22. ค่ำคืนใต้แสงจันทร์

“หนาวรึเปล่าครับ” พี่แทนหันมาเอ่ยถามฉันเพราะเห็นฉันขยับแขนกอดเขาแน่น แถมยังยุกยิกเกาแขนเป็นระยะ เอาจริง ๆ ในป่ากลางคืนมันก็หนาวจริง ๆ นั่นแหละ แถมแมลงก็เริ่มเยอะแล้วด้วย

“นิดหน่อยค่ะพี่” ฉันหันไปยิ้มให้เขา และตอบตามความจริง

“เข้าในเต็นท์กันไหมเดี๋ยวไม่สบายเอาได้” เสียงนุ่มละมุนฝันเอ่ยออกมา ฉันพยักหน้ารับก่อนจะพยายามลุกขึ้น แต่ทันใดนั้น เขาก็ช้อนตัวอุ้มฉันขึ้นในอ้อมแขนอย่างมั่นคง  ร่างเบาหวิวของฉันถูกยกขึ้นอย่างง่ายดาย

“พี่อุ้มหนูแบบนี้...ระวังหลงรักคนสวยอย่างหนูมากขึ้นอีกนะคะ เดี๋ยวจะหาทางออกไม่เจอ” ฉันแกล้งกระซิบเบา ๆ แต่ใจจริงกลัวตัวเองจะหลงเขามากกว่า

“ที่เป็นอยู่พี่ก็หลงจนหาทางไม่ออกอยู่แล้วครับ” เขาก้มหน้ามาหอมแก้มฉันฟอดใหญ่ พร้อมเสียงนุ่มลึกบาดหูที่ทำเอาตัวฉันร้อนวูบวาบไปทั้งตัว

โคมไฟดวงที่ตระเตรียมมาส่องทางให้เราเดินกลับเต็นท์อย่างปลอดภัย เขาค่อย ๆ วางฉันลงบนผ้าปูผืนหนาในเต็นท์สีเทาเรียบ แล้วก็หันไปปิดซิปเต็นท์ลงเบา ๆ เพื่อป้องกันแมลง และความเป็นส่วนตัว

ฉันที่ถูกวางลงลุกขึ้นนั่งช้า ๆ ก่อนจะยื่นมือไปแตะแขนเขาเบา ๆ

“พี่แทนคะ...” เสียงฉันบางเบา ชะงักเล็กน้อยและครุ่นคิดอยู่สักพักว่ามันถึงเวลาแล้วรึยังที่ฉันจะเป็นฝ่ายเริ่มบ้าง

“หื้ม...มีอะไรครับ” พี่แทนหันมากุมมือฉันก่อนจะยกมือนั้นมาจูบอย่างบางเบา

“หนูอยากทำอะไรให้พี่บ้าง...พี่จะ...” ฉันเบือนหน้ากัดริมฝีปากด้วยความเหนียมอาย

“มิ้น...” เขาขมวดคิ้วมองมา

“ครั้งนี้...ขอเป็นหนูที่เริ่มก่อน...นะคะ” ฉันหันกลับไปมองเขาด้วยดวงตาที่แน่วแน่ แต่แฝงด้วยอารมณ์ที่ปะทุร้อนอยู่เต็มอก ฉันยืดตัวเพียงให้ใบหน้าตรงกับคนร่างสูง โน้มตัวเข้าไปใกล้ จับปลายเสื้อของตัวเองถกขึ้นช้า ๆ เสื้อสีอ่อนเลื่อนขึ้นเผยให้เห็นผิวฉัน พร้อมความกล้าไปพร้อม ๆ กัน

เขานิ่งไป ดวงตาหลุบต่ำลงแล้วกลับมามองดวงหน้าฉันใหม่ และเหมือนกำลังจะพูดบางอย่าง แต่นิ้วของฉันกลับยื่นแตะริมฝีปากเขาไว้

