเหมือนเป่ยตี้ เช่นนั้นก็ไม่มีกา