“ไม่ต้องพูดอะไรค่ะ พี่แค่อยู่เฉย ๆ ฟังเสียงหัวใจของหนูก็พอ” ฉันมองด้วยนัยน์ตาหยาดเยิ้มไปที่เขา ขณะที่มือฉันยังสั่นนิด ๆ พลางเอื้อมไปปลดกระดุมเขาทีละเม็ดช้า ๆ เสียงหัวใจเริ่มเต้นดังขึ้นเรื่อย ๆ จนไม่รู้ว่าเป็นเสียงหัวใจของพี่แทนหรือของฉัน

“มิ้น...” เสียงเขาแหบพร่าสั่นปลายเล็ก ๆ “ถ้าหนูยังมองพี่แบบนี้...พี่จะทนไม่ไหวเอาได้นะคะ” ฉันยิ้มบาง ๆ ดวงตาฉ่ำวาวด้วยความใจกล้า

“จริง ๆ ก็ไม่ได้อยากให้พี่ทนนะคะ แต่ว่า..ขอหนูกินพี่ก่อนได้รึเปล่า”

มือของฉันวางลงบนอกแกร่งของเขา เสียงลมหายใจของพี่แทนเริ่มไม่สม่ำเสมอ หยาบพร่าและขาดช่วงนิด ๆ แต่เขายังคงนิ่ง นิ่งจนฉันอยากแกล้งเขา

ฉันโน้มใบหน้าลงไป ลมหายใจรดข้างแก้มเขา จวบจนริมฝีปากฉันหยุดลงที่ใบหูเขา

“หนูอยากรู้จัง...ว่าถ้าหนูเป็นฝ่ายทำให้พี่ หน้าของพี่ตอนห้ามใจไม่อยู่จะเป็นยังไงกันนะ” เสียงกระซิบแหบพร่าของฉันเอ่ยเบา ๆ เห็นเขากระตุกตัวเล็กน้อย จากนั้นฉันใช้ริมฝีปากบางงับใบหูเขา ก่อนจะใช้ลิ้นร้อนลากไล้วนไปมาที่ใบหูเขาจนเปียกชื้น

“มิ้น...” เสียงเขาแหบพร่าและอ่อนแรงหนักกว่าเดิม “อย่ายั่วพี่ อย่าทำแบบนี้ ถ้าพี่เผลอไป พี่จะคุมตัวเองไม่ได้นะครับ”

“ก็อย่าเผลอสิคะ” ฉันพูดพร้อมกับเลื่อนมือข้างหนึ่งทาบไปตรงอกตำแหน่งหัวใจของเขา “หัวใจพี่เต้นแรงจังค่ะ เหมือนพี่จะแพ้หนูรึเปล่านะ” ฉันเลื่อนช้า ๆ ขึ้นคร่อมบนตัก ใบหน้าจดจ่อจนริมฝีปากเราห่างกันเพียงนิด เขาเงียบจ้องตาไม่กะพริบ

“พี่แทน...” ฉันครางเบา ๆ เรียกชื่อในโทนที่ขนาดฉันฟังยังขนลุก ฉันไม่รู้เหมือนกันว่าเอาความกล้าทั้งหมดนี้มาจากไหน นี่ไม่ใช่บทละคร แต่ฉันกำลังแสดงในชีวิตจริงกับแฟนจริง ๆ  “รู้ไหมคะ...ว่าตอนหนูมองพี่ หนูไม่ได้แค่อยากให้พี่กอดนะ แต่หนูต้องการมากกว่านั้น...” ฉันใช้มือเรียวเล็กประคองหน้าเขาไว้ ใช้ปลายนิ้วลูบไล้กรอบหน้า และมุมปากที่ฉันเฝ้ามองมาตลอด

ฉันก้มลงจูบริมฝีปากเขาเบา ๆ คราวนี้ไม่ใช่การขอจูบเขา แต่เป็นจูบที่อยากให้เขาเสียมากกว่า และในเสี้ยววินาทีนั้น ฉันรู้ว่าเขาไม่อาจห้ามใจได้อีกต่อไป

พี่แทนพลิกตัวฉันลงใต้ร่างเขา จ้องฉันด้วยนัยน์ตาแดงก่ำที่รอการขย้ำอยู่รอมร่อ

“รู้ตัวไหม...ทำแบบนี้อันตรายต่อใจพี่นะครับ ไม่กลัวโดนรับแรงกระแทกรึไง” เขากระซิบ พลางกดปลายจมูกลงที่แก้มฉันหอมฟอดใหญ่ย้ำ ๆ คล้ายว่าสติใกล้กระเจิงเต็มทน

“รู้สิคะ” ฉันตอบด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยกามารมณ์ “เพราะหนูก็ต้องการแรงกระแทกจากพี่ค่ะ” เขาจ้องฉันนิ่งด้วยนัยน์ตาฉ่ำวาวเหมือนจะกลั้นไว้ไม่อยู่

“ถ้าอย่างนั้น...ก็อย่าห้ามพี่ล่ะ” แล้วเขาก็จูบฉัน เป็นจูบที่ลึกและร้อนแรงจนลมหายใจฉันขาดห้วง ริมฝีปากเขาไล้ลงมาตามแนวกราม ฉันสะดุ้งเล็ก ๆ เมื่อเขาจูบฝังซอกคอ ก่อนจะลากปลายจมูกลงมาแนบบนไหล่

“พี่แทน...” ฉันครางชื่อเขาเสียงแหบพร่า เมื่อปลายนิ้วของเขาลูบไล้ลงมาที่เอวฉัน ก่อนจะช้อนตัวฉันขึ้นเล็กน้อย แล้วแนบตัวสองเราเข้าหากัน

ริมฝีปากเราสองยังคงปะทะอย่างร้อนแรง เรียวลิ้นร้อนตวัดกวัดเกี่ยวกันอย่างบ้าคลั่ง เพราะทั้งฉันและเขาต่างคิดที่จะครอบครองร่างกายของอีกฝ่ายเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ

ฝ่ามือร้อนข้างหนึ่งของเขาเริ่มนวดเฟ้นจับก้อนเนื้อนิ่ม พลางใช้ปลายนิ้วสะกิดยอดถันอย่างมันมือ ความรู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งทรวง จนร่อนสะโพกไปมาบนตักเขาอย่างสิ้นสติ ในขณะที่แก่นกายของเขาก็ค่อย ๆ ตื่นขึ้นจนฉันสัมผัสความแข็งขืนได้แม้มีกางเกงกั้นอยู่

“พี่แทนขา...” ความซ่านในตัวตื่นขั้นสุด จนสัมผัสได้ถึงความเฉอะแฉะกึ่งกายตนไหลไปตามง่ามขา “หนูไม่ไหวแล้ว...ขอได้ไหม” ฉันดีดตัวขึ้นถอดกางเกงพร้อมชั้นในตัวเองทิ้ง ก่อนจะนั่งลงถอดให้เขาอย่างหน้ามืดตามัว พี่แทนดูตกใจไม่น้อย ถึงท่าทีของฉัน เพียงวินาทีที่ฉันดึงกางเกงและชั้นในเขาออกไป แก่นกายเขาก็ตั้งลำตรงหน้าเต็มที่

ฉันหลุบตามองมัน สลับกับมองหน้าพี่แทนด้วยนัยน์ตาหยาดเยิ้มปนเขินเล็กน้อย เผลอเลียริมฝีปากออกมาไม่รู้ตัว

“มิ้นครับ...ตอนนี้...อึ่ก...อื้อ” ไม่ทันที่เขาจะได้พูดต่อ ใบหน้าฉันก้มลงใช้อุ้งปากและเรียวลิ้นละเลงเจ้าแก่นกายของเขาอย่างโหยหา แรงปรารถนาที่มีอยู่ในจิต ปะทุออกมาอย่างบ้ากระหาย

“อ่อก...อ่อก...อ่อก” เสียงวาบหวาม ที่เกิดจากการกระทำของฉันดังไปทั่ว

“มิ้น...อื้อ...” ฉันกลอกตามองเขา ยิ่งเห็นเขาแหงนหน้าซู้ดปาก ยิ่งทำให้ฉันพอใจและเร่งจังหวะเร็วขึ้น ฝ่ามือหนาทั้งสองข้างกุมหัวฉันไว้ ก่อนจะเริ่มนำจังหวะ พลางยกสะโพกสวนขึ้น จนแทบมิดลำในโพรงปากฉัน

 ฉันเริ่มหายใจไม่ทันเพราะคนตรงหน้าเร่งจังหวะยกสะโพกสวนเข้ามาเร็วเกินไป สองมือฉันที่จับต้นขาแกร่งอยู่ต้องตบเพื่อเป็นสัญญาณบอกเขาว่าฉันหายใจไม่ทัน

“พี่ไม่ไหวแล้วมิ้นพี่...อึก...อ่าห์” ฉันสะดุ้งตกใจน้ำขุ่นรักมากมายพวยพุ่งออกมาเต็มโพรงปากฉัน เขาอัดสะโพกมิดลำ สองมือกดหัวฉันอัดแก่นกายเขาไว้แน่น

ฉันไม่มีทางเลือกจึงต้องกลืนมันไปจนหมด รสชาติปะแล่มไม่คุ้นชินละมั้ง แต่มันก็ไม่ได้แย่จนฝืนกลืนมันไม่ได้

ดูเหมือนพี่แทนจะได้สติ รีบคลายมือออกแล้วจับตัวฉันลุกขึ้น

“แฮ่ก...แฮ่ก...แฮ่ก” ฉันนั่งหอบหายใจแรง เพราะเหนื่อยมาก ยกนิ้วมือขึ้นมาเช็ดคราบน้ำที่เปรอะเปื้อนริมฝีปากแต่ยังไม่ทันจะเช็ดให้ดี เขาก็ดึงฉันไปนั่งบนตักพลางจูบอย่างอ่อนโยนเนิบช้า เราจูบกันเนิ่นนานด้วยความรัก และฉันก็รู้สึกได้ว่ากึ่งกายเขาที่มันสงบเพราะอุ้งปากฉัน บัดนี้มันตื่นผงาดปลุกความเสียวซ่านในตัวฉันอีกครั้ง

ฉันอยากครอบครองมัน ฉันเสียวจนอยากทำด้วยตัวเองจึงพาเนินนุ่มกลีบอวบ ร่อนไปบนแก่นกายเขา น้ำรักที่พรั่งพรูชโลมอาบไปทั้งลำ

เมื่อเห็นว่าแก่นกายแข็งขืนเต็มที่ ฉันจึงค่อย ๆ ยกสะโพกของตนขึ้น ก่อนจะจ่อกึ่งกายของตนลงบนแก่นกายของเขา จากนั้นจึงค่อย ๆ กดลง

“พี่แทน...” ฉันร้องเสียงหลง แขนฉันที่คล้องคอเขาอยู่รัดแน่นหนักขึ้น

“อึก...ของหนูแน่นจังครับ” เสียงแหบพร่าของเขาทำให้ฉันลืมความอึดอัดไปชั่วขณะ ค่อย ๆ กดสะโพกลงไปทีละนิด จนเนินนุ่มกลีบอวบครอบครองมันจนหมด ความรู้สึกอึดอัดจนแทบบ้า แต่ก็เป็นความอึดอัดที่รู้สึกดี

“แล้วชอบมันไหมคะ” ฉันค่อย ๆ เอียงหน้าไปใกล้ใบหูเขาพร้อมกับเอ่ยวาจาที่ปกติฉันจะไม่พูดแน่ ๆ

“ชอบครับ...แน่นขนาดนี้ พี่อยากกระหน่ำเจ็ดวันเจ็ดคืน” เขากระซิบตอบฉัน

“บ้าน่า...ว๊าย!” จู่ ๆ พี่แทนก็จับร่างฉันนอนตะแคงลง ในขณะที่แก่นกายเขายังคาอยู่ในเนินสาวอวบฉ่ำของฉันอยู่ เขายกเรียวขายาวด้านบนพาดไหล่แกร่งไว้ พอเขากระหน่ำสอบเอวจากมุมนี้ ฉันยิ่งร้องเสียงครางดังกว่าเคย

“ชอบไหม” แม้เขาจะเอ่ยถามเสียงแหบพร่า แต่เอวเขายังกระหน่ำสอบเอวไม่หยุด จนฉันจุกท้องน้อยไปหมด

“พี่แทน...เบา ๆ หน่อยสิคะ” ฉันร้องเสียงสั่น จับแขนเขาแน่น เพราะทุกจังหวะสอบเอวคือ หนักหน่วงและมิดลำทุกการเข้าออก

พี่แทนโน้มใบหน้าลงมาจูบกันแรง ในขณะที่แก่นกายยังอัดประโคมกันอยู่

“พั่บ...พั่บ...พั่บ” เสียงวาบหวามสะท้านก้องไปทั่ว เขาเร่งจังหวะเร็วขึ้น แรงขึ้น ความเสียวซ่านขีดสุดพาฉันไปถึงสรวงสวรรค์ก่อน ตัวกระตุกวาบ ก่อนที่พี่แทนจะตามมาติด ๆ

“อึก..อื้อ...” เสียงทุ้มครางออกมาก่อนจะกระตุกตัวปล่อยน้ำขุนรักเข้ามาในโพรงนุ่มของฉันเต็ม ๆ

ฉันมุดหน้าลงหมอนอย่างเหนื่อยหอบ ใบหน้าชื้นเหงื่อเพราะความเหนื่อยล้า คนตัวโตด้านบนก็ล้มทับฉันหายใจแรงรดหู

“เหนื่อยเหรอครับ”

“ต้องเหนื่อยสิคะ พี่เล่นกระแทกกันขนาดนี้”

“พี่ก็บอกแล้วไงครับ ว่าให้รอรับแรงกระแทกได้เลย” สองแขนของเขาโอบรัดร่างฉันแน่น

“นี่...พี่แทนคะ”

“ครับ?”

“พี่กะจะแช่เจ้าท่อนนั้นคาไว้แบบนี้เหรอคะ หนูรู้สึกว่ามันเริ่ม...”

“หนูอยากต่อรึเปล่า...”

“ก็อยากอยู่ค่ะ แต่หนูเหนื่อย”

“แต่พี่ไม่เหนื่อยนิครับ”

“เอ้า...แล้วพี่จะถาม...อุปส์” เขาไม่รอให้ฉันพูดจบ กลับก้มจูบปิดปากฉันสนิท ฉากรักรอบใหม่เริ่มขึ้น เปลี่ยนท่ากันไปมาเป็นว่าเล่น เสร็จกันไปหลายรอบ ราวกับนี่เป็นทุกอย่างที่เขาเคยเก็บไว้ ทั้งความอดกลั้น ความโหยหา และความรักที่เอ่อล้น ตอนนี้ถูกปลดปล่อยมันออกมาทั้งหมดแล้ว

พี่แทนไม่ได้พูดคำว่ารัก...ให้ฉัน แต่การกระทำของเขากำลังตะโกนคำคำนั้น ซ้ำไปซ้ำมา ทุกสัมผัสของเขากำลังบอกว่า ฉันเป็นของเขา และฉันก็ยอมปล่อยตัวให้จมอยู่ในห้วงเวลาแห่งความสุขอย่างเต็มใจ